Over een maandje is het weer zover, de Tour de France. In aanloop naar de belangrijkste wedstrijd van het jaar kunnen de renners kiezen uit meerdere voorbereidingskoersen, waaronder het Critérium du Dauphiné (9-16 juni). Een ding is zeker: het deelnemersveld is om van te smullen! WielerFlits blikt vooruit.
[unibet title=”Wie wint het Critérium du Dauphiné 2019?” link=”http://unibet.me/wielerflits”]

• Chris Froome 2.50
• Jakob Fuglsang 5.00
• Richie Porte 6.50

[/unibet]

---

Historie

Het Critérium du Dauphiné is onlosmakelijk verbonden met de Tour de France, maar de eerste editie vond pas plaats in 1947, net na de Tweede Wereldoorlog. Met dank aan zeven verzetsstrijders die vlak na de oorlog met het idee kwamen om een krant op richten: de Dauphiné Libéré. Deze regionale krant besloot niet veel later om de organisatie van een meerdaagse wielerwedstrijd voor zijn rekening te nemen. De rest is geschiedenis, het Critérium du Dauphiné was geboren!

De eerste editie werd gewonnen door een zekere Édouard Kablinski, een Fransman met Poolse roots. Niet de grootste naam, maar het bleek het begin van iets moois. Zeker voor de Fransen, die hun thuisronde aanvankelijk wisten te domineren. De Belg Alex Close was in 1956 de eerste niet-Fransman op de erelijst, vijf jaar later gevolgd door de Brit Brian Robinson. Tussendoor wonnen onder meer Louison Bobet, Jean Dotto en Nello Lauredi. Die laatste zegevierde zelfs driemaal, waarmee hij nog altijd mede-recordhouder is.

Vive la France! Ook in de jaren zestig van de vorige eeuw kregen we geregeld een Franse winnaar, met dank aan kampioenen als Jacques Anquetil en Raymond Poulidor. Maar steeds vaker stond een buitenlander op het hoogste schavotje, zoals de onvermijdelijke Eddy Merckx, Luis Ocaña en Michel Pollentier. Toch bleef het thuispubliek verwend door overwinningen van Bernard Thévenet, Bernard Hinault en Charly Mottet. Zo won ook Christophe Moreau in 2007, maar sindsdien is de Franse trein tot stilstand gekomen.

Twaalf jaar: het is een hele lange periode. Zeker voor een koersland als Frankrijk. Natuurlijk, Romain Bardet stond in 2016 én 2018 op het eindpodium, maar de Fransen snakken al een tijdje naar een 32e eindwinnaar van het Critérium du Dauphiné. Maar met 31 eindzeges wordt de erelijst wel gedomineerd door het thuisland. Spanje en Groot-Brittannië volgen op gepaste afstand met respectievelijk tien en acht overwinningen.

De eerder genoemde Close, Pollentier en Merckx zorgden voor drie Belgische eindzeges, maar hoe zit het eigenlijk met de Nederlanders? Het is met een vergrootglas zoeken naar Johan van der Velde, die de beste was in 1980. De Brabander is nog altijd de enige Nederlandse eindwinnaar, al scheelde het niet veel voor Joop Zoetemelk, Henk Lubberding en Steven Rooks. Toch kunnen deze renners alleen maar dromen van het succes van Lauredi, Ocaña, Hinault, Mottet en Chris Froome, renners die liefst driemaal werden gehuldigd als eindwinnaar.

Het Critérium du Dauphiné is de generale repetitie voor de Tour, aangezien de renners zich alvast kunnen testen op de Franse wegen en – vooral – in de Alpen. Maar hoe vaak bleek de rittenkoers nu dé perfecte voorbereiding op La Grande Boucle? Voor Milaan-San Remo is altijd de vraag: Parijs-Nice of Tirreno-Adriatico? Voor de Tour is die keuze er ook, maar dan tussen de Dauphiné en de Ronde van Zwitserland. Wat blijkt: slechts dertien keer wist een renner de fameuze dubbel (Dauphiné-Tour) te pakken.

