• zaterdag 7 september 2019 om 07:30

Voorbeschouwing: Brussels Cycling Classic 2019

In de schaduw van de Vuelta krijgen de renners dezer dagen ook een leuk Belgisch najaarsprogramma voor de wielen geschoven. De Brussels Cycling Classic, in de volksmond allicht nog steeds bekender als de opvolger van Parijs-Brussel, is nog altijd de meest prestigieuze. Sprintkanonnen als Pascal Ackermann, Caleb Ewan en Arnaud Demare gaan zaterdag 7 september de strijd aan. WielerFlits blikt vooruit!

Historie

De naam Brussels Cycling Classic zal onder de wielerfans niet direct warme gevoelens oproepen, maar onder de naam Parijs-Brussel kent de koers toch een lange historie. ‘De Klassieker der Twee Hoofdsteden’ werd in 1893 (zelfs nog drie jaar voor de eerste Parijs-Roubaix) voor het eerst verreden. De uitgevers van het Parijse wielerblad La Bicyclette namen het initiatief om een wedstrijd te organiseren tussen de Franse en de Belgische hoofdstad. André Henry, een metselaar uit het Belgische Verviers, werd de eerste winnaar.

Het zou tot 1906 duren voordat er een tweede editie kwam. In de beginjaren bedroeg de afstand ongeveer liefst vierhonderd kilometer, dat in de loop der jaren afgebouwd werd tot de helft daarvan. Voor de Eerste Wereldoorlog domineerden de Fransen, met Octave Lapize en Lucien Petit-Breton op kop. Daarna namen de Belgen de regie over. Alle grote namen uit de Belgische wielersport prijken op het palmares, zoals Rik van Steenbergen, Rik van Looy, Eddy Merckx, Roger De Vlaeminck en Freddy Maertens.

Pascal Ackermann is in 2018 de beste – foto: Cor Vos

In de eenentwintigste eeuw verloor deze klassieker echter aan status en kwam het in het continentale circuit terecht. Ook het parcours werd – onder meer door de kortere afstand – minder lastig, waardoor deze wedstrijd de status van spurtersklassieker kreeg. Robbie McEwen zette zich in die periode maar liefst vijfmaal op de erelijst, tot op heden nog steeds een record.

In 2013 besloot de organisatie nogmaals om het roer helemaal om te gooien. De start lag voortaan niet meer in de buurt van Parijs, maar – evenals de finish – in de Belgische hoofdstad Brussel. Het betrof meteen een volledig Belgische wedstrijd, waarop ook de naam op de schop moest. De Brussels Cycling Classic was geboren, en kreeg met André Greipel meteen een mooie naam op de erelijst. Later zouden ook onder anderen Tom Boonen en Dylan Groenewegen zich nog bij dat lijstje voegen.

Laatste tien winnaars Brussels Cycling Classic
2009: Matthew Goss
2010: Francisco Ventoso
2011: Denis Galimzyanov
2012: Tom Boonen
2013: André Greipel
2014: André Greipel
2015: Dylan Groenewegen
2016: Tom Boonen
2017: Arnaud Démare
2018: Pascal Ackermann

Vorig jaar

De Brussels Cycling Classic staat steeds garant voor een chaotische sprint en dat was ook vorig jaar weer het geval. Nadat Lars Ytting Bak als laatste overblijver van de vroege vlucht op tien kilometer van het einde netjes was ingerekend, hitsten FDJ en BORA-hansgrohe elkaar op in een nerveuze sprintvoorbereiding.

BORA-hansgrohe haalde uiteindelijk de bovenhand, waardoor kopman Pascal Ackermann vanuit een ideale uitgangspositie aan de traditionele sprint op de Houba de Strooperlaan kon beginnen. Ackermann sprintte zich meteen enkele lengten los en trok zich verder weinig aan van een valpartij van onder anderen Silvan Dillier. Jasper Stuyven kwam op twee lengten nog het dichtst in de buurt. De rest moest nog meer prijsgeven op de Duitse kampioen, die in Brussel zijn doorbraak als topsprinter nogmaals bevestigde.

