Zo vlak voor de kampioenschappen is de Heistse Pijl de tweede Belgische eendagskoers in een reeks van vier. Daags na Dwars door het Hageland en nog voor de Elfstedenronde en Halle-Ingooigem is het zaterdag 22 juni koers tussen Turnhout en Heist-op-den-Berg. Vorig seizoen ging de overwinning verrassend naar Emīls Liepiņš. Wie volgt hem op? WielerFlits blikt vooruit.

Historie

Er zijn al 47 edities van de Heistse Pijl verreden. De eerste was kort na de Tweede Wereldoorlog, toen thuisrijder Constant Verschuren de winst pakte. Het was tot 1983 dat deze wedstrijd rondom Heist-op-den-Berg in de provincie Antwerpen verreden werd. Al die tussenliggende jaren wisten Belgen te winnen. Victor Van Schil (1963, 1966 en 1968) en Marcel Laurens (1976, 1980 en 1982) zijn met drie zeges recordhouder op de erelijst. Zij krijgen dit jaar geen bijval, want de vier renners die twee keer gewonnen hebben – waaronder Tom Boonen – zijn allemaal al gestopt.

foto: Cor Vos

Al die jaren was de Heistse Pijl een kermiskoers. Ook toen in 2008 de wedstrijd in ere werd hersteld, speciaal voor de duizendste verjaardag van Heist. Een nieuwe serie aan Belgische toppers kwam aan het vertrek en zette zich ook op het palmares. Renners als Greg Van Avermaet (2009), Bjorn Leukemans (2011), Tom Boonen (2013, 2014) en Sander Armée (2015) kwamen juichend over de meet. Daarna kwam de ambitie: de Heistse Pijl wilde een UCI 1.1-koers worden.

In 2016 was het zover en kreeg de profwedstrijd voor het eerst een Nederlandse winnaar. In het tenue van LottoNL-Jumbo was het de talentvolle Dylan Groenewegen die de bloemen pakte. Dat was nog voor hij ritzeges in de Tour de France wist te boeken. Zijn opvolger in 2017 was Jasper De Buyst, die een volledig Belgisch podium met Kenny Dehaes en Joeri Stallaert aanvoerde. Sinds dit jaar is Heylen Vastgoed de titelpartner van de koers door de Kempen.

foto: Cor Vos

Laatste tien winnaars Heistse Pijl
2018: Emīls Liepiņš
2017: Jasper De Buyst
2016: Dylan Groenewegen
2015: Sander Armée (kermiskoers)
2014: Tom Boonen (kermiskoers)
2013: Tom Boonen (kermiskoers)
2012: Maxime Vantomme (kermiskoers)
2011: Bjorn Leukemans (kermiskoers)
2010: Aidis Kruopis (kermiskoers)
2009: Greg Van Avermaet (kermiskoers)

Vorig jaar

Afgelopen seizoen kreeg de Heistse Pijl een opvallende winnaar. Emīls Liepiņš was nu niet bepaald een verwachte winnaar. De Letse renner van ONE zat mee in een vlucht van drie die overbleef na de laatste beklimming van de Heistse Berg. Samen met Aksel Nõmmela en Jens Adam ontsnapte Liepiņš op de slotklim. In de slotkilometer kwam het peloton nog gevaarlijk dichtbij. Sprinter Wouter Wippert maakte nog de oversteek en eindigde op de tweede plaats, nipt achter Liepiņš. De derde plaats op het podium was weggelegd voor Nõmmela.

foto: Cor Vos

Top-5 Heistse Pijl 2018
1. Emīls Liepiņš (ONE)
2. Wouter Wippert (Roompot-Nederlandse Loterij)
3. Aksel Nõmmela (BEAT Cycling Club)
4.  Jens Adams (Pauwels Sauzen-Vastgoedservice)
5.  Cees Bol (SEG Racing Academy)

Parcours

De Heistse Pijl is dit jaar 194 kilometer lang. De wedstrijd begint met een aanloop van 84,8 kilometer vanaf de Grote Markt in Turnhout. Daarna volgen nog zeven plaatselijke rondes in Heist-op-den-Berg van 15,6 kilometer. In het lokale circuit zit de Heistse Berg opgenomen.