Daarbij moet wel de kanttekening worden gemaakt dat de twee overwinningen van Lance Armstrong zijn geschrapt. Toch lijkt het Critérium du Dauphiné een betere keuze voor de Tour, wil je die laatste koers daadwerkelijk winnen. Slechts tweemaal in de geschiedenis wist een renner in hetzelfde jaar de Ronde van Zwitserland én de Tour te winnen: Gino Bartali in 1947, Eddy Merckx in 1974. Sinds 2011 komt de Tourwinnaar uit het Critérium du Dauphiné.

Laatste tien winnaars Critérium du Dauphiné
2018: Geraint Thomas
2017: Jakob Fuglsang
2016: Chris Froome
2015: Chris Froome
2014: Andrew Talansky
2013: Chris Froome
2012: Bradley Wiggins
2011: Bradley Wiggins
2010:  Janez Brajkovič
2009: Alejandro Valverde

---

Vorig jaar

“Het is echt ongekend, een onwerkelijk gevoel. Ik ga eerst genieten van deze overwinning.” Geraint Thomas kon het amper geloven op de Mont Blanc. De ervaren Brit had zich zojuist tot eindwinnaar gekroond van het Critérium du Dauphiné. Voor de renner van Team Sky was het zijn mooiste overwinning uit zijn carrière, al mochten zijn zeges in Parijs-Nice en de E3 Harelbeke er ook zijn.

En dat terwijl de ronde desastreus begon voor de man uit Cardiff. Thomas kwam namelijk hard ten val in de proloog in en rond Valence. De Brit leek onderweg naar een knaltijd, maar hij nam teveel risico in een verraderlijke bocht. Aan de streep bleek Thomas niet alleen tijd te hebben verloren, maar ook flink wat huid. De overwinning van zijn ploeggenoot Michal Kwiatkowski was slechts een doekje voor het (letterlijke en figuurlijke) bloeden.

Niet Thomas, maar Kwiatkowski leek de interne strijd te winnen binnen Team Sky. Al mocht hun jongere ploeggenoot Gianni Moscon na de eerste bergrit de leiderstrui aantrekken. Kwiatkowski en Thomas volgden echter op slechts zes seconden. Uiteindelijk bleek de Brit over de beste klimmersbenen te beschikken. Thomas nam de macht over in de vijfde etappe naar Valmorel, om vervolgens stand te houden in de laatste twee bergritten.

“Ik ga nu wat uitrusten en herstellen, om daarna vooruit te kijken op de maand juli”, aldus Thomas, niet wetende dat hij zichzelf een maand later definitief in de geschiedenisboeken zou fietsen.

Top-5 Critérium du Dauphiné 2018
1. Geraint Thomas (Team Sky)
2. Adam Yates (Mitchelton-Scott)
3. Romain Bardet (AG2R La Mondiale)
4. Daniel Martin (UAE Emirates)
5. Damiano Caruso (BMC)

---

Parcours

De 71e editie van het Critérium du Dauphiné begint in Aurillac, gelegen in het departement Cantal. Van hieruit gaat het naar de Alpen, maar voor de renners over de bergtoppen scheuren, staat op woensdag een individuele tijdrit op het programma in en rond Roanne.

Hierdoor zullen de klimmers al op achterstand staan, eenmaal ze de bergen bereiken. Het devies voor de lichtgewichten? Aanvallen op weg naar Saint-Michel-de-Maurienne, Pipay en Champéry, aangezien de finish dan op of na een bergtop ligt.

Zondag 9 juni, Etappe 1: Aurillac – Jussac (142 km)

Startplaats Aurillac – gelegen aan de rivier de Jordanne – heeft al vaker een wielerpeloton mogen verwelkomen. Zo was de stad enkele malen het decor van een Tourfinish. Nu vormt Aurillac de startplaats van de openingsetappe van het Critérium du Dauphiné. De finishstreep is getrokken in Jussac, dat slechts tien kilometer noordelijker ligt.

Men kiest kortom voor een flinke omweg door het Cantalgebergte, waardoor al snel de Puy Mary (11,1 km aan 5,9%) opdoemt. Hierna gaat het over glooiende wegen naar de Côte de Besse (2,8 km aan 4,8%) en de Côte de Saint-Cernin (5,1 km aan 4,1%). Maar echt interessant wordt het pas wanneer de renners voor het eerst de finish bereiken.

