Voorbeschouwing: Kuurne-Brussel-Kuurne 2022
foto: Cor Vos
Koen Middendorp
zondag 27 februari 2022 om 13:15

Voorbeschouwing: Kuurne-Brussel-Kuurne 2022

Zonder Omloop Het Nieuwsblad geen Kuurne-Brussel-Kuurne, en geen Kuurne-Brussel-Kuurne zonder Omloop Het Nieuwsblad. Het Vlaamse openingsweekend kent zondag zijn besluit met de semiklassieker die deel uitmaakt van de UCI ProSeries. Vorig jaar ging de overwinning naar Mads Pedersen. Wie volgt de afwezige Deen op? WielerFlits blikt vooruit!

Historie

1945 is in veel opzichten een bijzonder jaar, ook voor de organisatie van Kuurne-Brussel-Kuurne. De eerste editie van de klassieker vond namelijk 77 jaar geleden plaats. De stofwolken van de Tweede Wereldoorlog waren nog niet eens opgetrokken, maar toch koerste een bescheiden peloton van veredelde amateurs en semiprofs voor de eerste keer over de West-Vlaamse wegen in de omgeving van Kuurne en Brussel. De in Roeselare geboren Valère Ollivier (1921-1958), die in eigen stad zeer populair was vanwege zijn vele zeges in nabijgelegen kermiskoersen, zette zijn naam als eerste op de erelijst.

In 1947 werd er voor de eerste keer besloten om van Kuurne naar Brussel en weer terug naar Kuurne te rijden en was Kuurne-Brussel-Kuurne écht een feit. Er werd in de daaropvolgende jaren nog wel vaak gesleuteld aan het parcours, de plek op de kalender (KBK was enkele jaren zelfs de Vlaamse openingskoers, nog voor de Omloop) en de naam. Zo ging de koers, nadat de organisatie had besloten om het zwaartepunt van de wedstrijd te verleggen naar de Vlaamse Ardennen, tien jaar lang door het leven als de Omloop der Beide Vlaanderen.

Tom Boonen won deze wedstrijd drie keer – foto: Cor Vos

Het deed echter niks af aan de allure van de koers. De grote kampioenen van weleer vonden hun weg naar Kuurne en dat is te zien als we een blik werpen op de erelijst. Joseph Planckaert was aan het einde van de jaren vijftig succesvol in eigen land, Roger De Vlaeminck was in 1970 en 1971 de beste in Kuurne en Patrick Sercu wist zijn naam in 1977 te vereenzelvigen met de koers. Ook een opvallende naam op de erelijst: die van Patrick Lefevere. De excentrieke en uitgesproken ploegbaas van Quick-Step-Alpha Vinyl was ooit zelf een meer dan verdienstelijk profwielrenner en boekte in 1978 een prestigieuze zege in Kuurne.

In 1979, een jaar na de zege van Lefevere, besloot de organisatie het roer nogmaals om te gooien. De originele naam werd opnieuw aangenomen en tot op de dag van vandaag kennen we de wedstrijd als Kuurne-Brussel-Kuurne. Dit geeft overigens wel een vertekend beeld, want er wordt al meer dan vijftig jaar niet meer van Kuurne naar Brussel en weer naar Kuurne gereden. Zo was Ninove jarenlang het keerpunt voor het peloton, die eer is nu voorbehouden aan Zottegem. Maar genoeg over het parcours, het is tijd om (opnieuw) de erelijst erbij te pakken en eens te kijken naar de oud-winnaars.

Bobbie Traksel won in 2010 een loodzware editie van KBK – foto: Cor Vos

In de jaren zeventig van de twintigste eeuw wonnen zoals eerder aangegeven meerdere grote namen, net als in de daaropvolgende decennia voor de eeuwwisseling. Tweevoudig Ronde van Vlaanderen-winnaar Edwig Van Hooydonck is een naam die ons te binnen schiet. Net als Johan Museeuw, ‘de Leeuw van Vlaanderen’, Andrei Tchmil, Peter Van Petegem en buitenlandse toppers als Olaf Ludwig, Frédéric Moncassin en Rolf Sørensen. Het is en blijft opmerkelijk dat de naam van Eddy Merckx hier niet tussen staat. De ‘Kannibaal’ uit Meensel-Kiezegem, de onbetwiste GOAT, wist Kuurne-Brussel-Kuurne nooit te winnen.

