Niels Bastiaens

• zondag 26 juni 2022 om 08:00

Een biljartvlak parcours in Middelkerke, is dat iets om naar uit te kijken? Natuurlijk! Een Belgisch kampioenschap is altijd een speciale koers, dus zal het niet zonder slag of stoot zomaar een sprint worden. Wie wordt de opvolger van Wout van Aert? WielerFlits blikt vooruit.

Historie

Het BK wielrennen op de weg staat al sinds 1894 op de kalender. De allereerste editie staat op naam van de Waal Léon Houa. De renners koersten destijds van het Limburgse Smeermaas naar Maaseik, een traject dat in de twee volgende edities hetzelfde zou zijn. Houa was in die tijd geen kleine naam, want hij schreef ook de eerste editie van Luik-Bastenaken-Luik op zijn palmares.

Het zegerecord stond lang op naam van Rik Van Steenbergen. Rik I mocht drie keer de tricolore aantrekken. Al moeten we daarbij wel de kanttekening plaatsen dat die triomfen plaatsvonden in de oorlogsjaren, toen de titelstrijd een aantal keer niet kon doorgaan. In 2004 werd hij toch overtroffen door de snelle Tom Steels, die in Tessenderlo voor de vierde keer de Belgische driekleur kreeg aangetrokken. In het huidige peloton is Philippe Gilbert recordhouder.

Een BK leidt soms tot verrassende winnaars, zoals Preben Van Hecke in 2015 – foto: Cor Vos

Belgian Cycling verkoopt de Belgische kampioenschappen tegenwoordig in pakketten. Zo kon Middelkerke, vanwege haar langdurige aanwezigheid in de Superprestige eerder een gemeente met een veldrittraditie, voor het eerst ook een kampioenschap op de weg hosten. Het kreeg drie jaar terug zowel het BK trial, veldrijden als het kampioenschap op de weg voor 2022 toegewezen. Lombardsijdenaar en kampioen van 1976 Freddy Maertens is de ambassadeur.

Het leuke aan zo’n BK op een vlakker parcours is dat je vaak een open koers, en daarom soms verrassende winnaars krijgt. Veel renners kunnen dit terrein aan, ze rijden in ploegen die scheef en ongewoon verdeeld zijn (twintig renners bij Sport Vlaanderen-Baloise, terwijl Jens Keukeleire alleen rijdt), en dan is er nog de rivaliteit tussen bijvoorbeeld Lotto Soudal en de Quick-steppers. Reden genoeg waarom ook namen als Preben Van Hecke en Dries De Bondt op de erelijst staan.

Laatste tien winnaars
2021: Wout van Aert
2020: Dries De Bondt
2019: Tim Merlier
2018: Yves Lampaert
2017: Oliver Naesen
2016: Philippe Gilbert
2015: Preben Van Hecke
2014: Jens Debusschere
2013: Stijn Devolder
2012: Tom Boonen

Vorig jaar

Vorig jaar ging de titelstrijd door in Waregem, op een redelijk vlak parcours, maar met de Holstraat wel een verraderlijke scherprechter. Mauri Vansevenant, Kenny Molly en het Lotto Soudal-duo Brent Van Moer en Tosh Van der Sande gingen na een razendsnelle aanvangsfase het mooie weer maken. De vier kregen een voorgift van zes minuten op het peloton, maar onder het impuls van Alpecin-Fenix en Sport Vlaanderen-Baloise waren ze nooit gevaarlijk.

Op een goede zestig kilometer voor de finish begonnen Dries De Bondt (Alpecin-Fenix) en kersvers Belgisch kampioen tijdrijden Yves Lampaert (Deceuninck-Quick-Step) eraan. De twee moesten enige tijd achtervolgen, maar op 45 kilometer van de streep maakten ze de sprong. De samenwerking verliep niet ideaal, waardoor het peloton steeds dichter kon komen. Er waren nog wel wat stuiptrekkingen, maar deze bleken onsuccesvol.

De finale werd ingezet door Philippe Gilbert, die eens stevig doortrok op de lastige Holstraat. De overige favorieten volgden echter nog gezwind. Dat deden ze niet toen Wout van Aert en Remco Evenepoel er in de afdaling vandoor gingen. Enkel Theuns kon nog naar de twee grote tenoren toerijden.

Van Aert was nipt sneller dan Theuns – foto: Cor Vos

Ondanks afstoppingswerk van Deceuninck-Quick-Step en Van Hooydonck was de strijd nog niet gestreden. AG2R Citroën en Alpecin-Fenix bleven de pedalen geselen, waardoor de voorsprong klein bleef. Op de laatste passage over de Holstraat probeerde Evenepoel het nog, maar hij geraakte niet weg.

Ook een aanval onder de rode vod bracht geen soelaas. Van Aert begon de sprint vervolgens van kop en Theuns kwam er bijna naast, maar Van Aert was op de streep nipt sneller. Daarachter won Jordi Meeus de sprint voor plek vier.

