Vandaag is het tijd voor het allereerste Europees kampioenschap veldrijden voor profs in de geschiedenis. Het Nederlandse Huijbergen heeft de eer om de eerste gastheer te zijn, maar de omloop is ook niet ver van de Belgische grens. Tom Meeusen woont op een achttal kilometer van het parcours en hij is dan ook de ideale man om samen met WielerFlits het parcours en de tegenstand te analyseren.

Historie
Waar het EK voor profs toe is aan zijn eerste editie, is de titelstrijd voor junioren, beloften en vrouwen inmiddels een vaste waarde in het veldritcircuit. Het kampioenschap kent niet zo’n rijke geschiedenis als het Nederlands kampioenschap of het WK, maar het prijkt toch al sinds 2003 op de kalender. In 2006 was Huijbergen zelfs al eens gastheer, en mocht het Vincent Baestaens, Niels Albert en Daphny van den Brand tot de Europese kampioenen kronen bij respectievelijk de junioren, beloften en vrouwen. De recordhouders in die categorieën zijn op de dag van vandaag Mathieu van der Poel met twee titels, Niels Albert met drie overwinningen en Daphny van den Brand met vier overwinningen.

Vorig jaar was het Duits publiek in Lorsch getuige van een Belgisch feestje. In de drie categorieën gingen ze met respectievelijk Eli Iserbyt, Wout van Aert en Sanne Cant met de drie titels aan de haal. Een troostprijs was de overwinning van Sabrina Stultiens in de nieuwe categorie voor vrouwen onder 23 jaar.

Dit jaar gaan dus ook de profs voor een Europese trui strijden. Richard Groenendaal uitte vorige week nog zijn twijfels bij deze nieuwe cross tijdens het Weekendinterview, omdat het geen toevoeging voor de kalender zou zijn en de renners het daarom misschien niet serieus zouden nemen. Tom Meeusen spreekt dat stellig tegen. “Een vreemde uitspraak van Richard, want als hij de kans kreeg om kampioen te worden, zou hij dat ook niet laten liggen. Ik denk dat er veel renners zijn, waaronder ikzelf, die heel trots zouden zijn om de eerste kampioen te worden. Het klopt dat renners die strijden voor een plek buiten de top-10 misschien sneller zullen gaan denken aan de crossen die komen gaan, omdat ze toch geen startgeld gekregen hebben of punten voor een klassement kunnen verdienen. Maar de mannen die effectief kunnen winnen of op het podium rijden, zullen vol voor de medailles gaan. Daar ben ik honderd procent zeker van.”

Parcours
Meeusen, die woonachtig is in het Belgische Essen, kent het parcours in Huijbergen als de beste. “Ik passeer er regelmatig tijdens mijn trainingen, dus ken ik de locatie wel best goed. De bossen en de bergjes in die omgeving zien er allemaal een beetje hetzelfde uit. Ik weet dus wat mij te wachten staat.”

Na een lange rechte aanloopstrook op asfalt, krijgen de renners in het eerste deel van het parcours een zanderige ondergrond te verwerken. Via een kort stukje weide, worden ze vervolgens richting een heuvelachtige zone gestuurd, met enkele explosieve hellingen en spectaculaire afdalingen. Renners die de lastigste afdaling te moeilijk vinden kunnen gebruik maken van de zogenaamde Chicken Run, een minder gevaarlijke route die wel een paar seconden extra kost. “Een leuk initiatief, dat je vaak in het mountainbiken ziet, maar dat hier voor weinig verschillen zal zorgen. Volgens mij gaan zowat alle eliterenners de spectaculairste afdaling nemen, want die is niet zo extreem als men doet vermoeden. De Chicken Run gaat daarom volgens mij een maat voor niets zijn, maar ik zie wel mogelijkheden om dit in de toekomst vaker in te voeren.”

Langs een nieuwe asfaltstrook, loopt het parcours voort richting enkele weidestroken en de VIP-tent. Aan het einde van de omloop ligt er echter nog één moeilijkheid: een zandduin. “Die duin moeten we tweemaal omhoog lopen. Niet zo lang als in Zonhoven, maar het kan wel tellen. Echt door het zand rijden zit er op deze omloop jammer genoeg weinig in, al is er misschien wel hier en daar een stukje waar we door kunnen rijden.” Daarna worden de renners vliegensvlug terug richting de het asfalt, waar na een negentig gradenb-ocht naar links de finish weer op hen ligt te wachten. De verwachting is dat er een tiental rondjes moeten worden afgelegd.