Toegegeven, Merckx liet de wedstrijd vaak aan zich voorbij gaan, maar het werpt toch een ander licht op de beroemde uitspraak van zijn generatiegenoot Noël Vantyghem: “Samen met Eddy Merckx won ik alle klassiekers die er te winnen waren. Ik Parijs-Tours en hij al de rest”. Merckx won dus nooit in Kuurne, maar 53 keer ging de zege naar een landgenoot van de succesvolste wielrenner aller tijden. Nederland bracht negen winnaars voort, van Piet Rentmeester in 1962 tot Dylan Groenewegen in 2018. En de man met de meeste zeges? Dat is Tom Boonen; de Kempenaar boekte in 2014 zijn derde en laatste overwinning in Kuurne.

Andere recente winnaars van Kuurne-Brussel-Kuurne? Bobbie Traksel, Mark Cavendish, Jasper Stuyven, Peter Sagan, Bob Jungels en de Denen Kasper Asgreen en Mads Pedersen. Laatstgenoemde spurtte vorig jaar naar de zege in de voorjaarsklassieker, maar daarover later meer.

Mark Cavendish, winnaar in 2012 (foto) en 2015 – foto: Cor Vos

Laatste tien winnaars Kuurne-Brussel-Kuurne
2021: flag-dk Mads Pedersen
2020: flag-dk Kasper Asgreen
2019: flag-lu Bob Jungels
2018: flag-nl Dylan Groenewegen
2017: flag-sk Peter Sagan
2016: flag-be Jasper Stuyven
2015: flag-gb Mark Cavendish
2014: flag-be Tom Boonen
2013: Geen editie
2012: flag-gb Mark Cavendish


Vorig jaar

Kort na de officiële start reden vier renners weg uit het peloton. Maciej Bodnar, Patrick Gamper (beiden BORA-hansgrohe), Ludwig De Winter (Intermarché-Wanty-Gobert) en Artyom Zakharov (Astana-Premier Tech) kregen niet veel later aansluiting van Tom Paquot (Bingoal-WB) en Jonas Hvideberg (Uno-X). Hun voorsprong schommelde lange tijd rond de zes minuten. UAE Emirates voerde het peloton aan in dienst van sprinter Alexander Kristoff, terwijl ook Deceuninck-Quick-Step hulp verleende in de achtervolging.

Vooraf waren alle ogen gericht op Mathieu van der Poel. De Nederlands kampioen, die toestemming had gekregen om te starten in Kuurne nadat hij met zijn ploeg Alpecin-Fenix de UAE Tour moest verlaten vanwege een positieve coronatest, had beloofd koers te gaan maken en kwam die woorden op 85 kilometer van de finish na. Op de Kanarieberg plaatste hij een flitsende demarrage die alleen Jhonatan Narvaez (INEOS Grenadiers) kon volgen. De twee pakten direct een halve minuut op het peloton. Ze kwamen tot op twee minuten van de kopgroep.

Van der Poel en Narváez in de aanval – foto: Cor Vos

Bovenop de iconische Oude Kwaremont, op ruim vijftig kilometer van de finish, sloten Van der Poel en Narvaez aan bij de kopgroep. De Winter reed na een sterke klim nog even solo, maar werd uiteindelijk toch gegrepen door MVDP. In het peloton gooide Jasper Stuyven de knuppel in het hoenderhok op de Kwaremont. Het zorgde voor een eerste schifting, waarbij ook titelverdediger Kasper Asgreen en John Degenkolb zich toonden. Die elitegroep volgde op ruim een minuut van de koplopers. Vooraan trapte Van der Poel op de Kluisberg, de laatste klim van de dag, flink op het gaspedaal.

Narvaez en Hvideberg (de Europese beloftenkampioen) konden de kopman van Alpecin-Fenix volgen, waarna Gamper en Zakharov nog wisten terug te keren. De achtervolgende groep met favorieten volgde op dat moment, vijftig kilometer voor de finish, op 45 seconden van de kopgroep. In de finale richting Kuurne bleef het verschil redelijk stabiel en dus mochten Van der Poel en co dromen van de overwinning. Bij het inrijden van Kuurne was het gat tussen de groep-Van der Poel en de groep-Van Avermaet een halve minuut, maar de strijd was zeker nog niet gestreden.

