Na een geslaagd Vlaams openingsweekend is het dinsdag tijd voor de Waalse seizoensopener: Le Samyn. De semiklassieker in en rond Dour biedt kansen voor de renners van de tweede lijn om zich te meten met enkele groten, zoals Fabio Jakobsen en Oliver Naesen, op een door kasseien gekleurd parcours. Dit terrein staat altijd garant voor een spetterende koers. WielerFlits blikt vooruit op de eerste manche van de Exterioo Cycling Cup.

Historie

Le Samyn is een koers met een opvallend verhaal. De semiklassieker staat al sinds 1968 op de wielerkalender en is intussen een van de vaste waarden in het Waalse wielercircuit. Echter was het niet altijd onder die naam dat deze wedstrijd werd georganiseerd. De allereerste editie ging nog door het leven als de Grand Prix Fayt-le-Franc, genoemd naar het gelijknamige dorp in de Waalse provincie Henegouwen. Daar was de toenmalige aankomst gelegen.

Gilbert is de laatste Waalse winnaar – foto: Cor Vos

De eerste winnaar? De amper 23-jarige Fransman José Samyn, het jaar voordien nog glansrijk winnaar van een etappe in de Tour de France. Een paar maanden later botste hij tijdens een kermiskoers in het Oost-Vlaamse Zingem op een toeschouwer en liep daarbij jammerlijk een hersenletsel op. Dat werd hem uiteindelijk ook fataal. Na zijn overlijden besloot de organisatie de Waalse koers om te dopen tot de GP José Samyn. Later werd dat dus Le Samyn, de huidige naam.

Johan Capiot kroonde zich in de jaren negentig tot recordhouder met drie overwinningen. Niki Terpstra is goed op weg om de Limburgse ex-renner te evenaren, door zowel in 2016 als 2018 een succesvol vervolg aan zijn Vlaamse openingsweekend te breien op Waalse wegen.

Andere mooie namen op de erelijst: groenetruiwinnaar Herman Van Springel in 1978, Claude Criquielion, de legendarische wereldkampioen van 1984 die drie jaar later ook kwam feestvieren in Fayt-le-Franc, sprintbom Robbie McEwen in 2004, Waalse trots Philippe Gilbert in 2008 en de betreurde Wouter Weylandt in 2009.

Niki Terpstra was zelfs twee keer de beste in Le Samyn – foto: Cor Vos

Laatste tien winnaars Le Samyn
2021: Tim Merlier
2020: Hugo Hofstetter
2019: Florian Sénéchal
2018: Niki Terpstra
2017: Guillaume Van Keirsbulck
2016: Niki Terpstra
2015: Kris Boeckmans
2014: Maxime Vantomme
2013: Alexey Tsatevich
2012: Arnaud Démare

Vorig jaar

Veel schoon volk, vorig seizoen in Le Samyn. Naast de zeven WorldTeams, die Mark Cavendish, John Degenkolb en Sep Vanmarcke aan het vertrek brachten, was het vooral uitkijken naar het Alpecin-Fenix van Mathieu van der Poel. Die laatste nam de Waalse seizoensopener er in extremis bij, nadat zijn ploeg uit de UAE Tour was gestapt door een coronageval.

De editie van 2021 werd gekenmerkt door een razendsnel eerste koersuur, met talloze aanvalspogingen maar nog géén vroege vlucht. Niet lang daarna was het toch prijs: Jan-Willem van Schip (BEAT), Enzo Leijnse (DSM), Kenny De Ketele (Sport Vlaanderen-Baloise), Joey Rosskopf (Rally) en Gianni Marchand (Tarteletto-Isorex) waren de gelukkigen. Zij kregen niet meer dan drie minuten voorsprong.

Rasmus Tiller zette als eerste aan – foto: Cor Vos

Bij het opdraaien van het lokale parcours van 26 kilometer rond Dour was het verschil tussen de kopgroep, waar Marchand al was gelost, en het peloton minder dan een minuut. Dat was het sein voor een grotere groep van 25 renners om de oversteek naar voren te maken. De opvallendste namen? Tim Merlier, Sep Vanmarcke, Mark Cavendish, Bert Van Lerberghe, Brent Van Moer, Boy en Danny van Poppel, Jempy Drucker, Victor Campenaerts, Timothy Dupont, en Rasmus Tiller.

