Lucien Dhaene

• zondag 16 april 2023 om 07:15

Voor de negende keer gaat het Women’s WorldTour-peloton de Nederlands-Limburgse hellingen bestormen die de Amstel Gold Race kruiden. Draaien en keren, dalen en klimmen is het recept voor deze mooie koers. Wie volgt Marta Cavalli op als winnares? Wat kan Annemiek van Vleuten in haar laatste grote eendagskoers op Nederlandse bodem? Hoe ziet het langere parcours eruit? Op al deze vragen en meer proberen we antwoord te geven in deze uitgebreide voorbeschouwing van WielerFlits!

Historie

Als telt natuurlijk niet, maar het is wel een leuke denkoefening. Wat als de Amstel Gold Race onafgebroken sinds 2001 was georganiseerd? Dan hadden we nu al meer dan twintig edities gehad en was de Amstel Gold Race zonder twijfel de allergrootste der Ardennenklassiekers voor vrouwen. Nu is het nog steeds een grote koers, maar velen die het toch jammer vonden dat de wedstrijd na drie eerste edities van de kalender verdween. Maar de organisatie was overduidelijk. Het ging niet. Het kon niet. De wil was er misschien nog wel, maar er viel geen weg van te maken. Zoiets.

Wat er tijdens de editie van 2003 gelukkig net niet gebeurde, zal hieraan ten grondslag hebben gelegen. Het mannen- en vrouwenpeloton leken elkaar namelijk te kruisen op de Sibbergrubbe. Het tempo in de vrouwenwedstrijd lag lager dan voorzien, terwijl de mannen sneller reden dan in de technische gids was uitgedokterd. Het ging gelukkig net goed, maar Leo van Vliet had het die dag beslist niet te breed: “Dat is het ergste wat een organisator kan overkomen.” En dus ging de vrouwenwedstrijd eraan.

Daarmee bleef de erelijst lang bij ‘Kamikaze Debby’ Mansveld, Leontien van Moorsel en Nicole Cooke. Er kwamen wel een aantal mooie wedstrijden voor in de plaats, op een ander moment. De ter ziele Holland Hills Classic was er zo een, en in de Holland Ladies Tour zaten de hellingen ook vele jaren, maar toch, het is geen Amstel. Gelukkig komen organisaties nog weleens tot inkeer. Vlak voor het veelbesproken WK Wielrennen in Doha zien we Van Moorsel en Van Vliet naast elkaar staan, ditmaal ieder met een licht alcoholisch zomerbiertje van het sponsorende biermerk in de hand.

Samen met Anna van der Breggen en Marianne Vos brengen ze een blijde boodschap: de vrouwenkoers komt terug! ” We doen het goed of we doen het niet”, klinkt het. En goed gaat het. Dankzij betere planning is het heden ten dage onmogelijk voor beide wedstrijden om elkaar onderweg te hinderen. De extra koers heeft het organisatiecomité beslist kopzorgen bezorgd, maar de wedstrijd is nu wel echt een volwaardig onderdeel van het AGR-weekend in plaats van een lastig bijnummer omdat het moet. Fans worden sindsdien verblijd met twee topwedstrijden op één dag, wat de feestvreugde alleen maar ten goede komt.

Mooi is ook dat de wedstrijd direct door het peloton wordt omarmd. In 2017 was Anna van der Breggen de gedoodverfde favoriet. En, redelijk uniek voor het wielrennen, ze maakte het helemaal waar. Op de uitloper van de Bemelerberg sprong ze slim en sterk weg uit een groep favorieten. Haar benen gingen vervolgens in standje ‘koffiemolen’, waarmee ze de concurrentie machteloos liet. Het bleek het begin van een legendarische hattrick: later die week reeg ze tevens de Waalse Pijl en de allereerste vrouweneditie van Luik-Bastenaken-Luik aan haar zegekar.

Weer een jaar later was Chantal van den Broek-Blaak iedereen te snel en te slim af. Twee achtereenvolgende Nederlandse overwinningen werden net als in 2003 gevolgd door een niet-Nederlandse zege. En wat voor een overwinning. Het was een uiterst geanimeerde koers in het zuidelijkste deel van Nederland, met Katarzyna Niewiadoma als oververdiende winnares na een fabuleuze explosie op de Cauberg. Na een jaartje overslaan vanwege het c-woord, komt de koers in 2021 gelukkig terug op de kalender. Een wedstrijd in een soort getuigenbeschermingsprogramma, maar toch, een koers. In 2022 keerde goddank ook het publiek weer terug op de hellingen, want de Amstel Gold Race is naast een leuke wedstrijd bovenal een mooi volksfeest.

