Youri IJnsen

• zaterdag 11 juni 2022 om 09:00

De Giro d’Italia U23 is de grootste en belangrijkste beloftenkoers voor merkenteams. Met oud-winnaars als Tom Pidcock, Aleksandr Vlasov en Pavel Sivakov weet je dat wanneer je deze koers wint, dat je ook bij de profs hoge ogen kunt gooien. Kijk daarom tussen zaterdag 11 juni en zaterdag 18 juni uit naar de sterren van morgen. Vanwege de traditioneel late startlijst is-ie wat verlaat, maar ook nu blikt WielerFlits vooruit!

Historie

De Ronde van Italië voor beloften is toe aan haar 44^ste editie. In 1970 was het Giancarlo Bellini die de Baby Giro – zoals de rittenkoers vroeger heette – voor het eerst won. De reden dat deze rittenkoers zo bekend is, komt door het simpele feit dat al op jonge leeftijd enkele toppers hier wisten te winnen. Een kleine greep: Francesco Moser, Giovanni Battaglin, Claudio Corti, Piotr Ugrumov, Dmitri Konychev, Wladimir Belli, Francesco Casagrande, Marco Pantani, Gilberto Simoni, Leonardo Piepoli, Danilo Di Luca en Tadej Valjavec. Op z’n minst kleurrijke renners te noemen, die ook naam en faam bij de profs maakten.

Na 2004 kwam de klad erin. Meerdere keren ging deze rittenkoers niet door. Vanaf 2008 leek er weer een beetje lijn in te komen, maar na eindoverwinningen van Cayetano José Sarmiento, voormalig wonderkind Carlos Betancur, Mattia Cattaneo en Joe Dombrowski (die won voor Fabio Aru), verdween de GiroBio van de kalender. Gelukkig keerde deze loodzware etappekoers voor beloften in 2017 terug, toen toptalent Pavel Sivakov de Australiërs Lucas Hamilton en Jai Hindley het nakijken gaf. Het jaar erna werd afgesloten met een innovatieve tijdrit, waarbij de favorieten de tijdrit begonnen met hun voorsprong in het klassement.

Het eindpodium van de Baby Giro in 2018: João Almeida, winnaar Aleksandr Vlasov en Robbert Stannard – foto: IsolaPress

Normaliter starten renners om de minuut of om de twee minuten, maar dat was in die bewuste tijdrit niet het geval. Daardoor konden João Almeida en Robert Stannard in de slottijdrit nog van plek zes en zeven naar het podium klimmen. Aleksander Vlasov hield echter zijn roze leiderstrui vast. Dat het niet altijd rozegeur en maneschijn is, bleek in 2019. Toen heersten de Colombianen, die eerste, tweede, derde en zevende werden. Maar de doorbraak bij de profs van eindwinnaar Andrés Camilo Ardila, Einer Augusto Rubio, Juan Diego Alba en Jesús David Peña laat nog altijd op zich wachten, al is die laatste nog jong.

De editie van 2020 was dan weer speciaal omdat het een van de eerste beloftenkoersen tijdens de coronapandemie was. Het was ook de eerste keer dat Tom Pidcock dermate veel indruk maakte in een wegkoers, dat hij vanaf dat moment alleen maar kon doorstoten tot de absolute wereldtop. En zo geschiedde. De kleine Brit won dat jaar met groot vertoon van macht, door onder meer drie bergetappes te winnen. Nog een opvallend feit: behoudens de inmiddels gestopte Scott Davies en Luca Raggio, zijn alle renners uit de top-10 van de editie van 2017 tot en met 2020 vandaag de dag prof. Uit de top-10 van 2021 zijn dat er nu acht.