Top-5 Brussels Cycling Classic 2018
1. Pascal Ackermann (BORA-hansgrohe) in 4u35m12s
2. Jasper Stuyven (Trek-Segafredo) z.t.
3. Thomas Boudat (Direct Energie) op 1s
4. Florian Sénéchal (Quick-Step Floors) op 1s
5. Juan José Lobato (Nippo-Vini Fantini-Europa Ovini) op 1s

Het podium: vlnr. Jasper Stuyven, Pascal Ackermann en Thomas Boudat – foto: Cor Vos

Parcours

De 99e editie van de wedstrijd gaat van start in het Jubelpark, een park in het centrum van de Belgische hoofdstad met een opvallende triomfboog. Daar wordt het begin gemaakt aan een wedstrijd van 189 kilometer, die zich met name ten zuiden van Brussel afspeelt.

Eigenlijk is het parcours een blauwdruk van dat van vorig jaar, en dus vinden we ook dezelfde twaalf hellingen terug. De Vossemberg en Smeysberg in de beginfase doen allicht al een belletje rinkelen, want die kennen we nog van de ‘oude’ Brabantse Pijl. In volle finale doen we daar nog een schepje bovenop met het vierluik Chaussée d’Alsemberg, de Alsemberg, de Bruine Put en de Sollenberg. Na die laatste helling volgen nog liefst veertig vlakkere kilometers – onder andere langs Halle en Anderlecht – richting finishplaats Brussel.

Daar ligt de aankomst traditioneel op de licht oplopende Houba de Strooperlaan. In de laatste anderhalve kilometer vinden we bovendien geen bochten meer, wat ervoor zorgt dat de snelheid hoog ligt en we een bolletje krijgen vooraan in het peloton. Opletten voor valpartijen dus!

Start: 11.30 uur
Finish: Tussen 15.58 en 16.24 uur

Favorieten

De Brussels Cycling Classic is doorgaans een van de best gestoffeerde wedstrijden op de Belgische najaarskalender en maakt die reputatie ook deze editie weer volkomen waar. De organisatie wist ditmaal negen WorldTour-ploegen te overtuigen, dat is er eentje meer dan vorig jaar.

Het is natuurlijk altijd gemakkelijk om de titelverdediger wederom als topfavoriet aan te duiden, maar in het geval van Pascal Ackermann is dat volkomen terecht. De Duitser bekroonde vorig jaar zijn seizoen van de doorbraak in deze Brussels Cycling Classic, maar deed daar afgelopen maanden nog verschillende schepjes bovenop. Vooral een ijzersterke Giro met twee ritzeges en de Maglia Ciclamino zullen de mensen niet snel vergeten. Ook in deze Brussels Cycling Classic heeft de Duitse kampioen trouwens weer zijn vertrouwde BORA-hansgrohe-lead outs Michael Schwarzmann en Rüdiger Selig bij zich, twee jongens die Ackermann door dik en dun vertrouwt.

Caleb Ewan – foto: Cor Vos

Caleb Ewan is op papier misschien wel de grootste naam aan het vertrek, maar de Australiër worstelt momenteel wel met een wisselvallig vormpeil. Zijn Tour was met drie ritzeges meer dan formidabel, maar nadien was Ewan toe aan een beetje rust én – begrijpelijk – quality time met zijn kersverse baby. Het noodzaakte Ewan tot opgaves in de RideLondon Classic en de Deutschland Tour, maar wie weet dat het minder lastige terrein van deze Brussels Cycling Classic Ewan wel deugd doet. Hij moet vooral rekenen op steun van jonkies Gerben Thijssen en Enzo Wouters.

Álvaro José Hodeg moet qua pure snelheid hoogstwaarschijnlijk onderdoen voor het bovengenoemde tweetal, maar Hodeg heeft wel de troef van een ijzersterke Deceuninck-Quick Step-ploeg. Die leverde hem in een recent verleden nog knappe ritzeges op in de Adriatica Ionica Race en de BinckBank Tour. Iljo Keisse, Yves Lampaert, Davide Martinelli, Florian Sénéchal en Fabio Sabatini zijn stuk voor stuk meesters in hun vak en zullen er ook nu weer alles aan doen om Hodeg in een ideale positie naar de finish te brengen. Al is ook Lampaert zelf in supervorm. Durft hij misschien – een van zijn specialiteiten – nog een late uitval aan?

