Door het forfait van alleswinnaar en titelverdediger Wout van Aert is het Belgisch kampioenschap in Lokeren stevig onthoofd. Anderzijds biedt dit aan de Eli Iserbyts, Michael Vanthourenhouts en Laurens Sweecks van deze wereld een ideale kans om voor de nationale driekleur te strijden, op een intensief parcours. Bij de dames kan Sanne Cant haar reeks nog wat indrukwekkender maken met een veertiende titel op een rij. WielerFlits blikt vooruit.

Historie

Geen veldrit met een grotere traditie dan het Belgisch kampioenschap. Al in 1910 opende Philippe Thys de erelijst in Tervuren, de 21 daaropvolgende edities zouden allemaal in onze hoofdstad Brussel plaatsvinden. Op uitzondering van 1911, van 1915 tot 1920 en 1940 werd sindsdien elk jaar opnieuw een mannen-BK verreden. Recordhouder is Roland Liboton, die van 1980 tot 1989 tien keer op rij de tricolore pakte. Sven Nys kwam nadien nog aardig in de buurt, maar bleef steken op negen.

De vrouwen reden pas in 2001 hun allereerste Belgische kampioenschap. Kathleen Vermeiren haalde het in Mol van Anja Nobus en Lory Laroy. Recordhoudster bij de vrouwen is Sanne Cant. In Ruddervoorde in 2009 moest ze nog nipt het onderspit delven tegen Joyce Vanderbeken, maar sinds 2010 is ze ongeslagen. Met maar liefst dertien op een rij doet ze zelfs al beter dan Liboton.

Sven Nys bleef steken op negen titels – foto: Cor Vos

Dankzij de Polderscross in Kruibeke
Het idee om een BK in Lokeren te organiseren, is eigenlijk jaren geleden ontstaan in… Kruibeke. Daar bevindt zich de Wase bedrijvengroep H2O Group, die in 2014 de Polderscross uit de grond stampte in haar thuisgemeente. “Het is gebruikelijk dat bij zulke evenementen soms bevriende gemeentebesturen worden geïnviteerd. En aangezien ik zelf uit Lokeren kom, dacht ik: we nodigen burgemeester Filip Antheunis en de schepen van sport eens uit in Kruibeke. Dan kunnen ze eens zien hoe een cross organiseren in zijn werk gaat. De Polderscross was meteen een succes met zo’n 10.000 toeschouwers, dus waren de burgemeester en de schepen snel vragende partij om hetzelfde te realiseren in hun gemeente”, vertelt Bram De Brauwer van de organisatie aan WielerFlits.

Eén probleem: omwille van de overvolle veldritkalender, stootte de aanvraag bij Belgian Cycling op een njet. “Organiseer eerst maar een B-cross, kregen we toen te horen. Zo gezegd, zo gedaan in januari 2016 en 2017. Maar het duurde tot seizoen 2018-2019, het moment dat we zelf het BK in Kruibeke organiseerden, dat er een plekje op de reguliere kalender vrijkwam. Lokeren mocht de plek van Kruibeke eenmalig innemen, mét succes. Zowel Wout van Aert als Mathieu van der Poel waren van de partij (maar Daan Soete (!) won), en Lokeren herleefde als wielergemeente. Na het verliezen van de aankomstplaats van de Omloop Het Nieuwsblad aan Gent hebben ze er lang op moeten wachten om hun wielertraditie weer aan te wakkeren.”

En dus was een BK organiseren een logische volgende stap, waar de H2O Group – naast Kruibeke mede verantwoordelijk voor de organisatie van de WB-cross in Hulst en het BK in Antwerpen van 2020 – haar schouders onder zette. “Dankzij het wegvallen van enkele andere crossen werd de Rapencross in Lokeren de vaste opener van het seizoen, maar wat vooral opviel, was de vele positieve feedback op het parcours. ‘Echt kampioenschapswaardig’, lieten enkele renners na afloop optekenen. We zijn aan de slag gegaan met onze kandidatuur bij Belgian Cycling, en daarna is snel duidelijk geworden dat we hier in 2023 het BK zouden mogen organiseren.”

Veel volk tijdens de Rapencross in 2021 – foto: Cor Vos

Citymarketing
Net als bij de Rapencross, koos men voor Park Ter Beuken als centrale crosslocatie. “Daarmee gaan we mee in de trend van de laatste jaren. Vroeger zochten de organisaties het liefst zo ver mogelijk van de bewoonde wereld, in vlakke weides. Nu zie je – kijk naar Kortrijk en Hulst – dat internationale crossen in centrumsteden ook kunnen werken. Cross kan ook dienen als een soort citymarketing-gegeven. En daar gaan ze in Lokeren, toch een stad met 45.000 inwoners, graag in mee. Park Ter Beuken ligt op 100 meter van de Grote Markt, vlak naast het treinstation.”