Pidcock was koning, keizer en admiraal in de Giro U23 2020 – foto: IsolaPress

Laatste tien winnaars Giro d’Italia U23
2021: Juan Ayuso
2020: Tom Pidcock
2019: Andrés Camilo Ardila
2018: Aleksandr Vlasov
2017: Pavel Sivakov
2016-2013: geen edities
2012: Joe Dombrowski
2011: Mattia Cattaneo
2010: Carlos Betancur
2009: Cayetano José Sarmiento
2008-2007: geen edities
2006: Dario Cataldo

Vorig jaar

In die editie van 2022 maakten we opnieuw kennis met een wondertalent dat zichzelf bevestigde. Waar Pidcock een jaar eerder de lakens uitdeelde, deed Juan Ayuso dat vorig seizoen. De toen 18-jarige Spanjaard won drie etappes en was in het eindklassement te sterk voor Tobias Halland Johannessen en Henri Vandenabeele. Leuk feitje nog: geen enkele rit eindigde in een massasprint. Latere wereldkampioen Filippo Baroncini won de individuele tijdrit, terwijl Andrea Cantoni, Alessio Bonelli, Aloïs Charrin, Riccardo Ciuccarelli en Ben Healy vanuit een vlucht zegevierden. De enige overgebleven rit werd gewonnen door Yannis Voisard. De Zwitser was zo de enige die in een rechtstreeks duel Ayuso wist te verslaan.

Giro d’Italia U23 2021 – Eindklassement
1. Juan Ayuso (Colpack Ballan) in 32u09m46s
2. Tobias Halland Johannessen (DARE Development) +2m55s
3. Henri Vandenabeele (Team DSM Development) +3m49s
4. Tom Gloag (Trinity Racing) +4m01s
5. Asbjørn Hellemose (VC Mendrisio) +4m40s
6. Alessandro Verre (Colpack Ballan) +5m23s
7. Yannis Voisard (Swiss Racing Academy) +6m42s
8. Anders Halland Johannessen (DARE Development) +7m53s
9. Omar El Gouzi (Iseo Serrature-Rime-Carnovali) +8m16s
10. Davide Piganzoli (Kometa U23) +8m40s
41. Marijn van den Berg (Groupama-FDJ) +53m33s
Volledig eindklassement
Ritverslagen

Parcours

De organisatie van de Giro d’Italia U23 heeft weer haar best gedaan om een zo’n evenwichtig mogelijk parcours uit te stippelen. Eerlijkheidshalve gebiedt te zeggen dat dit ze gelukt is. Er is één kans voor de sprinters, twee kansen voor vluchters, twee etappes voor puncheurs en twee keer een bergop aankomst. Geen individuele tijdrit dit jaar en ook de spurters komen er maar bekaaid af, maar wel alle ingrediënten om er een waar spektakelstuk van te maken. Vooral de heuvelritten zijn erg verraderlijk, met name rit vijf.

Zaterdag 11 juni, etappe 1: Gradara – Argenta (164,9 km)

De Giro d’Italia voor beloften begint dit jaar in Gradara, onder de rook van het ministaatje San Marino. Na amper veertien kilometer is de enige bergsprint van de dag. Wie daar als eerste bovenkomt, begint in de tweede etappe in de bergtrui. Na een heuvelachtig begin waar de vlucht van de dag zich kan vormen, gaat het over een biljartvlak parcours richting finishplaats Argenta. Daar is ligt de streep net na een flauwe bocht, waardoor positioneren nog belangrijker is dan anders. Zeker omdat dit op papier de enige sprintkans is deze Giro.

Start: 12.25 uur
Finish: tussen 15.51 uur en 16.09 uur

Zondag 12 juni, etappe 2: Rossano – Pinzolo (166,5 kilometer)

Voor de tweede etappe halen we een oud wielergezegde onder het stof vandaan: je kunt hier de koers niet winnen, maar wel verliezen. In deze gevaarlijke heuvelrit loopt de weg de eerste negentig kilometer uitsluitend omhoog, waardoor de renners constant druk op de benen hebben. De kans is groot dat er een sterke vlucht wegrijdt en kan standhouden, maar we zullen hier waarschijnlijk ook een eerste favoriet voor de eindzege door het ijs zien zakken. De laatste zeventien kilometer blijven ook weer omhooglopen; een vieze rit.

