Augustus is traditioneel een drukke koersmaand, met wedstrijden als de BinckBank Tour, de Tour of Utah en de Tour of Norway. Maar vergeet niet dat dinsdag ook de Ronde van Burgos (2.HC) begint, een meerdaagse wielerwedstrijd in het noorden van Spanje. Wie volgt Iván Ramiro Sosa op als eindwinnaar? WielerFlits blikt vooruit!

Historie

Pak de erelijst van de Ronde van Burgos er maar eens bij, en je zult versteld staan van de mooie namen die ooit eens de beste waren in deze ronde. Denk aan Pedro Delgado, Alex Zülle, Tony Rominger, Laurent Jalabert, Abraham Olano… En dan hebben we het nog niet eens gehad over al die toppers die wonnen in de 21e eeuw. De Ronde van Burgos viert dit jaar ‘pas’ zijn 41e editie, maar het is een bijzondere mooie wedstrijd om te winnen.

De eerste editie werd vlak na de Tweede Wereldoorlog gehouden. Het was de relatief onbekende Spanjaard Bernardo Capó die wist te zegevieren, voor zijn landgenoten Senén Mesa en Victorio Ruiz García. Nee, het zijn niet meteen de meest aansprekende namen, maar Bernardo Ruiz (winnaar in 1947) doet toch wel een belletje rinkelen. De gespierde klimmer – de oudste nog levende winnaar van een grote ronde (lees: Vuelta a España 1948) – won slechts één keer.

Pedro Delgado – hier in de gele trui – staat op de erelijst – foto: Cor Vos

We kunnen het Ruiz niet kwalijk nemen, aangezien de wedstrijd tussen 1948 en 1980 helemaal niet werd georganiseerd. Dit kwam deels door financiële strubbelingen, maar vergeet ook niet dat Spanje decennia kreunde onder het bewind van generalísimo Francisco Franco. De Spaanse staatsleider en dictator overleed in 1975, maar het duurde tot 1981 vooraleer de derde editie van de Ronde van Burgos werd verreden.

Tweede keer goede keer, moet de organisatie hebben gedacht, want sindsdien hebben we geen editie meer gemist van de Spaanse rittenkoers. En zagen we steeds meer kampioenen op het hoogste schavotje staan, nog nagenietend van hun overwinning. We noemen een Delgado en Rominger, maar denk ook aan Alejandro Valverde, Samuel Sánchez, Joaquim Rodríguez, Nairo Quintana en Alberto Contador.

Alberto Contador won de ronde in 2016 – foto: Cor Vos

Maar de recordhouder is toch echt iemand anders: Marino Lejarreta. De Baskische klimmer won de Ronde van Burgos maar liefst vier keer, om precies te zijn in 1986, 1987, 1988 (driemaal op rij!) en 1990. Olano, Valverde en Quintana (twee eindzeges) volgen op gepaste afstand. En hoe zit het tot slot met de Nederlanders en de Belgen? We wachten nog altijd op een eerste overwinnaar uit de Lage Landen.

Laatste tien winnaars Ronde van Burgos
2018: Iván Ramiro Sosa
2017: Mikel Landa
2016: Alberto Contador
2015: Rein Taaramäe
2014: Nairo Quintana
2013: Nairo Quintana
2012: Daniel Moreno
2011: Joaquim Rodríguez
2010: Samuel Sánchez
2009: Alejandro Valverde

Vorig jaar

De veertigste editie van de Ronde van Burgos werd een duel tussen twee Colombianen: Iván Ramiro Sosa en Miguel Ángel López. Maar eerst was het tijd voor enkele Italiaanse zeges, met dank aan Francesco Gavazzi (sprint heuvelop) en Matteo Moschetti (vlakke spurt). In de derde etappe gingen we voor het eerst echt klimmen, aangezien de finishstreep was getrokken op de top van de Picon Blanco, iets boven de 1500 meter boven zeeniveau.

We kregen een Colombiaans gevecht om de ritzege, al leek het lange tijd helemaal niet uit te draaien op een duel. Astana-kopman López wist met nog enkele kilometers te gaan weg te rijden van de concurrentie en leek op weg naar een heel mooie overwinning. Het was echter zijn jongere landgenoot Sosa die nog een indrukwekkende versnelling in de benen had, waardoor hij in één ruk naar López wist te rijden.

