Met Luik-Bastenaken-Luik komen we zondag 28 april aan bij de afsluiter van het voorjaar. 256 kilometer koers met onderweg niet minder dan elf beklimmingen. De stokoude klassieker stond al eens te meer garant voor spektakel. Welk scenario gaan we dit jaar zien? WielerFlits blikt vooruit!

[unibet title=”Wie wint Luik-Bastenaken-Luik 2019?” link=”http://unibet.me/wielerflits”]

• Julian Alaphilippe 3.00
• Alejandro Valverde 4.50
• Michal Kwiatkowski 13.00

[/unibet]

[toto link=”http://bit.ly/lbl10_toto” title=”Wie wint Luik-Bastenaken-Luik 2019?”]

• Julian Alaphilippe 3.10
• Jakob Fuglsang 4.95
• Maximilian Schachmann 12.75

[/toto]

Historie

De historie van Luik-Bastenaken-Luik gaat terug tot 1892, waarmee de koers ouder is dan de andere vier wielermonumenten op de kalender. Parijs-Roubaix werd pas vier jaar later voor het eerst gehouden en voor Milaan-San Remo (1907), de Ronde van Vlaanderen (1913) en de Ronde van Lombardije (1905) moeten we al doorbladeren naar de beginjaren van de twintigste eeuw. Met recht mag de Ardennenklassieker haar bijnaam La Doyenne dragen: de oude dame.

De koers kwam in haar beginjaren maar moeizaam van de grond. Het was aanvankelijk niet eens de bedoeling om te koersen van Luik naar Bastenaken en weer terug. Het oorspronkelijke plan van de Liège Cyclist Union was namelijk om naar Parijs te rijden: Luik-Parijs-Luik aan bijna 850 kilometer lang. Luik-Bastenaken-Luik gold slechts als een testwedstrijd en terwijl LPL niet van de grond kwam, werd LBL een jaarlijks terugkerend evenement.

In de eerste jaren was Luik een koers waaraan uitsluitend amateurs mochten deelnemen. De Belg Léon Houa schreef de eerste drie edities op zijn naam. In die tijd nam de populariteit van het wegwielrennen in België echter sterk af, waardoor de koers enkele jaren van de kalender verdween. Pas in 1908 keerde Luik terug. André Trousselier was een van de Fransen aan het vertrek en terwijl zijn landgenoten vroegtijdig de wedstrijd verlieten, wist hij te winnen.

Ook de jaren die volgden waren lastig voor de organisatie, onder meer door tussenkomst van de Eerste Wereldoorlog. Enkele jaren werd deelname opengesteld voor onafhankelijken om het startveld aan te vullen. Pas in de aanloop naar de Tweede Wereldoorlog was de ster van Luik rijzende met zeges van bijvoorbeeld Éloi Meulenberg en Alfons Deloor. Toch werd de wedstrijd voorbij gesneld door de Waalse Pijl, die pas in 1936 voor het eerst werd verreden.

De editie van 1948 betekende een keerpunt voor La Doyenne. De organisatie werd versterkt, waardoor zij ook betere renners kon aantrekken. Ferdi Kübler zorgde in 1951 en 1952 voor de eerste Zwitserse zeges en met Ab Geldermans (1960) kwam er voor het eerst een Nederlander op de erelijst. In de jaren daarna waren onder meer Rik Van Looy, vijfvoudig Tourwinnaar Jacques Anquetil en Walter Godefroot de beste.

Eddy Merckx werd in de jaren zeventig recordwinnaar met zijn vijf zeges in 1969, 1971-73 en 1975. En met Bernard Hinault in 1977 en 1980 kon er nóg een vijfvoudige Tourwinnaar worden bijgeschreven op het palmares van Luik. Steven Rooks bezorgde Nederland in 1983 de tweede zege, amper vijf jaar later gevolgd door Adrie van der Poel. Diens zoon Mathieu is er dit jaar (nog) niet bij omdat hij zich wil toeleggen op de Wereldbeker mountainbiken.