Erelijst Amstel Gold Race Ladies Edition
2022: Marta Cavalli
2021: Marianne Vos
2019: Katarzyna Niewiadoma
2018: Chantal van den Broek-Blaak
2017: Anna van der Breggen
2003: Nicole Cooke
2002: Leontien van Moorsel
2001: Debby Mansveld

Laatste editie

Lange neus! Niet wegrijden op de Cauberg, maar juist net daarna. Zo won Marta Cavalli met een heerlijke move haar eerste grote eendagskoers. En het zou beslist geen toevalstreffer blijken te zijn, want anderhalve week later won de Italiaanse ook de Waalse Pijl.

Uitslag Amstel Gold Race Ladies Edition 2022
1. Marta Cavalli (FDJ Nouvelle Aquitaine Futuroscope) 128,5 km in 3u17m41s
2. Demi Vollering (SD Worx) op 4s
3. Liane Lippert (Team DSM)
4. Annemiek van Vleuten (Movistar)
5. Katarzyna Niewiadoma (Canyon-SRAM)
Wedstrijdverslag

Parcours

Weinig nieuws onder de Limburgse zon, het blijft natuurlijk draaien en keren in het zuiden van Nederland, maar wel een paar interessante aanpassingen aan het parcours. Allereerst: de wedstrijd is fors langer. Er komt zo’n drie kwartier extra koers bij.

“We bleven een beetje achter in vergelijking met andere WorldTour-wedstrijden”, licht koersdirecteur Leontien van Moorsel de beslissing toe. “Het was bovendien ook op vraag van de rensters zelf. Leo van Vliet (koersdirecteur van de mannenkoers, red.) en ik hebben ernaar geluisterd. Het past zeker bij de ontwikkeling van het vrouwenwielrennen.”

Qua hellingen liggen de aanpassingen in de aanloopfase. Een paar hellinkjes eruit, een paar hellinkjes erbij. Ach ja, lood om oud ijzer, zouden we kunnen stellen. Na een kilometer of zestig wordt het voor het eerst echt lastig, met de Kruisberg, de Eyserbosweg, de Fromberg en de Keutenberg kort achter elkaar.

Dan draaien de rensters het circuit op, dat dit jaar niet drie, maar vier keer op het programma staat. In ziedende vaart wordt er afgedaald naar het doorgaans gezellige Valkenburg, alwaar na dik tachtig kilometer de Cauberg voor het eerst opdoemt. Menig wielertoerist verlangt dan al naar een lekker biertje, maar wie Cavalli op wil volgen als winnares zal echt nog even door moeten bijten.

In de afsluitende omlopen wachten achtereenvolgens de Geulhemmerberg, de Bemelerberg en de Cauberg. Waar de beslissing zal vallen? Moeilijk te zeggen, want dit zou overal zomaar kunnen. De Cauberg is een logisch punt voor een beslissing, maar we weten, zeker na vorig jaar, dat er op het stuk naar de finish toe nog rare dingen kunnen gebeuren. Zeker is dat het parcours uitnodigt tot aanvallen, lefhebberij en waarschijnlijk spanning tot het eind.

Zondag 16 april: Maastricht – Vilt (155,8 km)
Start: 10.10 uur
Finish: tussen 14.15 en 14.30 uur

Favorieten

Noot: deze favorietenlijst is opgesteld voor het verschijnen van de voorlopige startlijst. Er zullen ongetwijfeld nog wijzigingen in worden aangebracht.

“Ach, je krijgt nog zoveel kansen om een wedstrijd te winnen”, klinkt het vaak nadat iemand net niet een grote koers heeft gewonnen. Een keer niet winnen is niet zo heel erg. Maar dat weet je in het wielrennen nooit. Voor het credo ‘pakken wat je pakken kunt’ valt ook wat te zeggen.

Iedere kans is er een. Dat weet Demi Vollering maar al te goed. Daarom dat ze vorig jaar bijna haar stuur doormidden sloeg toen ze de sprint om plek twee won. Nu is ze een jaar ouder en sterker. Wordt dit dan de keer dat Vollering de Amstel Gold Race op haar naam gaat schrijven? Na een uitstekende tweede plaats in Vlaanderen en de veelbesproken, gewonnen eindsprint in Strade Bianche zou een zege in deze koers een toch al prima voorjaar nog mooier maken. Ze heeft er ook alle kwaliteiten voor, net als een ploeg die haar prima zou moeten kunnen ondersteunen.