Veertig kilometer voor het einde was daar de verwachte aanval van Mathieu van der Poel. De Nederlandse kampioen gebruikte een technische zone met veel bochten en kasseien om zich los te weken van het peloton. Na een tweede versnelling wist hij met een klein groepje aan te sluiten bij de kopgroep, waaruit Vanmarcke en Campenaerts even weggereden waren. Op de voorlaatste passage van de Rue de Belle Vue troepten de voorste groepen samen.

Op de allerlaatste kasseienstrook denderden de grote motoren Florian Sénéchal en Mathieu van der Poel van de rest weg. De Fransman nam het initiatief met Van der Poel in zijn wiel. Ze sloegen een gaatje en kregen Sep Vanmarcke, Danny van Poppel en Lukasz Wisniowski mee. Van der Poel koerste verdedigend (achteraf bleek dat zijn stuur afgebroken was) en liet de rest van zijn vluchtmakkers het werk doen.

Van der Poel komt over de streep met een gebroken stuur, maar juicht toch – foto: Cor Vos

Die zaten met een ei in de broek, waardoor op anderhalve kilometer van de meet de achtervolgende groep weer aan kon sluiten. Van der Poel zette zich met zijn kapotte stuur nog even aan de kop van de groep. In de sprint probeerde de Noor Rasmus Tiller te verrassen met een vroege aanzet, maar aan de ultieme jump van Tim Merlier was weinig te doen. De sprintkopman van Alpecin-Fenix was duidelijk de rapste in Dour.

Uitslag Le Samyn 2021
1. Tim Merlier (Alpecin-Fenix)
2. Rasmus Tiller (Uno-X)
3. Andrea Pasqualon (Intermarché-Wanty-Gobert)
4. Sep Vanmarcke (Israel Start-Up Nation)
5. Hugo Hofstetter (Israel Start-Up Nation)

Parcours

Het startschot weerklinkt rond 12.30 uur in het Henegouwse stadje Quaregnon, ten zuidwesten van Bergen. Dat is al sinds 2015 de vaste startlocatie van Le Samyn. De totale afstand bedraagt dit jaar 209 kilometer, een kleine vijf kilometer langer dan een seizoen geleden.

Al snel gaat het in westwaartse richting Hautrage, waarna een noordwaartse lus door onder andere Autreppe en Leuze volgt. In het verleden liep deze lus nog iets verder door richting de Vlaamse grens in Ronse, maar nu blijft men de hele wedstrijd op Waals grondgebied. Het is op deze aanloopstroken nog voor de plaatselijke ronden dat, met dank aan de vele open vlakten, de wind vrij spel heeft en de boel dus wel eens op de kant getrokken kan worden. De aanloopfase blijft grotendeels vlak.

Opvallend is dat de renners na deze noordelijke lus via exact dezelfde wegen terug richting Quaregnon rijden. Op 93,2 kilometer van de aankomst bereiken de renners voor het eerst de plaatselijke omloop, die vier keer moet worden afgelegd. Die ronde ziet er nagenoeg hetzelfde uit als de afgelopen jaren, al is het nu driehonderd meter korter. Om te beginnen vinden we na vijf van de 26,6 kilometer in de plaatselijke ronde de kasseien van de Rue du Vert Pignon terug.

Met de daaropvolgende scherprechters zijn we al jarenlang vertrouwd: twee koppeltjes van telkens twee korte, maar venijnige kasseiklimmetjes. De Côte de la Roquette en de Chemin de Wihéries (op 16 kilometer van de finish), en de Côte des Nonettes en de Côte du Calvaire (op 10 kilometer van de finish). Alleen de Calvaire is niét met kasseien betegeld.

Daarna gaat het via een zone waar de wind vrij spel heeft richting de Rue de Belle Vue. Deze weg is zeer smal en de kasseien liggen er slecht bij: ideaal om een peloton uit elkaar te rijden. En dan moet de licht oplopende finish richting Dour er nog aankomen. Deze is ten opzichte van vorig jaar ietsje veranderd. Toen liep de weg nog een zevenhonderdtal meter verder door, tot voor de voetbalvelden van de Entente Sportive Elouges-Dour. Nu keren we terug naar de ‘oude’ finish.