We zijn dan op goed vijftig kilometer van de (daadwerkelijke) streep, waardoor we nog twee lokale rondes krijgen voorgeschoteld in en rond Jussac. Wie hoopt op een fraaie solozege, zal moeten aanvallen op de Côte de Roquenatou (3,7 km aan 6,7%). Na de tweede en laatste passage is het nog achttien kilometer tot de finish. To sprint or not to sprint, that’s the question!

Start: 11.10 uur
Finish: 14.38-15.02 uur

Maandag 10 juni, Etappe 2: Mauriac – Craponne-sur-Azon (180 km)

We gaan op vrijdag pas de bergen in, maar onderschat de etappe van maandag zeker niet. Als de renners binnendruppelen in Craponne-sur-Azon, hebben ze maar liefst acht hellingen overwonnen. En dan hebben we het nog niet eens gehad over al die hoogtemeters waar geen bergpunten aan verbonden zijn. Kortom: wie hier een slechte dag heeft, zal geheid tijd verliezen.

Vanuit startplaats Mauriac – een van die vele dorpjes in de Cantal – gaat het naar de eerste klim van de dag: de Côte de Moussages (3,6 km aan 7%). Vervolgens loopt het via smerig oplopende wegen naar de Côte de la Martel (2,6 km aan 5,6%), de Côte de Cheylade (5,2 km aan 4,9%), de Côte la Tourbière du Jolan (2,3 km aan 5,2%) en de Côte de Chavanon (3,6 km aan 5,5%).

Eenmaal op de top van de Chavanon, zijn we nog niet eens halverwege de etappe. Het geeft wel aan hoe zwaar het zal worden voor de heren coureurs, zeker omdat het in de Cantal soms broeierig heet is, met smeltend asfalt tot gevolg. Na de Chavanon is er even tijd om op adem te komen, onder meer in bevoorradingszone. Het peloton bevindt zich inmiddels in het departement Haute-Loire.

De Cantal of de Haute-Loire, het blijft klimmen geblazen. De finale wordt ingeluid met de Côte de la Baraque (5,2 km aan 4,1%), direct gevolgd door de Côte de la Barbatte (6,1 km aan 6,7%). Deze tweetrapsraket ligt misschien iets te ver van de finish, maar dat geldt zeker niet voor de steile Côte de Saint-Victor sur Arlanc (3,2 km aan 8,9%). De vraag is of een aanvaller kan overleven in de glooiende slotfase richting de aankomstplaats.

Start: 12.00 uur
Finish: 16.17-16.44 uur

Dinsdag 11 juni, Etappe 3: Le Puy-en-Velay – Riom (172 km)

Le Puy-en-Velay: gaat er al een belletje rinkelen? Dit bekende pelgrimsstadje is een bijzondere plek voor de Nederlandse wielerliefhebber, aangezien Bauke Mollema hier twee jaar geleden zijn eerste Touretappe wist te winnen. Ditmaal vertrekken de renners uit Le Puy-en-Velay voor een relatief vlakke etappe naar Riom.

Al is de start nog behoorlijk pittig, aangezien het langzaam begint te klimmen naar de top van de verder niet al te lastige Côte d’Allègre (2,5 km aan 4,6%, vrij vertaald: de blije helling). Het peloton raast door, over de vlakke wegen van het departement Puy-de-Dôme, naar de Côte d’Augerolles (5,1 km aan 3,3%), de Côte de Courpière (3 km aan 4%) en de Côte de Coulaud (1 km aan 7%).

Nee, het zijn zeker niet de zwaarste beklimmingen in Zuid-Frankrijk. En aangezien de laatste vijftig kilometer vlak zijn, mogen we een sprint verwachten in de straten van Riom. De laatste kilometer is verder niet al te technisch, waardoor we een koninklijke spurt krijgen tussen Sam Bennett, Edvald Boasson Hagen en Nacer Bouhanni.

Start: 12.30 uur
Finish: 16.20-16.42 uur

Woensdag 12 juni, Etappe 4: Roanne – Roanne (26,1 km, ITT)

Nog een reden waarom veel Tourfavorieten kiezen voor het Critérium du Dauphiné? Omdat de wedstrijd voor een individuele tijdrit heeft gekozen van 26 kilometer van en naar Roanne. En laat de enige individuele chrono in de aankomende Tour nu 27 kilometer zijn. Ook het parcours vertoont opvallend veel gelijkenissen.

