Voorbeschouwing: Luik-Bastenaken-Luik U23 2019
Michael Valgren, Dylan Teuns, Daan Olivier en Lawson Craddock tijdens LBL U23 2013 - foto: Cor Vos
zaterdag 20 april 2019 om 08:00

Voorbeschouwing: Luik-Bastenaken-Luik U23 2019

In het profpeloton is er deze week een wisseling van de wacht gaande tussen de kasseivreters en de mannen die graag kuitenbijters voorgeschoteld krijgen. Ook bij de beloften is dat het geval. Voor hen staat zaterdag 20 april namelijk Luik-Bastenken-Luik op het programma, met een gloednieuwe finale opkomst. WielerFlits blikt vooruit.

Historie

De eerste versie van dit mini-monument vond plaats in 1986. In de eerste edities was de wedstrijd uitsluitend openbaar voor amateurs. In die hoedanigheid schreef de toen 21-jarige Frans Maassen (nu ploegleider bij Jumbo-Visma) de eerste uitgave op zijn naam. In de twee jaren erna wonnen er met Stephan Rakers en Marcel Derix nog eens twee Nederlanders. Naderhand wonnen ook enkele iets oudere renners deze wedstrijd. Dat veranderde in 1996, toen de UCI niet langer sprak van amateurs en de beloftencategorie in het leven riep.

Vanaf dat jaar doet de koers Luik-Bastenaken-Luik U23 eer aan, want sinds dat jaar is de wedstrijd enkel en alleen toegankelijk voor renners onder de 23 jaar. De wedstrijd maakte ook welgeteld één seizoen deel uit van de UCI Nation’s Cup U23. Grega Bole won die editie in 2008, voor Anthony Roux en Andris Buividas uit Litouwen. Eerste Belg was Dimitri Claeys op plek acht, Lars Boom was op de dertiende plaats de eerste Nederlander. Nog een opvallende naam in die uitslag: ene Chris Froome werd 28ste, op ruim één minuut van Bole.

Valgren wint voor een tweede keer in 2013 – foto: Cor Vos

Anno 2019 wonnen de Belgen (via onder meer Johan Vansummeren, Jan Bakelants en Bjorg Lambrecht) deze koers het vaakst. Zij stonden in 34 edities negen keer op het hoogste schavot. Frankrijk won zeven keer en Nederland (Kai Reus won nog in 2006) deelt de derde plek met Denemarken (Martin Pedersen, Rasmus Guldhammer en twee keer Michael Valgren) met elk vier zeges. Diezelfde Valgren en Raivis Belohvoščiks zijn de enige renners die twee keer wisten te winnen en daardoor dus recordhouder zijn.

Een opvallende statistiek als je het lijstje met winnaars bekijkt. Sinds de eeuwwisseling in 2000, werden alle winnaars vroeg of laat in hun carrière beroepsrenner. Scoren in deze wedstrijd is sowieso een voorbode voor een contract bij de profs. Als we 2018 buiten beschouwing laten, zijn de cijfers in de vijf voorgaande editie heel indrukwekkend. In 2013 werden zeventien renners in de top 25 prof. In 2014 en 2015 waren dat er negentien, van de top-25 in 2016 zijn inmiddels 21 renners prof en ook in 2017 waren het er negentien.

Laatste tien winnaars flag-be Luik-Bastenaken-Luik U23
2018: flag-pt João Almeida
2017: flag-be Bjorg Lambrecht
2016: flag-us Logan Owen
2015: flag-fr Guillaume Martin
2014: flag-fr Anthony Turgis
2013: flag-dk Michael Valgren
2012: flag-dk Michael Valgren
2011: flag-be Tosh Van der Sande
2010: flag-lt Ramunas Navardauskas
2009: flag-dk Rasmus Guldhammer


Vorig jaar

Net als in 2016 zou de vroege vlucht standhouden tot op de wielerbaan in Luik. Na veel aanvalspogingen ontstond er uiteindelijk een kopgroep met veertien renners. Alle grote ploegen hadden een pion mee en in sommige gevallen zelfs de juiste renners, maar het peloton gaf hen nooit meer dan twee en een halve minuut voorsprong. De Franse rouleur Alexys Brunel stak de lont in het kruitvat vlak na La Redoute. Hij zou voor een langere tijd in zijn uppie een kleine marge verdedigen ten opzichte van zijn medevluchters.

