De tweede wedstrijd van het Canadees WorldTour-tweeluik vindt zondag traditioneel plaats in universiteitsstad Montréal. Rigoberto Uran toonde zich de sterkste in Québec, maar op het zwaardere parcours van de Grand Prix Cycliste de Montréal (of kortweg GP de Montréal) wordt het moeilijk om dat nummertje over te doen. Wie wordt de opvolger van Simon Gerrans? WielerFlits blikt vooruit.

Historie
Het is pas de zesde keer in de geschiedenis dat de GP de Montréal wordt georganiseerd. In al die jaren tijd was er één Nederlander die voor een overwinning kon zorgen, en dat in de allereerste editie: in 2010 was Robert Gesink de sterkste van de bende. Rui Costa, Lars Petter Nordhaug, Peter Sagan en Simon Gerrans mochten de afgelopen jaren hun handen in de lucht steken, na een vaak razendspannende slotronde. Nooit was een Belg aan het feest in Montréal.

Afgelopen jaar ging de overwinning zoals gezegd naar de Australiër Gerrans. Ondanks het selectieve Canadese parcours, ging een groep van een twintigtal renners sprinten om de zege. Dat was grotendeels te danken aan het werk van Gerrans’ ploeggenoten van Orica-GreenEDGE. Zij sloegen aanvallen van onder anderen Bauke Mollema, Sep Vanmarcke en Tim Wellens af en brachten in het zicht van de streep alles weer samen. Kopman Gerrans was op de licht oplopende aankomstlijn in Montréal duidelijk de snelste. Ex-winnaar Rui Costa en Fransman Tony Gallopin mochten mee op het podium.

Parcours
Naar Canadese gewoonte bestaat het parcours van deze eendagswedstrijd uit plaatselijke ronden. De renners worden liefst zeventien keer op een lastig parcours rondom de universiteit van Montréal gestuurd, wat een totaalafstand van 205 kilometer maakt. Het zwaartepunt van de twaalf kilometer lange omloop ligt in de beginfase met de Côte de Camilien-Houde. De top van de 1.8 kilometer lange klim bevindt zich op een tiental kilometer van de aankomt en het is aan de punchers om de koers daar hard te maken.

In dalende lijn gaat het dan naar de Côte de la Polytechnique (780 meter aan zes procent). Ook hier kan het verschil gemaakt worden, maar van de top is het nog steeds meer dan zes kilometer richting aankomst. Die aankomst is niet de minste, want de laatste 560 meter gaan nog omhoog met een stijgingspercentage van vier procent.

Favorieten
Op papier zouden de klimmers meer in het voordeel moeten zijn in Montréal dan in Québec, maar in de realiteit is dat vaak anders. De voorbije jaren waren de verschillen vaak heel klein en konden de renners die zowel een heuvel over kunnen als een sprint in de benen hebben zich uitleven. Dat is ook dit jaar het meest realistische scenario.

Michael Matthews- Foto: Sirotti

Het is pas zijn eerste deelname aan het Canadees tweeluik, maar na zijn tweede plek in Québec is het duidelijk: Michael Matthews kan potten breken op Canadees grondgebied. Wanneer hij – zoals Gerrans vorig jaar – de volledige steun krijgt van zijn ploeg in de slotronde, dan wordt het moeilijk om de explosieve Australiër van de overwinning te houden. Titelverdediger Gerrans is er ditmaal niet bij, maar met mannen als Michael Albasini, Pieter Weening, Simon Clarke en de gebroeders Yates is de opstelling van de Australische formatie in ieder geval indrukwekkend.

Rui Costa is haast altijd op zijn best in Montréal. De Portugees kwam de voorbije jaren altijd zijn WK voorbereiden in Canada en dat resulteerde in 2013 in het behalen van de wereldtitel. Costa is dan ook met voorsprong de favoriet met de meeste ervaring in Canada. Vorig jaar was enkel Simon Gerrans te sterk voor de winnaar van 2011, dit seizoen zou de concurrentie ook wel eens uit eigen ploeg kunnen komen in de persoon van Diego Ulissi. De Italiaan bewees zijn goede vorm met een vijfde plek in Québec en heeft bovendien een snelle sprint in de benen.

Greg van Avermaet- Foto: Sirotti

De BMC-tandem Philippe Gilbert – Greg Van Avermaet mag op dit soort omlopen nooit uitgevlakt worden. Beide renners kunnen zowel in een groepssprint als met een late aanval scoren, maar de met voorsprong belangrijkste opdracht voor het tweetal is om elkaar te vinden en goed samen te werken. Ook Etixx-Quick Step komt met een sterrenploeg, met daarin Michal Kwiatkowski, Julian Alaphilippe, Tony Martin, Rigoberto Uran en Tom Boonen. Voor die laatste is de Canadese omloop waarschijnlijk te zwaar. Man in vorm Uran en heuvelspecialist Alaphilippe zouden wél voor de zege kunnen gaan.

Tom-Jelte Slagter- Foto: Sirotti

Vanuit Nederlandse hoek is het uitkijken naar Tom-Jelte Slagter (Cannondale-Garmin) en Bauke Mollema (Trek). Beide renners toonden hun topvorm in Alberta en zijn dus klaar om daar in Montreal een vervolg aan te breien. De aankomst is namelijk op maat van Tom-Jelte Slagter gemaakt. Als oud-winnaar is Robert Gesink (LottoNL-Jumbo) ook een belangrijke troef. Hij stak in Québec, waar hij uiteindelijk twintigste werd, al af en toe zijn neus aan het venster.

Ook Arthur Vichot (FDJ) kan uit de voeten op de licht oplopende finishlijn, zo toonde hij de afgelopen jaren met enkele ereplaatsen. De voormalig Frans kampioen is bij een groepssprint een man om rekening mee te houden. Alexander Kristoff (Katusha) – vorig jaar nog binnengekomen op ruim acht minuten van winnaar Gerrans – moet hopen op een rustig koersverloop.

Nog meer heuvelspecialisten met een sterk eindschot zijn Lotto-Soudal-sterkhouders Tony Gallopin, Jürgen Roelandts en Tim Wellens, Ramunas Navardauskas, die in Plouay nog net naast de zege greep, de explosieve Duitser Simon Geschke en de strijdlustigste Tourrenner van dit jaar: Romain Bardet.

Favorieten volgens WielerFlits
**** Michael Matthews
*** Rui Costa, Greg Van Avermaet
** Tom-Jelte Slagter, Julian Alaphilippe, Arthur Vichot
* Diego Ulissi, Tony Gallopin, Ramunas Navardauskas, Philippe Gilbert

TV
De wedstrijd is zondagavond vanaf 21 uur Nederlandse tijd te volgen via Eurosport 2 en Sporza.be.