Zo beginnen de renners met een licht oplopende en bochtenrijke sectie van 11,5 kilometer. Het is nergens echt steil, al begint het wel meer te klimmen naar het pittoreske plaatsje Saint-André-d’Apchon. Op de ’top’ worden ook de tussentijden opgemeten, waarmee we een indicatie krijgen wie de winnaars en verliezers (zullen) zijn.

Vervolgens krijgen de renners een biljartvlak parcours voorgeschoteld, wat in het voordeel is van de pure tijdrijders. Via Saint-Alban-Les-Eaux en Ouches gaat het over lange brede wegen terug richting Roanne, waar het klassement zal worden opgeschud. Wie begint als leider aan de Alpen?

Start: 13.05 uur (start eerste renner)
Finish: 16.31 uur (finish laatste renner)

Donderdag 13 juni, Etappe 5: Boën-sur-Lignon – Voiron (201 km)

Op vrijdag is het klimmen geblazen, maar eerst koersen de renners nog door de departementen Lore en Isère, voor een relatief lange etappe van Boën-sur-Lignon naar Voiron. Al vroeg moet het peloton over de Côte de Saint-Galmier (3,8 km aan 3,5%), Côte de Saint-Symphorien-sur-Coise (1,5 km aan 5,3%), Côte de Givors (3 km aan 4,9%) en de Côte de Vienne (2,1 km aan 4,3%).

Toch mogen we een sprint verwachten in finishplaats Voiron, aangezien de renners in de laatste negentig kilometer geen gecategoriseerde hellingen meer tegenkomen. Op tien kilometer van de finish beginnen de renners aan een korte afdaling, waar snelheid kan worden gemaakt voor de laatste – licht oplopende – kilometers. Een ideale aankomst voor machtsspurters als Bennett, Sonny Colbrelli en Boason Hagen.

Aankomstplaats Voiron (zo’n 25 kilometer van het veel bekendere Grenoble) is als het ware ingeklemd tussen twee bergketens: die van Vercors en de Chartreuse. Het uitzicht is dan ook wonderschoon, het gebied bij momenten onherbergzaam. De renners zien de Alpen bijna voor zich liggen, maar dat is pas voor morgen.

Start: 11.35 uur
Finish: 16.15-16.44 uur

Vrijdag 14 juni, Etappe 6: Saint-Vulbas – Saint-Michel-de-Maurienne (228 km)

Enfin elles sont là, les montagnes! Op vrijdag trekken de renners eindelijk de bergen in, al duurt het een tijdje voordat de renners serieus moeten klimmen. De zesde etappe start namelijk in Saint-Vulbas, gelegen in het departement Ain, waar de wegen nog behoorlijk vlak zijn. Pas na tachtig kilometer begint het serieuzere klimwerk.

Want na de Col de la Chambotte (5,4 km aan 6,5%) volgen de beklimmingen elkaar in rap tempo op met de Côte de Lachat (7,7 km aan 3,1%), de Col du Frêne (2,4 km aan 5,3%), de Côte de Châteauneuf (1,4 km aan 6,6%) en de Côte d’Aiton (1,4 km aan 7,6%). De Aiton is een kuitenbijter, maar wat dan te denken van de beklimming met de gevleugelde naam Côte de Saint-Georges-d’Hurtières (5 km aan 5,7%).

Het zijn slechts opwarmertjes voor de tweetrapsraket Côte du Bocher (1,7 km aan 6,6%)/Col de Beaune (8,1 km aan 6%), die voor spektakel moet zorgen in de absolute slotfase van de zesde etappe. Het moet voor de klimmers vooral op de Beaune gebeuren, ook al omdat finish – na een korte en snelle afdaling – ligt in Saint-Michel-de-Maurienne. Wie geeft een signaal af voor het slotweekend?

Start: 10.30 uur
Finish: 16.13-16.51 uur

Zaterdag 15 juni, Etappe 7: Saint-Genix-les-Villages – Pipay (133 km)

Het Critérium du Dauphiné kiest duidelijk voor het credo ‘zwaar, zwaarder, zwaarst’. De voorlaatste etappe is misschien wel de koninginnenrit, getuige drie beklimmingen van eerste categorie én een finish op een col van de buitencategorie. We komen dan ook uit op ruim vierduizend hoogtemeters.

