Youri IJnsen

• woensdag 6 oktober 2021 om 08:00

Italiaanse herfstklassiekers. De ene helft van het peloton is allang en breed met het hoofd in vakantiemodus, de andere helft kijkt reikhalzend uit om dwars door de afvallende bladeren te razen. In aanloop naar de Ronde van Lombardije wacht woensdag 6 oktober de oudste wielerkoers ter wereld. Wie pakt de zege in Milaan-Turijn? WielerFlits blikt vooruit.

Historie

Geen wedstrijd op deze aardbol is ouder. Tien jaar voordat de Britten de Rover Safety ontwikkelden – die in wezen niet veel verschilt met wat we nu kennen als stadsfiets – vond de eerste editie plaats. In 1876 (!) werd Paolo Magretti – een insectenonderzoeker uit Milaan – de eerste winnaar van deze koers. Vervolgens duurde het tot 1894 voordat er een tweede uitgave kwam. Dat is ook kenmerkend voor deze wedstrijd, want Milaan-Turijn werd nogal eens onderbroken. Ondanks de vroege oorsprong van de koers, zijn we anno 2021 ‘pas’ toe aan editie nummer 101. De koers maakt deel uit van de UCI ProSeries.

Het zal niemand verbazen, maar Milaan-Turijn heeft een rijke geschiedenis. De eerste renner met naam vinden we op de erelijst terug bij het jaar 1911. Toen won wielerlegende Henri Pélissier. De Fransman won ten tijde van de Eerste Wereldoorlog zowat alle grote koersen die er waren: Milaan-San Remo, Parijs Roubaix (twee keer), de Ronde van Lombardije (twee keer) en de vermaarde klassieker Parijs-Brussel. In de nadagen van zijn loopbaan – Pélissier was toen 34 jaar oud – won hij bovendien in 1923 de Tour de France. Maar dus ook Milaan-Turijn, iets wat na hem nog slechts drie landgenoten lukte. Dat allemaal in de laatste 24 jaar.

Drie jaar na Pélissier was een andere grootheid uit die tijd aan het feest. Hij was misschien wel de beste coureur tijdens het Interbellum: Costante Girardengo. De Italiaanse legende won twee keer de Giro d’Italia (met daarin dertig ritzeges!), zegevierde zes keer (!) in Milaan-San Remo (hij stond daarnaast nog vier keer op het podium) en hij was drie keer de beste in de Ronde van Lombardije. Daarnaast heeft Girardengo nog twee records in handen: hij werd liefst negen keer Italiaans kampioen op de weg én hij won Milaan-Turijn vijfmaal. Daarmee is Girardengo recordhouder. Pierino Favalli won net voor de Tweede Wereldoorlog drie keer.

Bartoli wint in 2002, voor Oscar Camenzind (rechts), Davide Rebellin (links) werd vierde – foto: Cor Vos

Op het rijke palmares zien we grote namen uit de wielersport terug. Fiorenzo Magni (1951), Ferdi Kübler (1956), Miguel Poblet (1957), Franco Bitossi (1968), Roger De Vlaeminck (1972 en 1974), Rik Van Linden (1977), Alfio Vandi (1979), Giovanni Battaglin (1980), Giuseppe Martinelli (1981), Giuseppe Saronni (1982), Francesco Moser (1983), Mauro Gianetti (1990), Davide Cassani (1991), Gianni Bugno (1992), Rolf Sørensen (1993), Francesco Casagrande (1994), Laurent Jalabert (1997), Michele Bartoli (2002), Igor Astarloa (2006), Danilo Di Luca (2007), Alberto Contador (2012), Diego Ulissi (2013), Miguel Ángel López (2016), Rigoberto Urán (2017), Thibaut Pinot (2018) en Michael Woods ( 2019). Ze staan er allemaal op.

