Vijf conclusies na de Ronde van Vlaanderen 2025
De Heilige Vlaamse Wielerweek is ten einde. Waar die nog begon met een aantal vraagtekens links en rechts, kunnen we nu de balans opmaken. En wat hebben we geleerd richting de Hel van het Noorden van volgend weekend? WielerFlits zet de belangrijkste lessen uit de Ronde van Vlaanderen 2025 voor je op een rij.
Tadej Pogacar nu ook dé uitdager in Parijs-Roubaix
Geen twijfels meer. Tadej Pogacar is ook volgende week in Parijs-Roubaix de grote favoriet. De wijze waarop hij de Ronde van Vlaanderen voor de tweede keer naar zijn hand heeft weten te zetten is bewonderenswaardig. In de finale verzaakte hij geen moment. Op de Koppenberg, Taaienberg, Oude Kruisberg, bij de tweede en derde beklimming van de Oude Kwaremont… De wereldkampioen bleef maar aanvallen. Met iedere versnelling matte hij de concurrentie af. Tot Mathieu van der Poel, Mads Pedersen, Jasper Stuyven en Wout van Aert kraakten op de Kwaremont.
Seconde per seconde liep hij daarna uit. Eén renner solo op kop was sterker dan vier klasbakken in de achtervolging. Pogi steekt er op dit moment met kop en schouders bovenuit en het is te verwachten dat we volgende week hetzelfde beeld gaan zien. Hoewel hij meer dan tien kilo lichter is dan gekende kasseispecialisten staat er simpelweg geen maat op hem.
Niet de dag van Mathieu van der Poel ondanks derde plek
Een vierde overwinning en daarmee het record zat er niet in voor Mathieu van der Poel. 6 april 2025 is niet de dag geworden waarop hij hoopte. Dat wist hij al bij het opstaan. Na zijn klinkende zege in de E3 Saxo Classic werd hij ziek. Drie dagen lang kon hij niet goed trainen vanwege een fikse verkoudheid en keelpijn. De paar procentjes die hij daar verloor, vergrootte het niveauverschil met Pogacar. Na afloop was Van der Poel eerlijk over de impact van het “niet super voelen”. Ook wanneer hij tiptop in orde was, was de uitslag hetzelfde geweest.
Anticiperen loont weer
Dat we op dit moment met fenomenen te maken hebben, is op te maken uit het feit dat ze de wielersport veranderen. Met lange solo’s en nog langere finales doorbreken ze het traditionele koersverloop. Waar de andere teams tot voor kort daar geen antwoord op hadden, is dat nu wel het geval.
We zagen het al in de E3 Saxo Bank Classic met Casper Pedersen en Aimé De Gendt en in de Ronde van Vlaanderen met onder anderen semi-favorieten Stefan Küng (7e), Filippo Ganna (8e), Tiesj Benoot (6e) en Matteo Trentin.
Ze trokken ten aanval nog voordat de koers ontbrandde. In het huidige tijdperk betekent dit dus dat je al op 108 kilometer van de streep moet aanvallen. Knotsgek eigenlijk, als je erover nadenkt. Uiteindelijk werden de anticipeerders bijgehaald en achtergelaten door de topfavorieten. Maar door de het geweld van de kleppers voor te zijn zitten ze wel in de spits van de koers, met noteringen in de top-10 als resultaat.
Wout van Aert moet je nooit afschrijven
De kritiek aan het adres van Van Aert na de E3 Saxo Classic was niet mals. Het verstomde allerminst na Dwars Door Vlaanderen. De pijnlijke sprintnederlaag tegen Neilson Powless trok alle aandacht. Maar het sterke rijden van Visma | Lease a Bike met Van Aert voorop sneeuwde daardoor wel onder. Het vormpeil van de Belg groeit iedere koers. De explosiviteit waarmee Pogacar en Van der Poel het verschil maken, heeft hij niet (meer). Maar de inhoud en wilskracht is onverminderd groot gebleven. Het feit dat hij MVDP weer kan bijhalen tijdens de derde beklimming van de Oude Kwaremont is een grote mentale opsteker. De naam Van Aert moet je niet afschrijven, maar opschrijven voor Parijs-Roubaix. Een Monument waar de explosiviteit minder doorslaggevend is. Plots is hij terug bij de topfavorieten.
SD Worx-ProTime blijft sterkste blok bij de vrouwen
Met het vertrek van Demi Vollering, Marlen Reusser en Niamh Fisher-Black, leek SD Worx-Protime voor dit seizoen een serieus jasje te hebben uitgedaan. Daartegenover staat wel de terugkeer in de sport van Anna van der Breggen, die na drie jaar ploegleider te zijn geweest haar rentree maakte. Er waren twijfels of de ploeg wel hetzelfde overwicht van de laatste jaren had, omdat de sterkste renners afgelopen winter uitgewaaid zijn over tal van ploegen.
In de Ronde van Vlaanderen bleek uiteindelijk dat dit de waardeverhoudingen – in ieder geval in deze koers – niet veranderd heeft. In de breedte reed de ploeg van Danny Stam een erg sterke wedstrijd en hadden ze eigenlijk alles onder controle, zeker na de spijtige val van topfavoriete Elisa Longo Borghini. In de finale anticipeerde Mischa Bredewold en reed Van der Breggen in die groep daarachter als waakhond voor Kopecky. De ploeg had daardoor alles onder controle.
Toen Pauline-Ferrand Prévot op de Oude Kwaremont het favorietengroepje – met de inmiddels ingelopen Bredewold daar ook bij – decimeerde, bleef Kopecky met drie vrouwen over: Lianne Lippert, strijkijzer Kasia Niewiadoma en de eveneens niet al te vlugge Ferrand-Prévot. Die conclusie moet ook de snellere wereldkampioene gemaakt hebben en die vond het helemaal prima om met die dames naar de streep in Oudenaarde te rijden. Ze won en beloonde SD Worx-ProTime zo met de perfecte koers. En zo lijkt de orde weer hersteld in het vrouwenpeloton.

foto: Cor Vos

Om te reageren moet je ingelogd zijn.