Laatste winnaars BK veldrijden
Mannen
2022: Wout van Aert
2021: Wout van Aert
2020: Laurens Sweeck
2019: Toon Aerts
2018: Wout van Aert
2017: Wout van Aert
2016: Wout van Aert
2015: Klaas Vantornout
2014: Sven Nys
2013: Klaas Vantornout

Vrouwen
2022: Sanne Cant
2021: Sanne Cant
2020: Sanne Cant
2019: Sanne Cant
2018: Sanne Cant
2017: Sanne Cant
2016: Sanne Cant
2015: Sanne Cant
2014: Sanne Cant
2013: Sanne Cant

Vorig jaar

Superman Wout van Aert pakt titel nummer vijf – foto: Cor Vos

Uitslag BK veldrijden Middelkerke 2022
Mannen elite
1. Wout van Aert in 58m11s
2. Laurens Sweeck op 1m16s
3. Quinten Hermans op 1m27s
4. Jens Adams op 1m34s
5. Gianni Vermeersch op 1m40s

Wedstrijdverslag

Niemand op de foto bij een ongenaakbare Sanne Cant – foto: Cor Vos

Uitslag BK veldrijden Middelkerke 2022
Vrouwen elite
1. Sanne Cant in 50m59s
2. Marion Norbert Riberolle op 1m08s
3. Laura Verdonschot op 1m40s
4. Alicia Franck op 2m58s
5. Lotte Kopecky op 3m20s

Wedstrijdverslag

Parcours

Wil de terugkeer naar Park Ter Beuken zeggen dat we een blauwdruk van de Rapencross gaan krijgen? Wanneer je het kaartje van de editie van 2021 met dat van het komend BK vergelijkt, zou je zeggen dat 70 % van de omloop hetzelfde is. “Maar verkijk je daar vooral niet op”, waarschuwt Bram De Brauwer van de organisatie in gesprek met WielerFlits. “Een normale ronde in de Rapencross telde zo’n 2,7 kilometer, terwijl we nu met een omloop van 3,3 kilometer zitten.”

De renners gaan nog altijd van start op de parking van het NMBS-station, om vervolgens het Oeverpark op te draaien. “Daar is intussen een behendigheidsparcours aangelegd, in het kader van de ‘Velokeren’-campagne van de gemeente, om zo veel mogelijk mensen aan het fietsen te krijgen. Op dat stukje vinden we een heuvel met een trappenpassage in, wat schuine kantjes, zelfs een wasbord en nog enkele andere obstakels.”

Nadien gaat het voor de eerste keer richting de Mont Henri, het pronkstuk van de Rapencross én van dit BK. “Toen we hier een paar jaar terug op prospectie kwamen, waren we enorm blij om die heuvel te zien liggen. Het is het hoogste punt van Lokeren – ik schat zo’n dertig meter hoog – waar de renners in totaal vier keer op worden gestuurd. Eerst rijden ze de Mont Henri langs beide flanken aan de zijkant naar boven en beneden. Later op het parcours moet die helling centraal ook nog twee keer worden bedwongen, wat voor de nodige interval zal zorgen.”

Gloednieuw in het parcours is de oversteek naar de Heirbrugsite, aan de overkant van de Durme. “Vooral noodzakelijk om onze VIP-tenten te stallen”, aldus De Brauwer. “In een park is er weinig ruimte voor dat soort zaken. Via een ponton over de Durme, zoals we ook op het BK in Antwerpen hebben gedaan, maken de renners de oversteek. Het enige probleem is dat die site iets lager gelegen is, en dat de regenval dit deel van het parcours geen deugd heeft gedaan.”

En dat geldt eigenlijk voor de hele omloop, waarop verder ook nog een zandpassage op het beachvolleybalterrein en balkjes te vinden zijn. Normaal wordt de Rapencross in het relatief droge september gereden, maar in januari krijgen we andere koek te verwerken. “Vergeet een snelle cross zoals in september al maar. De vlakke stukken waar je doorgaans kunt recupereren, zijn over de hele omloop herschapen tot modderstroken, waardoor er weinig herstelpunten zijn. Neem daarbij de Mont Henri en de andere heuvels, en je krijgt een echte, lastige intervalcross.”