Winnaar Pedersen steekt de armen in de lucht – foto: Cor Vos

Vijftien kilometer voor het einde waren de verschillen minimaal: de drie voorste groepen zaten binnen dertig seconden van elkaar. In de laatste omloop kwam de jagende groep terug tot op tien tellen van Van der Poel en co, die nog altijd de grootste gangmaker was van voren. Mede door zijn inspanning liep het verschil weer wat op. Het werd zo een waar secondenspel in deze openingsklassieker. Kasper Asgreen probeerde op vier kilometer van de meet met een aanval de sprong te maken en mede door zijn versnelling kwam er, met nog 1,6 kilometer te gaan, een einde aan de aanvalspoging van Van der Poel.

De Nederlandse kampioen had zijn cartouche verspeeld en wist zich niet meer te mengen in de sprint om de zege. In de laatste rechte lijn draaide het vervolgens uit op een sprint met een omvangrijke groep, die gewonnen werd door Mads Pedersen. De Deense wereldkampioen van Harrogate kwam als een duveltje uit een doosje en verwees Anthony Turgis en Tom Pidcock naar de plaatsen twee en drie. Jenthe Biermans van Israel Start-Up Nation was op de vijfde plaats de beste Belg in de uitslag, Van der Poel werd na een ijzersterke wedstrijd twaalfde.

Uitslag Kuurne-Brussel-Kuurne 2021
1. flag-dk Mads Pedersen (Trek-Segafredo) in 4u37m04s
2. flag-fr Anthony Turgis (Total Direct Energie) z.t.
3. flag-gb Tom Pidcock (INEOS Grenadiers) z.t.
4. flag-it Matteo Trentin (UAE Emirates) z.t.
5. flag-be Jenthe Biermans (Israel Start-Up Nation) z.t.


Parcours

Een nieuw jaar, een nieuw parcours. De organisatie gooit het voor dit jaar over een andere boeg. Denk aan het schrappen van de Oude Kwaremont, een helling die toch ook onlosmakelijk is verbonden met een koers als Kuurne-Brussel-Kuurne. Maar voor we het parcours tot in detail ontleden, beginnen we bij het begin. Bij startplaats Kuurne, waar de renners zich verzamelen op de Brugsesteenweg. Een kleine vijf uur later finishen de renners ook weer in Kuurne, maar daar gaat nog wel een bijzonder lastige wedstrijd aan vooraf.

Met maar liefst vier nieuwe hellingen krijgt Kuurne-Brussel-Kuurne in 2022 een uniek parcours. De passage doorheen het Henegouwse Pays-des-Collines werd flink uitgebreid en geeft de koers een eigen karakter met zowel een Vlaams als een Waals gedeelte. Langs Vlaamse kant wordt de Oude Kwaremont geschrapt, maar dat maakt de wedstrijd er niet noodzakelijk lichter op. Want in Henegouwen staat nu een behoorlijk pittig drieluik op het programma.

De Oude Kwaremont is een echte klassieker onder de kasseihellingen in Vlaanderen, maar dat is voor de organisatie van Kuurne-Brussel-Kuurne juist reden om de heuvel dit jaar niet in de route op te nemen. Omdat de Oude Kwaremont al zo vaak te zien is, kiest KBK de komende editie deels voor wat minder bekende beklimmingen. In totaal zullen de renners dertien hellingen moeten overwinnen. Dit zijn overigens niet allemaal onbekende namen.

Zo wordt er gelijk met de Tiegemberg (1.400m, gem. 4% max 8%) begonnen, waarna de Kattenberg (900m, gem. 5,6% max 10,3%), Boembeek (1.100m, gem. 4,8% max 8,2%), Bossenaarstraat (1.300m, gem. 4,3% max 9%) en Berg Ten Houte (1.100m, gem. 6,2% max. 13%) volgen. In de Henegouwse Ardennen worden, naast La Houppe (1.880m, gem. 4,8% max 10%), de nieuwkomers Hameau des Papins (1.200m, gemiddeld 6,6%, max. van 16,2%), Le Bourliquet (1.300m, gem. 6,8%, max. 15,3%) en Mont Saint-Laurent (1.300m, gem. 7,8 % max. 17%) aangedaan. De grote vraag is of hier al een vroegtijdige schifting op de loer ligt.