Miguel Ángel López begon uitstekend aan de ronde… – foto: Cor Vos

De renner van Androni Giocattoli-Sidermec ging – zoals dat zo mooi heet in wielerjargon – erop en erover, maar de ervaren López wist zijn wagonnetje aan te haken. De nummer drie van de Giro d’Italia bleek in de sprint net een tikkeltje sneller (maar vooral slimmer) dan Sosa, waardoor López het podium op mocht als ritwinnaar én drager van de leiderstrui. En toch was er nog van alles mogelijk, aangezien er twee dagen later werd gefinisht op Lagunas de Neila.

Het was die zondag lang wachten op het echte vuurwerk, maar in de laatste vijfhonderd meter deed Sosa een alles-of-niets aanval. Het werd alles, aangezien López niet in staat was om het tempo te volgen, waardoor de 21-jarige Sosa de Ronde van Burgos op zijn palmares mocht bijschrijven. López moest uiteindelijk genoegen nemen met de tweede plaats, terwijl David De la Cruz (op 53 seconden van Sosa) als derde finishte.

Maar Iván Ramiro Sosa won het eindklassement – foto: Cor Vos

Top-5 Ronde van Burgos 2018
1. Iván Ramiro Sosa (Androni Giocattoli-Sidermec) in 19u00m37s
2. Miguel Ángel López (Astana) op 17s
3. David de la Cruz (Team Sky) op 53s
4. Igor Antón (Dimension Data) op 1m04s
5. Tao Geoghegan Hart (Team Sky) op 1m25s

Parcours

In de Ronde van Burgos houdt men van traditie en dus kiest de organisatie voor enkele bekende aankomsten. Zo finishen de renners een keertje net buiten het centrum van Burgos, op de heuvel van San Miguel, pal voor het Kasteel van Burgos. Daarnaast mag de oude Romeinse stad Clunia niet ontbreken als finishplaats. De Ronde van Burgos zal bovendien (weer) eindigen op de flanken van de gevreesde Lagunas de Neila.

Dinsdag 13 augustus, etappe 1: Burgos – Burgos (162 km)

Het begint allemaal in het centrum van Burgos, pal voor het pronkstuk van de stad: de imposante kathedraal van Santa María. De renners blijven echter niet in de stad, aangezien ze een flink stukje door de provinciale binnenlanden moeten koersen, om vervolgens weer richting hoofdstad Burgos te trekken. Het belooft een interessante finale te worden, aangezien de laatste kilometer flink bergop loopt.

De klimsprinters krijgen één keer de kans om de finale te verkennen, aangezien het peloton na 148 kilometer al eens de finish passeert, om vervolgens nog een omweg te nemen in de buurt van Burgos. Na goed 160 kilometer bereiken de renners opnieuw de voet van San Miguel, voor het slotklimmetje (900 meter aan 6,1%) naar het Kasteel van Burgos. Een naam om in de gaten te houden: Francesco Gavazzi, de winnaar van vorig jaar!

Start: 12.53 uur
Finish: 16.34-16.56 uur

Woensdag 14 augustus, etappe 2: Gumiel de Izán – Lerma (155 km)

De Ronde van Burgos is geen sprinterkoers en dan drukken we ons nog voorzichtig uit. Maar wellicht krijgen de rappe mannen woensdag een kans om voor de zege te sprinten, al is de finale opnieuw lastig. De renners vertrekken vanuit het piepkleine maar wonderschone Gumiel de Izán, om te koersen richting het niet veel grotere Lerma. We zullen zeker geen traditionele sprint krijgen, aangezien de laatste honderden meters stijgen aan maximaal 6%.

Start: 13.03 uur
Finish: 16.34-16.56 uur

Donderdag 15 augustus, etappe 3: Sargentes de La Lora – Picón Blanco (150 km)

Na twee explosieve etappes is het donderdag tijd voor de eerste aankomst bergop. De organisatie ontdekte twee jaar geleden de slotklim naar Picon Blanco (7,8 km aan 9,3%), tot genoegen van pure klimmers als Mikel Landa en Miguel Ángel López. Dit keer gaan de renners iets minder hoog (1483 meter boven zeeniveau), maar echt veel verschil zal het niet uitmaken. De Picón Blanco blijft namelijk een rotding.

