Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Visma | Lease a Bike moet ingezette koers voor klassieke voorjaar versnellen
Opinie In de ploegleidersstoet van de Waalse Pijl was Visma | Lease a Bike gedegradeerd tot wagen zeventien. Het is tekenend dat het in de Ardennen-klassiekers magertjes is gesteld bij de Nederlandse topploeg. Zondag eindigt het klassieke voorjaar 2025 waarin de Yellow Bees niet zoek werden gereden, maar de dominante positie van enkele jaren geleden lijkt beetje bij beetje te vervagen.
Natuurlijk: tweede met Olav Kooij in Kuurne-Brussel-Kuurne. En Wout van Aert kende vijf achtereenvolgende top 5-klasseringen: tweede in Dwars door Vlaanderen, vierde in de Ronde van Vlaanderen en in Parijs-Roubaix, tweede in de Brabantse Pijl en weer vierde in Amstel Gold Race. Het zijn mooie resultaten, maar zowel Van Aert als het team hadden op meer ingezet.
Eerste ploegleider Grischa Niermann zei het na Parijs-Roubaix al in de microfoon van WielerFlits: met deze resultaten konden ze niet tevreden zijn. Ze hadden duidelijk op meer ingezet. ‘Nee’, was het duidelijke antwoord van de Duitse Head of Racing op de vraag of die ereplaatsen voor een positieve balans zorgden na de Hel van het Noorden. Tegelijkertijd stelt hij dat dit het maximaal haalbare was.
Juist in deze jaren dat een handvol superkampioenen met groots machtsvertoon ver boven de rest uitsteekt is je ploeg zo goed als je beste man is. Maar de Belgische kopman mist dit voorjaar de aansluiting met Tadej Pogačar, Mathieu van der Poel, Mads Pedersen en Remco Evenepoel. Mannen waar hij in het verleden wel mee kon wedijveren. Al is het verklaarbaar dat hij net die paar procentjes mist.
Angst is een slechte raadgever
De zware valpartijen in 2024 in Dwars door Vlaanderen en in de Vuelta a España zijn niet in de koude kleren van de renner uit Herentals gaan zitten. Beetje bij beetje zal zijn angst om op de meest stressvolle momenten zich goed te positioneren moeten slijten. In het Openingsweekend had Van Aert hier veel last van, maar ook in Parijs-Roubaix speelde dit op bepaalde momenten nog op. Natuurlijk kun je hier hulp voor zoeken, maar het beste ‘geneesmiddel’ is tijd om het vertrouwen terug te vinden.
Die stress om te vallen speelt ook bij Dylan van Baarle. De Zuid-Hollander kwam in zijn eerste jaar voor de ploeg (2023) zwaar ten val in het Bos van Wallers in Parijs-Roubaix. Naast een hoofdblessure liep hij een breukje aan de buitenkant van zijn hand en in zijn schouder op. In 2024 brak hij dan weer zijn sleutelbeen (na een val in het Critérium du Dauphiné) en bekken (val in Vuelta a España). En dit jaar was het direct prijs in de Tour Down Under waar hij opnieuw zijn sleutelbeen brak.
Dylan van Baarle – foto: Cor Vos
Deze zware valpartijen in een relatief korte periode hebben niet alleen fysiek een grote impact, maar zorgen mentaal voor onzekerheid tijdens stressvolle situaties in het peloton. Net als Van Aert heeft ook Van Baarle tijd nodig om weer dat oude vertrouwde gevoel op de fiets terug te vinden. Het tekende wel dat twee bepalende renners dit voorjaar met een lichte ‘handicap’ de klassiekers ingingen.
Veel pech en vaste steunpilaar
Tel daar nog eens de afwezigheid van Christophe Laporte – die daardoor voor het tweede jaar op rij (bijna) het gehele klassieke voorjaar moest missen – door het cytomegalovirus en de sleutelbeenbreuk van Olav Kooij in Gent-Wevelgem bij op en het is duidelijk dat Visma | Lease a Bike nooit op volle oorlogssterkte heeft kunnen presteren.
In Dwars door Vlaanderen had de ploeg het voorjaar nog enige glans kunnen geven. Nadat de ploeg al op tachtig kilometer voor de streep een prachtige overtalsituatie creëerde, werden de geelzwarten op de streep in Waregem echter alsnog het lachtertje van het peloton. Neilson Powless rekende af met het trio ‘wespen’: Van Aert, Matteo Jorgenson en Tiesj Benoot delfden het onderspit.
De Amerikaan Jorgenson is de groeibriljant van de Nederlandse ploeg. Hij wist in maart voor het tweede opeenvolgende jaar Parijs-Nice te winnen, maar in de klassiekers kon hij geen stap voorwaarts ten opzichte van 2024 zetten. Vooral de lege tank die hem parten speelde in de finale van de Ronde van Vlaanderen sprak boekdelen; daarna kwam hij – zoals gepland – niet meer in actie.
Benoot daarentegen was opnieuw – net zoals zijn eerderde drie campagnes in de voorjaarsklassiekers bij deze ploeg – de stabiele kracht die iedere kopman naast zich wenst te hebben: derde in Dwars door Vlaanderen, zesde in de Ronde van Vlaanderen, achtste in de Amstel Gold Race en twaalfde in de Waalse Pijl. In de laatste vier edities van Luik-Bastenaken-Luik eindigde Benoot ook steeds bij de eerste twaalf in de uitslag.
Meer inzetten op de jeugd
Het team van Richard Plugge was dit voorjaar echter geen schim van de ploeg die in 2023 nog alle vijf de Vlaamse wedstrijden in aanloop naar De Ronde wist te winnen. De nieuwe, veel grotere dan voorheen, sportieve directie van de ploeg zal de komende periode druk zijn met het evalueren van deze klassieke campagne. En eigenlijk kan er maar één conclusie getrokken worden: de ingeslagen weg met jong talent moet versneld worden. Ze moeten nog meer inzetten op de jeugd.
Matthew Brennan – foto: Cor Vos
De 19-jarige Matthew Brennan is een sensatie en maakte een uitstekend debuut in Parijs-Roubaix nadat hij eerder al drie Franse semi-klassiekers (waaronder de GP de Denain, het kleine broertje van Roubaix) en twee ritten in de Ronde van Catalonië had gewonnen. De 20-jarige Jørgen Nordhagen ziet men als het supertalent en maakte indruk op de voorlaatste klim van de Muur van Huy in de Waalse Pijl.
Ben Tulett (23) werd tweede in Milaan-Turijn en won een rit en het eindklassement in Coppi e Bartali en was sterk in de tweede lijn in de heuveklassiekers. De wereldkampioen van de beloften Niklas Behrens (21) kon nog geen stempel – door een opgelopen sleutelbeenbreuk in de UAE Tour eind februari – drukken, maar het lijkt een kwestie van tijd voordat hij doorbreekt.
Doorselecteren
Met aflopende contracten van eendagsrenners zoals Dylan van Baarle, Tiesj Benoot, Julien Vermote, Tosh Van der Zande, Attila Valter en Daniel McLay is er reden genoeg om de verjonging voor de klassieke ploeg voort te zetten. De kloof naar de huidige toppers gaan zij toch niet overbruggen. Dan kun je beter investeren in nieuw talent en ook een tweede lijn voor de toekomst. Van Aert heeft normaal gezien genoeg ervaren mannen om zich heen. Zeker wanneer de huidige talenten in een jaar tijd de stappen zetten die je van hen mag verwachten.