De grote aanloop richting de plaatselijke ronde trekt vanaf Turnhout in zuidelijke richting. Het peloton gaat onder meer door Geel en Westerlo, om vanaf daar weer iets noordwaarts te trekken naar het centrum van Herentals. Via Herenthout en Berlaar komen de renners via de noordzijde Heist-op-den-Berg binnenrijden.

Vooral de laatste drie kilometer van elke lokale ronde is interessant, want daar ligt de Heistse Berg. Deze zal de sprinters niet veel angst inboezemen, maar is voor puncheurs en aanvallers wel de uitgelezen plek om een aanval te plaatsen. De klim is ongeveer 5% over 600 meter. Vanaf de top gaat het nog een kilometer in ‘dalende’ lijn richting de finish.

In Memoriam Michael Goolaerts
De koers herdenkt voor het tweede jaar op rij de overleden Michael Goolaerts. De coureur die een hartstilstand kreeg in Parijs-Roubaix 2018 en daaraan overleed, woonde in Hallaar, een deelgemeente van Heist-op-den-Berg. Bij de tussensprints op de Heistse Berg (in rondes 2, 4 en 6) zijn punten te verdienen: 5, 3 en 1. De renner met de meeste punten wint de In Memoriam Michael Goolaerts.

Start: 12.30 uur
Finish: 16.45-17.20 uur

Favorieten

In tegenstelling tot vorig seizoen staan twee extra WorldTour-ploegen aan de start. Was dat vorig jaar alleen Lotto Soudal, dit jaar zijn Deceuninck-Quick-Step en UAE Emirates bijgekomen. Samen met negen ProContinentale teams en zes continentale ploegen brengt dat het aantal deelnemende ploegen op achttien. De winnaar van vorig jaar, Emils Liepins, staat bij zijn ploeg Wallonie Bruxelles niet op de lijst.

Álvaro José Hodeg – foto: Cor Vos

De grote favorieten moeten we dus zoeken in het kamp van de WorldTour-teams. Deceuninck-Quick-Step heeft altijd een favoriet in huis om te winnen, zo ook in de Heistse Pijl. Álvaro José Hodeg is de sprinter van dienst. De ploeg die hij meekrijgt is indrukwekkend sterk, met kleppers als Tim Declercq, Petr Vakoc, Iljo Keisse, Rémi Cavagna en Davide Martinelli. Als zij allemaal plaatsnemen in de sprinttrein, lijkt Hodeg onklopbaar. Mocht de sterrenformatie op meerdere scenario’s gokken, dan kan ook iemand als Zdenek Stybar winnen. De Tsjechische winnaar van de Omloop en de E3-Prijs heeft het in zich om weg te springen op de Heistse Berg en het vervolgens af te maken in een kleine groep.

Lotto Soudal heeft met Sander Armée iemand in de gelederen die weet hoe het is om in Heist-op-den-Berg te winnen. De inmiddels 33-jarige Armée was in 2015 de laatste winnaar van de Heistse Pijl als kermiskoers. Met Bjorg Lambrecht (winnaar jongerenklassement Dauphiné) en Harm Vanhoucke neemt de ploeg twee renners mee die uit de voeten kunnen op de heuvels, al lijkt de Heistse Berg te kort en te vlak om hen aan het werk te zien. De rappe man bij Lotto Soudal is Adam Blythe, al wacht de Brit nog op zijn eerste top-10-notering van dit jaar.

Philipsen reed de Baloise Belgium Tour namens de nationale selectie – foto: Cor Vos

Jasper Philipsen is de grote man bij UAE Emirates. Hij krijgt het vertrouwen van de ploeg, die speciaal voor hem aan de start staat van deze reeks Belgische eendagskoersen. “Ik ken de wegen goed. Dit zijn typische wedstrijden met een heuvelig parcours en smalle, technische secties. Ze zijn op het lijf geschreven van de snelle afmakers en de renners die dit type parcours goed aankunnen”, doelt Philipsen op zichzelf. In de Baloise Belgium Tour werd het 21-jarige talent nog zesde, na diverse ereplaatsen onderweg. Met zijn sprint is Philipsen een van de favorieten hier.

