Voorbeschouwing: La Course by le Tour de France 2021
De dag dat de Tour de France op gang wordt geschoten is ook de dag van La Course, misschien wel de meest besproken vrouwenkoers ter wereld. De vrouwen dienen op de openingsdag van La Grande Boucle als voorafje, als amuse. Want waar de Tourkaravaan na het Grand Départ nog drie weken over Franse wegen snelt, is La Course een eendaagse wedstrijd. Desalniettemin zijn we reuze benieuwd wie de koers dit jaar op haar naam zal schrijven. WielerFlits blikt vooruit!
Historie
Algemeen wordt aangenomen dat in 1984 de eerste Tour Féminin plaatsvond. Marianne Martin mocht de gele trui aantrekken op de Champs-Élysées. De Amerikaanse kreeg na achttien etappes – dat waren nog eens tijden – de Nederlandse Heleen Hage en landgenote Deborah Shumway mee op het erepodium. Ook poseerden de twee gelukkige geletruidragers met elkaar voor het toegestroomde fotojournaille. Fignon in een geel truitje met ‘Renault Elf’ als opdruk, Martin in een geel tenue met het chocoladedrankje ‘Banania’ als hoofdsponsor. En lachen maar.
Maire de Paris, Jacques Chirac accompagne les vainqueurs du Tour de France. Laurent Fignon chez les hommes, Marianne Martin chez les femmes (1984). pic.twitter.com/SZ4GLCm2bZ
— David Guénel (@davidguenel) January 23, 2021
En toch kun je er bomen over opzetten of dit wel degelijk de eerste uitgave was. De Tourorganisatie stelt van wel, maar een speurtocht in archieven leert ons dat er reeds in 1955 een ‘Tour de France Féminin’ werd gehouden. Echter, ondanks de behoorlijk overtuigende naam kunnen we redetwisten over het feit of het wel een echte vrouwentour was. De eindwinnares kreeg bijvoorbeeld een witte trui in plaats van de iconische Maillot Jaune. Daarnaast had het parcours meer weg van een Ronde van Normandië.
Het parcours over slechts vijf etappes – ook zo’n puntje – wordt uitgestippeld door Jean Leulliot, journalist bij wielermagazine Route et Piste en organisator van onder meer Parijs-Nice. Aan het vertrek staan legio Franse rensters, een Zwitserse, de legendarische Luxemburgse Elsy Jacobs en de Britse ploeg.
Vanuit Ramouillet – een stadje op 45 kilometer van Parijs – is het 82 kilometer rijden naar Verneuil-sur-Avre. Daar neemt Lyli Herse de eerste leiderstrui in ontvangst. Herse zou de leiding vasthouden tot de vierde etappe met aankomst in Gournay-en-Bray. Daar grijpt Robinson de macht grijpen door alleen weg te rijden van het peloton.
Haar voorsprong in het klassement voorafgaand aan de tijdrit op de slotdag is drie seconden, maar in de chronoproef degradeert Robinson de tegenstand. Ze pakt meer dan een halve minuut op iedereen en in de afsluitende etappe die finisht voor de deur van het café van Francis Pélissier in Mantes komt haar witte leiderstricot niet meer in gevaar. Zo wordt Millie Robinson de eerste Britse winnares van de Tour de France, 57 jaar voordat Bradley Wiggins zich de annalen van de wielersport in zou rijden.
British Ladies team at the Tour Feminin 1955.
L/R. Daisy Franks, Joy Bell, Eileen Gray, Sylvia Whybrow, Beryl French, June Thackray and overall race winner Millie Robinson. pic.twitter.com/4umUsc0BNs— cycling archives (@mission753) April 13, 2020
Ofschoon het zonder meer pionieren was in zowel 1955 als 1984, wat pionieren betreft gaat er wat ons betreft niets boven Marie Marvingt (1875-1963) . Ver voor deze voorzichtige aanzet tot een Ronde van Frankrijk voor vrouwen weet zij de hele wedstrijd voor de mannen al eens uit te rijden.
Toegegeven, Marvingt blinkt niet alleen uit in fietsen. Alleen al haar lijst met sportieve prestaties is gigantisch. Op haar vierde kon ze naar verluidt al vier kilometer zwemmen en in 1905 zwemt ze de hele lengte van de Seine af, hetgeen haar de bijnaam ‘De Rode Amfibie’ oplevert. Verder is ze een begenadigd atlete en kan ze behoorlijk paardrijden. En schieten. En schaatsen. En tennissen. En biljarten. En boksen. En voetballen. En hockeyen. En skiën. En schermen. En bobsleeën. En bergbeklimmen. En kanoën. En turnen. En wat dies meer zij.
