Lucien Dhaene

• zondag 25 april 2021 om 07:45

Een meeslepend klassiek voorjaar is bijna ten einde. Enkele wielerdromen zijn uitgekomen, meer dromen kunnen weer voor een jaar de koelkast in. Enkel Luik-Bastenaken-Luik rest ons nog, wat voorjaarsklassiekers betreft. Sinds 2017 sluit ook het vrouwenpeloton het voorjaar traditioneel af met La Doyenne. Voor de eerste lustrumeditie heeft de organisatie uitgepakt met een langer en zwaarder parcours met extra hellingen. Wie volgt op de erelijst Lizzie Deignan op? WielerFlits blikt vooruit!

Historie

La Doyenne (de ouderdomsdeken) is een uitstekende bijnaam voor Luik-Bastenaken-Luik, een wedstrijd die al sinds 1892 georganiseerd wordt. Tenzij je het over de vrouwenwedstrijd hebt, die ontstond namelijk pas 125 jaar na de eerste editie voor mannen. Maar, zoals dat gaat met grote mannenkoersen die de laatste jaren denken ‘dat vrouwenwielrennen, daar moeten we ook iets mee’, kon de inaugurele editie direct rekenen op een uitstekend deelnemersveld.

Met Anna van der Breggen kreeg de organisatie ook direct een grote naam op de erelijst. De zege in 2017 was extra bijzonder omdat ze eerder die week al victorie kraaide in de Amstel Gold Race en de Waalse Pijl. AvdB, de succesvolste VDB ooit in de Ardennenklassiekers, zou LBL het jaar daarop nog eens winnen, waardoor zij na vier edities voorlopig alleen recordhoudster is. De rensters die haar dit jaar kunnen evenaren zijn Annemiek van Vleuten en Lizzie Deignan, al mogen we een derde en laatste overwinning van de geboren Hasseltse ook niet uitsluiten.

Veel te doen was er de voorbije jaren om prijzengeld en TV-uitzendingen — u weet wel, de betere Groundhog Day-discussies. Het leek er zelfs even op dat de wedstrijd, samen met de Waalse Pijl, uit de Women’s WorldTour zou worden geknikkerd, maar zover kwam het niet. Dankzij TV en de nodige livestreams was de beslissende demarrage van Elizabeth Deignan afgelopen jaar voor het eerst rechtstreeks in de huiskamers te zien.

Dat werd tijd ook.

Erelijst Luik-Bastenaken-Luik
2020: Elizabeth Deignan
2019: Annemiek van Vleuten
2018: Anna van der Breggen
2017: Anna van der Breggen

Vorig jaar

Het was lang niet al te lekker weer op het parcours van Luik-Bastenaken-Luik, dus besloten Marianne Vos, Lizzie Deignan, Grace Brown, Amy Pieters, Ellen van Dijk, Juliette Labous, Marlen Reusser, Katrine Aalerud en Hannah Barnes om zelf maar het mooie weer te maken. Onderaan de Redoute bevonden zij zich in een kopgroepje. Op de mythische klim, met nog zo’n dertig kilometer te koersen, gaf Lizzie Deignan extra gas.

De Britse bouwde haar voorsprong snel uit. Ze begon aan de Roche-aux-Faucons met een goeie minuut voorsprong. Zegezeker was ze echter nog niet. Op de Valkenrots was het immers Grace Brown die uit groep met achtervolgsters wegsloop en op jacht ging naar Deignan. Stukje bij beetje haalde Brown, niet voor niets vijfde op het WK Tijdrijden, Deignan bij. Zowel in de ploegleiderswagen van Trek-Segafredo als die van Mitchelton-Scott was het nagelbijten geblazen.

Voor de Australische bleek de koers echter niet lang genoeg. Moegestreden kwam Deignan negen seconden eerder dan Brown over de meet gereden. Had de finish nog bovenaan de Côte d’Ans gelegen, dan was het allicht een ander verhaal geweest. Maar als telt niet. Dankzij een slimme en sterke slotkilometer werd Van Dijk de nummer drie, waardoor Trek-Segafredo met liefst twee rensters op het podium stond.

foto: Cor Vos

Uitslag Luik-Bastenaken-Luik 2020
1. Elizabeth Deignan (Trek-Segafredo) in 3u29m48
2. Grace Brown (Mitchelton-Scott) op 9s
3. Ellen van Dijk (Trek-Segafredo) op 2m19s
4. Marianne Vos (CCC-Liv) z.t.
5. Amy Pieters (Boels-Dolmans) z.t.