Dinsdag 1 maart: Quaregnon – Dour (209 km)
Start: 12.15 uur in Quaregnon
Finish: tussen 17.10 en 17.38 in Dour

Favorieten

Elf WorldTeams en acht ProTeams kleuren deze 53ste editie van Le Samyn, een pak meer dan een jaar geleden. We zouden zelfs kunnen stellen dat dit peloton in de breedte het sterkste is dat Le Samyn ooit heeft gekend. Meer en meer wordt ook de Waalse seizoensopener een geapprecieerd vervolg op het Vlaamse openingsweekend.

Na de Omloop Het Nieuwsblad waren er even vraagtekens: is Quick-Step-Alpha Vinyl klaar voor het Vlaamse voorjaar? Ja dus, weten we na Kuurne-Brussel-Kuurne. Na een attractieve koers van Kasper Asgreen, was het de onvermijdelijke Fabio Jakobsen die de sprint naar zijn hand zette in de straten van Kuurne. Oké, in en rond Dour is het finale terrein misschien iets lastiger dan het plaatselijke rondje in West-Vlaanderen. Maar Jakobsen heeft qua inhoud ferme stappen gezet sinds de Vuelta van vorig jaar. En in de sprint is hij moeilijk te kloppen.

Hoe straf was Jakobsen in Kuurne? – foto: Cor Vos

Of doet Tim Merlier zijn kunstje van vorig jaar over? Merlier zette vanaf Le Samyn toen de definitieve stap naar de wereldtop in de sprint, en staat nu voor het jaar van de bevestiging. Winnen lukte nog niet, maar het was toch veelzeggend dat de voormalige Belgische kampioen nooit in de problemen kwam op het lastige middenrif van Kuurne-Brussel-Kuurne. In de sprint had zijn positionering beter gekund, dus zijn we extra benieuwd naar zijn revanche. De ploegmaats van Alpecin-Fenix weten wat hen te doen staat.

Die twee blokken zullen hopen op een massasprint. Bij mooi weer is die kans in Le Samyn niet klein, maar ook de mannen die houden van kasseien en heuvels kunnen in Dour iets betekenen. “Ik kijk al uit naar Le Samyn”, grijnsde pechvogel Victor Campenaerts na de Omloop. Ondanks twee lekke banden en een fietswissel prijkte hij toch maar mooi op plekje vijf, en het had geen haar gescheeld of Campi was mee met Wout van Aert over de Bosberg gegaan. Campenaerts zal in Samyn de knuppel in het hoenderhok gooien en de sprintersploegen proberen te ontregelen.

Lotto Soudal beschikt trouwens nog over andere troeven. Denk maar aan thuisrijder Philippe Gilbert (hier winnaar in 2008), Jasper De Buyst en de piepjonge Arnaud De Lie. Vorig najaar had die laatste het in een gesprek met onze site al over Le Samyn, dus zal hij meer dan gemotiveerd zijn om in eigen streek te schitteren. De Lie bewees op Mallorca dat hij kattenrap is, en allicht liggen de Waalse kasseistroken hem beter dan de steile Côte de Trieu, waar hij in Kuurne overboord ging.

Verrast Arnaud De Lie op Waalse bodem? – foto: Cor Vos

Ook voor de jongens van AG2R Citroën hoeft het geen massasprint te worden. Na een geslaagde Omloop Het Nieuwsblad (vierde, vlak na ploegmaat Greg Van Avermaet) mag Oliver Naesen zich nu voor het eerst sinds 2015 uitleven op het plaatselijke rondje in Dour. Naesen rijdt zo snel over vlakke kasseien dat hij zomaar het peloton in enkele stukken kan doen scheuren. Ook in de sprint is hij niet kansloos, maar dan moet hij ook rekening houden met ploegmakker Stan Dewulf, die vooral op Spaanse bodem sterk aan het seizoen is begonnen. Straf duo.