Start: 12.05 uur
Finish: tussen 15.52 uur en 16.14 uur

Maandag 13 juni, etappe 3: Pinzolo – Santa Caterina Valfurva (177,1 kilometer)

Op de derde dag krijgen de renners meteen de koninginnenrit van deze Giro voorgeschoteld. Vanuit de startplaats gaat het eerst in dalende lijn, maar daarna krijgen we twee bekende Italiaanse beklimmingen. In de afgelopen Giro voor profs wonnen respectievelijk Santiago Buitrago en Jan Hirt ritten over dezelfde beklimmingen. Nu volgt eerst de Passo del Tonale (eerste categorie: 15,2 km aan 6%), gevolgd door de klim naar Aprica (derde categorie: 15,4 km aan 3,2%). Daarna volgt de Passo di Guspesse (10,8 km aan 11,5%). Dit is de lastigste klim van de dag, eentje van buitencategorie. Hier zullen de toppers zich moeten onderscheiden. De streep is getrokken op de Santa Caterina Vulferva (12,1 km aan 4,3%).

Start: 10.45 uur
Finish: tussen 15.41 uur en 16.17 uur

Dinsdag 14 juni, etappe 4: Chiuro – Chiavenna (101,1 kilometer)

Na het klim- en klauterwerk van maandag, wacht dinsdag een heel korte etappe. Waar een rit van 101,1 kilometer normaal garant staat voor vuurwerk, verwachten we dat hier toch niet zo zeer. Het middelste deel van de rit is daarvoor te vlak, al ligt na amper 24 kilometer wel de top van de Castionetto. Op deze venijnige helling kunnen sterke vluchters een bres creëren, maar daarna volgen wel bijna 75 relatief gemakkelijke kilometers. De laatste kilometers lopen dan weer iets op, waardoor een sterke puncheur óf sprinter kan winnen.

Start: 13.50 uur

Finish: tussen 15.56 uur en 16.07 uur

Donderdag 16 juni, etappe 5: Busca – Peveragno (146,6 kilometer)

Let op: na een rustdag op woensdag, gaat het beloftenpeloton donderdag verder met een heuvelrit van Busca naar Peveragno. Vlak na de start begint meteen de Santuario di Valmala van eerste categorie, waar sterke klimmers kunnen wegrijden. Daarna volgen echter 85 relatief gemakkelijke kilometers naar Peveragno. Daar rijden de renners drie lokale rondes van 14,3 kilometer. Het heeft wat weg van een kampioenschapscircuit, met een klim van derde categorie (Pilone del Colletto) erin verwerkt. Een vermakelijke rit ligt in het verschiet.

Start: 12.35 uur
Finish: tussen 15.50 uur en 16.09 uur

Vrijdag 17 juni, etappe 6: Boves – Colle Fauniera (110,7 kilometer)

Normaal gesproken volgt op vrijdag de allesbeslissende rit voor het eindklassement. Na drie openingslussen van 14,4 kilometer in en rond Boves, trekt het peloton in de richting van de voet van de Colle Fauniera. Deze klim is 21,3 kilometer lang en heeft een gemiddelde stijging van 7,5%. Je leest het goed: over de totale lengte is dat een bijzonder hoge stijgingsgraad. In de laatste vijftien kilometer komt het slechts heel zelden onder de 8%, met in het tweede kwart een piek van 16%. Bovenop Colle Fauniera wint alleen de sterkste klimmer.

Start: 12.45 uur
Finish: tussen 15.49 uur en 16.12 uur

Zaterdag 18 juni, etappe 7: Cuneo – Pinerolo (121 kilometer)

In de slotrit zien we ook twee steden terug die we kennen uit de grote Giro. Cuneo verzorgt op zaterdag 18 juni de start voor een korte rit naar Pinerolo. Normaal moet deze etappe geen problemen opleveren, maar er zitten nog een paar hellingen in die na de zware bergop aankomst van vrijdag pijn zullen doen. Bovendien is de rit maar kort. Als er mannen kort op elkaar staan in het klassement, kunnen ze hier weleens oorlog maken. De aankomst is op een met keitjes bezaaide steile muur in Pinerolo: de laatste zeshonderd meter gaan aan 13,2% gemiddeld, met een piek tot 20%. Die helling doen ze overigens twee keer.

Start: 12.55 uur
Finish: tussen 15.26 uur en 15.40 uur

Favorieten

Als gezegd is deze Giro d’Italia U23 dus de belangrijkste beloftenkoers voor merkenteams. Toch doen een aantal ploegen niet mee. Zo is Trinity Racing er niet bij. Die ploeg won de koers twee jaar geleden nog en heeft met Tom Gloag misschien wel de beste klimmer uit dit circuit in hun ploeg. De Britten kregen echter tot hun eigen verbazing geen uitnodiging, ook zonder uitleg. De organisatie deelde WielerFlits mee ons geen zorgen te maken, omdat ze buitenlandse teams altijd rouleren. Een hard gelag voor Gloag, de nummer vier van 2021.