In de heuvelzone is het mogelijk om een ontsnapping op touw te zetten – foto: Cor Vos

Voordat de lokale ronde in Kuurne bereikt wordt, moeten dan ook nog een viertal bekendere heuvels beklommen worden: de Kruisberg (1.875m, gem. 4,8% max. 9%), Hotond (2.700m, gem. 3,1% max 7,5%), Côte de Trieu (1.260m, gem. 7% max 13%) en Kluisberg (1.100m, gem. 6,3% max. 11%). Wellicht dat op deze hellingen beslist wordt wie de opvolger zal zijn van Mads Pedersen, de winnaar van vorig jaar. De aanvallers moeten dan wel van goeden huize komen. De top van de Côte de Trieu ligt op meer dan zestig kilometer van de streep, die van de Kluisberg op ruim vijftig kilometer van het einde.

De vijfhonderd meter lange Beerbosstraat, op 35 kilometer van de meet, is de laatste kasseistrook en noemenswaardige hindernis voor de aankomst. Daarna gaat het, via het heuvelachtige Sint-Denijs, in gezwinde draf richting Kuurne, waar na 181 kilometer de finishlijn al eens gepasseerd wordt. Wat volgt is nog een lokale ronde van goed vijftien kilometer door Kortrijk en Harelbeke. Of we aan het einde van de dag een sprint krijgen op de Brugsesteenweg in Kuurne, dat is een vraag die op ieders lippen zal branden.

Zondag 27 februari, Kuurne-Brussel-Kuurne: Kuurne – Kuurne (195,1 km)
Officieuze start: 12u06
Officiële start: 12u15
Finish: tussen 16u41 en 17u07

  • Tiegemberg (1.400 m à 4%) – na 17,1 km
  • Kattenberg (900 m à 5,6%) – na 35,2 km
  • Boembeek (1.100 m à 4,8%) – na 56,6 km
  • Bossenaarstraat (1.300 m à 4,3%) – na 75 km
  • Berg Ten Houte (1.100 m à 6,2%) – na 78,4 km
  • La Houppe (1.880 m à 4,8%) – na 85,5 km
  • Hameau des Papins (1.200 m à 6,6%) – na 103,4 km
  • Le Bourliquet (1.300 m à 6,8%) – na 112,3 km
  • Mont Saint Laurent (1.200 m à 7,8%) – na 117,3 km
  • Kruisberg (1.875 m à 4,8%) – na 126,9 km
  • Hotond (2.700 m à 3,1%) – na 128,1 km
  • Côte de Trieu/Knokteberg (1.260 m à 7%) – na 135,5 km
  • Kluisberg (1,100 m à 6,3%) – na 142,8 km

Favorieten

Er zullen in totaal zeventien WorldTeams aan het vertrek staan, wat betekent dat één team van het hoogste niveau ontbreekt: Astana Qazaqstan Team. Dit houdt ook in dat Jumbo-Visma er voor het eerst sinds 2019 weer bij is. Alpecin-Fenix en Arkéa-Samsic (als de twee best presterende ProTeams in 2021), Human Powered Health, Uno-X, TotalEnergies, Bingoal Pauwels Sauces WB, Sport Vlaanderen-Baloise en B&B Hotels-KTM zijn eveneens van de partij.

Het parcours van Kuurne-Brussel-Kuurne is dit jaar eens flink onder handen genomen, met maar liefst vijf nieuwe hellingen en het schrappen van de Oude Kwaremont, maar de vraag is of we nu ook een totaal anders koersverloop krijgen. Het lijkt zondag opnieuw een duel te worden tussen de rappe mannen en de sterke klassiekerrenners. Tussen ploegen die een sprinter in hun rangen hebben en teams die niet beschikken over een pure afmaker en het dus moeten hebben van een afvallingskoers. Als we kijken naar de laatste edities van Kuurne-Brussel-Kuurne, dan zien we dat er ontzettend veel mogelijk is.

