Voor het eerst in anderhalf jaar is het wielerpeloton weer welkom in Noorwegen. De Arctic Race of Norway wordt er deze week georganiseerd van 5-8 augustus. De etappes zullen zorgen voor prachtige vergezichten en ook de strijd om de eindzege belooft spektakel. Valt de beslissing in de bergrit naar Målselv of gaan de heuveletappes ook nog voor de nodige verschillen zorgen? WielerFlits blikt vooruit.

Historie

De historie van de Arctic Race of Norway is kort. In 2013 werd de eerste uitgave van deze – door de ASO opgerichte – wedstrijd gewonnen door de grote thuisfavoriet: Thor Hushovd. De Viking bleef destijds Kenny van Hummel en Nikias Arndt voor in het eindklassement. Van de renners op het eindpodium wist Hushovd twee ritten te winnen. De Nederlander en de Duitser wonnen de overige etappes.

foto: Cor Vos

Een jaar later volgde de tot nog toe enige Nederlandse eindzege: Steven Kruijswijk wist na een machtsgreep in de bergrit naar Kvænangsfjellet de leiderstrui te bewerkstelligen ten koste van Alexander Kristoff. Twee ritzeges (en bijbehorende bonificaties) waren voor Kristoff net niet genoeg om Kruijswijk nog in te halen. Het verschil was vier seconden. In 2017 volgde een Belgische eindoverwinning. Dylan Teuns won de openingsrit en stond de leiderstrui niet meer af; ook de slotrit wist hij nog te winnen.

De Arctic Race of Norway, een afwisseling van sprintetappes en heuvelritten, draait meer dan regelmatig uit op een secondenspel. Het verschil tussen de top-3 in het klassement is sinds de eerste editie achtereenvolgens 10 seconden, 18 seconden, 31 seconden, 30 seconden, 43 seconden, 12 seconden en 19 seconden. Vorig jaar was er geen Arctic Race of Norway door de coronacrisis.

Laatste winnaars Arctic Race of Norway
2020: Niet verreden vanwege de coronacrisis
2019: Alexey Lutsenko
2018: Sergei Chernetckii
2017: Dylan Teuns
2016: Gianni Moscon
2015: Rein Taaramäe
2014: Steven Kruijswijk
2013: Thor Hushovd

Vorige editie

Afgelopen seizoen was er geen Arctic Race of Norway en dus moeten we voor de laatste editie terug naar 2019. Het draaide in het algemeen klassement uit op een ongekend duel tussen Alexey Lutsenko en Warren Barguil. In de derde etappe veroverde Barguil, die tweede werd achter ritwinnaar Odd Christian Eiking, de leiderstrui in de bergrit naar Storheia Summit. Het verschil met Lutsenko was daarna slechts drie seconden.

Alexey Lutsenko – foto: Cor Vos

In de heuvelachtige slotrit naar Narvik werd door de Fransman en de Kazach fel gestreden om de bonificatieseconden onderweg en aan de finish lagen natuurlijk ook bonusseconden. De ritwinst ging weliswaar naar Markus Hoelgaard, maar Lutsenko werd derde en pakte zo nog wat boni’s. Nadat hij in de slotfase ook nog één seconde was weggespring van Barguil, was dat precies het verschil in het eindklassement.

Vroeg in de ronde had Mathieu van der Poel zich ook nog laten zien. De Nederlandse alleskunner van toen nog Corendon-Circus won de massasprint in de openingsrit en droeg twee dagen de leiderstrui. Een dag later werd hij tweede achter Bryan Coquard. Tijdens de bergetappe die volgde had hij niet de benen om met de beste renners mee te gaan.

Mathieu van der Poel – foto: Cor Vos

Eindklassement Arctic Race of Norway 2019
1. Alexey Lutsenko (Astana)
2. Warren Barguil (Arkéa-Samsic) op 1s
3. Krists Neilands (Israel Cycling Academy) op 19s
4. Lilian Calmejane (Total Direct Energie) op 23s
5. Hugo Houle (Astana) op 40s

Parcours

foto: ASO

De vierdaagse Arctic Race of Norway is zoals altijd gemaakt voor de heuvelspecialisten. Bijna elke rit kent in de finale wel een gevaarlijke hindernis waar de sprinters net wel, of net niet, overboord gaan. Voor de pure puncheurs is het dus zaak om, als zij willen scoren, de sprinters te lossen. Juist daarom wordt er vaak attractief gekoerst in de Noorse rittenkoers van 2.Pro-niveau. Ook opvallend: er wordt in de tweede etappe voor het eerst een uitstapje gemaakt naar Finland.