Laatste tien winnaars Milaan-Turijn
2020: Arnaud Démare
2019: Michael Woods
2018: Thibaut Pinot
2017: Rigoberto Urán
2016: Miguel Ángel López
2015: Diego Rosa
2014: Giampaolo Caruso
2013: Diego Ulissi
2012: Alberto Contador
2007: Danilo Di Luca

Vorig jaar

Omwille van het coronavirus werd het wielerseizoen 2020 compleet over de kop gegooid. Milaan-Turijn werd vorig jaar verreden in augustus en werd opgevolgd door een koers die eigenlijk niet in de zomer hoort: Milaan-San Remo, de lenteklassieker. Toch zijn deze twee wedstrijden in de geschiedenis onlosmakelijk met elkaar verbonden. Vroeger was Milaan-Turijn namelijk altijd de laatste voorbereidingskoers op La Primavera. Het inspireerde de organisatie om met een strijkijzer over de slotfase van de route te gaan. De dubbele klim naar de basiliek van Superga werd geschrapt, zodat de eendagswedstrijd zich net als vroeger kon manifesteren als voorbereidingskoers op Milaan-San Remo.

Op de erelijst staan dus vooral klimmers en klassiekerspecialisten, maar vorig was dat een heel ander verhaal. Een kopgroep van vijf Italianen en Gijs Van Hoecke sierde de vroege vlucht. Zij kregen maximaal zo’n zeven minuten voorsprong, waarbij Manuele Boaro pas in de laatste tien kilometer als laatste werd teruggepakt. Op zes kilometer voor het einde werd het peloton nog opgeschrikt door een val, waarbij vooral de trein van Deceuninck-Quick-Step ontregeld werd. Het was voor Lotto Soudal en BORA-hansgrohe het teken om de Belgische ploeg de nek om te draaien. Dat lukte, maar in de eindsprint kwam Groupama-FDJ plots piepen met zegekoning Arnaud Démare. Hij rondde het kunstje af voor zijn teammaats.

Démare zegevierde vorig jaar in Milaan-Turijn – foto: Cor Vos

Uitslag Milaan-Turijn 2021
1. Arnaud Démare (Groupama-FDJ) in 4u18m57s
2. Caleb Ewan (Lotto Soudal) allen zelfde tijd
3. Wout van Aert (Jumbo-Visma)
4. Peter Sagan (BORA-hansgrohe)
5. Danny van Poppel (Circus-Wanty Gobert)
Volledige uitslag

Parcours

Milaan-Turijn is in 2021 bijna weer terug af bij de koers die ze voor 2020 was. Dat betekent dat de start net zoals de laatste jaren in Magenta is, een voorstad van modehoofdkwartier Milaan. Maar daarna ziet de route er wel anders uit. Waar de renners voorheen via zuidelijke wegen naar Turijn reden, pakken ze nu een veel noordelijkere route. Ook die aanloop is nagenoeg vlak, maar het klimmetje dat zo ongeveer halfweg koers ligt, is wel lastiger dan de helling die er voorheen op de zuidelijke route lag. De Zimone is vier kilometer lang met een gemiddelde stijging van 4,8%. Bepalend voor de uitslag gaat ze niet zijn.

De laatste zestig kilometer gaat dan weer over bekende wegen. In de richting van Turijn kijken de renners aan de linkerzijde op de heuvels van Monferrato, terwijl ze aan de noordwestzijde de besneeuwde toppen van de Alpen zien liggen. Het gaat over lange, rechte en mooie wegen naar Turijn. De stad binnenrijden doen ze niet echt. Vlak daarvoor buigen ze namelijk terug af naar de heuvels, om koers te zetten naar de Basiliek van Superga. Deze bezienswaardigheid is gelegen op de gelijknamige heuvel op 672 meter boven zeeniveau. Naast de basiliek is Superga ook bekend van een desastreuze vliegramp in 1949.

In dichte mist vloog toen een Fiat G.212 tegen de ommuring van de basiliek. Alle 31 inzittenden kwamen om. Het was wereldnieuws, want vrijwel de gehele selectie van voetbalclub Torino AC zat aan boord. In die tijd was de club uit Turijn alleenheerser in de Serie A en de nationale ploeg van Italië bestond steevast uit zeven of acht basisspelers van Torino. De ploeg droeg de bijnaam Il Grande Torino, maar na de vliegtuigramp kwam de club van wijlen sterspeler Valentino Mazzola die klap nooit meer te boven. Nu geldt de beklimming naar de basiliek al jaren als de absolute scherprechter in de oudste klassieker.

