Na de Tour Down Under is de Cadel Evans Great Ocean Road Race de tweede WorldTour-koers op de kalender. Op zondag 2 februari trekt het peloton door de omgeving van Geelong in een wedstrijd, waar vrijwel altijd een uitgedund peloton strijdt om de overwinning. WielerFlits blikt vooruit!

Historie

In juli 2014 werd bekend dat Cadel Evans, die Australië de eerste Tour de France-eindzege en de eerste wereldtitel in de wegwedstrijd bezorgde, een eigen wielerwedstrijd kreeg. De koers zou zijn naam gaan dragen en met een .1-status een week na de Tour Down Under plaatsvinden. De route zou deels over die van het wereldkampioenschap van 2010 lopen, toen Thor Hushovd in Geelong won. In die stad werden ook de start en finish ingetekend.

De koers is vernoemd naar Cadel Evans, Tourwinnaar in 2011 – foto: Cor Vos

In totaal reisden acht WorldTour-teams, vier ProContinentale en continentale formaties en de nationale selectie UniSA-Australia in 2015 af naar Geelong. Natuurlijk ontbrak Evans zelf ook niet: de oud-Tourwinnaar zou in zijn eigen wedstrijd officieel afscheid nemen. De eerste editie werd gewonnen door Gianni Meersman, die in een sprint met negen renners de snelste bleek voor thuisrijders Simon Clarke en Nathan Haas. Evans werd vijfde en kon van zijn wielerpensioen gaan genieten.

De tweede editie werd een prooi voor Peter Kennaugh, die op twaalf kilometer van de aankomst op de laatste beklimming van Challambra Crescent wegsprong en solo over de streep kwam. Zeven maanden later kondigde wielerbond UCI aan dat de Cadel Evans Great Ocean Road Race opgewaardeerd werd naar de WorldTour. Sindsdien bestaat het merendeel van de deelnemerslijst uit ploegen van de hoogste categorie.

In 2017 versloeg Nikias Arndt Simon Gerrans in een groepssprint met 23 renners en ook een jaar later zou een sterk uitgedund peloton strijden om de overwinning. Uiteindelijk zou Jay McCarthy de zege naar zich toetrekken door nipt de sterk opkomende Elia Viviani af te houden. Nu een jaar geleden pakte de Italiaan zijn revanche door in Geelong Caleb Ewan en Daryl Impey, een week eerder nog winnaar van de Tour Down Under, te verslaan in de pelotonssprint.

Jay McCarthy werd in 2018 de verrassende winnaar – foto: Cor Vos

Daarmee kreeg de Australische eendagswedstrijd zijn vijfde winnaar in evenzoveel edities. Met twee zeges is Deceuninck-Quick Step koploper bij de teams na de successen van Viviani in 2019 en Gianni Meersman (toen nog als Etixx-Quick Step) in 2015. Wat de vorige edities wel hebben uitgewezen is dat steeds een fors uitgedund peloton ging strijden om de overwinning en dat ook een solo-aanval succesvol kan zijn! Welk scenario zien we in 2020?

Alle winnaars Cadel Evans Great Ocean Road Race
2019: Elia Viviani
2018: Jay McCarthy
2017: Nikias Arndt
2016: Peter Kennaugh
2015: Gianni Meersman

Vorig jaar

Liefst vijftien WorldTour-teams waren afgereisd naar Geelong voor de vijfde editie van de Cadel Evans Great Ocean Road Race. De nationale ploeg Korda Mentha Real Estate Australia maakte het startveld compleet. De grote blikvangers in het peloton waren Elia Viviani, Daryl Impey en Caleb Ewan, die al goed in orde waren in de Tour Down Under. BORA-hansgrohe bracht met Jay McCarthy de titelverdediger aan de start. Kon hij opnieuw verrassen?

De koers werd lange tijd geanimeerd door drie vluchters, van wie Laurens De Vreese de beste benen had. De Belg kreeg op 25 kilometer van de finish gezelschap van zijn ploeggenoot Davide Ballerini, die de oversteek wist te maken vanuit het peloton. Niet veel later ging de Italiaan solo, in de hoop op een stunt. Zijn voorsprong steeg naar een minuut, maar hij werd op tien kilometer van de aankomst ingerekend door een op hol geslagen peloton.