Cofidis komt met kopman Nacer Bouhanni naar de start in Turnhout. De Franse sprinter is zo vlak voor de Tour de France alles behalve in vorm. In de tweede rit van de Dauphiné moest hij al vroeg opgeven. “Mijn moraal is niet goed en ik weet niet zo goed wat ik nog meer moet zeggen”, sprak hij na zijn abandon. Toch is Bouhanni in dit veld een van de snelste mannen. Onder meer Belgen Bert Van Lerberghe en Zico Waeytens staan Bouhanni bij. Bryan Coquard is de aangewezen sprinter van Vital Concept-B&B Hotels. Met ritwinst in de ontregelde slotsprint van de Baloise Belgium Tour zal zijn humeur erg goed zijn, met ploegmaats Kris Boeckmans en Jonas Van Genechten aan zijn zijde.

Bryan Coquard – foto: Cor Vos

Binnen de ploeg van Wallonie Bruxelles zijn twee renners die het af kunnen maken. Bij afwezigheid van Liepins wordt gekeken naar Kenny Dehaes Dehaes werd hier in 2016 vierde en wist het jaar erop tweede te worden; dit is dus een koers op zijn maat. Ook Justin Jules en Aksel Nõmmela, de verrassende nummer drie van vorig jaar, rijden in het fluo-geel.

Corendon-Circus start zonder nieuwkomer Tim Merlier, die in de Belgium Tour een vliegende start kende. De ploeg zal het dus moeten hebben van de aanval, of een sprint van Maarten van Trijp. Bij Sport Vlaanderen-Baloise zijn de ogen gericht op Sacha Weemaes. De rappe jongeling werd dit voorjaar zesde in de Bredene Koksijde Classic, maar komt er deze zomercampagne nog niet uit. Is dit zijn doorbraak? Loïc Vliegen is de man in vorm bij Wanty-Gobert. Hij werd achtste in het klassement van de Baloise Belgium Tour, maar moet het wel hebben van zijn aanval. In een selecte groep behoort hij wel tot de kanshebbers.

Matteo Pelucchi – foto: Cor Vos

Kijk niet raar op als uit de hoek van Androni Giocattoli-Sidermec een verrassing komt. Met Matteo Pelucchi heeft de ploeg een winnaar van drie etappes in de WorldTour in huis. Hij deed dat weliswaar in 2014 en 2015, maar toch. Dit jaar komt de Italiaan uit een diep dal gekropen, met zeges in Langkawi en Aragón. Marco Benfatto is een tweede snelle man onder de vleugels van ploegbaas Gianni Savio. Andrea Vendrame kende dit jaar zijn doorbraak, met overwinningen in de Sarthe en de Tro-Bro Léon. Hij zou zomaar eens de finale kunnen kleuren.

Wouter Wippert eindigde al twee keer eerder op het podium in Heist-op-den-Berg: tweede in 2016 en 2018. Dit jaar doet de Nederlandse sprinter mee namens Evo Pro Racing uit Ierland. Afgelopen week won hij nog een rit in de Ronde van Hongarije. Het jeugdige SEG Racing Academy heeft Alberto Dainese in de gelederen. Het Italiaanse sprinttalent staat al op de radar bij Patrick Lefevere, dus houd hem in de gaten. Andere kanshebbers op een ereplaats zijn Nicolai Brøchner, Sindre Lunke (Riwal Readynez), Luuc Bugter en Yves Coolen (BEAT Cycling Club).

Wippert (links) was vorig jaar tweede in de Heistse Pijl – foto: Cor Vos

Favorieten volgens WielerFlits
**** Álvaro José Hodeg
*** Jasper Philipsen, Bryan Coquard
** Nacer Bouhanni, Wouter Wippert, Alberto Dainese
* Kenny Dehaes, Matteo Pelucchi, Zdenek Stybar, Andrea Vendrame

Website organisatie
Deelnemerslijst

Weer en tv

In Heist-op-den-Berg is het zaterdag prima vertoeven, zeker ook voor de wielrenners. De zon schijnt onder een dun wolkendek bij een temperatuur die in de middag schommelt rond de 21°C. De wind is matig en komt uit het noordoosten.

Sporza (op één) is er zaterdag vanaf 15.40 uur bij met live-beelden van de Heistse Pijl, met commentaar van Renaat Schotte en José De Cauwer.