De Ronde van Catalonië (2.UWT) heeft er een jaar extra op moeten wachten, maar nu staat toch echt de honderdste uitgave op het punt van beginnen. Op maandag 22 maart gaat de ronde van start, in het weekend wordt in Barcelona geëindigd. WielerFlits blikt vooruit!

Historie

Het is vrijdagochtend 6 januari 1911 als een peloton wielrenners in Barcelona samenkomt voor de Volta de Catalunya, de nieuwe wielerronde van Club Deportivo. Het is het eerste wielerevenement van zo’n omvang in Catalonië. Voor de eerste editie hebben zich 35 renners ingeschreven. Rond de klok van elf uur trekt de meute zich in gang voor de eerste rit over 98 kilometer naar Tarragona. Een dag vertrekt het peloton in alle vroegte naar het Camps Elisis in Lleida, om op zondag alweer terug naar Barcelona te koersen. Na drie dagen wint Sebastián Masdeu het eindklassement èn de hoofdprijs van 500 peseta’s.

Het is het begin van een lange historie van de Ronde van Catalonië, die in 2021 haar honderdste editie viert. Eigenlijk had dat vorig jaar al moeten gebeuren, maar toen werd de wedstrijd vanwege de uitbraak van het coronavirus afgelast. Masdeu, de winnaar van de eerste editie, is een van de renners die ter gelegenheid van het jubileum in het zonnetje worden gezet. Aan het eind van elke etappe, met uitzondering van de tijdrit, wordt een onderscheiding uitgereikt aan de renner die de speciale bonificatiesprint wint op honderd kilometer van de streep en die de naam draagt van een iconische renner.

Naast Masdeu zijn die renners Mariano Cañardo, Miguel Poblet, Joaquín Galera, Miguel Induráin en Alejandro Valverde. Net als Masdeu, die in 1964 overleed, wordt Cañardo postuum geëerd. De Catalaan van Olite was in de jaren twintig en dertig een renner van formaat, een taaie klant die niet gauw opgaf. Tussen 1928 en 1939 won hij de Ronde van Catalonië liefst zevenmaal, waar hij tot op de dag van vandaag recordhouder mee is. Ook buiten Spanje behaalde Cañardo mooie successen. Zo eindigde hij tweemaal bij de beste tien in de Tour de France en won hij in 1937, in Aix-les-Thermes, een Touretappe.

Ook Miguel Poblet maakt l’edició 100 van de Ronde van Catalonië niet meer mee. Waar Cañardo de meeste eindoverwinningen achter zijn naam heeft staan, is Poblet de koning van de etappezeges. In de jaren na de Tweede Wereldoorlog kwam hem liefst 33 keer de dagwinst toe. Daarnaast legde de Catalaanse klassiekerspecialist, die in 1956 de eerste renner werd die in een seizoen in zowel de Giro d’Italia, de Tour de France als de Vuelta a España ritten wist te winnen, in 1952 en 1960 beslag op het eindklassement. Poblet zette daarnaast ook tweemaal Milaan-San Remo achter zijn naam.

De overige renners zijn alle drie nog in leven. Van hen is Joaquín Galera wellicht de minst bekende naam. Toch was de 80-jarige ex-profrenner een van de beste klimmers van zijn tijd. Het leverde hem tussen 1965 en 1969 liefst vijfmaal op rij de eindwinst in het bergklassement op. Ook reed hij drie keer naar de top tien. Daarnaast won hij in 1965 de Touretappe over de Col de Vars en de Izoard naar Briançon. Galera had de kwaliteiten om ooit het bergklassement in de Tour te winnen, maar zette in 1972 een punt achter zijn carrière na het noodlottige ongeval van zijn broer Manuel in de Ruta del Sol.