Verschillende renners probeerden in de slotronde nog weg te rijden, maar niemand kreeg de ruimte. Uiteindelijk reed een stevig uitgedund peloton, maar nog wel met snelle mannen als Viviani, Ewan, Jens Debusschere en Impey, naar de finish. Italiaans kampioen Viviani liet zich een jaar eerder nog in de luren leggen door McCarthy, maar dit keer was de sprinter bij de les. Hij won dan ook voor Ewan en Impey.

Top-5 Cadel Evans Great Ocean Road Race 2019
1. Elia Viviani (Deceuninck-Quick Step) in 3:54:35
2. Caleb Ewan (Lotto Soudal) z.t.
3. Daryl Impey (Mitchelton-Scott) z.t.
4. Ryan Gibbons (Dimension Data) z.t.
5. Jens Debusschere (Katusha Alpecin) z.t.

Ewan, winnaar Viviani en Impey (vlnr) proosten – foto: Cor Vos

Parcours

Geelong, de op één na grootste stad van de staat Victoria, is het kloppende hart van de Cadel Evans Great Ocean Road Race. De eerste editie bestond uit een grote ronde van 110 kilometer, gevolgd door drie plaatselijke rondes van ruim twintig kilometer in en rond Geelong, en dat bleek een beproefd concept. Ook in de jaren daarna koos de organisatie van de Australische eendagswedstrijd voor zo’n parcours.

Zondag 2 februari 2020, Cadel Road Race (1.UWT): Geelong – Geelong (171 km)

Aan de oever van Corio Bay wordt het startsein gegeven voor de zesde editie van de Cadel Evans Great Ocean Road Race, vaak ook wel afgekort tot de Great Ocean Road Race of de Cadel Road Race. Daarvandaan maakt de route eerst met de klok mee een grote ronde langs Barwon Heads, Torquay en Moriac van 110 kilometer. Vanaf Torquay wordt het terrein geaccidenteerd met onder andere de klim bij Bells Beach (2,0 km aan 4,7%) na 54,6 kilometer.

Na 110 kilometer draaien de renners de plaatselijke ronde in en rond Geelong op. Voordat ze voor de eerste maal de aankomstlijn passeren, beklimmen ze al eens Challambra Crescent (810 meter aan 9,8%) met een piek tot 22 procent. Het is de belangrijkste scherprechter op de omloop, die in totaal drie keer volledig wordt afgelegd. Vanaf de top van de klim is het nog 9,1 kilometer tot de finish op Eastern Beach Road. Kortom, de ideale springplank voor een late aanval!

Start: 11.10 uur / 01.10 uur
Finish: 15.20 uur / 05.20 uur

Favorieten

De Cadel Evans Great Ocean Road Race heeft vijftien WorldTour-teams aan de start, aangevuld met de nationale ploeg Korda Mentha Real Estate Australia. Van alle WorldTour-teams zijn alleen Astana, Movistar, Jumbo-Visma en UAE Emirates niet van de partij.

Sam Bennett won al de openingsetappe in de Tour Down Under – foto: Cor Vos

Meerdere teams lijken te willen aansturen op een sprint, zoals Deceuninck-Quick Step. Nieuwe aanwinst Sam Bennett liet zijn snelle benen al meteen zien in de Tour Down Under, waar hij de openingsetappe wist te winnen. Negen dagen later bezorgde hij zichzelf opnieuw de overwinning in de nieuwe Race Torquay. De Ierse sprinter is kortom aan de winnende hand. In de Cadel Road Race wordt hij bijgestaan door onder anderen Shane Archbold, Iljo Keisse en Michael Mørkøv.

Ook Lotto Soudal zet in op een massasprint met Caleb Ewan als speerpunt. De Australiër moest het vorig jaar in Geelong nog afleggen tegen Elia Viviani, maar heeft nu al twee etappezeges op de teller staan na de Tour Down Under. In de nieuwe Race Torquay moest hij vroegtijdig afhaken op de lastige lokale ronde, maar in de Cadel Road Race moet hij normaal gesproken weer op de afspraak zijn. Met Roger Kluge en Tosh Van der Sande heeft hij alvast twee sterke helpers.