In de jaren negentig volgden zeges van legendarische namen als Rolf Sørensen, Evgueni Berzin, Michele Bartoli en Frank Vandenbroucke. De laatste jaren kwamen de winnaars uit vrijwel alle delen van de wereld. Alexander Vinokourov en Maxim Iglinskiy bezorgden Kazachstan zeges, Simon Gerrans nam de winst mee naar Australië, met Alejandro Valverde kwam er viermaal een Spanjaard op de erelijst en Wout Poels werd in 2016 de meest recente Nederlandse winnaar.

Laatste tien winnaars Luik-Bastenaken-Luik
2018: Bob Jungels
2017: Alejandro Valverde
2016: Wout Poels
2015: Alejandro Valverde
2014: Simon Gerrans
2013: Dan Martin
2012: Maxim Iglinskiy
2011: Philippe Gilbert
2010: Alexandre Vinokourov
2009: Andy Schleck

---

Vorig jaar

Met zijn zege in 2017 was Alejandro Valverde het recordaantal overwinningen van Eddy Merckx (vijf stuks) tot op één zege genaderd. De grote vraag was dan ook of de Spanjaard in 2018 de klassieker voor de vijfde maal op zijn erelijst kon bijschrijven om zo de Kannibaal te evenaren. Lange tijd was hij vrijwel onklopbaar in de Ardennenkoersen met liefst zes zeges in de vorige vier edities van de Waalse Pijl en Luik-Bastenaken-Luik.

Toch begon het onaantastbare pantser van Valverde scheurtjes te vertonen. Op de woensdag in aanloop naar La Doyenne gebeurde namelijk het ondenkbare: op de Muur van Hoei moest hij zijn meerdere erkennen in Julian Alaphilippe en ook in de Amstel Gold Race bleek de Spanjaard zijn Franse concurrent maar moeilijk te kunnen afschudden. Een nieuwe tweestrijd tussen beide kemphanen leek ophanden.

In de vroege vlucht wilden de ProContinentale teams laten zien dat hun wildcard dubbel en dwars verdiend was: elke ploeg had namelijk een renner mee. Maximaal zes minuten voorsprong wisten de negen koplopers bij elkaar te scharrelen, waarna de marge lange tijd zo’n vijf minuten bedroeg. Toen na tweederde koers er serieus moest worden geklommen, brokkelde de kopgroep uit elkaar en kwamen Jérôme Baugnies, Paul Ourselin, Casper Pedersen en Anthony Perez bovendrijven.

In aanloop naar de Redoute, het eerste echte meetpunt, nam de nervositeit toe. De ploegen van de favorieten loodsten er hun kopmannen naar voren in de jacht op Baugnies, die de andere vluchters intussen had achtergelaten. De Belg zag zijn voorsprong steeds verder teruglopen en op 22 kilometer van het einde was de vroege vlucht voorbij. Wat restte waren nog de beklimmingen van La Roche-aux-Faucons, de Saint-Nicolas en de slotklim naar aankomstplaats Ans.

Op La Roche-aux-Faucons stak Philippe Gilbert de lont in het kruitvat en de oud-winnaar kreeg Tom Dumoulin achter zich aan. Sergio Henao wist met een ferme versnelling de kop te pakken, waarna Bob Jungels het gat dichtte en het peloton in stukken trok. In de afzink vormde zich een kleine favorietengroep achter de ontsnapte Jungels. Het tempo viel stil en mede door het knappe afstopwerk van ploegmaat Alaphilippe kon de kampioen van Luxemburg verder uitlopen.

Meerdere renners waagden tevergeefs de oversteek, zoals Tim Wellens en Dan Martin. Op de Saint-Nicolas waagde Jelle Vanendert een ultieme poging om de Luxemburger te achterhalen. De Belg halveerde het verschil, maar haalde hem niet direct bij. Sterker, Jungels liep richting de laatste oplopende lijn naar Ans weer uit. Achter Vanendert was de favorietengroep uit elkaar gespat op de Saint-Nicolas, waarbij de Nederlanders de slag hadden gemist.

In de laatste kilometers richting de streep hield Jungels knap stand. Vanenderts poging strandde in het zicht van de haven: hij werd namelijk nog bijgehaald door Michael Woods en Romain Bardet, die waren weggesprongen uit de achtervolgende groep. Woods legde Bardet er vervolgens op in de strijd om plek twee. Sam Oomen en Dumoulin sloten vlak voor de slotkilometer nog aan bij de achtervolgers, maar gingen strijdend ten onder: Oomen werd twaalfde, Dumoulin vijftiende.