Parcours

Luik-Bastenaken-Luik (of moeten we zeggen: Bastenaken-Luik?) begint rond 08.40 uur ’s ochtends op de Place Général McAuliffe in de stad die voor de heren het keerpunt betekent. Op het plein staat de beroemde en vaak gefotografeerde Sherman-tank als blijvende herinnering aan alle gruwelijkheden die zich tijdens de Tweede Wereldoorlog in de Ardennen hebben afgespeeld. De rensters vertrekken met het idee dat dit Ardennenoffensief een stuk vredelievender zal zijn.

Vanuit de stad der Bastognekoeken zet het peloton koers richting Houffalize. De vermaarde Côte de Saint-Roche wordt weliswaar overgeslagen, maar ook zonder die helling komen de rensters aan hoogtemeters; in de Ardennen golft het immers continu.

Na 55 kilometer staan de rensters op de top van de eerste beklimming. Op de Côte de Wanne liggen er vijfhonderd euro klaar voor de eerste die de top passeert, en dit is ook bij de zes resterende hellingen het geval. Ter vergelijking: enkel als nummer één, twee en drie in de daguitslag verdien je aan de finish meer geld dan wanneer je als eerste bovenkomt op een van de beklimmingen. Kortom, het kan lonen om vroeg in de wedstrijd al eens op de pedalen te gaan staan.

Na de Côte de Wanne volgt de afdaling richting het plezierige stadje Stavelot, al zullen een hoop rensters vermoedelijk niet al te veel plezier beleven aan de pittige Haute-Levée, die als tweede klim van de dag staat geprogrammeerd. Via de meer geleidelijke en zeer fraaie Rosier, de enige echte col op het parcours, wordt Spa bereikt. De Côte de Desnié is niet meteen de meest bekende klim in de regio, maar met een gemiddeld stijgingspercentage van 8,1% over 1,6 kilometer is het wel een pittige klim.

Toch staat ze staat in schril contrast met helling vijf van zeven. Dat is namelijk de mythische La Redoute, misschien wel de meest vermaarde parrallelweg ter wereld, waar de voorbije twee jaar de beslissende demarrage werd geplaatst. We weten niet of dat dit jaar opnieuw het geval zal zijn, wel is zeker dat de meeste rensters dan al wel aan hun benen zullen voelen of er nog een mooie voorjaarsafsluiter in zit.

De Côte de Forges is net als de Rosier en Côte de Desnié een nieuwkomer op het parcours bij de vrouwen. Het is niet de meest lastige klim op het parcours, maar ze zal desondanks in de benen kruipen. En anders zal de laatste beklimming van de dag daar wel voor zorgen. De Côte de la Roche-aux-Faucons is een onvervalste tweetrapsraket, waarna het in vliegende vaart richting de Quai des Ardennes gaat. Op enkele meters van de plek waar de Oerthe in de Maas stroomt zal de zwaarste en langste LBL voor vrouwen tot nog toe finishen.

Zondag 25 april, Bastenaken – Luik (140,9 km)

Start: 08.40 uur
Finish: 12.21-12.45 uur

Favorieten

Het is dat de Grote Prijs Anna van der Breggen al bestaat als junioren- en nieuwelingenkoers van de Omloop van Noordwest Overijssel, anders was een naamswijziging van de Waalse Pijl misschien wel gerechtvaardigd. Op knappe wijze won de wereldkampioene de midweekse Ardennenklassieker voor de zevende maal op rij. Ook Luik-Bastenaken-Luik behoort tot de reeks koersen die de in Hasselt geboren wielervedette al meerdere malen wist te winnen.

“Winnen in Luik-Bastenaken-Luik zou leuk zijn, maar het huidige parcours ligt me iets minder”, blikte ze na de bestorming van de Muur van Hoei al kort vooruit. Met name de hertekende, vlakkere finale ligt haar minder, want op de hellingen kan ze natuurlijk prima uit de voeten. We achten de kans kans daarnaast reëel aanwezig dat ze zich zal wegcijferen voor ploeggenotes, zoals zij in de Waalse Pijl voor haar hebben gedaan. Voor wat, hoort wat. Maar een nieuwe, lange solo op weg naar de zege zou ons ook allerminst verbazen.

Komt er na een zevende Waalse Pijl ook een derde LBL? – foto: Cor Vos

De overwinning in de Waalse Pijl dankte Van der Breggen onder meer aan ijzersterk werk van Demi Vollering. Ze reed het gat met Ruth Winder zodanig dicht dat de Amerikaanse kansloos was op de Muur. Vollering vergooide hiermee haar eigen kansen, maar in Luik-Bastenaken-Luik wachten er nieuwe kansen voor het Berkelse toptalent. In deze koers brak ze twee jaar geleden door bij het grote publiek. Ze sprintte destijds naar een derde plaats, niets minder dan een regelrechte sensatie. Intussen kijken we al bijna niet meer op van een topklassering van Vollering.