In het lijstje meervoudige winnaars staat Cañardo nog altijd ruimschoots bovenaan. Daarachter treffen we twee namen uit recentere tijden aan. Miguel Induráin, de vijfvoudige Tourwinnaar, staat namelijk driemaal op de erelijst. In 1988, toen de ronde nog in september werd verreden, ging hij Laudelino Cubino en Marino Lejarreta vooraf. In 1991, een kleine twee maanden na zijn eerste triomf in de Tour, won hij vóór Pedro Delgado en Alex Zülle. Ook in 1992 bracht Miguelón de leiderstrui veilig thuis. Toni Romiger, winnaar van de Vuelta a España, werd tweede op negentien seconden. Erik Breukink eindigde als vierde.

De zesde en laatste gevierde renner in de jubileumeditie van de Ronde van Catalonië is natuurlijk Alejandro Valverde. Net als Induráin won El Imbatido de etappekoers driemaal. Na zijn zeges in 2009 en 2017 was hij in 2018 opnieuw de beste. Tijdens de huldiging op de Avinguda de Rius i Taulet, aan de voet van de Montjuïc, bleek maar eens zijn populariteit. Het publiek moedigde het wielericoon luidkeels aan alsof de koning werd onthaald en na afloop, nadat hij alle tv-stations te woord had gestaan, buitelden de fans over elkaar heen om hem aan te raken of om een selfie te nemen met de superster.

Laatste tien winnaars Ronde van Catalonië
2019: Miguel Ángel López
2018: Alejandro Valverde
2017: Alejandro Valverde
2016: Nairo Quintana
2015: Richie Porte
2014: Joaquim Rodríguez
2013: Dan Martin
2012: Michael Albasini
2011: Michele Scarponi
2010: Joaquim Rodríguez
* in 2020 werd de ronde afgelast

De Ronde van Catalonië werd gewonnen door de Belgen Richard Van Genechten (1958), Eddy Merckx (1968) en Freddy Maertens (1977), terwijl Arie den Hartog (1966) als enige Nederlander wist te zegevieren.

---

Vorig jaar

S’ajorna la Volta a Catalunya. De Ronde van Catalonië is uitgesteld. Met die boodschap kwam de organisatie vorig jaar, elf dagen voor de start. Het had de honderdste editie moeten worden, maar door de coronamaatregelen van Catalaanse autoriteiten was het niet langer mogelijk om de ronde op de oorspronkelijke data te houden. Een maand later werd bekend dat de etappekoers voor het eerst sinds de Spaanse Burgeroorlog, eind jaren dertig, helemaal niet zou plaatsvinden. “De strijd tegen het coronavirus is nu topprioriteit. De wielerkalender is ingekort tot praktisch drie maanden. We willen de honderdste editie met maximale garantie en de beste renners vieren.”

Daardoor mocht Miguel Ángel López zich nog een jaar langer de regerende winnaar noemen. De Colombiaan wist in 2019 na een spannend secondespel de eindzege naar zich toe te trekken. Op de openingsdag pakte Thomas De Gendt uit met een nieuw huzarenstuk. De ontsnappingskoning sprong mee in de vroege vlucht en ging op de Coll Formic solo verder, met nog zestig kilometer te gaan. De ploegen van Michael Matthews en André Greipel probeerden het peloton nog bij de Belg terug te brengen, maar die bleek weer eens bezig aan een indrukwekkend nummer. Met een royale voorsprong kwam hij in Calella na 163,7 kilometer als eerste over de streep.

De Gendt werd daardoor ook de eerste leider en zou in totaal drie dagen de wit-groene trui om de schouders hebben. Op de tweede dag, op de oplopende aankomst in Sant Feliu de Guíxols, was Michael Matthews de sterkste, vóór Alejandro Valverde en Daryl Impey. Dan stond de etappe met aankomst in skigebied Vallter 2000 op de agenda. Adam Yates bleef Egan Bernal, Daniel Martin, Nairo Quintana en Miguel Ángel López voor, terwijl De Gendt met hand en tand zijn leiderstrui wist te verdedigen. Een dag later, in de bergrit naar La Molina, raakte de Belg de koppositie kwijt aan López, die een dubbelslag sloeg en Yates, Bernal en de anderen op achterstand zette.