Donderdag 5 augustus, etappe 1: Tromsø – Tromsø (142,5 km)

De openingsrit leidt de renners over 142,5 kilometer van Tromsø naar Tromsø. Van een stad met de bijnaam ‘Het Parijs van het Noorden’ verwacht je dat de slotrit er finisht over een lange boulevard, maar de Arctic Race of Norway begint er juist. Na de start in Tromsø maakt het peloton een ronde over het eiland Kvaløya, dat onderdeel uitmaakt van de stad Tromsø.

In de finale van de etappe, als de renners de stad weer hebben opgezocht, ligt drie keer de Holtevegen-klim van 1,2 kilometer aan 8,1%. Na de top van de laatste heuvel is het nog ruim twee kilometer dalen richting de eindstreep. Overleven de pure sprinters hier de openingsrit?

Start: 14.20 uur
Finish: tussen 17.50 en 18.10 uur

Vrijdag 6 augustus, etappe 2: Nordkjosbotn – Kilpisjärvi (177,6 km)

Op de tweede dag is Nordkjosbotn de plaats van vertrek, om na 178 kilometer (en drie klimmetjes) aan te komen in het Finse Kilpisjärvi. In de laatste pakweg veertig kilometer liggen nog twee klimmetjes, maar na de laatste top is het nog een kleine twintig golvende kilometers naar de finish. Die finale is volledig vlak, dus een sprint van een flink peloton lijkt hier aanstaande.

De laatste twaalf kilometer van de etappe zullen plaatsvinden op Fins grondgebied. Leuk detail: op de grens ligt een tussensprint. Finishplaats Kilpisjärvi ligt vlakbij het drielandenpunt met Zweden en Noorwegen. Vorig jaar speelde de organisatie ook al met het plan om de tweede etappe te laten finishen in het buurland, maar toen kon de wedstrijd niet doorgaan. Dit jaar houdt de Arctic Race vast aan de geplande route voor 2020; mét een aankomst in het Finse Kilpisjärvi.

Start: 12.40 uur
Finish: tussen 16.45 en 17.10 uur

Zaterdag 7 augustus, etappe 3: Finnsnes – Målselv (184,5 km)

Etappe drie is de koninginnenrit van de Arctic Race of Norway. Met 184,5 kilometer is het ook de langste etappe van de vier. De aanloop naar de slotklim is zo goed als vlak, al liggen er in de eerste 150 kilometer wel vier klimmetjes van vierde categorie.

De finish ligt in skidorp Målselv na een klim van 3,7 kilometer aan een gemiddeld stijgingspercentage van 7,8%. Het begin van de klim is eenvoudig, maar daarna volgen bijna twee kilometer waarin het stijgingspercentage niet onder de 9% zakt. Een deel tikt het wegdek zelfs de 10,2% aan. Naarmate de top – op 375 meter hoogte – nadert, vlakt de klim wat af. Hier gaat het klassement opgeschud worden.

Start: 13.25 uur
Finish: tussen 17.45 en 18.15 uur

Zondag 8 augustus, etappe 4: Gratangen – Harstad (163,5 km)

De laatste rit begint in Gratangen en finisht na ruim 160 kilometer in Harstad. Op de plaatselijke omloop ligt de Novkollen, een klimmetje van 2 kilometer à 5,5%, die drie keer moet worden bedwongen. Tussendoor liggen ook nog twee tussensprints die van belang kunnen zijn in de strijd om de eindzege. In de kustplaats Harstad werd Thor Hushovd in 2013 tijdens de eerste editie tot eindwinnaar gekroond.

De slotkilometer loopt ook nog gevaarlijk omhoog, aan een gemiddeld stijgingspercentage van 5,5%. Ergens in die kilometer zit ook nog een stukje waar het wegdek 10% omhoog loopt. De lokale ronde in Harstad kan dus op de Novkollen én in de laatste kilometer voor de finish nog op zijn kop gezet worden.

Start: 13.55 uur
Finish: tussen 17.50 en 18.10 uur

Favorieten

De Arctic Race of Norway, niet te verwarren met de Tour of Norway die later in augustus verreden wordt, kent nooit een heel indrukwekkend deelnemersveld. Toch zijn er voor veel ploegen belangrijke UCI-punten te verdienen. De rittenkoers maakt namelijk deel uit van de ProSeries. Titelverdediger Alexey Lutsenko ontbreekt en dus krijgen we sowieso een nieuwe winnaar.

De hamvraag is of we de eindwinnaar moeten zoeken in de hoek van de goede klimmers, of dat we de eindwinnaar moeten zoeken in de hoek van de sterk klimmende sprinters. We verwachten dat de heuvelachtige finales in de eerste en de vierde etappe, maar vooral de aankomst bergop in Målselv, voor de verschillen gaan zorgen. Een klim van 3,7 kilometer aan 7,8% zal voor veel sprinters er net te veel aan zijn.

