Jeff Vermeulen sprintte zaterdagmiddag in het Overijsselse Rijssen naar een tweede opeenvolgende zege in de Topcompetitie. En passant nam hij ook de leiding in het klassement over van zijn ploeggenoot Elmar Reinders. Dat verbaasde vooral hemzelf, vertelt hij na afloop aan WielerFlits: “Elmar zei het direct na de aankomst al. Ik schreeuwde: ‘Nee, dat kan nooit’. Ik geloofde het ook niet. Maar het bleek toch zo te zijn!”

Prachtig weer
In een bijna windstil, zonnig en aangenaam warm Overijssel was het voor de mensen langs het parcours perfect weer om de koers te aanschouwen. “Ik ben van mening dat elke klassieker in Nederland een mooie koers kan zijn, als er maar wind en een beetje regen is! Dat heb ik toch liever”, beaamt Vermeulen. “Dan zit er ook wat meer zuurstof in de lucht. Voor een wat zwaardere renner als ik is dat toch altijd lekker. Maar die dagen heb je niet altijd voor het uitkiezen. Zo’n koers als vorige  week in Drenthe, dan strijd je tegen de elementen en blijven vaak de sterksten over. Dat heb ik toch liever. Vandaag was het lastig koersen. In plaats van dertig, kunnen er met dit weer 130 vooraan rijden. Dat is gevaarlijk, want er koersen dan altijd jongens die net boven hun kunnen rijden en iets meer risico’s nemen.”

Machtige sprint
In een koers die maar niet op gang wilde komen, moest de beslissing vallen in een massasprint. Daarin bleek de 26-jarige sprinter van Jo Piels veruit de sterkste. Hij neemt ons mee naar de laatste kilometers: “Elmar zei dat hij alles zou doen wat ik hem vroeg, in de laatste twintig kilometer. Dat hij mij naar de overwinning zou loodsen. Ik heb hem het vertrouwen gegeven om me goed af te zetten. Dat deed hij geweldig! Op driehonderd meter van de streep dacht ik: ‘Dit is het moment’. Ze waren op links een beetje aan het kloten, waardoor ik op rechts alle ruimte had. Ik ben een renner die op tijd zijn sprint aan moet gaan. Ik ben niet snel op gang. Maar als ik dat eenmaal ben, kan ik het wel lang vasthouden. Zo’n aankomst als vandaag is daar ideaal voor. In de laatste kilometer ben ik goed van voren gehouden, waarna ik het mooi af kon maken.”

‘Hier ben ik in mijn element’
Dat Vermeulen wint, was voor hem vandaag geen verrassing. “Op dit soort aankomsten ben ik op mijn best. Als het zwaar geweest is voor iedereen, het in de laatste lijn licht omhoog gaat en het puur op de kracht aankomt, dan ben ik echt in mijn element. Ik keek echt uit naar deze sprint. Vorige week had ik mijn grootste concurrent (Wim Stroetinga, red.) in een kleine groep, één-op-één. Vandaag werd het een massasprint. Ik heb voor mezelf nu bewezen dat ik het drukken en dringen nog niet verleerd ben en dat ik nog steeds kan strijden voor de overwinning. Dat is een machtig gevoel.”

Nieuwe leider in Topcompetitie: ‘Ongelofelijk!’
De verbazing was groot, toen Vermeulen naast zijn zege óók voor de leiderstrui in de Topcompetitie naar het podium werd geroepen. “Ik geloofde het echt niet. Ik stond bijna honderd punten achter. Ik had verwacht dat Elmar ook nog wat punten zou pakken, maar dat zal hem dan wel net niet gelukt zijn. Maar goed, Elmar is nu sterker dan ooit. Voor hem komen er nog heel veel kansen om die leiderstrui terug te pakken. Binnen de ploeg hebben we nog niet een hiërarchie van: ‘Die moet hem winnen en die mag hem absoluut niet winnen’. Morgen komt voor Elmar een hele mooie koers en ik hoop van harte dat hij daar mee kan om te strijden voor het heroveren van de leiderstrui.”

Drielandenomloop
Die hele mooie koers heet zondag de Drielandenomloop. Deze wedstrijd keert dit jaar terug op de kalender en maakt eveneens deel uit van de Topcompetitie. “Ik ben blij dat het weer morgen wat slechter wordt”, zegt de Jo Piels-renner over die koers. “Dat is alleen maar in mijn voordeel. Twee jaar terug in Olympia’s Tour, toen we over ongeveer dezelfde route gingen, was dat de zwaarste etappe in Limburg die ze me ooit voorschotelden. Toen reed ik in de laatste tien kilometer twee keer lek, maar werd ik toch nog 21^ste. Ik heb al een tijdje niet van dat soort omlopen gereden. Elk klimmetje waar ik er nog bij zit, is er voor mij één. Ik hoop op uitrijden en stiekem op een plek bij de eerste twintig.”

Vooruitkijken naar het NK
Waar de wedstrijd in Limburg misschien te zwaar is om te winnen, kijkt Vermeulen wel uit naar een andere wedstrijd dit jaar. Het Nederlands kampioenschap in Emmen staat namelijk met rood omcirkeld in de agenda van de Drent. “Ik kijk echt uit naar het NK. Het is voor het eerst in honderd jaar dat er voor mij een reële kans is om bij de top tien te eindigen. Ik ga er mijn uiterste best voor doen. Winnen is natuurlijk wat anders. Tegen de mannen die het hele voorjaar klassiekers van 180 tot driehonderd kilometer rijden… ik denk toch dat dat nog een stapje verder is. Maar goed, in het parcours zijn geen moeilijkheden opgenomen. Het enige waar we als Jo Piels zijnde op verdacht moeten zijn, is dat er groepjes wegrijden. Daar moeten we bijzitten. Mocht het uitmonden in een massasprint, dan weet ik wat ik aan mezelf heb. Dan ga ik er alles aan doen om zo kort mogelijk te eindigen. Wie weet wat voor uitschieter er dan mogelijk is”, knipoogt de renner tot slot toe.