Niet zo gek dat ze in 1908 dan ook aanklopt bij de Tourorganisatie met de vraag of zij niet als individuele renner mee mocht doen. Want dat moest Marvingt toch ook wel kunnen, vond ze. Helaas, haar deelname werd gewijzigd omdat ze – jawel – een vrouw was. En dus besloot ze de tocht zelf te rijden, op eigen houtje. Slechts 36 van de 114 deelnemers aan de Tour reden de 4.488 kilometer lange wedstrijd uit. En Marvingt, zij het wat later.
Van de Académie des Sports kreeg Marvingt in 1910 een gouden medaille ‘voor alle sporten’, de enige die ooit is uitgereikt. Maar haar fascinerende leven bestond uit meer dan sport. Eind negentiende eeuw was ze een van de eerste vrouwen die een bewijs van rijvaardigheid verkreeg. En we kennen haar van het vliegen. Zo was ze een van de eerste vrouwen die het Kanaal over wist te vliegen, maar bovenal stond ze bekend als een van de grondleggers van de medische luchtvaart. Ze stond aan de wieg van de luchtambulance, misschien wel haar grootste prestatie.
Marie Marvingt is een vrouw die veel meer dan een plek in de kantlijn van de geschiedenis verdient. Als we al haar prestaties zouden benoemen, zouden we vermoedelijk nog niet klaar zijn voor de start van de Tour de France Femmes, die vanaf volgend jaar weer op de kalender staat. Deze wedstrijd was er vermoedelijk niet gekomen zonder lobby- en pionierswerk van de actiegroep Le Tour Entier.
Het doel van oprichters Marianne Vos, Emma Pooley, Chrissie Wellington en Kathryn Bertine? Een nieuwe uitgave van de Tour de France voor vrouwen. Ze vonden het hoog tijd dat er weer een editie zou komen om het vrouwenwielrennen een impuls te geven. Hun petitie wordt veelvuldig gedeeld en ook achter de schermen wordt er druk uitgeoefend. En warempel, in april 2014 stonden Vos en Christian Prudhomme bij de Arc de Triomphe om La Course aan te kondigen. Een eerste stap in de goede richting.
De eendagskoers levert elk jaar wel mooie en soms zelfs iconische beelden op, maar het wachten was toch vooral op die ene aankondiging. En die kwam er onlangs officieel. Zeker is dat de rensters de Tour de France Femmes beginnen op 24 juli 2022, op de dag van de slotetappe van de mannenversie van de Tour. De start zal plaatsvinden in Parijs, maar het is nog niet duidelijk welke etappes daarna volgen. Worden we getrakteerd op een paar zware ritten door het hooggebergte? De tijd zal het leren, ook of de Tour de France Femmes echt die zo gehoopte gamechanger gaat zijn.
Laatste zes winnaressen La Course by le Tour de France
2020: Elizabeth Deignan
2019: Marianne Vos
2018: Annemiek van Vleuten
2017: Annemiek van Vleuten
2016: Chloe Hosking
2015: Anna van der Breggen
2014: Marianne Vos
Vorig jaar
In het malle coronaseizoen was La Course voor het eerst een prooi voor een Britse renster. En niet zomaar eentje. In de sprint van een kopgroep met zes rensters drukte Elizabeth Deignan haar voorwiel net iets eerder over streep dan Marianne Vos, die daarmee een derde zege misliep. Demi Vollering werd derde.
Het parcours bestond uit twee ronden waarin de Côte de Rimiez de scherprechter was. Na die klim en een korte afdaling ging de route nog verder omhoog naar Aspremont. Vanaf de top was het nog 31,5 kilometer tot de streep. De eerste ronde bracht direct spektakel, maar aan de finish was er ‘gewoon’ nog een grote groep samen. Op de tweede passage van de Côte de Rimiez schudde Annemiek van Vleuten voor het eerst aan de boom, waarmee ze het peloton deed ontploffen.
Enkel Vos, Vollering, Katarzyna Niewiadoma en Trek-ploeggenotes Deignan en Elisa Longo Borghini konden de Wageningse volgen. Na een tactisch steekspel toonde Deignan zich na fraai ploegenspel de snelste in de eindsprint.