Tweede plaatsen in de Brabantse Pijl en de Amstel Gold Race scheppen verwachtingen voor LBL. Met haar klimvermogen, leergierigheid en prima sprint (altijd handig in een wedstrijd als deze) kan ze zeer ver komen. Het zou voor Vollering erg mooi zijn als ze de stap naar de overwinning kan zetten. Het ploegenspel kan ook zomaar in het voordeel van Ashleigh Moolman-Pasio uitvallen. Met haar heeft SD Worx nog een renster met winstkansen in huis. Bij Niamh Fisher-Black en Anna Shackley zal winnen nog niet voor dit jaar zijn, maar we schrijven hen zeker op voor de toekomst.

Boekt Vollering in Luik haar eerste grote zege? – foto: Cor Vos

Annemiek van Vleuten behaalde een derde plaats in de Amstel Gold Race. Dat leek ook in de Waalse Pijl haar eindklassering te worden, ware het niet dat ze in extremis nog voorbij werd gestoken door Elisa Longo Borghini. “Dat was gewoon dom”, erkende ze achteraf. Ach ja, kan de besten gebeuren. Op de Muur van Hoei, niet meteen haar favoriete klim, liet ze in ieder geval zien dat het met haar vorm nog altijd goed zit.

Luik-Bastenaken-Luik is van alle heuvelklassiekers de koers die haar het beste moet liggen, zeker nu de wedstrijd nog iets zwaarder is geworden. De Noorse Katrine Aalerud en de Amerikaanse Leah Thomas kunnen haar daarnaast prima ondersteunen. Is een tweede zege in de maak? Als de benen goed zijn, zal het voor de concurrentie een lastig karwei worden om Van Vleuten te verslaan.

Annemiek van Vleuten – foto: Cor Vos

Het hele voorjaar doet ze van voren mee. Winst was er voor Elisa Longo Borghini in de Trofeo Alfredo Binda dankzij een indrukwekkend nummertje, maar ook haar verdere prestaties mochten er zijn. In haar Italiaanse kampioenstricot maakt de renster van Trek-Segafredo het iedereen lastig. Dat zal in Luik-Bastenaken-Luik vermoedelijk niet anders zijn. Kan zij haar ploeggenote Elizabeth Deignan opvolgen? Als de tactiek iets beter is dan in de Amstel Gold Race zou het zomaar kunnen lukken.

Naast ELB zijn er meer die kunnen scoren namens de Amerikaanse equipe. Ruth Winder heeft zowel de Brabantse Pijl, de Amstel Gold Race en de Waalse Pijl gekleurd, met een overwinning in de eerste wedstrijd als resultaat. Winder moet het afleggen tegen de Annemiek van Vleutens van deze wereld op de Valkenrots, maar koers draait om zoveel meer dan het hardst rijden op de zwaarste momenten. Winder is slim genoeg om in koers uit te vogelen hoe ze met een tikkeltje geluk aan het langste eind zou kunnen trekken.

Update: Ruth Winder is een nauw contact van iemand die een positieve coronatest heeft afgeleverd. Ondanks dat ze zelf negatief testte, start deAmerikaans kampioene niet, meldt Trek-Segafredo.

Door te anticiperen kan Winder ver komen – foto: Cor Vos

Katarzyna Niewiadoma moest op de Muur van Hoei weliswaar haar meerdere erkennen in Anna van der Breggen, maar ze bewees daar wel andermaal dat ze in zeer goeden doen is. De Poolse zou ook in Luik-Bastenaken-Luik mee moeten kunnen doen om de knikkers. Een overwinning in deze koers zou haar zeker toekomen.

Als ze op een van de beklimmingen haar bijzonder snedige punch als wapen kan uitspelen, zou Niewiadoma zomaar eens definitief gevlogen kunnen zijn. En als er eventueel ditmaal wel iemand met haar mee wil rijden, is ze tegen veel rensters ook niet geheel kansloos in een sprintje. Bij haar ploeg is Kasia de vrouw in vorm, maar we willen Mikayla Harvey ook niet bij voorbuit kansloos achten. Zeker op dit zware parcours kan ze haar ei kwijt…

Marianne Vos die koersen wint die ze nog niet eerder won is een van de thema’s van het voorjaar. Ze deed het in Gent-Wevelgem en recent nog in de Amstel Gold Race. Drie keer raden welke koers ze nog meer niet heeft gewonnen. Precies. Het maakt voor haar superieure erelijst natuurlijk geen fluit meer uit of ze LBL nu wel of niet wint, maar ach, als ze er toch is…