In de dagen daarna bleven de verhoudingen in de top van het klassement ongewijzigd. Maximilian Schachmann won in Sant Cugat del Vallès vanuit de vlucht en Matthews voerde in Vila-seca een bisnummer op door in de eindsprint Phil Bauhaus te kloppen na een fotofinish. López begon dan met veertien seconden voorsprong op Yates aan de slotetappe, maar ook Bernal, Quintana, Dan Martin en Kruijswijk stonden nog binnen de minuut. Ondanks een spervuur aan aanvallen op en rond de heuvel Montjuïc in het zuidwesten van Barcelona sleepte López de eindwinst binnen. De laatste dagzege was voor Davide Formolo na een fraaie solo van veertig kilometer.

Eindklassement Ronde van Catalonië 2019
1. Miguel Ángel López (Astana) in 29u14m17s
2. Adam Yates (Mitchelton-Scott) op 14s
3. Egan Bernal (Sky) op 17s
4. Nairo Quintana (Movistar) op 25s
5. Steven Kruijswijk (Jumbo-Visma) op 56s

---

Parcours

Nadat de Ronde van Catalonië vorig jaar werd afgelast, hield de organisatie grotendeels vast aan het parcours dat het peloton destijds eigenlijk zou afleggen. Na veertien jaar keert de individuele tijdrit terug in het etappeschema. Verder ligt de aankomst tweemaal bergop en zijn er kansen voor zowel vluchters als de sprinters. “We zijn echt blij met de respons van alle etappeplaatsen. Stuk voor stuk bleven ze de ronde trouw in aanloop naar deze belangrijke editie”, zegt koersdirecteur Rubèn Peris. “De ontknoping van de wedstrijd belooft een waar spektakel te worden, vooral op televisie, in een tijd waarin we allemaal toe zijn aan goed nieuws.”

De ronde begint met een etappe in lijn en een tijdrit in het oosten van Catalonië. Daarna doorkruist de derde rit de regio van zuid naar noord naar de Catalaanse Pyreneeën, waar de renners een dag later ook bivakkeren. Dan gaat de koers terug naar de kust voor de ritten naar Manresa en Mataró en het traditionele sluitstuk in Barcelona op en rond de Montjuïc. In de strijd om de wit-groene trui voor de leider van het algemeen klassement, zijn onderweg ook bonificaties te verdienen. Bij alle tussensprinters liggen drie, twee en een seconde klaar voor de eerste drie renners, aan de streep zijn tien, zes en vier seconden te verdienen.

Maandag 22 maart, etappe 1: Calella – Calella (178,4 km)

Voor de negende achtereenvolgende keer begint de Ronde van Catalonië in Calella. De route leidt eerst naar badplaats Tossa de Mar en de stad Vidreres, waar tussensprints liggen, en daarna naar de klim van Les Guilleries (3,7 km aan 4,5%). Het zwaartepunt van de etappe is de klim van de Santa Fe del Montseny (12,2 km aan 4%). Voordat de renners terugkomen in Calella moeten zij de Collsacreu nog omhoog, met nog slechts zeventien kilometer te gaan.

Twee jaar geleden won Thomas De Gendt hier na een indrukwekkende solo. Toen lag de klim van Santa Fe del Montseny een stuk vroeger in het parcours en beklommen de renners daarna nog de Alt El Muntanyà en de Coll Formic, voordat via de Collsacreu naar de finish werd gereden.