Fabio Jakobsen is de laatste weken uitstekend op dreef – foto: Cor Vos

In de voorbije (drie) edities ging de zege naar een sterke klassiekerrenner en moesten de echte snelheidsduivels genoegen nemen met een sprint voor een ereplaats, maar daarvoor waren er met Dylan Groenewegen, Mark Cavendish en Chris Sutton (wie kent hem nog?) ook een paar echte sprinters aan het feest. Fabio Jakobsen zal zich graag in dit rijtje willen voegen. En waarom ook niet? De Nederlander van Quick-Step-Alpha Vinyl is dit seizoen goed uit de startblokken geschoten en na twee voorbereidingskoersen, de Ronde van Valencia en Volta ao Algarve, staat de zegeteller van Jakobsen alweer op vier.

De sprinttroef van de formatie van manager Patrick Lefevere zal kortom met erg veel vertrouwen aan de start staan in Kuurne, in de wetenschap dat hij twee jaar geleden – vlak voor het uitbreken van de coronapandemie – al een keer vierde werd in de klassieker. Mocht Jakobsen onderweg onverhoopt wat tegenkomen of over puddingbenen beschikken, dan is er nog geen man overboord binnen het kamp van Quick-Step-Alpha Vinyl. De Belgische sterrenformatie komt zoals altijd met een ijzersterke ploeg aan de start, waardoor het in de finale met meerdere pionnen kan schaken.

De sterke Fransman Florian Sénéchal, die vorig jaar een knappe regelmaat aan de dag wist te leggen in de klassiekers, beschikt over de kwaliteiten om het af te maken in de sprint. Jannik Steimle is ook niet traag aan de meet en wat dan te denken van Yves Lampaert, Kasper Asgreen en Zdeněk Štybar. Laatstgenoemden gedijen dan weer bij een zware koers. Quick-Step-Alpha Vinyl heeft ook wel iets goed te maken in Kuurne na een collectieve ‘offday’ in Omloop Het Nieuwsblad.

Zien we zondag eindelijk een zegevierende Kristoff in Kuurne? – foto: Cor Vos

Voor een koers als Kuurne-Brussel-Kuurne kijken we eerst naar sprinters/rappe mannen die over de nodige inhoud beschikken en geen schrik hebben van een heuveltje hier en een kasseistrook daar. Dan is de link met Alexander Kristoff, de sterke beer van Intermarché-Wanty-Gobert, al snel gelegd. De inmiddels 34-jarige Noor heeft zijn start bij zijn nieuwe werkgever niet gemist. In aanloop naar het Openingsweekend won hij in Spanje namelijk al de Clásica de Almería en in de Ronde van Valencia en Volta ao Algarve verzamelde hij meerdere ereplaatsen. Kristoff lijkt met andere woorden klaar voor de eerste voorjaarsklassiekers.

Dat Kristoff geen problemen heeft met een koers van het kaliber Kuurne-Brussel-Kuurne, bewijzen zijn in het verleden behaalde resultaten. In 2015 en 2016 eindigde hij als tweede in het West-Vlaamse Kuurne en in 2020 mocht hij ook het podium op als de nummer drie in de uitslag. Is het na drie podiumplaatsen dan eindelijk raak voor Kristoff? Ook de naam van Bryan Coquard noteren we met viltstift. De Fransman rijdt als herboren rond, nu hij uitkomt voor Cofidis, wat in de Ster van Bessèges en de Tour de La Provence resulteerde in ritwinst. In die laatste ronde versloeg hij na een imponerende sprint niemand minder dan wereldkampioen Julian Alaphilippe.

Coquard stond in het verleden al meerdere keren aan het vertrek van Kuurne-Brussel-Kuurne, maar kwam voorlopig niet verder dan een 22ste plaats. Doet hij zondag wel mee voor de bovenste plekken?

Ook Coquard weet weer wat winnen is – foto: Cor Vos

Caleb Ewan zou eigenlijk niet deelnemen aan Kuurne-Brussel-Kuurne, maar de pijlsnelle Australiër besloot in extremis zijn programma om te gooien en dus zien we hem zondag aan het vertrek in Kuurne. En met ambitie. In de weken voorafgaand aan deze wedstrijd boekte Ewan al een ritzege in de Saudi Tour en was hij succesvol in de Tour des Alpes Maritimes et du Var. In die laatste rittenkoers maakte hij bovendien bergop een goede indruk als luxeknecht van Tim Wellens. Ewan lijkt met andere woorden klaar om te schitteren in een wedstrijd die hij misschien wel kan winnen, als het allemaal een beetje meezit.