Eenmaal vertrokken uit Saint-Genix-Les-Villages gaat het over glooiende wegen naar de Col de l’Épine (7,7 km aan 7,3%), waar wellicht wat inleidende beschietingen zullen plaatsvinden. Toch zullen de favorieten hun kruit waarschijnlijk drooghouden tot de Col du Granier (15,8 km aan 5,5%) of de Col de Marchieu (10,2 km aan 6%). De Granier is een oude bekende, aangezien de Tour ook vaak de top rondt van deze col.

Na de Granier en de Marcieu is het respectievelijk nog zestig en 32,5 kilometer van de finish, dus wellicht krijgen we pas actie te zien op de flanken van de Montée De Pipay. Deze negentien kilometer lange col is voor velen nog onbekend terrein, maar wees gerust: de renners zullen deze beklimming nog lang heugen. De renners klimmen naar een hoogte van bijna zestienhonderd meter, goed voor een gemiddelde van zo’n zeven procent.

De Montée De Pipay is een loper, maar kent ook enkele lastige stroken. Zo stijgen de laatste vier kilometer aan ruim zeven procent. Wie mag zich op de top de grote winnaar noemen? En wie moeten in de aanval tijdens de allesbeslissende slotetappe?

Start: 12.55 uur
Finish: 16.43-17.14 uur

Zondag 16 juni, Etappe 8: Cluses – Champéry (113,5 km)

De etappe van zaterdag was al kort, maar die van zondag is slechts 113,5 kilometer lang. De organisatie kiest dus voor een explosieve etappe waarin van alles kan gebeuren. Zeker in het begin, als het tijd is voor de Côte de Châtillon-sur-Cluses (5,4 km aan 4,8%), de Côte de Rond (4,4 km aan 5,9%) en de Montée des Gets (6 km aan 4%). Vervolgens is er – even – de tijd om op adem te komen.

Maar niet voor lang, want na ruim veertig kilometer begint de zeer onregelmatige Col du Corbier (7,7 km aan 7,4%, maar met vier kilometer aan ruim 10%). Is dit de uitverkoren plek voor enkele favorieten om aan te vallen? Misschien wel, al moet het zwaarste nog komen met de Pas de Morgins (8,3 km aan 4,1%) maar vooral de Côte de Rives (8,4 km aan 6,2%).

De Rives is niet zo lastig als de Corbier, maar ligt wel een stuk dichter bij de finish. Op de top is het nog twaalf kilometer tot de streep in Champéry, maar het is nog niet helemaal gedaan met klimmen. Na een korte afdaling volgt er nog een pittige strook van 8,5 kilometer. Het is nergens echt steil meer, maar de weg piekt nog geregeld aan 5%. Wie mag zich op 1036 meter hoogte eindwinnaar noemen van het Critérium du Dauphiné?

Start: 13.55 uur
Finish: 16.45-17.04 uur

---

Favorieten

Tom Dumoulin, Chris Froome, Steven Kruijswijk, Romain Bardet, Dan Martin en Nairo Quintana: deze renners wisten vorig jaar top-10 te rijden in de Tour de France. En laat dit zestal nu ook aan de start staan van de 71e editie van het Critérium du Dauphiné. Het is kortom niet zo gek dat de Dauphiné wordt gezien als de generale repetitie voor La Grande Boucle.

Als we kijken naar de top-10 van de voorbije Tour, dan zijn alleen Geraint Thomas (kiest voor de Ronde van Zwitserland), Primož Roglič (neemt rust na een zware Giro d’Italia), Mikel Landa en Ilnur Zakarin (zie Roglič) er niet bij. Maar daar staat wel de aanwezigheid van favorieten als Thibaut Pinot, Jakob Fuglsang, Adam Yates en Richie Porte tegenover.

Kortom: een deelnemersveld om van te smullen! Maar de publiekstrekker is toch wel Chris Froome, die dit jaar geschiedenis kan schrijven. De Brit komt met een vijfde Tourzege op gelijke hoogte met Jacques Anquetil, Eddy Merckx, Bernard Hinault en Miguel Indurain, maar hij kan ook zijn vierde Critérium du Dauphiné winnen. Mocht Froome daarin slagen, dan laat hij Lauredi, Ocaña, Hinault en Mottet achter zich en wordt hij alleen recordhouder.