Ook Jumbo-Visma Development is er niet bij. De Nederlandse ploeg vindt de zware Giro niet passen in hun beloftenprogramma, omdat deze renners ook al mixwedstrijden met de profs rijden. Vanuit Nederlands oogpunt is de opleidingsploeg van Team DSM wel van de partij, net als clubteam WPGA. Wel zijn er liefst drie Continental-teams uit België aanwezig: Lotto Soudal U23, Bingoal-WB Development en Elevate p/b Home Solutions. Daarnaast staat er met Bardiani-CSF-Faizanè ook voor het eerst een profploeg met een U23-tak aan de start.

Lennert Van Eetvelt – foto: Marketa Navritalova

Toch huist daar niet de topfavoriet. Die vinden we in de selectie van Lotto Soudal U23. Lennert Van Eetvelt bewees vorige week in de Vredeskoers dat hij ook bergop tot de beste renners van dit circuit behoort. De 20-jarige Belg – volgend jaar prof bij Lotto Soudal – was er de sterkste in de bergrit. We ontdekten hem in de Giro U23 van vorig jaar als klimmer, toen hij zestiende werd. Nadien bleef hij de goede resultaten in grote koersen neerzetten en sinds vorige week weet hij ook te winnen. Hij heeft een ijzersterk team om zich heen met Alec Segaert, Ramses Debruyne, William Junior Lecerf en vooral Vincent Van Hemelen.

De Belgische ploeg zal hoogstwaarschijnlijk veel weerwerk krijgen van dat andere sterke blok hier in koers: Groupama-FDJ U23. Zij brengen hier supertalent Romain Grégoire aan de start. De 19-jarige Franse veldritkampioen bij de beloften werd vorig jaar Europees kampioen bij de junioren, maar ook in het U23-circuit liet hij van zich spreken. En hoe. Van half april tot half mei won hij achtereenvolgens Luik-Bastenaken-Luik U23, de Giro del Belvédère U23, GP Palio Recioto U23 én de Flèche Ardennaise. Vier heel lastige heuvelkoersen, maar met zijn tweede plek in de Alpes Isère Tour liet Grégoire ook zien goed te kunnen klimmen.

Romain Grégoire (links) en Lenny Martinez – foto: Cor Vos

Wat hij waard is in vooral die vijfde etappe, is nog wel even afwachten. Maar gelukkig heeft de Franse equipe meer ijzers in het vuur. Wat te denken van Reuben Thompson? De Nieuw-Zeelander heeft al een profcontract bij de Franse ploeg op zak voor 2023 en vorig jaar won hij de immer loodzware Giro Valle d’Aosta. Dit jaar loopt het nog niet zo lekker. Ook heeft deze ploeg nog thuisrijder Lorenzo Germani achter de hand, maar naast Grégoire is het vooral uitkijken naar Lenny Martinez. De 18-jarige zoon van Miguel Martinez (olympisch kampioen mountainbike 2000) werd al veertiende in de Tour of the Alps en onlangs nog achtste in de door Jakub Fuglsang gewonnen Mercan’Tour Classic Alpes-Maritimes.

Na Antonio Tiberi en het verwaarloosde talent Andrea Piccolo, heeft Italië mogelijk opnieuw een beloftevolle renner die de fakkel van Vincenzo Nibali kan overnemen. We hebben het over Davide Piganzoli, het 19-jarige rondetalent van EOLO-Kometa U23. Hij was een van de revelaties van de Giro U23-editie van vorig jaar, toen hij tiende werd in het eindklassement. Dit jaar is Piganzoli druk bezig met bevestigen. Hij reed in de Italiaanse U23-eendagskoersen in april alle wedstrijden bij de eerste veertien. Vorige maand won hij dan de zware Spaanse rittenkoers Vuelta al Bidasoa en vorige week werd de Italiaan negende in de Vredeskoers. Met Fernando Tercero heeft hij bovendien iemand bij zich die bergop ook lang meekan.