Toen het peloton vanuit de achtergrond de druk begon op te voeren, besloten João Almeida en Andrea Bagioli de oversteek te maken vanuit de achtervolgende groep. In de slotfase ging het de Portugees niet hard genoeg, want vlak na de aansluiting demarreerde hij. De moegestreden Brunel en Bagioli hadden daarop geen antwoord, waardoor de jongeling van Hagens Berman Axeon solo naar de winst reed. Bagioli werd uiteindelijk tweede, Brunel derde. Ide Schelling eindigde vanuit de achtergrond als vierde.

João Almeida – foto: Hagens Berman Axeon

flag-be Luik-Bastenaken-Luik U23 2018
1. flag-pt João Almeida (Hagens Berman Axeon) in 4u09m29s
2. flag-it Andrea Bagioli (Colpack) + 15s
3. flag-fr Alexys Brunel (CC Etupes) z.t.
4. flag-nl Ide Schelling (SEG Racing Academy) +29s
5. flag-ch Marc Hirschi (Sunweb Development) allen z.t.
6. flag-be Stan Dewulf (Lotto Soudal U23)
7. flag-be Julian Mertens (Lotto Soudal U23)
8. flag-fr Kévin Avoine (ESEG Douai-Origine Cycles)
9. flag-gb Stephen Williams (SEG Racing Academy)
10. flag-be Ward Jaspers (Lotto Soudal U23)
Volledige uitslag


Parcours

Zaterdagmiddag schiet de organisatie de renners om 12.15 uur in Bastenaken weg voor een koers van 171,7 kilometer. Daarmee is de wedstrijd ietsje korter dan vorig jaar. Na het vertrek rijdt het peloton eerste een kleine omloop van twintig kilometer rondom de startplaats. Na een tweede passage van de startlijn, zetten ze koers richting de eerste helling van de dag. De Côte de Houffalize volgt na net geen veertig kilometer koers en is ruim vier kilometer lang. Na 75 kilometer koers volgen dan binnen een tijdsbestek van vijftig kilometer vier bekende beklimmingen uit de profkoers. Op volgorde: Côte de Wanne, Côte du Rosier, Côte de la Vecquee en natuurlijk Côte de La Redoute.

Iconisch in Luik en ver daarbuiten: La Redoute – foto: Cor Vos

Na de top van de laatste helling, is het nog een dikke veertig kilometer tot de streep. Desalniettemin bestaat de kans dat de favorieten hier het bal openen. Tien kilometer daarna volgt de Côte des Forges. En waar vervolgens bekende scherprechters als Côte de la Roche-aux-Faucons, Côte de Saint-Nicholas en Côte de la rue Haute volgden, besloot de organisatie dit jaar de finale volledig te herzien. De renners trekken nu naar de Côte d’Olne, die haar top heeft op zeventien kilometer voor de finish. Daardoor rijdt het peloton als het ware om Luik heen, aan de oostzijde van de Waalse industriestad. Via het plaatsje Soumagne rijden de renners naar Blegny, waar ook de streep getrokken is.

Maar voordat ze die bereiken, wacht eerst nog de Côte de Blegny. Waar de beklimmingen in het begin van de koers nog redelijk lang zijn (tussen de drie en vier kilometer), zijn de nieuwe hellingen in de finale allemaal niet veel langer dan twee kilometer. Maar de Côte de Blegny spant de kroon: slechts achthonderd meter lang. Desalniettemin is het een flinke kuitenbijter die de renners zeker zullen voelen, want de nieuwe finale is vrijwel nergens écht vlak. Vanaf de top van de Côte de Blegny is het nog 3,9 kilometer tot de finish. In doorgaans rechte, dalende wegen, knikt de weg in de laatste anderhalve kilometer nog eventjes omhoog. De finishlijn is voor de Steenkoolmijn van Blegny, een van de nog vier authentieke voor bezoekers toegankelijke koolmijnen van Europa.

Een opvallende koerswijziging dus, want de finish is niet langer op het Vélodrome Militaire de Alleur. Tegenover DirectVelo geeft koersdirecteur Christian Deby daarover tekst en uitleg: “Samen met Parijs-Roubaix, waren we de laatste koers die eindigde op een wielerbaan. Dat deden we vanaf het jaar 2000. Maar goed, je moet het zien als het begin van een nieuw tijdperk. Na de Côte des Forges dalen de renners af in de richting van de Vesdervallei. Daarna wacht de Côte d’Olne, waarna we op de top in Soumagne zullen zijn. Daarna volgen verschillende korte hellingen in de hoek van Micheroux, Heuseux en Barchon. Tot slot de apotheose op de Côte de Blegny. Kort, maar wel aan een gemiddelde stijging van 9 à 10%. Luik-Bastenaken-Luik voor beloften zal niet makkelijker zijn dan vorig jaar. Hier wint alleen een beest.”