“Met Caleb erbij kunnen we in meerdere scenario’s meespelen om de winst in Kuurne-Brussel-Kuurne. Als het op een sprint aankomt, hebben we met hem een van de favorieten in huis. Maar evengoed hebben we genoeg renners die in de heuvelzone ten aanval kunnen trekken”, is teammanager John Lelangue vol vertrouwen.

Mocht Kuurne-Brussel-Kuurne uitdraaien op een sprint met een grote groep, kunnen we ook niet om de Italianen Giacomo Nizzolo en Sonny Colbrelli heen. Nizzolo was in 2020 al tweede in Kuurne. Voor Europees kampioen Colbrelli is Kuurne-Brussel-Kuurne pas zijn tweede wedstrijd van het seizoen, maar met een tweede plek in Omloop Het Nieuwsblad liet hij zien al op punt te staan. Kan hij zondag nog één plaatsje hoger mikken?

Ewan is altijd een gevaarlijke klant in een sprint – foto: Cor Vos

We zijn zeker nog niet klaar, want met Tim Merlier, Anthony Turgis en Amaury Capiot staan er nog meerdere kanshebbers op de startlijst. Merlier is de onbetwiste kopman van Alpecin-Fenix, zeker nu Mathieu van der Poel er nog een tijdje uit ligt met een rugblessure en Jasper Philipsen momenteel actief is in de UAE Tour. Merlier is nog op zoek naar zijn eerste zege van het seizoen, nadat hij in de Volta ao Algarve al een keer tweede werd in de door Fabio Jakobsen gewonnen sprintetappe naar Faro. Voor Merlier is het zaak om te overleven in de heuvelzone. Lukt dat, dan is er van alles mogelijk in de finale.

Ook Anthony Turgis is een renner om rekening mee te houden. De Fransman van TotalEnergies was vorig jaar de nummer twee in Kuurne, nadat hij in een sprint van een vrij omvangrijke groep alleen zijn meerdere moest erkennen in Mads Pedersen. De Deen is er dit jaar niet bij en dat biedt kansen voor Turgis. De 27-jarige klassiekerspecialist maakte in aanloop naar de Vlaamse openingsklassieker al indruk, eerst in de Saudi Tour en vervolgens in de Tour de La Provence. Dat kunnen we ook zeggen van Amaury Capiot. De Belg van Arkéa-Samsic bezorgde zijn ploeg de zege in de Franse seizoensopener GP La Marseillaise.

Capiot trok de goede lijn vervolgens door met drie top-5-noteringen in de Tour of Oman. De 28-jarige Limburger barst van het zelfvertrouwen en heeft zijn zinnen gezet op een goede uitslag in Kuurne. “Ik heb een prima winter achter de rug en dat uit zich in deze eerste competitiemaand ook in resultaten. Ik wist dat ik die jaren nodig zou hebben om te groeien. Dat was in de jeugdcategorieën overigens niet anders. Ook bij de beloften lukte het niet meteen. Maar intussen haal ik stilaan het niveau dat ik wilde bereiken. Al blijft het hard werken om nog meer progressie te maken”, vertelde hij eerder deze maand aan WielerFlits.

Capiot is een van de Belgische kanshebbers op de zege – foto: Cor Vos

De aantrekkingskracht van Kuurne-Brussel-Kuurne is dat er veel kanshebbers zijn op een mooie klassering. Zo zullen de rappe mannen hopen op een gesloten koersverloop en een sprint ter besluit. Voor Jordi Meeus, de jonge sprinter van BORA-hansgrohe, is het een grote ontdekkingstocht. “Ik wil mezelf ontdekken in die grote voorjaarskoersen, zien hoe ver ik kan geraken. In de kleinere hoop ik voor de zege te sprinten”, vertelde de 23-jarige Meeus in aanloop naar het nieuwe seizoen. Misschien is Kuurne-Brussel-Kuurne wel zo’n uitgelezen wedstrijd om deze (sprint)ambities waar te maken.

Jumbo-Visma moet het in Kuurne-Brussel-Kuurne doen zonder zijn boegbeeld en Omloop Het Nieuwsblad-winnaar Wout van Aert, maar de Nederlandse formatie hoeft niet bang te zijn om een modderfiguur te slaan. In een sprint kan de geel-zware formatie nieuwkomers Christophe Laporte en Tosh Van der Sande uitspelen. Tiesj Benoot, die zaterdag een sterke beurt maakte, Nathan Van Hooydonck en Mike Teunissen beschikken dan weer over de kwaliteiten om de koers hard te maken. Teunissen en David Dekker kunnen daarnaast rekenen op hun snelle benen.