De eerste kilometer (6%) is nog te doen voor de niet-klimmers, maar daarna zakken de percentages niet onder de zeven procent. Sterker nog: er zijn enkele kilometers met een gemiddeld stijgingspercentage van ruim 10%, met pieken tot 16%. Hier wint met andere woorden een echte klimmer, zoals Landa of zijn ploeggenoot én Giro-winnaar Richard Carapaz. In de laatste kilometer piekt het wegdek nog één keer aan 15%!

Start: 12.48 uur
Finish: 16.33-16.58 uur

Vrijdag 16 augustus, etappe 4: Atapuerca – Ciudad Romanda de Clunia (174 km)

De voorlaatste etappe van de Ronde van Burgos kent een stuk minder hoogtemeters, maar de finish is opnieuw verraderlijk. Vanuit Atapuerca (bekend vanwege de nabijgelegen archeologische vindplaats) gaat het in zuidoostelijke richting naar de ruïnes van de Romeinse stad Clunia, ooit een machtig bolwerk in de binnenlanden van Burgos. Vandaag de dag is Clunia vooral een toeristische trekpleister.

In Clunia en omstreken lopen de wegen verraderlijk omhoog, waardoor de coureurs een lastige laatste kilometer krijgen voorgeschoteld. De voorlaatste kilometer stijgt aan slechts 2%, maar in de laatste duizend meter – langs het Romeinse theater van Clunia – schieten de percentages naar de 6%. Wie de etappe wil winnen, zal goed moeten timen in de laatste tweehonderd meter, die ook nog vervelend omhoog lopen.

De grote favoriet was ongetwijfeld Carlos Barbero, aangezien de Spanjaard van Movistar al driemaal wist te winnen in Clunia. De sprinter kampt echter met een vervelende blessure. In een verder verleden zagen we ook Jens Keukeleire (2013), Paul Martens (2012) en Daniel Moreno (2011) hier de handen in de lucht steken.

Start: 12.36 uur
Finish: 16.33-16.57 uur

Zaterdag 17 augustus, etappe 5: Santo Domingo de Silos – Lagunas de Neila (146 km)

Een Ronde van Burgos zonder finish op Lagunas de Neila, is geen Ronde van Burgos. En dus eindigt de ronde traditiegetrouw op de flanken van deze fameuze beklimming, met afstand de bekendste berg van de regio. Normaal kiest de organisatie voor een pittige etappe over meerdere cols, maar dit jaar gaat men voor een relatief ‘makkelijke’ aanloop naar de voet van de slotklim. Onderweg liggen nog wel de Alto del Cerro en de Alto del Collado de Vilviestre.

De favorieten voor de eindzege zullen vooral wachten op Lagunas de Neila (11,8 km aan 5,6%), aangezien de renners klimmen naar een hoogte van liefst 1872 meter. Het peloton bedwingt niet eens de zwaarste variant van de Lagunas de Neila, maar pittig zal het hoe dan ook worden. Het is vooral een bijzonder onregelmatige col, waardoor er ook stroken zijn van meer dan 10%. Wie klimt hier naar de eindzege?

Start: 13.00 uur
Finish: 16.34-16.57 uur

Favorieten

De organisatie verwelkomt dit jaar vier WorldTour-ploegen, elf ProContinentale formaties en drie teams van continentale makelij. Vergelijk het eens met de BinckBank Tour, waar alle achttien WorldTour-brigades aan de start staan. Maar kan de Nederlands-Belgische rittenkoers ook uitpakken met de aanwezigheid van een Giro-winnaar?

Richard Carapaz wordt gejonast na zijn Giro-zege – foto: Cor Vos

De Ronde van Burgos is voor Richard Carapaz de ideale voorbereidingskoers op de Vuelta a España, die over ruim één week van start gaat in badplaats Torrevieja. De 26-jarige klimmer werd na zijn Giro-winst als een ware held onthaald in zijn thuisland Ecuador, waar de slottijdrit live te zien was op de staatstelevisie. President Lenín Moreno kwam zelfs met een oproep aan het volk om hun wielerheld te steunen. We zijn nu echter twee maanden verder, de Giro d’Italia 2019 is verleden tijd. Carapaz heeft zijn vizier alweer gericht op de aankomende Vuelta.