WorldTeam Intermarché-Wanty-Gobert rijdt in haar eigen landsdeel, en heeft met snelle man Andrea Pasqualon een kandidaat-winnaar in huis. Eigenlijk is de term ‘snelle man’ oneerbiedig naar de nummer drie van vorig jaar, want Pasqualon kan zoveel meer dan sprinten alleen. Zijn achtste plaats in de Omloop Het Nieuwsblad is daarvan het beste bewijs. De 34-jarige Italiaan zal zich mogen sparen tot de slotronde, terwijl hardrijder Taco van der Hoorn zijn knap kunstje van Kuurne-Brussel-Kuurne kan proberen te herhalen.

De andere WorldTeams zullen op de verrassing moeten spelen. Olympisch omniumkampioen Matthew Walls kan wel een sprintje plaatsen, getuige zijn overwinning in Gran Piemonte aan het einde van vorig jaar. Maar beschikt hij over voldoende inhoud? Of moet Ide Schelling het namens BORA-hansgrohe doen?

Matthew Walls, nu BORA-hansgrohe, kennen we vooral van de piste – foto: Cor Vos

En wat is Israel-Premier Tech van plan met Jenthe Biermans en Tom Van Asbroeck? Bij Jumbo-Visma krijgt Pascal Eenkhoorn allicht zijn kans, terwijl Max Walscheid, Ion Aberasturi en Casper Pedersen wellicht de vooruitgeschoven mannen zijn bij Cofidis, Trek-Segafredo en DSM. Bij de troepen van UAE Emirates zijn op het eerste gezicht geen kandidaat-winnaars te vinden.

Update 18.00 uur: in de definitieve selectie van UAE-Emirates vinden we Matteo Trentin terug, ook al was hij oorspronkelijk niet voorzien voor deze wedstrijd. Gezien zijn sterk seizoensbegin, is ook de Italiaan een grote kanshebber voor Le Samyn. Trentin durft te koersen en bovendien vroeg te openen, maar heeft anderzijds ook een sterk sprintje in huis. Trentin is een van de weinigen die kiest voor de combinatie van én de Omloop én Kuurne én Le Samyn.

Wel nog noemenswaardig: ex-winnaar Hugo Hofstetter. Na twee jaar in de WorldTour probeert hij het dit seizoen weer in een ProTeam, en niet eens zo onaardig. In het truitje van Arkea-Samsic was hij een knappe derde in Kuurne-Brussel-Kuurne. Veelzeggend was het dat ze daar met drie renners in de top-7 finishten. Ook voor hen zijn de UCI-punten belangrijk om aan het einde de stap naar de WorldTour te zetten. Kan Hofstetter daar in Le Samyn weer aan helpen bijdragen? Op een natte editie, zoals degene die hij won in 2020, moet hij ditmaal echter niet hopen.

Trentin heeft er al een sterk seizoensbegin opzitten – foto: Cor Vos

Verder hopen we iets te zien van landgenoten zoals Stan Van Tricht (Quick-Step-Alpha Vinyl), Milan Menten (Bingoal Pauwels Sauces WB), Dries Van Gestel (TotalEnergies), Jordi Warlop (B&B Hotels-KTM) en Arne Marit (Sport Vlaanderen-Baloise). Ook de Noor Rasmus Tiller (Uno-X), die hier vorig jaar voor het eerst ontbolsterde en nu ook op het hoogste niveau schittert, kan hier zomaar weer op het podium staan.

Favorieten volgens WielerFlits
**** Fabio Jakobsen
*** Tim Merlier, Matteo Trentin
** Oliver Naesen, Victor Campenaerts, Rasmus Tiller
* Andrea Pasqualon, Stan Dewulf, Matthew Walls, Hugo Hofstetter

Website organisatie
Deelnemerslijst (ProCyclingStats)

Weer en TV

De renners mogen dinsdag koersen onder een stevig wolkendek. Na de middag wordt het iets zonniger in en rond Dour, maar de temperatuur klimt maximaal tot 7 graden Celsius. Neerslag wordt er echter niet verwacht. De wind blaast bovendien bijzonder licht, aan een kracht van maximaal 2 Beaufort, vanuit het zuiden.

Sporza op Eén is er vanaf 13.55 uur bij voor een live-uitzending van de dames, vanaf 15.00 uur begint de live-uitzending van de mannen. Het Waalse Tipik en Eurosport 1 volgen hetzelfde tijdsschema.