Start: 12.25 uur in Calella
Finish: tussen 16.43 en 17.09 uur in Calella

Dinsdag 23 maart, etappe 2: Banyoles – Banyoles (18,5 km, ITT)

Na veertien jaar keert de individuele tijdrit terug in de Ronde van Catalonië. De tweede etappe van slechts 18,5 kilometer lengte heeft start en aankomst in het stadje Banyoles. Het is een vrij korte tijdrit zonder lastige beklimmingen, dus op het lijf van de specialisten geschreven. De verschillen aan de finish zullen niet groot zijn, maar gaan wel al een eerste keer de verhoudingen weergeven tussen de klassementsrenners in aanloop naar de twee bergritten.

Banyoles is ook een bekende naam in het mountainbiken. In februari werd hier namelijk de Copa Catalunya gehouden en pakte Victor Koretzky voor de vierde keer de overwinning. Ploegmakker Milan Vader moest na technisch malheur met de zeventiende plaats genoegen nemen. De laatste keer dat in het stadje een wegwedstrijd werd gehouden, was in 2017. In een ploegentijdrit over ruim veertig kilometer zette BMC de snelste tijd op de klokken.

Start: 13.30 uur in Banyoles (eerste renner)
Finish: omstreeks 16.58 uur in Banyoles (laatste renner)

Woensdag 24 maart, etappe 3: Canal Olímpic de Catalunya – Vallter 2000 (203,1 km)

Met 203 kilometer is de derde etappe de langste in deze jubileumeditie van de etappekoers. Voor de eerste keer wordt gestart bij de roeibaan Canal Olímpic de Catalunya. Vandaar leidt de route naar de Catalaanse Pyreneeën, met de twaalf kilometer lange beklimming naar het skioord Vallter 2000 (11,1 km aan 7,6%) als het hoogtepunt aan het einde van de rit. Via de vallei Camprodon en het dorpje Setcases rijden de renners de 2125 meter hoge klim omhoog.

Ook in 2019 kwam een etappe aan in Vallter 2000, al was de aanloop toen wel wat gekruider met de Port d’Oix en de Port de Rocabruna van eerste categorie. Zoals je eerder al kon lezen, bleef Adam Yates toen Egan Bernal, Daniel Martin, Nairo Quintana en Miguel Ángel López voor, terwijl Thomas De Gendt met hand en tand zijn leiderstrui wist te verdedigen. Een jaar eerder werd de aankomst in Vallter 2000 geschrapt vanwege winterse omstandigheden.

Start: 11.35 uur bij Canal Olímpic de Catalunya
Finish: tussen 16.49 en 17.23 uur in Vallter 2000

Donderdag 25 maart, etappe 4: Ripoll – Port Ainé (166,5 km)

Het is voor de renners te hopen dat ze de derde etappe goed hebben verteerd, want in de vierde rit mogen ze opnieuw aan de bak. Kort na de start in Ripoll krijgen de renners al gelijk de Port de Toses (6,2 km aan 7%) van eerste categorie voor de wielen geschoven. Net als een dag eerder ligt de aankomst bergop, in Port Ainé (18,7 km aan 6,8%). Daarvoor moeten de renners de El Cantó (24,3 km aan 4,5%) nog omhoog.

De afgelopen tien jaar eindigde twee keer eerder een etappe in Port Ainé. In 2013 kwam Daniel Martin na een knappe solo als eerste boven. Hij nam tevens de leiderstrui over van Alejandro Valverde, die de koers na een val moest verlaten. In 2016 leek Pieter Weening lang op de zege af te koersen. Thomas De Gendt kwam echter terug en reed hem in de slotfase voorbij, waarmee bij de Nederlander de veer brak.

Start: om 12.20 uur in Ripoll
Finish: tussen 16.47 en 17.16 uur in Port Ainé

Vrijdag 26 maart, etappe 5: La Pobla de Segur – Manresa (201,1 km)

De vijfde etappe begint in La Pobla de Segur, aan de voet van de Pyreneeën. Daarvandaan koerst het peloton over de Coll de Comions naar aankomstplaats Manresa, in het hart van Catalonië. Als de renners daar na 140,4 kilometer aankomen, moeten zij nog een pittige slotronde afleggen met de beklimming van de Port de Montserrat (7,5 km aan 6,5%). Na de top van deze klim, op 26,1 kilometer, blijven de renners nog even op hoogte om daarna af te dalen naar de streep.