Maar die ploeg kan het ook voor Vollering verpesten. Goed, dan wint er misschien wel iemand anders, Lotte Kopecky bijvoorbeeld, maar ze zou natuurlijk het liefst zelf winnen. Kopecky is wel een machtig wapen in het ploegenspel dat SD Worx ongetwijfeld weer zal willen spelen. De Limburgse hellinkjes moet ze prima aankunnen (sterker nog: kan ze er niet zelf het verschil maken?), net als een eventuele sprint op de Rijksweg in Vilt. Benieuwd of ze er een topvoorjaar kan afsluiten met een zege, of dat het vanaf nu misschien allemaal voor Vollering is. Ook uitkijken naar Niamh Fisher-Black, trouwens.

Genoeg fans die zullen hopen op een reprise van deze sprint – foto: Cor Vos

“We hebben al een aantal Nederlandse winnaressen gehad, maar het zou mooi zijn als Annemiek in haar laatste jaar deze wedstrijd nog aan haar erelijst toevoegt. We mogen als organisatie geen voorkeur hebben, maar we zouden het wel fantastisch vinden.” Het moge duidelijk zijn: er wordt stiekem gehoopt op Annemiek van Vleuten. Daar kunnen we ze geen ongelijk in geven (wie wil deze superkampioene nu niet op de erelijst?), maar de bierklassieker is voor haar misschien wel de lastigste der heuvelwedstrijden om te winnen. Moeilijk, maar het feit dat het parcours langer is, is niet in haar nadeel. Daarnaast zal ze, na een om diverse redenen vooral nog mislukt voorjaar, gebrand aan de start staan.

Oud-winnares Katarzyna Niewiadomabewaart prachtige herinneringen aan de wedstrijd. Met haar verschroeiende punch sneed ze in 2019 iedereen de adem af op de Cauberg. Alle groten gingen er stuk voor stuk af, met een Poolse zege als eindresultaat. Sterk is ze dit voorjaar opnieuw, alleen misschien niet altijd op de juiste momenten. Wellicht dat ze in de Amstel wel op het goede moment (waarschijnlijk wederom de laatste Cauberg) het juiste doet.

Met de Poolse op volle toeren op de steilste flanken wordt het voor iedereen lastig om haar te volgen. Wie op haar beste dagen misschien in staat zou kunnen zijn Niewiadoma te volgen is Liane Lippert, ook gezegend met een paar snedige versnellingen in haar klapkuiten. Met Van Vleuten, Floortje Mackaij en Arlenis Sierra kan ze daarnaast een mooi aanvallend geheel vormen. Het ploegenspel kan zeker van pas komen.

Het zat dit jaar nog niet echt mee voor Van Vleuten, komt daar nu verandering in? – foto: Cor Vos

Shirin van Anrooij zal zeker voor de aanval willen kiezen. Mooi voor haar is dat de laatste rondes vaak ook een tactisch steekspel zijn, wat voor haar voldoende mogelijkheden schept om weg te rijden. De heuvelklassiekers zijn haar grote doel dit voorjaar en eentje heeft ze er al te pakken. De tactiek van de Trofeo Alfredo Binda zou opnieuw het succesrecept kunnen zijn: wegrijden op een goed moment en de teamgenoten daarachter charteren voor het betere afstoppingswerk. We zien het zo gebeuren.

Bik Trek-Segafredo is het tevens uitkijken naar Elisa Balsamo. Ze hoopt nog eens de Cauberg te kunnen overleven, om nu misschien wel voor de zege te kunnen sprinten. Dat de wedstrijd een stuk langer is en meer hoogtemeters telt, spreekt niet meteen in haar voordeel. Elisa Longo Borghini en Amanda Spratt worden ook altijd gemarkeerd op startlijsten. Benieuwd wie er uiteindelijk in de positie komt om voor de zege te strijden.

Van Anrooij weet hoe je een grote heuvelklassieker moet winnen – foto: Cor Vos

Kunnen we ooit om Marianne Vos heen in een wedstrijd als deze? Welnee! Knap hoe ze, na een ellenlange achtervolging, toch nog bij de eerste tien reed in Parijs-Roubaix. Je koopt er niet veel voor, maar het laat nog wel weer eens zien dat ze nog altijd iemand is om rekening mee te houden. Als ze dit voorjaar nog een overwinning wil boeken, wat zelfs voor Vos-begrippen vrij fenomenaal zou zijn na haar bekkenslagaderoperatie, zou het waarschijnlijk in deze koers moeten gebeuren.