Op de erelijst volgde Jungels Valverde op, die op 0:51 als dertiende over de streep kwam. Jungels trad in de voetsporen van zijn landgenoten Marcel Ernzer (1954) en Andy Schleck (2009), die Luik-Bastenaken-Luik eveneens wisten te winnen. “Het is onvoorstelbaar dat ik de mooiste koers van het jaar op mijn palmares zet”, reageerde Jungels na afloop. “Gisteren zat ik nog naar de editie van 2011 te kijken, toen Philippe Gilbert won. Nu win ik zelf, dat is niet te bevatten.”

Top-5 Luik-Bastenaken-Luik 2018
1. Bob Jungels (Quick-Step Floors) in 6:24:44
2. Michael Woods (EF Education First-Drapac) op 0:37
3. Romain Bardet (AG2R La Mondiale) op 0:37
4.  Julian Alaphilippe (Quick-Step Floors) op 0:39
5.  Domenico Pozzovivo (Bahrain Merida) op 0:39

---

Parcours

Wat de route betreft, is er veel veranderd ten opzichte van vorig jaar. Om te beginnen keert de finish terug in Luik, nadat in de vorige 27 edities de aankomstlijn getrokken was in het naburige Ans. Die ligt ditmaal op de Boulevard d’Avroy, een van de belangrijkste winkelstraten van Luik. Daarmee is sinds lange tijd weer sprake van een échte Luik-Bastenaken-Luik. Met het verdwijnen van Ans sneuvelt ook de Côte de Saint-Nicolas in de finale.

Maar wat keert ervoor terug? Vanuit de start in Luik gaat het parcours gelijk omhoog vergeleken met vorig jaar. Maar vanaf Aywaille wijkt de route voor het eerst af. Niet langer wordt er loodrecht naar beneden richting het keerpunt in Bastenaken gekoerst, maar worden de westelijker gelegen N86 en N833 gevolgd via Hotton waardoor de Côte de La Roche-en-Ardenne na 75 kilometer de eerste beklimming is in het profiel. Daarmee verdwijnt tevens de Côte de Bonnerue.

Als Bastenaken eenmaal is bereikt, hebben de renners al ruim honderd kilometer afgelegd. Het zwaartepunt moet dan echter nog komen. Net als vorig jaar volgen na de passage van Bastenaken de Côte de Saint-Roch en de Côte de Mont-le-Soie. Maar waar in 2018 vervolgens rond Malmedy het drieluik Côte de Pont, Côte de Bellevaux en Côte de la Ferme Libert moest worden betwist, grijpt men nu terug op een ander berucht trio beklimmingen.

De passage van de Côte de Wanne, Côte de Stockeu en de Côte de la Haute-Levée is namelijk nieuw leven ingeblazen en volgt op amper acht kilometer van de Mont-le-Soie. Vanaf de Haute-Levée, de laatste in het rijtje, is het dan nog 75 kilometer tot aan de meet. De route over de Col du Rosier, de Col du Maquisard en de iconische Redoute blijft ongewijzigd, maar waar voorheen werd doorgereden naar La Roche-aux-Faucons is ditmaal de Côte des Forges tussengevoegd.

Op de top van deze historische klim van 1,3 kilometer lengte (aan 7,8%) staat een monument voor Stan Ockers, die in 1955 Luik-Bastenaken-Luik wist te winnen. Aan het leven van de Belg kwam in 1956 vroegtijdig een einde, toen hij overleed aan de gevolgen van een val op de piste van het Antwerpse Sportpaleis. Een jaar later werd het herdenkingsmonument opgericht op de Côte des Forges, waar hij in de Waalse Pijl van 1953 de beslissende aanval plaatste.

Doordat de koers de Côte de Saint-Nicolas links laat liggen, is La Roche-aux-Faucons de laatste klim om iets uit te richten. Vorig jaar besliste Quick-Step Floors hier de koers: Philippe Gilbert gaf de aanzet, waarna Bob Jungels het peloton in stukken trok en zijn doorslaggevende aanval inzette op de uitloop van de klim. Vanaf de top is het dan nog veertien kilometer naar de Boulevard d’Avroy, waar na 256 kilometer de finishlijn is getrokken.