Van Aert maakte op het BK pas zijn eerste koerskilometers sinds de Amstel Gold Race. Tussendoor kreeg hij flink wat te verduren: er was de veelbesproken uitspraak in de zaak tegen Nick Nuyens en een blindedarmontsteking, die het goudhaantje van Jumbo-Visma een eind terug had geworpen in zijn voorbereiding. Hij droeg zijn overwinning op aan een onlangs overleden goede vriend.

Uitslag BK op de weg 2021
1. Wout van Aert (Jumbo-Visma)
2. Edward Theuns (Trek-Segafredo) in z.t.
3. Remco Evenepoel (Deceuninck-Quick-Step) op 1s
4. Jordi Meeus (BORA-hansgrohe) op 5s
5. Milan Menten (Bingoal Pauwels Sauces WB) in z.t.

Parcours

Verwacht je voor dit Belgisch kampioenschap niet aan een typisch Vlaamse koers met nijdige hellingen of kasseistroken. Johan Museeuw, die de organisatie ondersteunde met advies bij het uittekenen van het parcours, geeft aan dat dit een bewuste keuze is. “Ik heb geadviseerd om voor één keer vooral niet te doen wat elke organisator probeert. Hellingen opzoeken, kasseien. Dat mag, maar niet elke wedstrijd. We zijn aan de zee, het is vlak. Er is niets verkeerd met een koninklijke sprint.”

Mogelijkheden genoeg nochtans in de streek. Na de start op de Camerlinckstraat, trekt het peloton eerst in zuidelijke richting via Leffinge, Zevekote, Sint-Pieters-Kapelle naar Diksmuide, wat Karl Vannieuwkerke en B&B Hotels-renner Jordi Warlop ongetwijfeld moet plezieren. Daarna trekken de renners langs Oudekapelle en Alveringem en dus niét naar de lastige Kemmelberg en Monteberg, die nochtans niet heel veel verderop liggen. Het devies blijft: biljartvlakke wegen.

Wél in het parcours: tweemaal een passage door De Moeren, waar de wind lelijk huis kan houden. De poldervlakte maakt deel uit van een ronde van om en bij de 35 kilometer, met ook passages door Adinkerke en Veurne, dat in de beginfase twee keer moet worden afgelegd. Voor de volledigheid: de passages door De Moeren liggen op 156,2 en 118,7 kilometer van de streep. De kans dat we hier definitieve verschillen krijgen, is dus eerder klein.

Te meer omdat het nadien via Avekapelle, Ramskapelle, Mannekensvere en Nieuwpoort in snelvaart richting de lokale omloop in Middelkerke gaat. Daar wachten immers zes plaatselijke ronden van 13,8 kilometer, eveneens zonder hindernissen. De ronde loopt parallel met het strand en doet ook deelgemeenten Westende en Lombardsijde aan, via kaarsrechte wegen. Ideaal voor de sprintersploegen om te controleren en na (amper) 208,7 kilometer te spurten.

Zondag 26 juni 2022: Middelkerke – Middelkerke (208,7 km)

Start: 12.15 uur
Finish: 17.07 – 17.35 uur

Favorieten

Eén zaak is zeker: we krijgen een zondag een nieuwe Belgische kampioen. Titelverdediger Wout van Aert had er graag bij geweest, maar de Kempenaar stootte afgelopen week zijn knie. Daarop besloot zijn entourage geen risico te nemen, zijn hoogtestage af te breken en dit BK voor alle zekerheid maar te schrappen. Tot en met zondag fietst Van Aert niet, in de hoop toch klaar te geraken voor de Tour de France.

Wat doet seizoensrevelatie Arnaud De Lie? – foto: Cor Vos

Dat biedt natuurlijk extra kansen voor grote blokken aan de start. Denk maar aan Lotto Soudal, dat over zestien pionnen beschikt. Natuurlijk is seizoensrevelatie Arnaud De Lie hun kopman als het op een sprint zou eindigen, maar het zou zonde zijn om het numerieke overwicht niet uit te spelen. Ook renners zoals Tim Wellens, Philippe Gilbert en Florian Vermeersch zouden klaar moeten zijn voor de Tour én zijn in een kleiner groepje niet traag. Het is aan hun ploegleider Nikolas Maes om met dat overwicht om te gaan.

Bij Alpecin-Fenix, in totaal met 21 renners aan de start, is de keuze misschien nog lastiger. Daar zit je met de eeuwig verschroeiende keuze tussen Jasper Philipsen en Tim Merlier. Nu is Merlier de laatste tijd niet geweldig bezig én zal hij de ploeg aan het einde van het jaar verlaten voor Quick-Step Alpha Vinyl, twee factoren die ons meer naar Philipsen doen neigen. Bovendien tankte die laatste vertrouwen met een zege op de Wandelaar. Toch willen we Merlier niet volledig uitvlakken, want zijn spurt in de Elfstedenronde was sterk.