Start: flag-be 12.15 uur
Finish: flag-be 16.27-16.51 uur

Beklimmingen (volgens Climbbybike)
Côte de Houffalize (2,8 km aan 6%) – na 43,1 km
Côte de Wanne (2,2 km aan 7,6%) – na 77,6 km
Côte du Rosier (4,5 km aan 5,7%) – na 97,3 km
Côte de la Vecquee (6,2 km aan 5,3%) – na 109,6 km
Côte de La Redoute (1,7 km aan 9,5%) – na 127,2 km
Côte des Forges (2,1 km aan 6%) – na 139,9 km
Côte d’Olne (3,3 km aan 4,2%) – na 154,5 km
Côte de Blegny (0,9 km aan 9,7%) – na 167,5 km

Favorieten

Een nieuw type koers en dat betekent ook een heel ander deelnemersveld dan we gewend zijn van de laatste paar beloftenkoersen. Luik-Bastenaken-Luik U23 kan buigen op een mooi affiche met enkele grote namen aan de start. Met meerdere ijzersterke blokken kan het alle kanten op. Hebben al die ploegen een renner mee in de vroege vlucht, dan is eenzelfde scenario als vorig jaar en in 2016 (toen Logan Owen overleefde) niet ondenkbaar. Maar een krachtmeting tussen de favorieten in de slotfase ligt het meest voor de hand.

João Almeida – foto: Hagens Berman Axeon

Titelverdediger João Almeida was vorig jaar rond deze tijd een nog ietwat onbeschreven blad. Maar de inmiddels 20-jarige Portugees van Hagens Berman Axeon heeft in de loop van 2018 zijn sporen verdiend. Vijfde in de Ronde de l’Isard, tweede in de Giro d’Italia voor beloften en zevende in de Ronde van de Toekomst. Hoewel Almeida dit seizoen nog geen tekenen van hoogvorm heeft gegeven, kan hij wel rekenen op een sterke ploeg. Op papier is hij de enige kopman, al zouden enkele sterke ploegmaats daar ook van kunnen profiteren.

De grote uitdager voor de Amerikaanse ProContinental-formatie is het Noorse Uno-X. Zij hebben namelijk twee toptalenten opgesteld voor La Petite Doyenne. En zowel Tobias Foss (22) als Andreas Leknessund (19) komen de laatste paar koersen enorm sterk voor de dag. Die laatste werd bijvoorbeeld tweede in Gent-Wevelgem en het Circuit des Ardennes van afgelopen weekend. Foss werd dan weer dertiende in de Ronde van Vlaanderen en vierde in Le Trityque. Dat terwijl beiden het vooral van het rondewerk moeten hebben. Dat belooft!

Andreas Leknessund – foto: Giro Valle d’Aosta 2018

In de breedte behoort ook Lotto Soudal U23 absoluut tot een van de sterkste ploegen in koers. Op papier en gezien de huidige vorm, zou het geen verrassing zijn als vijf van de zes renners zaterdag het zegegebaar maken. Hun grootste kanshebber lijkt Julian Mertens. De 21-jarige Vlaming is iemand die de hellingen ontzettend goed aan kan en daarnaast kan leunen op een sterk eindschot. Maar namens Lotto Soudal zouden Maxim Van Gils, Brent Van Moer, Ilan Van Wilder of Viktor Verschaeve ook sterk genoeg moeten zijn voor winst.

De volgende formatie met louter krachtpatsers: SEG Racing Academy. De Nederlandse opleidingsformatie komt naar Luik voor niets minder dan de zege. Ide Schelling was vorig jaar al best of the rest en moet in zijn huidige conditie in staat zijn om die prestatie minstens te evenaren. De Hagenaar weet dus hoe hij deze koers moet aanpakken en heeft bovendien een neusje voor de goede ontsnapping. Geen overbodige luxe, want behoudens Mertens kan niemand wachten op een spurt. Pakt de 21-jarige Nederlander uit met winst?

Ide Schelling – foto: Cor Vos

Bij SEG hebben ze meer troefkaarten om uit te spelen. Tiago Antunes zal maar wat blij zijn dat hij eindelijk eens zijn klimmersbenen van zolder mag halen. Ook Hongaars kampioen Barnabás Peák is sterk genoeg om in de finale zijn rol te kunnen spelen. Datzelfde geldt voor Thymen Arensman (19), die na zijn sleutelbeenbreuk opnieuw behoorlijk goede waardes noteert. Hij werd vorig jaar nog tweede in de Ronde van de Toekomst achter Tadej Pogačar. En dan is er nog man in vorm Kaden Groves. De sprinter werd op het laatste moment toegevoegd aan de selectie, om te kijken of hij een zware koers als Luik ook aankan.