De vraag is echter hoe goed Froome al is, een maand voor de Tour. In het verleden gooide de kopman van Team Ineos zijn kaarten volledig op tafel in de Dauphiné, maar tegenwoordig speelt Froome vaak verstoppertje. Tot het moment dat hij zich moet laten zien, in juli, drie weken lang… Zo werd hij twee jaar geleden nog ‘weggefietst’ in de Dauphiné, maar won hij niet veel later wel gewoon de Tour. Welke Froome krijgen we ditmaal te zien?

“Ik wil er graag staan en strijden om de eindzege in de Dauphiné”, klinkt hij ambitieus. Maar wellicht dat Froome het wat rustiger aan doet en zo de ruimte geeft aan enkele ploeggenoten. Een ding is zeker: Team Ineos bestaat niet alleen uit de viervoudig Tourwinnaar. Met Michal Kwiatkowski, Wout Poels en Gianni Moscon staat de Britse trein ook dit jaar weer stevig op de rails. Maar kunnen de zwarthemden de ronde ook domineren?

Team Ineos zal het niet op een presenteerblaadje krijgen, want met Jakob Fuglsang staat een van de renners van dit seizoen aan de start. Winst in Luik-Bastenaken-Luik, podiumplekken in Strade Bianche, Amstel Gold Race en de Waalse Pijl: de 34-jarige Deen kan terugkijken op een uitstekende klassiekercampagne. Maar de renner van Astana liet ook al mooie dingen zien in het rondewerk. Zo won Fuglsang de Ruta del Sol en finishte hij op het podium van Tirreno-Adriatico.

Pakt hij na een welverdiende rustperiode de draad weer op in Zuid-Frankrijk? Vergeet niet dat Fuglsang twee jaar geleden nog de beste was in het Critérium du Dauphiné. “Dit is geweldig! Ik kan het nog steeds niet geloven”, was toen zijn eerste reactie. Zijn werkgever Astana stuurt een sterke ploeg naar startplaats Aurillac, met ook nog Gorka Izagire en Alexey Lutsenko. De Spanjaard en Kazach zullen vooral in dienst rijden van kopman Fuglsang, maar wellicht dat Izagirre in de schaduw van de Deen kan verrassen.

Nog iemand die bezig is een uitstekend seizoen: Adam Yates. De Britse ronderenner mocht na Tirreno-Adriatico en de Ronde van Catalonië plaats nemen op het eindpodium, maar niet als winnaar. Hij leek in Italië op weg naar de eindzege, maar kwam uiteindelijk één seconde tekort op Primož Roglič. En ook in de Ronde van het Baskenland (vijfde) en Luik-Bastenaken-Luik (vierde) waren de benen goed, maar vertaalde zich dit niet in overwinningen. Dan moet het maar gebeuren in het Critérium du Dauphiné en – vooral – de Tour.

Vorig jaar finishte de kopman van Mitchelton-Scott als tweede in het klassement, na ritwinst op de flanken van de Mont Blanc. Is het dit jaar wel raak voor de Brit? Richie Porte finishte in 2017 als tweede in deze wedstrijd, nadat hij – naar eigen zeggen – geflikt was door zijn boezemvriend en voormalige ploeggenoot Froome. Zijn de rollen nu omgedraaid? De renner van Trek-Segafredo heeft enkele moeizame maanden achter de rug, gekenmerkt door ziekte, maar zijn optreden in de Tour of California (vijfde) was hoopvol.

We zijn er nog niet, want Movistar rekent op zijn Colombiaanse kopman Nairo Quintana. De inmiddels 29-jarige klimmer snakt naar nieuw succes, na enkele moeizame seizoenen. Dit jaar lijkt de oude Quintana weer terug, al maakt één zwaluw nog geen zomer. “Eusebio Unzué heeft gezegd dat ik de kopman ben voor de Tour. Ik hoop dat ik kan rekenen op de steun van mijn ploeggenoten”, zo liet Quintana eerder weten. Het is aan de Colombiaan om te laten zien waarom Unzué zoveel vertrouwen in hem heeft.