Voor de renner van Movistar is het wel zijn eerste koers sinds de gewonnen Giro, waardoor het gissen is naar zijn vormpeil. In topvorm is Carapaz de beste klimmer in dit peloton, maar misschien beschikt hij niet over zijn beste benen. In dat geval is het vooral kilometers malen met het oog op de Vuelta. Zijn Spaanse werkgever leek niet afhankelijk van de grillen van Carapaz, aangezien ook Mikel Landa had toegezegd te zullen starten. Maar waar we bij Carapaz de vraag kunnen stellen of hij al in vorm is, was het bij Landa afwachten of hij nog in vorm is.

De sierlijke Spaanse klimmer heeft namelijk al de Giro d’Italia (4e en een belangrijke steun voor zijn winnende ploeggenoot) en de Tour de France (6e en de beste renner van El Tridente) in de benen, wat we konden zien in de Clásica San Sebastián. Landa moest in zijn thuisklassieker namelijk opgeven, wat hem wellicht heeft doen besluiten om zich terug te trekken voor de Ronde van Burgos. Het is nu vooral uitkijken naar enfant terrible Carlos Betancur, Eduardo Sepúlveda maar vooral Antonio Pedrero, die indruk maakt als meesterknecht.

Titelverdediger Iván Ramiro Sosa is van de partij – foto: Cor Vos

Carapaz en Landa zullen hoe dan ook moeten afrekenen met titelverdediger Iván Ramiro Sosa. De jonge Colombiaan won vorig jaar nog in het shirt van Androni Giocattoli-Sidermec, nu koerst hij alweer enkele maanden in het truitje van Team Ineos. De 21-jarige klimmer begon zijn eerste WorldTour-seizoen uitstekend met een tweede plaats in de Tour Colombia 2.1, maar vervolgens bleven de (individuele) resultaten uit. Sosa leerde vooral veel over zichzelf en het hoogste niveau in Parijs-Nice, de Ronde van Catalonië en de Giro d’Italia.

In La Route d’Occitanie stak hij vervolgens weer zijn neus aan het venster met een ritzege én de tweede plaats in het eindklassement, achter een zekere Alejandro Valverde. Na een welverdiende vakantie mag Sosa het in de Ronde van Burgos weer proberen als kopman, al rekent Team Ineos ook op David de la Cruz. De Spanjaard stond in 2017 en 2018 op het eindpodium, maar de 30-jarige klimmer is bezig aan een rotseizoen, met ‘dank’ aan meerdere valpartijen. Zo heeft De la Cruz nog altijd last van een crash in de Tour de Wallonie.

De la Cruz in betere tijden: hij won als renner van Quick-Step Floors een rit in Parijs-Nice – foto: Cor Vos

We hebben de topfavorieten wel zo’n beetje behandeld, maar onderschat ook een renner als Óscar Rodríguez niet. De Spaanse klimmer van Euskadi-Murias deed vorig jaar bijna het onmogelijke: Rafal Majka en Dylan Teuns verslaan in de Vuelta a España. Hierdoor won Rodríguez tot ieders verbazing een bergetappe met aankomst op de gevreesde La Camperona. Probeer dan maar eens aan de verwachtingen te voldoen… Toch is de 24-jarige Rodríguez bezig aan een heel behoorlijk seizoen, met ereplaatsen in de Ronde van Murcia en La Route d’Occitanie.

Kan de man uit Burlada (gelegen in de provincie Navarra) deze week weer verrassen? Zijn ploeg komt met zwaar geschut aan de start, met ook nog Fernando Barceló en Mikel Bizkarra. En nu we het toch over Spaanse klimmers hebben: Delko Marseille Provence heeft met Javier Moreno en Delio Fernández twee gemotiveerde thuisrijders aan de start staan. Ze zullen de Ronde van Burgos waarschijnlijk niet winnen, maar Moreno (35) en Fernández (33) kunnen een verloren seizoen wellicht wat glans geven.