In 2012 finishte voor het laatst een etappe van de Ronde van Catalonië in Manresa. Ook werd de Port de Montserrat in de finale voorgeschoteld. Op die klim probeerde Jurgen Van den Broeck (de nummer drie) samen met Robert Kišerlovski en Nairo Quintana de leiderstrui van Michael Albasini aan te vallen, maar de drie renners kregen nooit veel ruimte. Na de afdaling sprintte een groep van 28 man uiteindelijk om de zege. Daarbij kwam Julien Simon als eerste over de streep.

Start: 12.05 uur in La Pobla de Segur
Finish: tussen 16.44 en 17.11 uur in Manresa

Zaterdag 27 maart, etappe 6: Tarragona – Mataró (193,8 km)

In de zesde etappe koersen de renners over 193,8 kilometer van Tarragona naar Mataró. Vrijwel de hele dag gaat het op en af, al liggen op de route geen onoverkomelijke beklimmingen. Na een passage over het racecircuit van Barcelona, waar jaarlijks de Spaanse Grand Prix wordt verreden, moet op veertien kilometer wel nog de Alt del Collet (2,9 km aan 3%) worden beklommen. Na de top gaat het in dalende lijn naar de finish.

Mataró is sinds de eerste editie van de koers geregeld een startplaats geweest in de Ronde van Catalonië. Voor de vorige keer dat het peloton hier aankwam, moeten we terug naar 1982. In het eerste deel van de tweede etappe, een rit over 142 kilometer, ontsnapten Johan van de Velde en Serge Denierre elf kilometer voor de finish uit het peloton. De twee bleven voorop, waarna Van de Velde nipt wist te winnen in de eindsprint.

Start: om 12.10 uur in Tarragona
Finish: tussen 16.48 en 17.13 uur in Mataró

Zondag 28 maart, etappe 7: Barcelona – Barcelona (133 km)

Barcelona en de berg Montjuïc vormen het decor voor de slotetappe van de Ronde van Catalonië. Het peloton maakt eerst een ronde rond de Catalaanse hoofdstad over de Coll de la Creu d’Ordal en langs het vliegveld El Prat, voor ze in het stadscentrum terugkeren en zes keer de Montjuïc (2,5 km aan 4,6%) omhoog rijden. De passage van de heuvel is zwaarder dan twee jaar geleden, met een hellingsgraad tot 19%. Deze keer wordt doorgereden naar het kasteel.

De Montjuïc, bekend van de Olympische Spelen van 1992, heeft een centrale plaats in Barcelona. Vandaar is de basiliek Sagrada Família goed te zien. De kerk is net een stukje lager dan de heuvel. De beroemde ontwerper Gaudí heeft dat naar eigen zeggen gedaan uit respect voor de Schepper: hij wilde die met zijn gebouw niet in hoogte overstijgen. De etappe over de Montjuïc staat haast garant voor spektakel. In 2019 was Davide Formolo hier de laatste winnaar.

Start: 10.45 uur in Barcelona
Finish: tussen 14.05 en 14.25 uur in Barcelona

---

Favorieten

Alle negentien WorldTeams zijn verzekerd van deelname aan de Ronde van Catalonië. Daarnaast deelde de organisatie vijf wildcards uit. Twee van de vier Spaanse ProTeams, Kern Pharma en Euskaltel-Euskadi, kregen een startbewijs, net als Rally, Gazprom-RusVelo en Arkéa-Samsic. Ook het beste ProTeam van 2020, Alpecin-Fenix, ontving een uitnodiging, die werd geaccepteerd. Vier dagen voor het begin van de wedstrijd werd echter bekend dat de ploeg zich had teruggetrokken, nadat drie stafleden positief hadden getest op het coronavirus.