Op de Roche-aux-Faucons zal ze vermoedelijk niet iedereen uit het wiel kletsen, maar daarna kan ze van achteruit zeker weer terug in de wedstrijd komen, om maar eens een scenario te schetsen. De concurrentie zal dit willen voorkomen, want als er een kans is op een overwinning, is Vos weergaloos effectief. Zeker als vooraan de vertwijfeling toeslaat.

foto: Cor Vos

Ze valt dit seizoen misschien nog niet gigantisch op, maar de 37-jarige Mavi García heeft al best wat leuke uitslagen verzameld. De voorjaarsklassieker met de zwaarste en langste beklimmingen past het meest bij de Spaanse van Alé BTC Ljubljana. In een groepje is ze niet meteen erg kansrijk, maar als ze op een goed moment de knuppel in het hoenderhok kan gooien zit er echt iets moois voor haar in.

Vorig jaar was het Grace Brown die indruk maakte door bijna Elizabeth Deignan in te rekenen. Zij komt nu niet in actie, maar BikeExchange kan nog rekenen op Amanda Spratt, die haar goede benen weer lijkt te hebben gevonden. Hiervan getuige haar vierde plaats in de Amstel Gold Race. Goed nieuws voor de Australische, want ze lijkt op tijd in vorm voor de koers die ze in 2018 al bijna wist te winnen. Met een Spratt die de smaak te pakken heeft moeten we altijd rekening houden.

Mavi García – foto: Cor Vos

Dit geldt ook voor Cecilie Uttrup Ludwig. Voor de Deense zou een overwinning in deze wedstrijd ook welgekomen zijn. Het is namelijk niet het eerste jaar waarin de Deense op zoek is naar die eerste zege op WorldTour-niveau. Haar sterke ploeggenote Marta Cavalli zouden we eveneens kunnen opschrijven, al is ze op het moment van schrijven een onzekere factor. Ze moest immers met knieklachten verstek laten voor de Waalse Pijl. Alle ballen op Uttrup Ludwig bij FDJ-Nouvelle Aquitaine-Futuroscope?

Uttrup Ludwig zou niet misstaan in de sterrenverdeling, maar voor de variatie geven we het laatste sterretje aan Juliette Labous. Na een keurige zesde plek in de Waalse Pijl mag de DSM-renster met vertrouwen uitkijken naar Luik-Bastenaken-Luik. Ze kon mee toen de favorieten op de pedalen gingen staan en de Française was daardoor voor de Muur van Hoei al verzekerd van een top tien-klassering. Een prestatie op zich. We zijn benieuwd of de winnares van de jongerentrui in de Giro Rosa van 2019 beter kan doen dan haar achtste plaats van afgelopen najaar, al is zij in deze koers wel een echte outsider.

Update: Team DSM en Parkhotel Valkenburg starten niet na een positieve coronatest. In de favorietenlijst komt Cecilie Uttrup Ludwig in de plaats van Juliette Labous.

U wilt nog meer namen? U vraagt, wij draaien. Denk bij de pronostieken bijvoorbeeld ook aan Soraya Paladin (Liv Racing), Kristabel Doebel-Hickok (Rally), Marlen Reusser (Alé BTC Ljubljana), Katia Ragusa (A. R. Monex), Maria Novolodskaya (A. R. Monex), Kristen Faulkner (Tibco-SVB), Lucy Kennedy (BikeExchange) of Erica Magnaldi (Ceratizit-WNT). Paladin en Magnaldi vallen bijvoorbeeld in het clubje rensters met net geen ster, terwijl Ragusa en co. alweer verdere outsiders zijn. Maar er gaat geheid een of twee van deze namen meedoen in de finale.

Noot: deze favorietenlijst is gebaseerd op een nog niet volledige startlijst. Er kunnen dus nog wijzigingen worden aangebracht.

Favorieten volgens WielerFlits
**** Annemiek van Vleuten
*** Elisa Longo Borghini, Anna van der Breggen
** Katarzyna Niewiadoma, Demi Vollering, Amanda Spratt
* Marianne Vos, Mavi García, Ruth Winder, Cecilie Uttrup Ludwig

Website organisatie
Deelnemerslijst

Weer en TV

Het is vroeg dag voor het peloton. In de eerste uren van de wedstrijd kan de temperatuur zomaar slechts een paar graden boven het vriespunt liggen. Het goede nieuws is echter dat er geen neerslag wordt verwacht. Dat is in de Ardennen al heel wat!

Vanaf 11.20 uur beleeft u de actie live via Eurosport 1, de Eurosport Player, GCN, NOS.nl, Sporza.be en Sporza op één.