Uitslag La Course by le Tour de France 2020
1. Elizabeth Deignan (Trek-Segafredo) in 2u22m51s
2. Marianne Vos (CCC-Liv) z.t.
3. Demi Vollering (Parkhotel Valkenburg) z.t.
4. Katarzyna Niewiadoma (Canyon-SRAM) z.t.
5. Annemiek van Vleuten (Mitchelton-Scott) z.t.
Parcours
La Course zou dit jaar zes keer de Mûr-de-Bretagne aandoen, maar hier staken de lokale overheden een stokje voor. En dus besloot ASO de wedstrijd een dagje naar voren te halen. Nu moeten we het doen met een wedstrijd van Brest naar Landerneau over een afstand van 107,7 kilometer. Maar niet getreurd: met 1800 hoogtemeters belooft dit zeker nog een aantrekkelijk koersje te worden.
Het is vroeg dag voor het vrouwenpeloton, want nog voor half negen klinkt het startschot aan de Bretonse kust. Nadat de karavaan na enkele opwarmkilometers de brug over de Élorn is overgestoken begint het bal. In het eerste deel van de wedstrijd wordt de N165 gevolgd. Dat levert al snel een klimmetje op, al zal de Côte de Trébéolin (4e categorie) nog niet voor het grootste spektakel zorgen.
In het plaatsje La Faou duikt het peloton onder de snelweg door om over hellend terrein koers te zetten richting Landerneau. Onderschat dit deel van de wedstrijd zeker niet, want het golvende traject zal erin hakken als er hard wordt gereden. Na 54 kilometer komen de rensters terecht op het slotcircuit met aankomst op de Côte de la Fosse aux Loups (3 km aan 5,7%). Deze klim van derde categorie wordt in totaal vier keer bedwongen.
Als het in de slotfase allemaal nog bij elkaar zit, zal het zeker zaak zijn om bij het binnenrijden van Landerneau vooraan te zitten. Nadat de nog overgebleven rensters voor de laatste maal de Pont de Caernarfon hebben overgestoken wacht er een rechts-linkscombinatie, waarna de klim naar de meet direct goed begint. De eerste 500 meter van de klim gaan aan 9,4 procent omhoog met een maximale hellingsgraad van veertien procent. Daarna blijft het nog een kilometer boven de zes procent, voordat de côte in het tweede helft wat afvlakt.
Zaterdag 26 juni: Brest – Landerneau (107,7 km)
Start: 08.20 uur
Finish: 11.21-11.39 uur
Favorieten
De klim naar de meet is nog best een pittig ding. Voor een pure sprintster zal dit vermoedelijk dan ook een iets te zware aankomst zijn. Maar omdat het niet tot aan de finish steil is, kan een goed eindschot van pas komen. En dan denken we – hoe kan het ook anders – bijna automatisch aan Marianne Vos. Ze was de gedroomde eerste winnares van La Course en in 2019 reed ze op het laatste hupsje in Pau op fenomenale wijze het peloton aan flarden. Als haar concurrenten haar niet voor de laatste honderden meters af weten te schudden, zal het lastig worden om de kopvrouw van Jumbo-Visma te verslaan.
Maar die derde overwinning is voor Vos allerminst een zekerheidje. De concurrentie is immers moordend. Titelverdedigster Elizabeth Deignan is ook iemand om rekening mee te houden. Bij de terugkeer van de Ronde van Zwitserland op de vrouwenkalender stak de 32-jarige Britse het eindklassement op zak. Met nog maar een paar weken tot de Olympische Spelen mogen we ervanuit gaan dat haar vorm alleen nog maar groeiende is.
Bij Trek-Segafredo zien we verder onder meer de Bretonse Audrey Cordon-Ragot. Mûr-de-Bretagne was echt een thuiswedstrijd voor haar geweest, maar ze zal nu toch ook een hoop mensen met Bretonse vlaggen zien zwaaien. Misschien inspireert het haar tot grootse daden, maar Lucinda Brand lijkt ons toch een net iets grotere kanshebster. Ook zij is de laatste tijd flink op dreef en ze kan hier ook op meerdere manieren winnen. Middels een solo, een demarrage op de slotklim, vanuit een groepje, het hoeft voor Brand allemaal niet veel uit te maken.
Maar ze zal natuurlijk wel af moeten zien te rekenen met het Team SD Worx. Zoals de traditie het betaamt start deze ploeg met meerdere troeven. We noemen natuurlijk wereldkampioene Anna van der Breggen, maar ook Demi Vollering (de concurrentie zal waakzaam zijn voor haar eindschot) en Chantal van den Broek-Blaak zijn meer dan serieuze troeven. Het twintigjarige Nieuw-Zeelandse toptalent Niamh Fisher-Black komt eveneens goed uit de verf op soortgelijke parcoursen. Het maakt dat de beoogde kopvrouwen in ieder geval prima worden ondersteund. Of krijgt ze zelf de vrijheid..?