Heeft INEOS Grenadiers de beste ploeg aan de start? Het lijkt er wel op, met Richie Porte, die in 2015 eindwinnaar werd, voormalig Giro- en Tourwinnaars Richard Carapaz en Geraint Thomas en Adam Yates, de nummer twee van 2019. Voor Porte viel de seizoensstart echter in het water door een val op de openingsdag van Parijs-Nice, terwijl Thomas nog niet schitterde in zowel Bessèges, de Tour du Var als de Tirreno. Naar de vorm van Carapaz is het dan weer gissen, want hij maakt zijn seizoensdebuut. Yates was al tweede in de UAE Tour, achter de ongenaakbare Pogačar.

Deceuninck-Quick-Step schuift João Almeida naar voren als kopman. De Portugees, die in 2020 vijftien dagen het roze droeg in de Giro d’Italia, begon het seizoen met een podiumplaats in de UAE Tour. In de Tirreno wist hij zich vervolgens knap op de zesde plek te nestelen. Het wordt zijn eerste optreden in de Catalaanse ronde. Ook Fausto Masnada, de nummer tien van de UAE Tour, en James Knox, die al zevende was in de Trofeo Laigueglia, maken deel uit van de selectie van de Belgische ploeg.

Bij Jumbo-Visma delen Steven Kruijswijk, George Bennett en Sepp Kuss het kopmanschap. Kruijswijk begon het seizoen met Parijs-Nice, waar hij in dienst van Roglič reed. In de Ronde van Catalonië eindigde hij zowel in 2017, 2018 als 2019 in de top tien. Ook Bennett zet na Parijs-Nice zijn seizoen in Catalonië voort. Bij zijn vorige twee deelnames in 2017 en 2018 reed hij naar de top tien. Kuss trapte zijn seizoen af met een zestiende plek in de UAE Tour. Let ook op Chris Harper, die in de Verenigde Arabische Emiraten vierde werd.

Bij UAE Emirates is het uitkijken naar Marc Hirschi. Het wordt het eerste optreden van de Zwitser, die met een etappezege in de Tour bekend werd bij het grote publiek, sinds zijn geruchtmakende transfer van DSM naar de ploeg van Matxin Joxean Fernández. In Catalonië mag hij zich meteen al eens testen in een rittenkoers van een week. Brandon McNulty was in Parijs-Nice hard op weg naar een mooi resultaat, tot hij de ronde na een lelijke val moest verlaten. De Amerikaan stond op dat moment derde in het klassement, na zijn vierde plek in de tijdrit.

Bij INEOS Grenadiers kwamen we Adam Yates al tegen, in Catalonië kruist hij voor het eerst in een profkoers de degens met zijn broer Simon Yates. De nummer tien van de Tirreno is samen met Lucas Hamilton, die vierde werd in Parijs-Nice, de kopman bij Team BikeExchange. Beide renners hebben sterke klimmers om zich heen, met Esteban Chaves en Tanel Kangert, die allebei in Catalonië aan hun seizoen beginnen. Yates was in de zevendaagse ronde al eens vierde, voor Hamilton wordt dit zijn debuut.

EF Education-Nippo is goed aan het nieuwe jaar begonnen met onder meer twee etappezeges in Parijs-Nice. Ook in Catalonië moet de ploeg van Jonathan Vaughters hoge ogen kunnen gooien. Hugh Carthy is een van de voornaamste blikvangers in het team. De nummer drie van de Vuelta was dit seizoen al knap derde in de Ardèche Classic. De Brit was in 2016, op 21-jarige leeftijd, al eens negende in Catalonië. Rigoberto Urán vervolgt aan de Spaanse Costa’s zijn seizoen na de Ster van Bessèges. En dan heeft de ploeg Jonathan Caicedo nog in de gelederen.