Programma en info

Programma zaterdag 14 januari 2023
10.00 uur: U17 – Meisjes
11.00 uur: Junioren – Meisjes
13.45 uur: Junioren – Jongens
15.15 uur: Elite en U23 – Vrouwen

Programma zondag 15 januari 2023
10.00 uur: U17, 1e jaars – Jongens
11.00 uur: U17, 2e jaars – Jongens
13.45 uur: U23 – Mannen
15.15 uur: Elite – Mannen

• 

  15 jan

  Lees ook BK veldrijden 2023 in Lokeren: Programma en uitslagen

  15 jan

Locatie
Park Ter Beuken, Lokeren

Publieksinformatie
Tickets in voorverkoop zijn te koop via de website van de organisatie of via het infopunt Toerisme, Markt 2 in Lokeren. Tickets voor enkel zaterdag kosten 10,95 euro, voor zondag 15,95 euro en een combiticket 20,95 euro.

Kinderen tot 12 jaar (geboortejaar 2011 en later) hebben gratis toegang tot het parcours, mits begeleiding van een meerderjarige.

Praktische info
Website organisatie
Deelnemers mannen
Deelnemers vrouwen

Favorieten mannen

We kunnen er moeilijk omheen: een BK zonder Wout van Aert – die een trainingsstage met Jumbo-Visma boven een verlenging van zijn titel kiest – voelt toch een beetje aan als een café zonder bier. “We moeten er niet flauw over doen: dit gaat ons wellicht 2.000 à 3.000 toeschouwers kosten”, vertelt Bram De Brauwer van de organisatie. “Maar de impact van zijn forfait is veel beperkter dan we eerst hadden gevreesd. Mensen zeggen ons: oké, het is jammer dat Wout niet komt, maar we blijven niet thuis. Ze hebben in deze streek toegeleefd naar dit BK en dat merk je aan de ticketverkoop en de interesse bij de VIP’s. Dat loopt allemaal heel goed.”

De meest recente winnaar in Lokeren? Eli Iserbyt – foto: Cor Vos

We hebben in de Belgische veldritwereld gelukkig nog andere sterke renners rondrijden. Denk maar aan het koningsduo van Pauwels Sauzen-Bingoal: Michael Vanthourenhout en Eli Iserbyt. Op een parcours zoals dat van Lokeren is er voor allebei wel iets te zeggen…

Zo is Eli Iserbyt de winnaar van de laatste twee edities van de Rapencross, dat voor een groot deel overeenkomt met het parcours van het BK in Lokeren. Natuurlijk zijn de omstandigheden totaal verschillend – verwacht geen snel rondje meer, maar dat hoeft voor Iserbyt niet nadelig te zijn. De West-Vlaming deinst niet terug voor zware omlopen, en we mogen ook de impact van zijn zege op de Balenberg niet minimaliseren. Iserbyt rekende er definitief af met zijn miserie van de afgelopen maanden en mikt méér op dit BK dan op het WK.

Michael Vanthourenhout heeft zijn trui dit seizoen al beet. En ook al zit de 29-jarige crosser al lang in dit wereldje, toch is het niet verkeerd om dit het seizoen van zijn definitieve doorbraak te noemen. De Europese kampioen is constant én kan het afmaken op belangrijke momenten. En voor iemand die won in Namen en Overijse, is het zwaardere karakter van de omloop ook geen nadeel. Vanthourenhout is bovendien extra fris, nadat hij in de kerstperiode zowel Loenhout, Herentals als Koksijde links liet liggen.

Sweeck kwam wel érg sterk voor de dag in Koksijde – foto: Cor Vos

Ook Laurens Sweeck snoeide in zijn kerstcrossen, maar liet in Zonhoven en Koksijde zien dat zijn conditie er niet onder heeft geleden. Echter kan je die zandparcoursen niet vergelijken met de modderige intervalcross in Lokeren. Een goede Sweeck kan elk terrein aan, maar is dat voldoende om het Pauwels Sauzen-Bingoal duo te kloppen? Eén groot voordeel heeft de renner uit Schriek alleszins. Als enige van het hele pak heeft hij de tricolore al in zijn kast hangen. Zorgt dat voor meer mentale rust?

Hoe goed Niels Vandeputte, Jens Adams en Toon Vandebosch momenteel ook bezig zijn, elke andere winnaar dan de drie bovenstaande namen in Lokeren zou een grote verrassing zijn. Maar wanneer Vandeputte technisch uitpakt zoals in Val di Sole of Koksijde, of Adams verzilvert zijn snelle start zoals in Herentals, kan dit drietal wel ver geraken.