FDJ is titelpartner van La Course, maar nog geen renster van de ploeg waaraan FDJ zich heeft verbonden wist de wedstrijd ooit al eens te winnen. Met name dankzij Cecilie Uttrup Ludwig (maar sluit een Marta Cavalli ook niet bij voorbaat uit) kan daar echter zomaar verandering in komen. In de Ronde van Burgos behaalde de Deense publiekslieveling haar eerste zege op WorldTour-niveau en dat zal haar vertrouwen een ferme boost hebben gegeven. Op de Côte de la Fosse aux Loups kan ze met haar snedige punch zeker winnen.
Dit geldt evenzeer voor Katarzyna Niewiadoma. De slotklim is een geweldige plek voor de Poolse om een van haar typische verschroeiende versnellingen te plaatsen. Knalt ze op het steile stuk weg van de rest? Tja, berg je dan maar. Maar, zoals gezegd, het is zeker geen zekerheidje dat de wedstrijd op de laatste helling wordt beslist. Gelukkig voor de kopvrouw van Canyon-SRAM kan ze zo’n scenario ook prima aan. Binnen deze formatie is het overigens ook uitkijken naar de beresterke Elise Chabbey.
Liane Lippert is dit jaar nog lang niet in zo’n goeden doen als afgelopen seizoen, toen ze op gelijkaardig terrein de ene ereplaats na de andere verzamelde. Maar, het moet gezegd, de voorbije weken gaat het crescendo met de Duitse. Op de helling naar de meet kan ze ver komen. Bij Team DSM kijken we zeker ook naar Juliette Labous voor een mooie uitslag. Winnen zal niet eenvoudig worden voor de 22-jarige Française, maar ze kijkt er wel heel erg naar uit om te koersen in het land van haar grootvader. Misschien maakt dat wel onvermoede krachten in haar los…
Met Grace Brown en Amanda Spratt beschikt Team BikeExchange ook over enkele zeer gevaarlijke klanten. Twee rensters die het op verschillende manieren kunnen afmaken, wat altijd handig is op een dergelijk parcours. Vanwege haar fraaie seizoen geven we voor de favorietenlijst de voorkeur aan Brown. Kan de 28-jarige weer eens een indrukwekkende solo uit haar turbodijen schudden? De concurrentie zal erop bedacht moeten zijn…
Met alle genoemde namen zijn we er – gelukkig – nog lang niet. Ja, er zijn nog mensen die beweren dat er maar drie of vier rensters in het peloton met serieuze winstkansen zijn, maar die nodigen we van harte uit om de wedstrijd te volgen. Misschien dat outsiders als Lauren Stephens (Tibco-SVB), Sofia Bertizzolo (Liv Racing) Soraya Paladin (Liv Racing), Katia Ragusa (A. R. Monex), Coryn Rivera (Team DSM) of Ruth Winder (Trek-Segafredo) wel met de zege aan de haal gaan… En zo zijn er nog wat kandidaten voor de winst. Het belooft al met al een schitterende uitgave van La Course te worden!
Noot: deze favorietenlijst is gebaseerd op een nog niet volledige startlijst. Er kunnen dus nog wijzigingen worden aangebracht.
Favorieten volgens WielerFlits
**** Anna van der Breggen
*** Elizabeth Deignan, Marianne Vos
** Lucinda Brand, Demi Vollering, Katarzyna Niewiadoma
* Cecilie Uttrup Ludwig, Juliette Labous, Soraya Paladin, Grace Brown
Website organisatie
Deelnemerslijst
Weer en TV
De Tour de France wordt geassocieerd met de zomer, maar tijdens La Course zal het peloton naar verwachting nog niet te maken krijgen met verzengende hitte. Het zal volgens de meeste Franse meteorologen wel droog blijven, maar veel warmer dan een graad of vijftien zal het niet worden. In de openingsfase van de wedstrijd zal de temperatuur eerder rond de tien graden liggen.
Zoals u weet wordt het vroeg dag voor de rensters. TV-kijkers hoeven er iets minder tegen op te staan, maar de uitzending op de kanalen van NOS, Eurosport en GCN begint reeds om 08.00 uur. Sporza zal er vanaf 09.00 uur rechtstreeks bij aanwezig zijn op Eén.
Om te reageren moet je ingelogd zijn.