Dit bericht op Instagram bekijken

Een bericht gedeeld door German Dario Gomez (@germand_gomez)

Er staat met Colombia Tierra de Atletas ook een ploeg uit Zuid-Amerika aan het vertrek. Dan is het altijd opletten geblazen, want op de erelijst vinden we nogal wat Colombiaanse eindwinnaars terug. Germán Dario Gómez kan zich daarbij voegen. De 21-jarige klimmer is de huidige Colombiaanse kampioen bij de beloften, maar ook in Europa toonde hij zich al. Hij werd derde in zowel de Trofeo San Vendemiano en de Trofeo PIVA. Zijn beste resultaat zette hij echter vorige maand neer, toen hij de Colombiaanse Ronde van de Toekomst op zijn naam zette. Gómez heeft Yeisson Casallas aan zijn zijde, eveneens een sterke klimmer.

Wat goed is, komt snel. Dat geldt zeker voor Fran Miholjević. De 19-jarige Kroaat rijdt voor CT Friuli ASD, de opleidingsploeg van Bahrain Victorious. Dat deze knaap voor die ploeg rijdt is niet verrassend, want hij is de zoon van Vladimir Miholjević; hij is ploegleider bij het team uit het Midden-Oosten. Toch heeft Fran zijn plek zelf afgedwongen. Wellicht zit er zelf nog meer in, want de jonge Kroaat is bezig aan een sterk seizoen. Vorige maand won hij nog de lastigste rit en het eindklassement in de vermaarde Carpathian Couriers Race in Polen. Weer een maand eerder soleerde hij in de Giro di Sicilia op knappe wijze naar zijn eerste profzege. Zijn ploegmaat Davide De Cassan kan hem goed bijstaan; hij werd tiende in de Vredeskoers.

Fran Miholjević wint solo na lange vlucht op Sicilië – foto: Cor Vos

Hagens Berman Axeon is ook opnieuw van de partij. Zij brengen een sterke selectie aan het vertrek, waarbij we voor het eindklassement vooral letten op Matthew Riccitello. De ploegleiding is lyrisch over Amerikaanse pocketklimmer, die al een trainingskamp afwerkte met UAE Emirates. Riccitello won eerder dit jaar in Kroatië de Istrian Spring Trophy, maar zijn kracht ligt vooral in de bergen. Daar kan hij zich deze Giro mooi uitleven. Bij de ploeg van Axel Merckx en Koos Moerenhout is het ook uitkijken naar wat Leo Hayter en Iván Romeo kunnen uitrichten. Zij moeten bergop ook goed uit de voeten kunnen in deze ronde.

Bij de Colombianen is er naast Gómez nog een renner die niet al te veel ruimte mag krijgen van de rest van het pak. We hebben het dan over Edgar Andrés Pinzon. Hij werd vorige maand vierde in de Colombiaanse Ronde van de Toekomst, maar hij maakte vooral in april indruk in Italië. De klimmer werd namelijk achtste in de Giro di Sicilia, waar mannen als Damiano Caruso (eindwinnaar) en Vincenzo Nibali (vierde) zich ook lieten zien. Hij werd ook tweede in Palio Recioto achter Grégoire en aan het begin van het jaar zestiende in de Istrian Spring Trohphy. Pinzon is 21 jaar en moet zo langzamerhand aantonen profrijp te zijn.

Toon Clynhens – foto: Cor Vos

België heeft een tweede klassementsrenner om naar uit te kijken hier in de Giro U23. Die komt uit de koker van het kleine Elevate p/b Home Solution Soenens. Toon Clynhens zet namelijk de lijn van vorig jaar voort. Toen werd hij derde in de Vredeskoers, vijfde in de Tour du Piémont Pyrénéen en zevende in de Ronde van Lombardije U23. De laatste weken voegde hij daar een vijfde plek in de Ardense Pijl en een zesde plaats in opnieuw de Vredeskoers aan toe. Dat laatste was wel in dienst van Van Eetvelt, die nu zijn concurrent is. Aan Clynhens om profteams hier te overtuigen van zijn kwaliteiten op hoog U23-niveau.