Trentin is een vaste waarde in finales – foto: Cor Vos

Hugo Hofstetter (Arkéa-Samsic), Iván García (Movistar), Ben Swift (INEOS Grenadiers), de piepjonge neoprof Arnaud De Lie (Lotto Soudal), Andrea Pasqualon (Intermarché-Wanty-Gobert), Phil Bauhaus (Bahrain Victorious), Martin Laas (BORA-hansgrohe), Simone Consonni en Max Walscheid (beiden Cofidis), Jenthe Biermans (Israel Start-Up Nation), John Degenkolb (Team DSM), Ryan Gibbons (UAE Emirates), Edward Theuns (Trek-Segafredo), Arvid de Kleijn (Human Powered Health), Timothy Dupont (Bingoal Pauwels Sauces WB) en Jérémy Lecroq (B&B Hotels-KTM) zullen zich er ook tussen smijten in een eventuele sprint.

Mocht de wedstrijd uitdraaien op een waar slagveld, dan kijken we vooral naar de renners die zich al ruimschoots hebben bewezen in de zwaardere klassiekers. Denk aan Jasper Stuyven (Trek-Segafredo), in 2016 al winnaar van de koers in Kuurne. Of Florian Vermeersch (Lotto Soudal) die vorig jaar nog tweede werd in een loodzware editie van Parijs-Roubaix. Drievoudig wereldkampioen Peter Sagan (TotalEnergies) schrijven we normaal ook altijd op voor een koers als Kuurne-Brussel-Kuurne, maar de winnaar van 2017 zit na een kwakkelwinter nog niet op zijn oude niveau. Dat bleek zaterdag wel in Omloop Het Nieuwsblad.

Pidcock werd vorig jaar derde, kan hij nóg beter doen? – foto: Cor Vos

Ook met de volgende namen dienen we rekening te houden: Nils Politt (BORA-hansgrohe), Tom Pidcock (INEOS Grenadiers, vorig jaar derde in Kuurne), Matej Mohorič (Bahrain Victorious), Oliver Naesen en Greg Van Avermaet (AG2R Citroën), Michael Valgren (EF Education-EasyPost), Luke Durbridge (BikeExchange-Jayco), Stefan Küng (Groupama-FDJ), Alex Aranburu (Movistar), Alessandro Covi en Matteo Trentin (UAE Emirates) en Edvald Boasson Hagen en Niki Terpstra (beiden TotalEnergies). En wat kan Bas Tietema (Bingoal Pauwels Sauces WB) in zijn eerste échte topklassieker als prof?


Favorieten volgens WielerFlits
**** Fabio Jakobsen
*** Alexander Kristoff, Caleb Ewan
** Giacomo Nizzolo, Sonny Colbrelli, Bryan Coquard
* Tim Merlier, Florian Sénéchal, Anthony Turgis, Amaury Capiot

Website organisatie
Deelnemerslijst (WielerFlits)
Routeboek


Weer en TV

Geen vrieskou, maar lenteachtige temperaturen aankomende zondag in de omgeving van Kuurne. De temperatuur schommelt in het West-Vlaamse rond de 10 graden Celsius, maar door de wind (windkracht 2 uit zuid-zuidwestelijke richting) voelt het iets kouder aan. De kans op neerslag is niet heel erg groot. Sterker, het lijkt zelfs droog te blijven in Kuurne en omgeving. Er wordt aardig wat zon verwacht onder een licht wolkendek.

Kuurne-Brussel-Kuurne is, zoals de traditie betaamt, natuurlijk te volgen op Sporza. De uitzending op zender Eén begint om 14.30 uur. De wedstrijd is ook te zien op Eurosport 1 en via de Eurosport Player. Niet in staat om Kuurne-Brussel-Kuurne via de beeldbuis te bekijken? Geen probleem, op WielerFlits verschijnt zondag uiteraard een Volg Hier waar je de wedstrijd kunt volgen.


RIDE Magazine

Om te reageren moet je ingelogd zijn.