Kan Óscar Rodríguez opnieuw verrassen? – foto: Cor Vos

Cofidis is al niet het lelijke eendje in het peloton, maar met het aantrekken van Elia Viviani en Guillaume Martin wordt de ploeg alleen maar sterker. Maar de Fransman zal eerst nog enkele wedstrijden afwerken in het tenue van Wanty-Gobert, te beginnen met de Ronde van Burgos. Zijn toekomstige ploegbaas Cédric Vasseur gelooft dat Martin op termijn het podium kan halen in de Tour de France, maar laten we eerst beginnen met eindwinst in de Ronde van Burgos. De Franse filosoof is zeker niet de topfavoriet, maar wie weet wat er mogelijk is voor Martin.

Twee jaar geleden eindigde Louis Meintjes nog als achtste in de Tour de France, maar tegenwoordig heeft de Zuid-Afrikaan al moeite om top-10 te rijden in een Ronde van Burgos. De kopman van Dimension Data is ver teruggevallen door blessures, ziekte en oververmoeidheid. En er lijkt ook nog geen licht te zijn aan het einde van de tunnel. Misschien dat deze week de ommekeer volgt, al zijn er geen aanwijzingen dat Meintjes in topvorm raakt. Vorig jaar eindigde hij nog als negende in Burgos, maar wel op meer dan twee minuten van Sosa.

Carapaz mocht de roze trui meenemen naar zijn thuisland Ecuador, maar ook Jan Polanc reed dit jaar enkele dagen in het iconische kleinood. De Sloveense klimmer van UAE Emirates finishte na drie weken koers net buiten de top-10, maar Polanc had zich wel degelijk laten zien in de Italiaanse ronde. Nu mag hij de ploeg aanvoeren in de Ronde van Burgos, al is het ook uitkijken naar de Italiaanse klimgeit Simone Petilli (de nieuwe aanwinst van Wanty-Gobert?) en de relatief onbekende stagiair Matthew Beers, die normaal actief is op een mountainbike.

Jan Polanc straalt in het roze – foto: Cor Vos

We zijn nog niet helemaal klaar, want Androni Giocattoli-Sidermec stuurt de beloftevolle klimmers Daniel Muñoz en Kevin Rivera naar het noorden van Spanje. Team Ineos rekent vooral op titelverdediger Sosa en twijfelgeval De la Cruz, maar vergeet ook niet de kleine Franse klimmer Kenny Elissonde. Let ook op toptalent Stefan de Bod (zie de Ronde van Oostenrijk), Márton Dina, Joaquim Silva, Alejandro Osorio (op zoek naar een nieuwe ploeg) en de in de vergetelheid geraakte Pierre Rolland.

Delko Marseille Provence start verder nog met Julien El Fares, terwijl Gazprom-RusVelo en Israel Cycling Academy hopen op een goede prestatie van Aleksey Rybalkin en Rubén Plaza. En de sprinters? Het is even zoeken, maar Eduard Michael Grosu, Jon Aberasturi, Manuel Belletti, Jonas van Genechten, Lorrenzo Manzin, Enrique Sanz, Mihkel Raïm, Kristian Sbaragli, Juan José Lobato en Fabian Lienhard zijn zeker niet traag.

Favorieten volgens WielerFlits
**** Iván Ramiro Sosa
*** Richard Carapaz, Guillaume Martin
** Antonio Pedrero, Óscar Rodríguez, David de la Cruz
* Daniel Muñoz, Louis Meintjes, Jan Polanc, Stefan de Bod

Website organisatie
Deelnemerslijst (ProCyclingStats)

Weer en tv

In Nederland en België is het weer niet al te best, maar in het noorden van Spanje belooft het prima koersweer te worden. Sterker nog, het wordt met een gemiddelde temperatuur van dertig graden Celsius gewoon ouderwets warm. Al zal het op de top van de Picón Blanco en Lagunas de Neila wel een tikkeltje frisser zijn.

De Ronde van Burgos is dit jaar opnieuw te zien op Ziggo Sport. Ben je niet in de gelegenheid om de koers live te volgen? Geen probleem, aangezien WielerFlits elke dag met een Volg Hier komt!