Onze laatste ster in deze voorbeschouwing gaat naar een Brit die uitkomt voor Israel Cycling Academy. Net als een aantal andere renners is ook Mason Hollyman al in het bezit van een profcontract voor 2023. Hij maakt dan zijn debuut op het allerhoogste niveau bij Israel-Premier Tech. De klimmer werkte tot op heden een mooi programma met dito resultaten af. Zo werd hij zesde in de Alpes Isère Tour, vijfde in Luik-Bastenaken-Luik U23 en vierde in de Trofeo PIVA. Vorig jaar boekte hij in de Ronde van Portugal bovendien zijn eerste profzege vanuit de vlucht. Wel zal de gevleugelde klimmer moeten profiteren van andere teams.

Mason Hollyman – foto: Cor Vos

De laatste ster had ook naar een van de talrijke outsiders kunnen gaan. Dat zijn overigens vaak duo’s. Denk aan de Duitsers Alexander Tarlton en Pierre-Pascal Keup (Lotto-KernHaus), Simon Dalby, Magnus Kulset en Magnus Brynsrud (DARE Development), Federico Guzzo, Simone Raccani en Davide De Pretto (Zalf Euromonil Désirée Fior), Enekoitz Azparren en Xabier Berasategi (Laboral Kutxa) én Harold Martin López en Juan Carlos López (Astana Qazaqstan Development). De eerste is een Ecuadoraan die vorig jaar vijftiende werd in de Tour de l’Avenir. De andere is een Colombiaan en het broertje van Miguel Ángel López.

Bij Colpack Ballan is het uitkijken naar de man met rugnummer 1, Mattia Petrucci. Net als Riccitello, staat ook hij op het vizier van UAE Emirates. Daarnaast laten we ons graag verrassen door eerstejaars belofte Max Poole (Team DSM Development), de Fransman Alex Baudin (Tudor Pro Cycling), Walter Calzoni (Gallina Ecotek Lucchini), Ethiopisch kampioen Negashi Haylu Abreha (Qhubeka), Francesco Busatto (General Store-Essegibi-F.ili Curia), Jago Willems (Bingoal-WB Development), Alessandro Pinarello (Bardiani-CSF-Faizanè) en Felix Engelhardt (Tirol KTM). In die selectie zit ook onze grootste dark horse voor winst in de Baby Giro: ex-biatleet Florian Lipowitz. Hij zoekt nog de bevestiging na een sterk 2021.

Sprinters

Casper van Uden – foto: Cor Vos

Heel veel sprintkansen zijn er deze Giro U23 niet, maar laten we toch even de voornaamste sprinters uitlichten. Dat zijn in dit veld Casper van Uden (Team DSM Development), Sakarias Koller Løland (DARE Development) en Davide Persico (Colpack Ballan). Andere interessante en toch ook snelle mannen zijn Sean Flynn (Tudor Pro Cycling), Alberto Bruttomesso (Zalf Euromonil Désirée Fior), Sam Watson (Groupama-FDJ), Nicolo Buratti (Friuli CSV), Kasper Andersen (Hagens Berman Axeon), Martin Marcellusi (Bardiani-CSF-Faizane) en Mattia Pinazzi (interregionaal team). Wie toont zich voor nu de snelste van het U23-circuit?

Favorieten volgens WielerFlits
**** Lennert Van Eetvelt
*** Romain Grégoire, Lenny Martinez
** Davide Piganzoli, Germán Dario Gómez, Fran Miholjević
* Matthew Riccitello, Edgar Andrés Pinzon, Toon Clynhens, Mason Hollyman

Deelnemerslijst (FirstCycling)
Website organisatie
Garibaldi (technische gids)

Weer & TV

Er staat de renners een zeer warme week te wachten in Italië. ’s Middags stijgt het kwik dagelijks boven de dertig graden Celsius, omdat er volop ruimte voor de zon is. Alleen in de korte rit van dinsdag volgt er mogelijk een klein beetje regen. Op die dag waait de wind ook het hardst: windkracht drie uit het zuidoosten. De koers is op tv helaas niet te volgen in Nederland en België, maar WielerFlits houdt je op de hoogte via onze Volg Hiers. Daar kun je met andere liefhebbers ook het koersverloop bespreken.