NTT Pro Cycling en Giacomo Nizzolo hebben hun seizoensstart niet gemist. De Italiaan bezorgde de nieuwe hoofdsponsor meteen een mooi etappesucces in de Tour Down Under. Na zijn tweede plaats in de Race Torquay kunnen we slechts concluderen dat hij heel goed in vorm is en dat hij een van de mannen is om rekening mee te houden in de Cadel Road Race. Nizzolo is echter niet de enige snelle man aan boord, want ploegmaat Ryan Gibbons was hier vorig jaar vierde.

Giacomo Nizzolo liet de nieuwe NTT-kleuren meteen zien in Australië – foto: Cor Vos

Bennett, Ewan en Nizzolo hebben hun sporen meer dan verdiend in de professionele wielersport, maar ook de volgende generatie klopt al op de deur. Alberto Dainese beleeft dit jaar zijn vuurdoop als profrenner bij Team Sunweb, maar toch kon de Europese beloftekampioen al fraaie uitslagen laten noteren. Zo reed hij in de Tour Down Under tweemaal naar de top tien en eindigde hij in de lastige Race Torquay derde. Wat kan hij laten zien in de langere Cadel Road Race?

Een andere beloftevolle neoprof treffen we aan bij Mitchelton-Scott. Kaden Groves vierde pas vijfenhalve week geleden zijn 21e verjaardag, maar werd toch al mooi vierde in de Race Torquay. Winnen tussen de profs deed de Australiër de afgelopen seizoenen wel vaker, onder meer in de Tour of Fuzhou en de Tour of Qinghai Lake. Zijn ploeg heeft met Daryl Impey en Cameron Meyer, de huidige Australische kampioen, twee renners in huis die hier al op het podium stonden.

Impey was de voorbije twee seizoenen steeds de nummer drie in de Cadel Road Race, nadat hij een week eerder de Tour Down Under op zijn naam schreef. Dat lukte de Zuid-Afrikaan nu niet, hoewel hij zich voor zijn optreden in de Australische ronde niet hoeft te schamen. Meyer was drie jaar geleden de nummer drie in de uitslag. De negenvoudige wereldkampioen op de baan kan als geen ander hardrijden en kan zomaar solo over de finish komen.

Verband voor Elia Viviani na zijn valpartij in de Tour Down Under – foto: Cor Vos

Elia Viviani hadden we normaal gezien een of twee sterren meer gegeven, maar in tegenstelling tot Bennett, Ewan en Nizzolo kon hij nog niet winnen dit seizoen. De Europese kampioen moest zich in de openingsrit van de Tour Down Under tevreden stellen met de vierde plek en een dag later bereikte hij gehavend de finish na een zware val. In het vervolg van de ronde en ook in de Race Torquay kwam hij er niet aan te pas. Eventueel kan Nathan Haas de honneurs waarnemen.

Bij de laatste sterren willen we onder anderen Jay McCarthy noemen. De Australiër won hier twee jaar geleden en eindigde ook bij zijn andere twee deelnames steeds in de top tien. Met Erik Baška heeft BORA-hansgrohe nog een troef in de ploeg. Mads Pedersen heeft zijn eerste top 10-uitslag van het jaar al op zak; in de Race Torquay werd de wereldkampioen zevende. Andrea Vendrame is de troefkaart van AG2R La Mondiale in Australië en reed al tweemaal naar de top tien.

Andere namen om rekening mee te houden treffen we aan bij onder andere Israel Start-Up Nation (André Greipel), EF Education First (Kristoffer Halvorsen en Magnus Cort) en Groupama-FDJ (Marc Sarreau). Bij Team Ineos is Dylan van Baarle een van de zes namen. De Nederlander is goed aan zijn seizoen begonnen met de vijfde plaats in de Tour Down Under. Ploegmaat Luke Rowe was al vierde, vijfde en zesde in de Cadel Road Race. Ook Owain Doull eindigde al eens in de top tien.

Favorieten volgens WielerFlits
**** Sam Bennett
*** Caleb Ewan, Giacomo Nizzolo
** Alberto Dainese, Kaden Groves, Elia Viviani
* Jay McCarthy, Cameron Meyer, Mads Pedersen, Andrea Vendrame

Website organisatie
Deelnemerslijst

Weer en tv

Lichte bewolking wordt verwacht met ’s ochtends een kans op een regenbui. Een matige wind waait vanuit het westen aan windkracht drie à vier. De temperatuur loopt op tot maximaal 23 ℃. De wedstrijd is van 03.00 tot 05.30 uur rechtstreeks te volgen via de Eurosport Player.