Om de klim te eren, rijden de renners in de finale twee keer de Superga op. De klim kenmerkt zich vooral door het constante hoge stijgingspercentage. Over een afstand van 4,3 kilometer is de gemiddelde stijging 9%, met halverwege een strook van 14%. De basiliek laten de renners na de eerste aankomst letterlijk links liggen, voordat ze de afzink ingaan en via dezelfde weg terugkeren aan de voet van de Superga. Ze kennen de klim dus goed, maar bij de laatste passage slaan de renners wél linksaf naar de basiliek, om helemaal door te rijden naar boven. In de laatste 600 meter stijgt de weg daardoor nog maar een keertje.

Datum: woensdag 6 oktober
Afstand: 190 kilometer
Start: 12.10 uur
Finish: tussen 16.45 uur en 17.14 uur

Favorieten

Milaan-Turijn maakt samen met Gran Piemonte (donderdag) en de Ronde van Lombardije (zaterdag) deel uit van de Trittico di Autunno, het drieluik in de herfst. De deelnemerslijst en de erelijst van deze koers spreken boekdelen. Hier winnen geen koekenbakkers. Gezien de steile aankomst op Superga, is deze koers gemaakt voor de pure klimmers. Met onder meer de titelverdedigers van de Tour de France, Vuelta a España en de kersverse wereldkampioen aan de start, belooft Milaan-Turijn uit te monden in een spektakelstuk.

Primus Roglič in de Giro dell’Emilia – foto: Cor Vos

De ogen zullen woensdag vooral gericht zijn op Jumbo-Visma. Zij brengen namelijk topfavoriet Primož Roglič aan het vertrek. De 31-jarige Sloveen liet met zijn zege in de Giro dell’Emilia van afgelopen weekend zien dat het met zijn vorm meer dan goed zit. Met een indrukwekkende sprint remonteerde hij bovenop San Luca eerst een aanval van Remco Evenepoel, om daarna de overige drie sterkste achter zich te houden. Met George Bennett (die vorig jaar Gran Piemonte won), Sepp Kuss, Tobias Foss en Sam Oomen aan zijn zijde, heeft Jumbo-Visma ook de paardenkracht om de koers lam te leggen.

De grootste tegenstand zal komen uit het kamp van Deceuninck-Quick-Step. De Belgische formatie brengt hier een waar sterrenensemble aan de start. Ook zij kunnen de koers in handen nemen als Jumbo-Visma dat laakt. Sterker nog: The Wolfpack kan de Jumboys ook zo maar overvleugelen. Kopman bij de Belgen is Julian Alaphilippe. De 29-jarige Fransman werd anderhalve week geleden voor de tweede opeenvolgende keer wereldkampioen. Dat kan alleen als je in bloedvorm bent. Deze aankomst moet de springveer liggen, maar anderzijds is het zo dat Alaphilippe pas drie keer in de voorgaande zeven seizoen naar Italië afreisde.

Alaphilippe mag nog een jaar de regenboogtrui dragen – foto: Cor Vos

Behoudens een tweede plek in de Ronde van Lombardije van 2017, breekt hij er ook geen potten. Deceuninck-Quick-Step heeft echter nog een hoge troefkaart achter de hand. Dat is João Almeida. De 23-jarige Portugees is alweer bezig aan zijn vierde jaar bij de profs en hij werd afgelopen weekend – net als vorig jaar – tweede in de Giro dell’Emilia. Op een aankomst als deze komt de explosiviteit van Almeida zeer goed van pas, al valt dat uiteraard ook te zeggen voor Alaphilippe. Fausto Masnada, de nummer drie van de Coppa Bernocchi, kunnen ze ook nog uitspelen.