Sunweb Development trekt met een ietwat onervaren ploeg naar deze klassieker in het beloftencircuit. Ze beschikken weliswaar over laatstejaars belofte Martin Salmon en Jarno Mobach, maar ze hebben ook twee eerstejaars beloften en een tweedejaars belofte opgesteld. Mobachs jaargenoot Felix Gall is echter de man om naar uit te kijken. De 21-jarige Oostenrijker reed een heel degelijk 2018, waar hij dit seizoen al de winst in de Istrian Spring Trophy (2.2) en een negende plek in het Circuit des Ardennes aan toevoegde.

Felix Gall – foto: Jan Brychta/Vredeskoers 2018

Nog zo’n toonaangevende ploeg bij de beloften: Wiggins-Le Col. Ook zij staan met een heel deftige selectie aan het vertrek. Wat te denken van wereldkampioen veldrijden Tom Pidcock? Normaal gezien een van de favorieten, maar nu toch iets minder. De 19-jarige Brit reed een ijzersterke Ronde van Vlaanderen, maar de man in vorm kwam in de slotkilometer ten val en moest opgeven. “Ik doe mijn best om zo goed mogelijk te herstellen. Maar ik weet niet of ik 100% ben, want mijn heup werkt nog niet echt mee”, laat hij aan WielerFlits weten.

Mocht Pidcock dus niet fit genoeg blijken om zijn partij mee te blazen, dan heeft de opleidingsploeg meer ijzers in het vuur. De sterke Australiër Samuel Jenner bijvoorbeeld, of Robert Scott – net als Pidcock behoorlijk op dreef de laatste weken. Maar het is vooral uitkijken naar de 20-jarige Mark Donovan. Hij is klimmer van beroep, maar heeft ook een goede tijdrit in de benen. Daarmee werd hij vorig jaar onder meer vierde in de Giro voor beloften. In het najaar liep hij zelfs stage bij Team Sky. Geef Donovan dus niet teveel ruimte.

Mark Donovan – foto: Giro Valle d’Aosta

Ook de nieuwe opleidingsformatie van Groupama-FDJ geeft acte de présence. De Franse equipe brengt bovendien de enige Italiaan aan het vertrek, maar misschien is dat ook meteen wel hun beste pion voor deze koers: Christian Scaroni. Vorig jaar was hij nog in dienst van Petroli Firenze-Hopplá-Maserati en in dat shirt verzamelde hij een batterij aan ereplaatsen en drie overwinningen in de zwaardere Italiaanse beloftenkoersen. Daarnaast werd hij vierde op het pittige EK op de weg in Tsjechië. Luik moet Scaroni goed liggen en bovendien kan hij na een zware koers rekenen op snelle benen.

Bij de Franse ploeg behoort de Nederlander Kevin Inkelaar tot de outsiders voor de overwinning. Dat geldt ook voor Alexys Brunel, de nummer drie van vorig jaar. Net als voor de in blakende vorm verkerende Jake Stewart lijkt deze koers in normale omstandigheden net iets te zwaar voor Brunel. De voorbije weken wist hij ook niet te overtuigen. Andere outsiders zijn Sylvain Moniquet (Wallonie-Bruxelles U23), Théo Delacroix (CC Etupes) en Torjus Sleen (Uno-X) Grootste dark horse: Mauri Vansevenant. (EFC-L&R-Vulsteke)

Favorieten volgens WielerFlits
**** João Almeida
*** Tobias Foss, Andreas Leknessund
** Julian Mertens, Ide Schelling, Felix Gall
* Tom Pidcock, Cristian Scaroni, Thymen Arensman, Mark Donovan

Voorlopige deelnemerslijst (FirstCycling – er hebben al enkele mutaties plaatsgevonden)
Website organisatie


Weer en tv

De beloften krijgen zaterdag prachtig weer voorgeschoteld. Weerstations geven namelijk als weercijfer een tien voor Luik en omstreken. ’s Middags is er geen vuiltje aan de lucht, waardoor het kwik stijgt tot 23 graden Celsius. Er valt geen spatje regen en er staat windkracht drie uit het noordoosten. Alle ingrediënten zijn dus aanwezig om er een waar spektakelstuk van te maken. Helaas is dat niet op televisie of internet te volgen, want er is geen live-uitzending van deze koers. Wel kun je traditiegetrouw het koersverloop bespreken in een Volg Hier op WielerFlits.

RIDE Magazine

Om te reageren moet je ingelogd zijn.