Conclusie? “We gaan een snelle wedstrijd krijgen met een aantal serieuze intervalstukken in. Omdat het weinig geregend heeft, zullen de weides er droog bijliggen en de paadjes hard. Het zand zal los zijn, maar daar moeten we toch door lopen. Ikzelf vind het een mooi parcours, maar ik had het graag nog wat technischer gezien. Toen ik hier een aantal jaar geleden een kleinere wedstrijd reed, was het dat wel. Voor dit EK hebben ze het met opzet een pak minder technisch gemaakt, omdat de omloop nu breder moet zijn. Maar dat zal niet beletten dat we een mooie, maar snelle wedstrijd zullen zien.”

Favorieten
Met Lars van der Haar (Valkenburg) en Wout van Aert (al de rest) hebben dit seizoen slechts twee renners al een klassementscross gewonnen, dus is grote favorieten aanduiden niet bepaald moeilijk. Wat onderlinge confrontaties betreft, is het twee-vijf, in het voordeel van Van Aert, maar toch ziet Meeusen zijn landgenoot niet als de grote favoriet. “Wout is duidelijk de beste op de zware omlopen, maar bij de minder zware sluit Lars daar dicht op aan. Ik denk wel dat Huijbergen zo’n parcours is dat perfect op het lijf van Van der Haar geschreven is. Als iemand gelukkig is met deze omloop, dan is hij het wel. Bovendien verwacht ik ook een sterke David van der Poel.”

foto: Marcel Koch

Dat de loopstroken op de zandduin in Van der Haars nadeel zouden kunnen spelen, denkt Meeusen niet. “Lars is inderdaad niet de beste loper, maar deze stroken zou hij wel moeten aankunnen. In de cross van Valkenburg, die hij won, moet er ook een stuk bergop gelopen worden en daar kon hij dat toch ook aan. Het is niet zoals in Zonhoven, waar het verschil telkens in de stroken waar er gelopen moest worden gemaakt werd. Deze looppassages zijn een pak korter. En dat speelt ook in mijn voordeel.”

Meeusen zelf maakt momenteel een seizoen mee met ups en downs. De Antwerpenaar won met de Berencross in Meulebeke en de Kermiscross in Ardooie wel twee losse wedstrijden, maar kwam in de grote klassementscrossen telkens tekort. “Mijn gevoel is dan ook dat meestrijden voor de derde plek al goed zou zijn. Lars en Wout zijn een klasse te sterk, maar die derde podiumplek is haalbaar. Wie in de strijd daarvoor mijn concurrenten zijn? Normaal gezien enkel Kevin Pauwels en Sven Nys.” Beide renners draaien een constant jaar, maar kwamen nog niet aan winnen toe. Voor Nys is het zijn eerste, maar ook laatste kans op een EK-titel. Bovendien is Nys ambassadeur van dit EK, maar het voorspelde warme weer, dat hem op de Koppenberg parten speelde, doet niet veel goeds verhopen.

Als we Meeusen mogen geloven, belooft het dus een strijd België versus Nederland te worden. “Het parcours leent zich daar in ieder geval toe. Het is niet echt een omloop voor de buitenlanders, dus verwacht ik ook niemand speciaal uit een ander land dan België of Nederland. Als ik dan toch iemand moet noemen, denk ik aan de Zwitser Julien Taramarcaz, die op een hoog niveau bezig is, of de jonge Fransman Clément Venturini. Maar zij gaan waarschijnlijk mee strijden voor de plekken tussen zes en tien.” Andere mogelijke hoofd- of bijrolspelers voor komende zaterdag zijn Thijs van Amerongen, zondag nog sterk op de Koppenberg, en zandspecialisten Rob Peeters, Laurens Sweeck en Michael Vanthourenhout.

Favorieten volgens WielerFlits
**** Lars van der Haar
*** Wout van Aert en Kevin Pauwels
** Sven Nys, Tom Meeusen en David van der Poel
* Julien Taramarcaz, Rob Peeters, Michael Vanthourenhout en Thijs van Amerongen

TV
Het EK voor vrouwen én mannen elite wordt zaterdag live uitgezonden via Omroep Brabant van 13:30 tot 16:15. Belgische kijkers kunnen terecht op Telenet Play Sports of Eurosport France.

Het volledige interview met Tom Meeusen is te vinden op deze link.