En hoe zit het met de Belgen en Nederlanders? Dylan Teuns en Tiesj Benoot zijn niet meer dan goede outsiders, maar Steven Kruijswijk kan wellicht het Critérium du Dauphiné winnen. Al heeft de kopman van Jumbo-Visma één probleem: winnen blijkt zo verdomd moeilijk. Toch is Kruijswijk bezig aan een uitstekend seizoen, met ereplaatsen in de Ruta del Sol en de Rondes- van Catalonië en Romandië. Maar wanneer hengelt de Brabander nu eens die grote vis binnen?

Verder is het uitkijken naar Dan Martin en Emanuel Buchmann, de nummers vier en zes van vorig jaar. Martin presteert al jaren uitstekend in het rondewerk, terwijl Buchmann progressie blijft boeken. Zo won de Duitser dit jaar bijna de Ronde van het Baskenland, toch geen misselijke koers op de kalender. De Fransen vestigen hun hoop dan weer op Romain Bardet, vorig jaar nog derde achter Thomas en Adam Yates. Maar ja, die verrekte tijdrit… Bardets landgenoot Thibaut Pinot zal ook veel tijd verliezen tegen de klok, maar moet bergop kunnen toeslaan. Pinot won recent nog de Tour de l’Ain.

En de outsiders? Groupama-FDJ beschikt naast Pinot ook nog over de beloftevolle David Gaudu, die bezig is definitief door te breken. De explosieve klimmer zal echter ook veel tijd moeten prijsgeven van en naar Roanne. Daarnaast kunnen Felix Großschartner, ploegmakkers Michael Woods en Tejay van Garderen, Warren Barguil en Guillaume Martin verrassen. Julian Alaphilippe kan in theorie ook een klassement rijden, maar de Fransman zal zich waarschijnlijk richten op dagsucces.

Tot slot hebben we nog Tom Dumoulin, die lang twijfelde tussen deze wedstrijd en de Ronde van Zwitserland. Het is dus de Dauphiné geworden, maar de vraag is wat we van de kopman van Team Sunweb kunnen verwachten. De Limburger maakt zijn rentree na een in de Giro d’Italia opgelopen knieblessure. “Zijn herstel ging echter langzamer dan we hadden gehoopt”, zo tempert ploegleider Aike Visbeek de verwachtingen. “We richten ons niet op het klassement. Tom is hier om koersritme op te doen richting de Tour.” Maar het blijft Tom Dumoulin…

---

Sprinters

Hij mocht tot zijn eigen teleurstelling niet mee naar de Giro d’Italia, maar Sam Bennett start namens BORA-hansgrohe wel in het Critérium du Dauphiné. De Ier zal dé te kloppen man worden in de spurts, maar vergeet niet dat Nacer Bouhanni, Magnus Cort, Sonny Colbrelli, Clément Venturini, Edvald Boasson Hagen en Álvaro Hodeg ook heel erg snel zijn. En wat dan te denken van André Greipel? De renner van Arkéa-Samsic was ooit heel erg rap…

Favorieten volgens WielerFlits
**** Chris Froome
*** Jakob Fuglsang, Adam Yates
** Richie Porte, Nairo Quintana, Romain Bardet
* Wout Poels, Emanuel Buchmann, Steven Kruijswijk, Thibaut Pinot

Website organisatie
Deelnemerslijst

---

[unibet title=”Wie wint het Critérium du Dauphiné 2019?” link=”http://unibet.me/wielerflits”]

• Chris Froome 2.50
• Jakob Fuglsang 5.00
• Richie Porte 6.50

[/unibet]

---

Weer en TV

Het weer in Aurillac – daar waar het Critérium du Dauphiné begint – is zeker niet slecht. De renners vertrekken bij een gemiddelde temperatuur van 23 graden, terwijl het in finishplaats Jussac niet veel kouder is. Het blijft echter niet droog, aangezien de komende dagen flinke buien zullen vallen. Er is zelfs kans op onweer. Ook in de Alpen zou het weleens flink kunnen spoken. Als dat maar goed gaat!

De wedstrijd wordt live uitgezonden door Eurosport en Sporza. De live-uitzending begint dagelijks omstreeks 15.00 uur, met uitzondering van de vroegere openingsetappe. Je kunt uiteraard ook terecht op WielerFlits, aangezien we elke dag met een Volg Hier komen!

---