Bij Intermarché-Wanty-Gobert zitten ze met twee snelle mannen. Gerben Thijssen is meer de pure sprinter, die in de Belgium Tour ook indruk maakte met zijn pure snelheid. Die etaleerde hij eerder dit jaar ook al bij zijn etappewinst in de Vierdaagse van Duinkerke. Anderzijds kun je ook Quinten Hermans niet uitvlakken. De Limburger maakte in de Belgium Tour een einde aan een droogte op de weg van bijna vier jaar, en we veronderstellen dat zijn honger nog niet gestild is.

Ontloopt Evenepoel de sprint? – foto: Cor Vos

Wat doen we met Quick-Step Apha Vinyl? Geen kwaad woord over snelle man Stan Van Tricht, die aan een sterke periode bezig is. Maar de Vlaams-Brabander gaf ons al een paar keer toe dat hij geen pure sprinter is, en De Lie en Philipsen en co kloppen zien we hem niet doen. De mannen van Lefevere moeten dus aanvallend gaan koersen, en met twaalf pionnen gaan ze hun stempel op de koers kunnen drukken. Allicht zonder specifieke kopman, maar wel met als doel een harde koers creëren.

Remco Evenepoel speelde op die manier in elk recent BK al een rol. Zelfs op het biljartvlakke parcours in Gent van 2019 maakte hij het de sprintersploegen nog lang lastig. De Schepdaalnaar beschikt dan ook over uitstekende hardrijderscapaciteiten, meer dan wie ook. En in kermiskoers Gullegem Koerse, misschien wel de koers die het meest lijkt op het BK, werkte hij het zelfs af. Allicht vindt hij een vluchtmakker in Dries De Bondt (Alpecin-Fenix), die altijd gevaarlijk is in een ontsnapping.

De best gestoffeerde ploeg? Dat is traditiegetrouw Sport Vlaanderen-Baloise, dat met haar volledige selectie van twintig renners mag meedoen. In andere landen zie je bijvoorbeeld Uno-X zichzelf een limiet opleggen voor het nationale kampioenschap, maar voor Walter Planckaert is daar geen sprake van. Waarom ook? Het BK is voor hen een uitgelezen kans, en met Sasha Weemaes hebben ze ook een rappe man in de gelederen. Terwijl een Robbe Ghys, Rune Herregodts en Jens Reynders in een groepje gevaarlijk zijn.

Ook Timothy Dupont verdient nog wat geluk – foto: Cor Vos

De veertien mannen van Bingoal Pauwels Sauces WB kijken zondag naar Timothy Dupont, die nog altijd slecht zal slapen na zijn zilveren plak op het BK in Gent van twee jaar geleden. Recent kende hij op persoonlijk vlak veel verdriet, maar in de ZLM Tour klopte hij plots jongens als Elia Viviani en Olav Kooij. Schrijf de 34-jarige fluogele sprinter dus niet af. Net als Milan Menten trouwens, die vorig jaar op de vijfde plaats eindigde.

Daarmee deed Menten toen één plekje minder goed dan Jordi Meeus, die toen de pelotonsprint won. Het is dit jaar misschien niet altijd aan de uitslagen te zien, maar qua snelheid zou de jonge Limburger toch zeker bij de top 3 van ons land moeten horen. Recent zagen we wel een flits in de Dauphiné, toen hij – op millimeters na – Wout van Aert van etappewinst hield. Eén probleem voor Meeus: naast Cian Uijtdebroecks moet de BORA-hansgrohe-renner niet naar ploegmaats zoeken.

Dat probleem hebben wel meer renners. Jasper Stuyven en Edward Theuns hebben bij Trek-Segafredo alleen Otto Vergaerde, Piet Allegaert bij Cofidis en Sep Vanmarcke bij Israel-Premier Tech zijn ook maar met vier, en Jens Keukeleire (EF Education-EasyPost) en Dylan Teuns (Bahrain Victorious) moeten het zelfs alleen klaren. Tot slot vlakken we ook Amaury Capiot (Arkéa-Samsic), Stan Dewulf (AG2R-Citroën), Thibau Nys (Baloise-Trek) en Thimo Willems (Minerva) niet uit.

Favorieten volgens WielerFlits
**** Jasper Philipsen
*** Arnaud De Lie, Gerben Thijssen
** Tim Merlier, Remco Evenepoel, Jordi Meeus
* Sasha Weemaes, Dries De Bondt, Timothy Dupont, Edward Theuns

Website organisatie
Deelnemerslijst

Weer en TV

Het belooft zondag wisselvallig weer te worden. Meteovista verwacht temperaturen tot 18 graden Celsius en voorspelt 70 % kans op hier en daar een bui. De wind, allicht nog de meest interessante factor op dit BK, blaast in Middelkerke aan een kracht van vier Beaufort uit het westen. In De Moeren komt de wind uit het zuidwesten.

Sporza voorziet vanaf 13.00 uur livebeelden op Canvas, om na het middagjournaal om 13.30 uur over te schakelen naar Eén voor de volledige finale.