Overige favorieten en outsiders? Genoeg. Aangezien ook dit een wedstrijd is die door veel verschillende rensters gewonnen kan worden. Yara Kastelijn (Fenix-Deceuninck) en Mavi García (Liv Racing TeqFind) zijn er een paar, om helemaal nog maar te zwijgen over Silvia Persico, de laatste die Lotte Kopecky moest laten gaan in de Ronde van Vlaanderen. We dichten Ashleigh Moolman-Pasio ook een redelijke kans toe, al zal het voor haar niet meevallen om te zegevieren. Net als zoveel rensters zal ze weg moeten rijden, en zie dat maar eens voor elkaar te krijgen in deze wedstrijd. Dat valt nog niet mee. AG Insurance-Soudal Quick-Step zal dan ook niet alleen op de Zuid-Afrikaanse rekenen.

Marianne Vos won deze koers al eens, is het nu weer raak? – foto: Cor Vos

Veel lof, en terecht, voor Alison Jackson na Parijs-Roubaix. Ze probeerde het gewoon, legde zich niet neer bij suprematie van een ploeg en ging er vol voor. De beuk erin en maar zien waar je uitkomt. In de Helleklassieker zagen we waar dat toe kan leiden. Mocht er ineens een kassei mee naar huize Jackson. Als dit rensters inspireert, kan het zomaar een schitterend spektakel worden vol rensters die je niet direct van voren verwacht. Het doet wat denken aan het scenario van 2018, toen Chantal van den Broek-Blaak een atypische, maar niet minder vermakelijke editie won.

Toen ook vooraan: Riejanne Markus. Vierde werd ze, op slechts enkele meters van het podium. Markus is een uitstekende renster, vergist u zich daar niet in, maar ze is niet iemand die bij de beste drie onder de brug op de Cauberg rijdt. Maar de wedstrijd mondt niet honderd procent zeker uit in een massale bestorming van de Cauberg. Er zijn genoeg scenario’s denkbaar dat er een mooie groep vooruit komt te rijden, zonder een van de geijkte namen. In de Nederlands kampioene zien we dan zeker iemand die hierbij zou kunnen zitten. En dan kan ze het afmaken ook, zoals ze vorig jaar in de koninginnenrit van de Simac Ladies Tour deed.

Ook een tweede Belgische is nog leuk om te vernoemen. De talentrijke Justine Ghekiere is namelijk de tweede troef van AG Insurance-Soudal Quick-Step. Ook haar zien we zomaar eens meeschuiven in een ontsnapping die het draagt tot aan de finish. En dan zou Ghekiere, eerder dit jaar al winnares van de Setmana Ciclista Valenciana, waarmee ze misschien al sneller dan verwacht naar haar eerste UCI-zege snelde, best eens hoge ogen kunnen gooien.

Markus won in haar kampioenstrui al een Limburgse heuvelwedstrijd – foto: Cor Vos

U wilt nog meer namen? Nou, vooruit, nog een paar dan. Want van het winnende blok van vorig jaar is nog niemand genoemd. Marta Cavalli zou in goede doen zeker een sterretje hebben gehad, maar het is nog een beetje gissen hoe het met haar gaat. Daarnaast is de Amstel Gold Race echt een wedstrijd waarin veel gewrongen moet worden. Niet ideaal in haar situatie. Laten we haar vooral de tijd gunnen om zich weer helemaal renster te kunnen noemen, al zal ze nu extra blij zijn dat ze vorig jaar, voor die grote klap in de Tour, al mooie wedstrijden heeft weten te winnen.

Dan moet het bij FDJ-SUEZ komen van Grace Brown en Cecilie Uttrup Ludwig. Ook Loes Adegeest zou in een scenario à la Markus best eens boven kunnen komen drijven. U merkt het: wederom een teveel aan namen om in een favorietenlijst te proppen, want we hebben ze nog altijd niet allemaal gehad. Kortom: dat belooft voor zondag!

Favorieten volgens WielerFlits
**** Demi Vollering
*** Katarzyna Niewiadoma, Lotte Kopecky
** Silvia Persico, Annemiek van Vleuten, Shirin van Anrooij
* Marianne Vos, Liane Lippert, Justine Ghekiere, Riejanne Markus

Website organisatie
Deelnemerslijst (FirstCycling)

Weer en TV

’s Ochtends is er volgens Weeronline nog een kans op het neerdalen van enkele regendruppels, maar veel lijkt dat voorlopig allemaal niet om het lijf te hebben. Tegen de finish lijkt het een graadje of dertien te worden, met windkracht drie uit het noordwesten. Naarmate de dag vordert, neemt de kans op droog weer toe en in de loop van de middag kan zelfs de zon doorbreken.

De koers wordt door de traditionele namen uitgezonden. De uitzending van de NOS begint via de stream reeds om 12.00 uur, maar vanaf 13.00 uur is het ook op televisie te aanschouwen. Sporza als Eurosport.nl/Discovery+/GCN+ haken om 13.00 uur. Kijk voor het volledige overzicht ook in ons bericht ‘Wielrennen op TV’.