Er is echter nog een derde kaper op de kust. UAE Emirates staat hier ook met een zeer deftig team aan de start. Ook zij hebben drie en met een beetje geluk vier (Rafał Majka) kandidaat-winnaars. Denk maar aan Marc Hirschi en Diego Ulissi. De Zwitser leek er dit najaar door te komen, maar finishte op het WK en in Emilia niet. De Italiaan deed dat in beide gevallen wel (achtste in Emilia), maar hij zoekt nog naar de topvorm die hij halverwege het seizoen had. Kopman is echter Tadej Pogačar. De 23-jarige Sloveen is nog wel op zoek naar zijn beste conditie, maar hij zal hier in functie van Lombardije geen modderfiguur willen slaan.

De aankomst op Superga lacht Pogačar toe – foto: Cor Vos

Voor Tamau is de aankomst op Superga in goede doen natuurlijk perfect, maar dat geldt evenzeer voor Adam Yates. De 29-jarige Brit werkt een goed eerste jaar af bij INEOS Grenadiers, met onder meer de eindzege in de Ronde van Catalonië en een vierde plaats in de Vuelta a España. Met onder meer Pavel Sivakov en Tao Geoghegan Hart aan zijn zijde kan Yates bouwen op een sterk team. Dat kan hij goed gebruiken, wat de Brit heeft een straf trackrecord in deze koers. Bij zijn eerste deelname werd hij tweede achter Rigoberto Urán, terwijl hij twee jaar geleden enkel Michael Woods en Alejandro Valverde moest voorlaten.

Wanneer je aan Italiaanse herfstklassiekers denkt, dan schiet Bauke Mollema de laatste jaren meteen door je gedachten. Hij won natuurlijk in 2019 de Ronde van Lombardije, maar een jaar eerder was hij ook al de beste in de GP Bruno Beghelli. De 34-jarige Nederlander van Trek-Segafredo zal zijn pijlen nu ook vooral op zaterdag richten, maar een goed resultaat in Milaan-Turijn behoort ook zeker tot de mogelijkheden. De echte explosiviteit gelijk aan mannen als Roglič, Alaphilippe en Pogačar ontbreekt bij Mollema, maar in het verleden bewees hij meermaals dat hij ook op een andere manier kan winnen met een vroege aanval.

Met Mollema moet je in Italië altijd rekening houden – foto: Cor Vos

Nog iemand die onlosmakelijk aan deze periode van het jaar verbonden is, is Daniel Martin. De 35-jarige Ier is bezig aan zijn afscheidstournee en zal nog een laatste keer verschroeiend hard willen uithalen. De kopman van Israel Start-Up Nation won in 2014 de Ronde van Lombardije, waar hij tien jaar geleden ook al eens tweede werd. Met Luik-Bastenaken-Luik 2013 staat er nog een tweede monument op zijn palmares. Je leest het wel goed: Martins gloriedagen liggen alweer een tijdje achter ons. De laatste weken is zijn vorm echter stijgende en afgelopen weekend wist hij een zesde plaats in de wacht te slepen in Emilia.

Terug van weggeweest en daar was-ie plots in de finale van de Coppa Bernocchi: Thibaut Pinot. De 31-jarige Franse kopman van Groupama-FDJ kampte na zijn wonderjaren 2018 en 2019 met veel fysiek ongemak en daaropvolgende mentale tegenslag. Afgelopen maandag was hij in staat om Remco Evenepoel al vroeg in koers te volgen op een van de klimmetjes in de Coppa Bernocchi. Pinot kon een tweede versnelling in de finale niet beantwoorden, maar hij zal er ongetwijfeld veel vertrouwen getankt hebben. De Fransman won hier in 2018 nog, een dag na zijn tweede plek in Tre Valli Varesine én drie dagen voor winst in Lombardije.

Een ploeggenoot van Pinot, David Gaudu, mogen we ook zeker niet onderschatten. De 24-jarige Fransman beschikt over een fikse sprint bergop en is de laatste weken zeer behoorlijk op dreef. Zo won hij in de Ronde van Luxemburg nog de explosieve slotrit naar Luxemburg-Stad. In de Giro dell’Emilia maakte Gaudu ook een goede indruk, maar kreeg hij op een vervelend moment af te rekenen met een lekke band. Kent hij woensdag meer geluk?