De organisatie hoopt dat met het hertekende parcours de finale van Luik-Bastenaken-Luik eerder losbarst dan voorheen. Ook wordt verwacht dat de Redoute en La Roche-aux-Faucons een sleutelrol vertolken in deze 105e editie van de voorjaarsklassieker.

Start: 10.10 uur
Finish: tussen 16.30 en 17.09 uur

---

Favorieten

Enkele weken geleden kon er op alle favorietenlijstjes al een streep worden gezet door de naam van Bob Jungels. Hoewel de Luxemburger eerder dit seizoen indruk maakte in Kuurne-Brussel-Kuurne, de E3 BinckBank Classic en Dwars door Vlaanderen, besloot hij zijn titel in Luik niet te verdedigen. Hij wil zich namelijk volledig richten op de Giro d’Italia en plande daarvoor al een hoogtestage in. Ook is hij van plan om de drie Giro-tijdritten te verkennen.

Jungels is niet de enige opvallende afwezige in Luik. Om vergelijkbare redenen laat ook Bauke Mollema de koers links liggen. “Het was al gepland dat ik nog een hoogtestage zou doen om de Giro zo goed mogelijk voor te bereiden”, zei hij eerder. Peter Sagan zou er voor het eerst aan het vertrek staan, maar de oud-wereldkampioen besloot zich terug te trekken na tegenvallende optredens in de Amstel Gold Race en de Waalse Pijl. Hij neemt nu enkele dagen rust.

Wie zijn er wel bij? Allereerst Julian Alaphilippe, die met Mathieu van der Poel de grote animator bleek van de heuvelklassiekers. LouLou, zoals zijn bijnaam luidt binnen Deceuninck-Quick Step, reed in de Brabantse Pijl namelijk naar de tweede plek en had ook in de Amstel lange tijd uitzicht op de winst. Omdat er teveel gepokerd werd in de samenwerking met Jakob Fuglsang, kwamen de achtervolgers langszij.

In de Waalse Pijl was het dan wel raak. In de sprint op de steile Muur van Hoei, zijn specialiteit, was hij nipt de betere van Fuglsang en pakte hij er zijn tweede zege op rij. Ook omdat hij eerder dit seizoen al iedereen meermaals zijn hielen liet zien (denk aan Strade Bianche en Milaan-San Remo), geldt de Fransman als de belangrijkste kandidaat in Luik-Bastenaken-Luik. Hij eindigde er bovendien al eens tweede (2015) en vierde (2018).

Wie dit seizoen Alaphilippe zegt, komt al snel uit bij Jakob Fuglsang. De Fransman en de Deen streden al vaker met elkaar om de winst. Eerst in Strade Bianche waar Alaphilippe de betere bleek op de lastige aankomst in Siena. In de Amstel leken zij uit te gaan maken wie er de zege zou pakken, totdat in extremis de achtervolgende groep met daarbij Mathieu van der Poel kon terugkeren. En ook in de Waalse Pijl eindigden de twee renners eerste en tweede.

Fuglsang weet inmiddels dat hij niet met Alaphilippe naar de streep moet rijden, maar dat pokeren ook niet helpt. De Deen moet dus aanvallen of in ieder geval wegraken van de Fransman, wil hij aanspraak maken op de winst. De vorm is er in elk geval. En dat hij alleen kan aankomen, bewees hij in het verleden wel. Winnen deed hij weliswaar nog nooit in Luik-Bastenaken-Luik, maar met negen eerdere deelnames heeft hij genoeg ervaring met La Doyenne.

Iemand met duidelijk minder ervaring in de Ardennenklassieker is Maximilian Schachmann. Bij zijn eerste deelname eindigde de Duitser vorig jaar 35e. Nu mag hij gerust bij de kanshebbers worden gerekend. Vijf keer won hij al dit seizoen: eerst was er winst in de GP Industria, later volgden successen in Catalonië en het Baskenland. In de Amstel bemoeide hij zich nadrukkelijk met de koers en ook in de Waalse Pijl eindigde hij al kort. Kortom, er mag wat verwacht worden van Berlijnse renner!