Hetzelfde geldt voor Thibau Nys, die echter vrij wisselvallig is, en jongelingen Joran Wyseure en Emiel Verstrynge. Ondanks dat zij officieel (volgens de UCI-regels) nog belofte zijn vanwege hun leeftijd, moeten ze hier op het BK starten bij de elites. Ze hebben namelijk een profcontract bij hun ploegen en dat is leidend voor de Belgische bond om ze aan de start te hebben bij de elites.

Favorieten volgens WielerFlits
*** Eli Iserbyt
** Michael Vanthourenhout, Laurens Sweeck
* Jens Adams, Niels Vandeputte, Toon Vandebosch

Favorieten vrouwen

Een dikke maand terug leek er definitief iets te keren in het Belgische vrouwenveldrijden. Nationaal icoon Sanne Cant werd meer dan eens in de uitslag voorafgegaan door landgenotes, waardoor er steeds meer twijfels rezen of we Cant wel voor de veertiende (!) keer op de erelijst van dit BK zouden zien staan.

Cant en haar entourage moesten radicaal ingrijpen. Blijkbaar had de Lilse haar overstap naar de cross na een druk wegprogramma – waaronder de Tour de France voor vrouwen – niet al te best verteerd. Cant moest haar lichaam dringend rust gunnen, en dus besloot ze er na de Wereldbekermanche in Antwerpen een volle maand tussenuit te gaan. Pas in haar eigen Herentals zou ze terug in competitie treden, en met succes. Ze streed lange tijd mee voor het podium en mocht terugblikken op een knappe vijfde plek. Ook zevende in Koksijde was niet slecht, waardoor je mag concluderen dat een veertiende titel weer realistisch is.

Cant maakte indruk in haar eigen Herentals – foto: Cor Vos

Al moeten we opmerken dat de 27-jarige Laura Verdonschot niet ver van het niveau van Cant af zit. Integendeel, in Koksijde duurde het tot de laatste ronde voor de Limburgse plooide, en in de lastige Kuil van Zonhoven ging Verdonschot haar concurrente zelfs nipt vooraf. Het doet een mooie strijd verhopen, wie weet wel eentje als op het BK in Oostende van 2017. Daar gingen de twee heel lang gelijk op. Verdonschot maakte nadien onvoldoende stappen vooruit, maar lijkt nu toch de subtop te bereiken. Met een BK-titel zou ze definitief de aansluiting maken.

Marion Norbert-Riberolle ging tot enkele jaren terug door het leven als een Française, maar mag zich nu volbloed Belgische noemen. De 24-jarige ploegmate van Cant bij Crelan-Fristads pakte dit seizoen uit met enkele knappe uitschieters. Denk maar aan een zesde plek in de Wereldbeker van Hulst, of recent nog een vijfde in Baal. Als de Waalse – die houdt van een heuvelachtig terrein – haar dagje heeft, hou je maar beter rekening met haar.

Net als bij de mannen moeten we stellen dat elke andere winnaar dan deze drie niet binnen de verwachtingen valt. Een knappe ereplaats zit er voor veel dames natuurlijk wel in, dus geven we onze overige sterren aan Alicia Franck – onlangs nog tiende in Loenhout, Jinse Peeters – de nummer elf van de Wereldbeker in Dublin, en Suzanne Verhoeven. De 20-jarige Julie Brouwers verdient een eervolle vermelding, maar zij rijdt net als Kiona Crabbé bij de U23. Toptalent Fleur Moors zelfs bij de junioren.

Favorieten volgens WielerFlits
*** Sanne Cant
** Marion Norbert-Riberolle, Laura Verdonschot
* Alicia Franck, Jinse Peeters, Suzanne Verhoeven

Weer en TV

De dagen voor het BK bij de profs (vooral zaterdag) zal de regen een sterke invloed hebben op het parcours, maar zondag zelf blijft de neerslag eerder beperkt. De hele dag is er wel een kans op lichte buien, volgens Meteovista bij temperaturen tot maximaal 8 graden Celsius. De wind komt uit het zuidwesten en blaast aan een kracht van 5 Beaufort.

Sporza op Eén is er zowel zaterdag als zondag bij vanaf 13.30 uur voor een integrale uitzending van de belangrijkste categorieën. Zaterdag brengen ze de mannen junioren als de vrouwen elites in beeld, zondag de mannelijke beloften en profs.