Pinot kwam drie jaar geleden solo aan op Superga – foto: Cor Vos

Milaan-Turijn is dus de oudste klassieker op de kalender en zal voor de meeste renners daarom geen geheimen meer hebben. Wie deze wegen in ieder geval kan dromen, is Davide Villella. De 30-jarige Italiaan is geboren en getogen in Magenta, de startplaats van deze koers. Samen met Marc Soler is Villella de vooruitgeschoven pion bij Movistar. Dat heeft de laatste zelf afgedwongen, want drie weken geleden was hij bezig aan een sterke reeks. Hij werd vijfde in de Giro della Toscana, zevende in de Memorial Marco Pantani en vierde in de Trofeo Matteotti. De Italiaan is dus goed in vorm, al finishte hij maandag niet in Bernocchi.

Israel Start-Up Nation brengt niet alleen Dan Martin, maar ook Michael Woods aan de start. De Canadese springveer is een oud-winnaar van Milaan-Turijn. In de editie van 2019 was hij toppers als Alejandro Valverde, Adam Yates en David Gaudu de baas na een langgerekte sprint bergop. De 34-jarige Woods is zeker in staat om zijn naam voor een tweede keer op de erelijst te zetten, aangezien hij zaterdag nog een van de hoofdrolspelers was in de Giro dell’Emilia. Alleen Primož Roglič en João Almeida bleken net iets sterker, maar Woods stond toch maar mooi op het podium.

Michael Woods kan voor een tweede keer Milaan-Turijn winnen – foto: Cor Vos

De aankomst op Superga liegt nooit. Hier wint alleen de sterkste renner en dus er een kleine kans dat een outsider er met de zege vandoor gaat. In dat kransje is het vooral uitkijken naar Aleksandr Vlasov (Astana), Tiesj Benoot (Team DSM), Clément Champoussin en Ben O’Connor (AG2R Citroën), Rein Taaramäe en Louis Meintjes (Intermarché-Wanty Gobert), Antonio Puppio (stagiair Qhubeka NextHash), Erik Fetter en Lorenzo Fortunato (EOLO-Kometa), Alexander Cepeda (Androni Giocattoli-Sidermec), Marco Canola en Christian Scaroni (Gazprom-RusVelo) en Filippo Zana (Bardiani-CSF-Faizanè).

Wat bij Mollema ook nog een rol speelt, is de aanwezigheid van misschien wel de grootste outsider in deze editie van Milaan-Turijn. Dat is namelijk good old Vincenzo Nibali. De bijna 37-jarige Italiaan voerde in ‘zijn’ Giro di Sicilia vorige week nog een groots nummer op in de slotrit, waar hij Alejandro Valverde op de valreep uit de leiderstrui reed. Een dubbele overwinning voor de Haai van de Straat van Messina dus, die ermee onderstreepte deze najaarsreeks nog iets te kunnen klaarspelen. Zijn onvoorspelbaarheid maakt hem een geduchte tegenstander en samen met de eveneens listige Mollema een gevaarlijk duo.

Een emotionele Nibali op Sicilië, wat kan hij hier? – foto: Cor Vos

Favorieten volgens WielerFlits
**** Primož Roglič
*** Julian Alaphilippe, João Almeida
** Michael Woods, Tadej Pogačar, Adam Yates
* Dan Martin, David Gaudu, Thibaut Pinot, Bauke Mollema

Website organisatie
Startlijst (ProCyclingStats)

Weer en tv

Er wacht de renners woensdag een mooie koersdag. Er valt in en rond Turijn volgens Weeronline namelijk geen regen en het kwik stijgt aan het eind van de middag naar twintig graden Celsius. Dat is aangenaam voor de tijd van het jaar, zeker omdat er slechts een licht briesje staat aan windkracht twee uit het zuidzuidwesten. Voor de liefhebbers is de koers vanaf 15.20 uur te zien op Eurosport 1. Niet in staat om te kijken? Bespreek het wedstrijdverloop dan met andere pechvogels in de Volg Hier van WielerFlits.