Ben Hermans – foto: Cor Vos

Daarom kijken we in eerste instantie naar de goede klimmers. Israel Start-Up Nation heeft Ben Hermans in de gelederen en hij is gemaakt voor rondes als deze. Zijn vorm is ook goed, met een zege in de Giro dell’Appennino eind juni en goede uitslagen in de Settimana Ciclistica Italiana (achtste) en de Clásica San Sebastián (29ste) de afgelopen weken. Eerder dit jaar behaalde Hermans ook al ereplaatsen in de Ronde van Hongarije en de Internationale Wielerweek van Coppi en Bartali. En hij reed al eens de Arctic Race: in 2015 werd hij negende. Met Sebastian Berwick heeft de Belgische klimmer een goede helper voor in de lastige ritten.

De runner-up van vorig jaar is ook van de partij. Gaat Warren Barguil voor zijn revanche? Helaas voor hem is Lutsenko er niet bij om er een pure revanche van te maken. Het is nog niet het seizoen van Barguil, die wel al vijfde werd in de Waalse Pijl en als veertiende eindigde in Parijs-Nice. In de Tour stapte hij vroegtijdig af, waarna hij in San Sebastián zijn rentree maakte. In Noorwegen krijgt de Franse klimmer de kans om te scoren. Bij zijn ploeg Arkéa-Samsic krijgt hij sprinter Alan Riou en Clément Russo met zich mee.

Warren Barguil – foto: Cor Vos

Niet alle WorldTour-ploegen staan aan de start en dus heeft de organisatie een Noorse selectie uitgenodigd. Aan de start namens de nationale selectie staan onder meer Andreas Leknessund en Alexander Kristoff. Voor Leknessund, die overhoop ligt met zijn ploeg Team DSM, wordt het zijn debuut in de rittenkoers in eigen land. In de Tour de Suisse werd hij nog 23ste, waarna hij op de Noorse kampioenschappen derde (tijdrit) en vierde (wegrit) werd. Op de Olympische Spelen kwam Leknessund er niet aan te pas, maar voor een thuiswedstrijd zal de 22-jarige klimmer zich altijd kunnen opladen.

Met twee waarschijnlijke massasprints krijgt Kristoff de nodige kansen op succes in eigen land. De andere etappes lijken echter te zwaar voor de Beer uit Stavanger om een rol te spelen in het eindklassement. Wel is Kristoff met vijf ritzeges in 2014, 2015, 2016 en 2017 recordhouder aantal ritzeges. Sven Erik Bystrøm, normaliter ploeggenoot van Kristoff bij UAE-Emirates, Ådne Holter, Ludvik Holstad en Andre Drege maken ook deel uit van de Noorse ploeg.

Andreas Leknessund – foto: Cor Vos

AG2R Citroën stuurt enkele klassieke types en die zouden zomaar eens kunnen verrassen. Oliver Naesen wacht nog op die ene uitschieter dit seizoen. Met het WK in eigen land in aantocht en ook Parijs-Roubaix een week later zal Oli zich graag willen tonen, en waarom kan dat niet in de Arctic Race of Norway? Stan Dewulf werd onlangs nog tweede in de Tour de Wallonie achter Quinn Simmons en kan een belangrijke rol spelen voor zijn ploeg. Alexis Gougeard zou hier normaal gesproken ook uit de voeten moeten kunnen, maar zijn vorm is al het hele seizoen onder niveau.

Cofidis schuift Christophe Laporte en Victor Lafay naar voren in Noorwegen. Eerstgenoemde is een sprinter die uitstekend heuvels kan overleven. Het leverde hem al zeges en ereplaatsen op in onder meer de Ster van Bessèges, Parijs-Nice, Dwars door Vlaanderen, Circuit de Wallonie en de Tour de Suisse. In de Tour de France behaalde hij ook nog een tweede plek in een rituitslag. De vraag is of hij kan standhouden in de bergrit. Beperkt hij daar de schade, dan is veel mogelijk. Een gevaarlijke outsider is Lafay, die in de Ronde van Valencia meedeed om de eindzege en eerder dit jaar in de Giro d’Italia een bergetappe wist te winnen.

Een ploeg die dit seizoen definitief is doorgebroken, is Uno-X. Het Noorse ProTeam heeft naam gemaakt in het voorjaar, maar die stappen liet Uno-X de afgelopen jaren ook al zien in eigen land. Deze Arctic Race of Norway zal voor de geel-rode formatie een hoofddoel zijn. Daarbij kijken we onder meer naar Markus Hoelgaard, die in 2018 tweede werd in deze ronde en vorig jaar een rit won en als zevende eindigde. Naar eigen zeggen is de oudste van de Hoelgaard-broers hun beste renner. Naar verluidt stapt hij deze winter over naar Trek-Segafredo.