Arkéa-Samsic reist weliswaar met een wildcard af naar Catalonië, maar heeft wel een belangrijke kanshebber in huis met Nairo Quintana. De Colombiaan won de wedstrijd in 2016 en reed ook in 2018 naar het podium. Dit seizoen begon hij met een negende plaats in de Tour du Var, gevolgd door de vierde stek in de GP Industria. In de grote bergetappe van de Tirreno was Quintana niet tegen het klimgeweld van Tadej Pogačar en Simon Yates opgewassen, maar normaal gesproken moet hij in de Pyreneeënritten wel weer van zich kunnen laten spreken.

Movistar staat met de drietand Alejandro Valverde, Enric Mas en Marc Soler aan de start. Valverde was al driemaal eindwinnaar, terwijl Mas (negende in 2019) en Soler (derde in 2017, vijfde in 2018) al eens bij de beste tien eindigden. De tridente moet nog wel wat worden geslepen, want alle drie wisten ze nog niet te winnen dit seizoen. Valverde was eerder deze maand wel al hoopvol achtste in de GP Industria, terwijl Soler naar de elfde plaats in Tirreno-Adriatico reed. Miguel Ángel López is er niet bij en gaat zodoende zijn titel niet verdedigen.

Wilco Kelderman komt voor het eerst sinds zijn derde plek in de Giro d’Italia in actie. Eigenlijk zou de Nederlander in februari al zijn eerste wedstrijd voor BORA-hansgrohe rijden, maar een ongeval tijdens een training met een wervelbreuk en hersenschudding als gevolg gooide roet in het eten. Hij verwacht nog niet voor het klassement mee te strijden. Lennard Kämna is de andere troef bij de Duitse ploeg. Net als Kelderman begint de Duitser, die vorig jaar in de Tour een etappe won, in Catalonië aan zijn seizoen.

Trek-Segafredo heeft een interessante ploeg samengesteld voor de Ronde van Catalonië. Zo wist Gianluca Brambilla dit seizoen al de Tour du Var te winnen en naar de zesde plaats te rijden in de GP Industria. Giulio Ciccone was dan het seizoen weer goed begonnen in de Tour de La Provence met een zesde plek in de etappe naar de Mont Ventoux. Vervolgens eindigde hij vijfde in de Trofeo Laigueglia. En dan is er nog de pas 20-jarige Mattias Skjelmose, de verrassende nummer zes van de UAE Tour. Wat kan de jonge Deen in zijn tweede WorldTour-etappekoers op rij?

Groupama-FDJ gaat zonder uitgesproken kopman van start. Attila Valter en Matteo Badilatti zijn nieuw in de ploeg, maar krijgen wel al de vrijheid om zichzelf te laten zien. Valter liet zich in 2020 meermaals opmerken, onder meer met zijn tiende plaatsen in de Tour du Var en Gran Piemonte, zijn eindzege in de Ronde van Hongarije en zijn negende plek in de laatste bergetappe van de Giro. In de ploeg van Philippe Mauduit mag ook Sébastien Reichenbach voor zijn eigen kans koersen na een degelijk seizoensbegin in de Ardèche Classic en de Trofeo Laigueglia.

Wout Poels zou normaal gesproken de grootste kanshebber zijn bij Bahrain Victorious, maar de Nederlander keert in Catalonië terug in koers na een knieblessure. Die liep hij op bij een val in de UAE Tour en kostte hem zijn deelname aan Parijs-Nice. Daarom schuift de ploeg nu Hermann Pernsteiner en de beloftevolle Santiago Buitrago als kopmannen naar voren, terwijl Matej Mohorič op etappezeges mag jagen. Pernsteiner was twee jaar geleden al eens veertiende in de uitslag, de pas 21-jarige Buitrago reed dit seizoen naar de dertiende plek in de GP Industria.