Arnaud Démare – foto Cor Vos

Naast Ackermann en ook de onfortuinlijke André Greipel, is Arnaud Démare een andere ex-winnaar aan de start. De Franse wortels van deze klassieker mogen dan wel intussen volledig verdwenen zijn, toch doen de Fransen het hier elk jaar meer dan behoorlijk. De kopman van Groupama-FDJ is op papier hun snelste man, al heeft hij het dit najaar voorlopig niet al te gemakkelijk om aan winnen toe te komen. Bryan Coquard (Vital Concept-B&B Hotels) slaagt daar iets vlotter in, maar wel op een lager niveau. Benieuwd of Coquard – toch nog altijd de drager van zijn ProContinentale ploeg – zich ook hier kan tonen.

Vanuit Belgisch oogpunt is het uitkijken naar een nieuwe straffe stoot van Belgisch kampioen Tim Merlier. Oorspronkelijk was het de bedoeling dat Merlier zich op het EK voor het eerst zou gaan meten met de wereldtop, maar een vroege lekke band gooide daar roet in het eten. Hier in Brussel dan maar? Een ding is zeker: bij Merlier schrikken we van niets meer. De renner van Wortegem-Petegem kent overduidelijk zijn eigen limieten nog niet en zou ook op de Houba de Strooperlaan zomaar uit het pak kunnen komen. Deze week werd ook wereldkundig gemaakt dat Merlier en Creafin-Fristads rond zijn voor de komende crosswinter, ongetwijfeld nog een zorg minder aan Merliers hoofd.

Tim Merlier – foto: Cor Vos

Een andere Belg met een mooie kans: Tourrevelatie Jasper Philipsen. Al moeten we bij hem altijd de vraag stellen of hij wel de voorkeur krijgt boven UAE Emirates-zwaargewicht Alexander Kristoff. De Noor kwam in de Tour niet altijd even goed uit de verf en had het vaak zelfs moeilijk om lead-out Philipsen te volgen, maar kwam in met een ritzege in de Deutschland Tour en een sterk EK toch weer boven water. Vermoedelijk bekijken de twee pas tijdens de wedstrijd wie ze bij de Emiraten als kopman willen uitspelen. Ook benadrukken we graag nog even de constante in de wedstrijduitslagen van Timothy Dupont (Wanty-Gobert). Het lijkt slechts een kwestie van tijd voor die overwinning eraankomt.

Zowel in de Omloop Mandel-Leie-Schelde als de GP Jef Scherens was het Italiaan Niccolò Bonifazio die Dupont te slim af was. Bonifazio – niet te vergeten bovendien de derde van de Champs-Elysées – surft duidelijk voort op de supercompensatie van de voorbije Tour, maar ook voor de snelle man van Total-Direct Energie geldt: in Brussel wordt er op een ander niveau gesprint dan in de afgelopen Belgische najaarskoersen.

Oliver Naesen – foto: Cor Vos

Oliver Naesen (AG2R La Mondiale) heeft vermoedelijk een iets lastigere finale nodig om mee te kunnen doen voor de prijzen, net als Magnus Cort (Astana), Daryl Impey en Michael Albasini (Michelton-Scott), Amaury Capiot (Sport Vlaanderen-Baloise) en Baptiste Planckaert (Wallonie Bruxelles). Verder kijken we ook uit naar Cofidis-stagiair Attilio Viviani – winnaar van de Schaal Sels – en Matteo Moschetti (Trek-Segafredo).

Favorieten volgens WielerFlits
**** Pascal Ackermann
*** Caleb Ewan, Álvaro José Hodeg
** Arnaud Démare, Tim Merlier, Alexander Kristoff
* Bryan Coquard, Niccolò Bonifazio, Timothy Dupont, Oliver Naesen