Markus Hoelgaard – foto: Cor Vos

De jonge Søren Waerenskjold en klimmers Torstein Træen en Torjus Sleen zijn ook gevaarlijke renners. Waerenskjold – een sterke, jonge sprinter – was dit seizoen al winnaar van de proloog in de Vredeskoers en tweede op het Noors kampioenschap tijdrijden. Traeen liet zich in de lastige Tour Alsace zien met een vijfde plek, terwijl Sleen zich toonde met ereplaatsen in de Oberösterreichrundfaht en de Tour of Malopolska. Reken maar dat Uno-X voor vuurwerk zal zorgen.

Een andere Noorse kanshebbers koerst voor Intermarché-Wanty-Gobert. We hebben het over Odd Christian Eiking, die in 2015 en 2016 al in de top-6 eindigde in deze rittenkoers. Afgelopen week werd hij nog zevende in de Clásica San Sebastián. Een voorbode op succes in eigen land? Aimé De Gendt is ook van de partij bij de Belgische ploeg. Bingoal Pauwels Sauces WB stelt Arjen Livyns en Jelle Vanendert op in Noorwegen. Alpecin-Fenix zal het op de aanval moeten gooien met onder meer Petr Vakoč, Oscar Riesebeek, Philipp Walsleben en Jimmy Janssens.

Astana-Premier Tech heeft naast Fabio Felline ook Stefan de Bod en Samuele Battistella in de gelederen. De Zuid-Afrikaan werd onder meer vijfde in de Ronde van Hongarije en 24ste in de Ronde van Zwitserland. Cristián Rodriguez is dan weer de klimmer van dienst bij TotalEnergies. De Spanjaard won dit jaar al de Tour du Rwanda en eindigde als vijfde in de Route d’Occitanie. Kan hij ploegmaat Edvald Boasson Hagen blij maken? Andere outsiders om genoemd te hebben: Eduard Prades (Delko), Frederik Wandahl (BORA-hansgrohe), Dimitri Claeys (Qhubeka ASSOS), Felipe Orts, Diego Rubio (Burgos-BH) en Frederik Dversnes (Coop).

Sprinters

De sprinters lijken zich op te kunnen maken voor minstens een groepssprint. De kans op een tweede sprintkans is aanwezig, maar dan zijn de rappe mannen wel afhankelijk van het koersverloop in de heuvelzone. De man die erbovenuit springt is al genoemd, Alexander Kristoff. Met vijf ritzeges de recordhouder met de meeste overwinningen in de nog jonge Arctic Race of Norway en hier uitkomend voor de Noorse selectie.

Danny van Poppel – foto: Cor Vos

Let ook op de Franse ploegen, die met Bryan Coquard (B&B Hotels), Clément Venturini (AG2R Citroën), Jempy Drucker (Cofidis), Christophe Noppe en Bram Welten (Arkéa-Samsic) komen opdraven. Israel Start-Up Nation heeft Rudy Barbier, Tom Van Asbroeck en Rick Zabel in de ploeg, terwijl Intermarché-Wanty-Gobert de broers Danny van Poppel en Boy van Poppel opstelt.

En dan zijn er nog wat sprinters die zullen hopen op een mooie ereplaats. De namen van Erik Baška, Martin Laas (BORA-hansgrohe), Eduard-Michael Grosu (Delko), Juan José Lobato, Antonio Jesús Soto (Euskaltel-Euskadi), Philip Walsleben (Alpecin-Fenix), Jens Reynders, Arne Marit (Sport Vlaanderen-Baloise), Eirik Lunder en Louis Bendixen (Coop) noteren we met kleur. Let vooral ook op de Noorse sprinttalenten Søren Wærenskjold (Uno-X) en Tord Gudmestad (Coop)

De deelnemerslijst is op het moment van publiceren nog niet volledig. De kans bestaat dat er dus nog wijzigingen worden doorgevoerd in deze voorbeschouwing.

Favorieten volgens WielerFlits
**** Ben Hermans
*** Warren Barguil, Andreas Leknessund
** Markus Hoelgaard, Odd Christian Eiking, Cristián Rodriguez
* Torsten Traeen, Stefan De Bod, Oliver Naesen, Alexander Kristoff

Website organisatie
Deelnemerslijst (ProCyclingStats)

Weer en TV

De eerste twee dagen zal het peloton geteisterd worden door minder weer. De temperatuur schommelt dan tussen de 13°C en 17°C. Wel is er kans op regen, vooral tijdens de etappe naar Kilpisjärvi in Finland. In het weekend wordt het weer beter: het kwik tikt dan de 22 graden aan en de zon schijnt veelvuldig, al zal soms een wolkje de zonnestralen tegenhouden.

De Arctic Race of Norway is dagelijks live te zien via de online Eurosport Player. Elke dag begint de uitzending om 16.15 uur, behalve op vrijdag tijdens de tweede rit. Dan zijn er vanaf 15.15 uur al live-beelden.