AG2R Citroën vertoefde deze maand met een deel van de ploeg voor een hoogtestage al in Banyoles, waar de tijdrit gepland staat. François Bidard, Clément Champoussin, Tony Gallopin, Ben Gastauer en Jaakko Hänninen konden zo vast de laatste veertig kilometer van de bergetappe naar Vallter 2000 verkennen. Voor de pas 22-jarige Champoussin is de Ronde van Catalonië een mooie nieuwe kans om zich in een etappekoers van WorldTour-niveau te laten zien. De Fransman maakte al indruk in de Ardèche Classic (tweede) en de Trofeo Laigueglia (vierde).

Lotto Soudal keerde twee jaar geleden met een heel fraaie dagzege van Thomas De Gendt terug uit de Ronde van Catalonië. De Belgische rasaanvaller krijgt komende week opnieuw de kans om zijn kunsten te vertonen. Daarnaast mogen enkele jonge renners zich laten zien. Harm Vanhoucke reed deze maand naar de elfde positie in Parijs-Nice. Voor Maxim Van Gils, vorig seizoen de nummer drie in de Tour de Savoie Mont Blanc, en Sylvain Moniquet (in 2020 vierde in de Ronde van Lombardije U23) wordt dit de eerste kennismaking met een etappekoers op WorldTour-niveau.

Israel Start-Up Nation heeft enkele fraaie namen aan het vertrek. Chris Froome springt daarbij het meest in het oog. De Brit was in de UAE Tour weliswaar ver verwijderd van het podium, maar leek wel progressie te boeken. Michael Woods en Dan Martin moesten door gezondheidsproblemen Tirreno-Adriatico aan zich voorbij laten gaan, maar zijn er in Catalonië wel weer bij. Woods was in de Tour du Var dichtbij de eindzege, maar jaagt aan de Spaanse Costa’s vooral etappewinst na. Martin wist de rittenkoers in 2013 al eens te winnen.

Jai Hindley is normaal gesproken de klassementsrenner bij DSM. De runner-up van de Giro d’Italia maalde zijn eerste wedstrijdkilometers van het seizoen weg in Parijs-Nice, waar hij achttiende was in het eindklassement. In de bergetappe naar Valdeblore La Colmiane legde hij beslag op de tiende plek. Astana-Premier Tech mikt met de jonge Harold Tejada op een korte uitslag in het klassement. De 23-jarige Colombiaan was dit seizoen al achttiende in de Tour du Var. Met Vadim Pronskiy, Stefan de Bod en Luis León Sánchez wil de ploeg op etappezeges jagen.

---

Sprinters

Weinig topsprinters reizen af naar de zware Ronde van Catalonië. Wel presenteerde de organisatie trots de komst van Peter Sagan. Voor de drievoudige wereldkampioen wordt dit zijn debuut in de etappekoers. Zaterdag toonde de Slowaak al zijn goede vorm in Milaan-San Remo, waar hij vierde eindigde. BORA-hansgrohe heeft met Jordi Meeus echter nog een snelle man in de ploeg. De pas 22-jarige Belg was onlangs vierde in Nokere Koerse. Andere sprinters aan de start zijn onder meer Max Kanter (Team DSM) en Clément Venturini (AG2R Citroën).

---

Favorieten volgens WielerFlits
**** Adam Yates
*** João Almeida, Richard Carapaz
** Steven Kruijswijk, Brandon McNulty, Simon Yates
* Hugh Carthy, Lucas Hamilton, Sepp Kuss, Nairo Quintana

Website organisatie
Deelnemerslijst

---

Weer en TV

De Ronde van Catalonië wordt naar verwachting onder overwegend zonnige omstandigheden verreden. De temperatuur loopt dagelijks op tot 16 à 18 ℃. De wedstrijd is iedere dag live te volgen op Eurosport 1 en via de Eurosport Player en GCN+.

---