Een andere renner om rekening mee te houden is Michał Kwiatkowski. De Poolse wereldkampioen van 2014 werkt een erg degelijk seizoen af, dat hij begon met een tiende plek in de UAE Tour. In Parijs-Nice drong hij door tot plaats drie, net als in Milaan-San Remo. Een valpartij dwarsboomde zijn plannen in het Baskenland, maar in de Amstel Gold Race en de Waalse Pijl bemoeide hij zich opnieuw tot in de verre finale met de koers. Bovendien was hij in Luik al eens tweemaal derde.

Bij Lotto Soudal maakte een jonge Belg dit seizoen al grote indruk. Bjorg Lambrecht was in 2018 nog runner-up tijdens het WK voor beloften en is pas bezig aan zijn tweede jaar tussen de profs, maar in de afgelopen heuvelklassiekers eindigde hij steevast in de top-zes. Na een vijfde plaats in de Brabantse Pijl en een zesde in de Amstel, stond hij woensdag ook zijn mannetje op de steile Muur van Hoei (vierde). ‘Zot’ noemde hij een mogelijke podiumplek in Luik, maar: waarom niet?!

Om een viervoudig winnaar kun je eigenlijk niet heen in het opstellen van het rijtje kanshebbers. Dat geldt ook voor Alejandro Valverde. De Spanjaard is nog slechts een zege verwijderd van evenaring van de vijf recordzeges van Eddy Merckx. Maar of hij die mijlpaal zondag weet te bereiken, is de grote vraag. Terwijl de zegeteller vorig jaar rond deze tijd al op negen stond, wist hij sinds zijn WK-titel pas een dagsucces binnen te slepen: een ritzege in de UAE Tour.

Natuurlijk, er was al een sloot vol ereplaatsen voor El Imbatido. In de Challenge Mallorca, maar eveneens op het Spaanse vasteland in Valencia, Murcia en Catalonië. En ook was er een knappe achtste plek bij zijn eerste deelname aan de Ronde van Vlaanderen. Maar zoals vanouds excelleren was er nog niet bij. Ook niet in de Amstel Gold Race en de Waalse Pijl, waarin hij zich niet echt in de strijd kon mengen. Kan Luik voor een opleving zorgen?

Simon Clarke was een opmerkelijke naam in de top-10 van de Amstel Gold Race. Terwijl vrijwel alle aandacht werd opgeslurpt door Mathieu van der Poel, sprintte de Australiër naar een knappe tweede plek. Dat hij kan spurten weet ook Bauke Mollema, die in de vorige Vuelta in de 32-jarige renner zijn meerdere moest erkennen in de rit naar Roquetas de Mar. Dit seizoen maakte hij ook al indruk met top 10-klasseringen in de Tour de la Provence, Strade Bianche en Milaan-San Remo.

Ook Clarkes leeftijdsgenoot Alessandro De Marchi steekt in een goede vorm. De Italiaan kwam in de Amstel als zevende over de streep en boekte daarmee zijn beste resultaat in een WorldTour-eendagswedstrijd ooit. De hertekende finale met aankomst op de Boulevard d’Avroy van Luik kan hem bovendien wel eens heel erg op het lijf geschreven zijn. De aanvalslustige renner van CCC weet hoe hij een aanval succes kan afronden. In de gaten houden deze man!

Van een minder voor de hand liggende naam, naar een van de gebruikelijke kandidaten in koersen als deze. Michael Matthews is zijn kwetsuren uit Parijs-Nice weer helemaal te boven. In Catalonië won hij alweer en in de Ronde van Vlaanderen werd hij knap zesde. Daarna volgden een vierde plek in de Brabantse Pijl, een zestiende in de Amstel en een achtste op de Muur van Hoei. In Luik was hij twee jaar geleden al eens vierde en ook hem moet de nieuwe aankomst goed liggen.

Wie verrassend kwam bovendrijven in de Waalse Pijl, was Diego Ulissi. De ervaren Italiaan kwam als derde boven op de Muur van Hoei, goed voor zijn beste resultaat ooit in deze klassieker. Dat het met de vorm wel goed zit, bleek daarmee wel. “Luik-Bastenaken-Luik is een van mijn favoriete wedstrijden. Ik ga erheen met een goede fysieke conditie. We moeten zo doorgaan!”, klonk het in ieder geval alvast strijdvaardig.

Daarmee hebben we slechts enkele van de grote namen genoemd, die zondag aan het vertrek staan in Luik. Want Deceuninck-Quick-Step kan bijvoorbeeld ook nog rekenen op oud-winnaar Philippe Gilbert en de jonge Enric Mas. Ook Astana heeft een sterke ploeg in de breedte, naast Fuglsang bijvoorbeeld ook Alexey Lutsenko, Luis León Sánchez en de broers Ion en Gorka Izagirre. En wat te denken van Movistars Mikel Landa?

In zekere zin heeft Lotto Soudal een ‘Tridente’ met Lambrecht en ook Jelle Vanendert en Tim Wellens. Met Valverde, Fuglsang en Landa zijn er al enkele klassementsrenners genoemd, maar er reizen er meer af naar Luik. Op het startvel staan namelijk ook de namen van Romain Bardet, Vincenzo Nibali, Adam Yates en Ilnur Zakarin. En dan is er nog Tom Dumoulin, die zijn eerste wedstrijdkilometers maakt sinds Milaan-San Remo. Een lijst om van de likkebaarden!

Eerder meldden we al dat titelverdediger Jungels, Mollema en Sagan de koers links lieten liggen; Greg Van Avermaet gaf juist groen licht voor de koers nadat hij aanvankelijk twijfelde over zijn deelname. “Ik was blij met mijn benen en conditie in de Gold Race, dus heb ik besloten om toch te starten zondag”, verklaarde hij in aanloop naar het wielermonument. “Ik start zeker niet als favoriet, maar ben wel gemotiveerd om mijn best te doen en het voorjaar goed af te sluiten.”

Naast Ulissi heeft UAE Emirates met Daniel Martin nog een ijzer in het vuur. De Ier won LBL al eens in 2013 en was twee jaar geleden nog tweede. In de Ronde van het Baskenland liet hij onlangs nog zien in een uitstekende vorm te verkeerde, maar in de Waalse Pijl volgde dan een DNF achter zijn naam. Terwijl ploegmaat Diego Ulissi naar een knappe derde plek snelde, moest Martin vroegtijdig de koers verlaten door ‘bad feelings from the start’. In hoeverre is hij hersteld?

Met Wout Poels heeft Team Sky de vierde oud-winnaar aan de start. Kan hij nog eens komen bovendrijven als de weersomstandigheden erbarmelijk zijn? De laatste namen die we scharen onder de mogelijke kanshebbers: Michael Woods en Enrico Gasparotto.

Favorieten volgens WielerFlits
**** Julian Alaphilippe
*** Jakob Fuglsang, Maximilian Schachmann
** Michał Kwiatkowski, Bjorg Lambrecht, Alejandro Valverde
* Simon Clarke, Alessandro De Marchi, Michael Matthews, Diego Ulissi

Website organisatie
Deelnemerslijst

[unibet title=”Wie wint Luik-Bastenaken-Luik 2019?” link=”http://unibet.me/wielerflits”]

• Julian Alaphilippe 3.00
• Alejandro Valverde 4.50
• Michal Kwiatkowski 13.00

[/unibet]

[toto link=”http://bit.ly/lbl10_toto” title=”Wie wint Luik-Bastenaken-Luik 2019?”]

• Julian Alaphilippe 3.10
• Jakob Fuglsang 4.95
• Maximilian Schachmann 12.75

[/toto]

---

Weer en tv

Regenjasjes kunnen worden klaargelegd, want er worden buien verwacht aan een temperatuur van hooguit 12°C. Bij de start is de regenkans al bijna 50% en pas aan het eind van de middag neemt dat percentage af. Er waait een matige wind aan windkracht 4. De koers is rechtstreeks te volgen bij de NOS op NPO1 vanaf 13.10 uur, bij Sporza op één vanaf 14.00 uur en op Eurosport 1 vanaf 14.00 uur.

---