Voorbeschouwing: Ronde van Drenthe voor vrouwen 2019
foto: Cor Vos
zondag 17 maart 2019 om 07:00

Voorbeschouwing: Ronde van Drenthe voor vrouwen 2019

Na een stoffige Strade Bianche, met Annemiek van Vleuten als glorieuze triomfatrice, trekt het Women’s WorldTour-circus naar het noorden van Nederland. In plaats van witte wegen in het Toscaanse heuvelland staan er in Drenthe keienstroken en de mythische Col du Vam op het menu. Wie de grootste kanshebbers zijn om te triomferen in de Ronde van Drenthe? WielerFlits kijkt alvast vooruit.

Historie

Over de geschiedenis van de Ronde van Drenthe voor heren is al genoeg gezegd en geschreven. Maar de geschiedenis van de vrouwenkoers is amper behandeld. Gelukkig kunnen we daar nu verandering in brengen.

Strikt genomen wordt de wedstrijd waar we het nu over hebben pas sinds 2007 verreden, maar daarvoor reden ook al grote namen rond in het noorden van Nederland in een andere Ronde van Drenthe. In 1998 kwamen de vrouwen er voor het eerst kijken. Natuurlijk, vergeleken met de mannenwedstrijd – die dit jaar haar diamanten jubileum viert – is het een jonge wedstrijd, maar op de vrouwenkalender mogen we de jaarlijkse voorjaarsafspraak in Drenthe als klassiek beschouwen. Van de huidige Women’s WorldTour-kalender staan enkel de Trofeo Alfredo Binda (sinds 1974) en de Emakumeen Bira (sinds 1988) langer op de kalender.

Om maar te zeggen: dé fietsprovincie van Nederland, zoals Drenthe zich profileert, heeft wel wat met fietsende vrouwen. En fietsende grootheden hadden ook zeker wat met Drenthe. Leontien van Moorsel, Chantal Beltman, Suzanne de Goede en Sissy van Alebeek zijn maar enkele toppers die er voor de introductie van de wereldbekerwedstrijd al eens wonnen. Als we heel sec kijken naar de erelijst van deze wereldbeker-/WorldTour-koers kunnen we ook spreken van een fabuleus palmares. Het zal weinig wielerliefhebbers verbazen dat Marianne Vos met drie zeges (op rij!) de recordhouder is in deze wedstrijd, maar ook verder zien we enkel klasbakken terug. Dat zal komende zondag niet anders zijn.

Het Drentse wielerweekend was in het verleden zowel een etappekoers, een eendaagse en zelfs een driedaagse, maar nu bestaat de koers tegenwoordig uit twee wedstrijden. Twee dagen voor de tweede WorldTour-koers van het seizoen opent de Drentse Acht van Westerveld de Nederlandse Topcompetitie. Een mooi opwarmertje, waarin een hoop rensters al even kennis kunnen maken met de vernieuwde VAM-Berg. Ook het gevoel van de typische Drentse keien kunnen ze er al beleven. Maar waar de Drentse Acht van Westerveld een appetijtelijk voorafje is, is de Ronde van Drenthe een amuse, hoofd- en nagerecht ineen.

Laatste tien winnaressen Ronde van Drenthe
2009: flag-se Emma Johansson
2010: flag-nl Loes Gunnewijk
2011: flag-nl Marianne Vos
2012: flag-nl Marianne Vos
2013: flag-nl Marianne Vos
2014: flag-gb Elizabeth Deignan
2015: flag-be Jolien D’hoore
2016: flag-nl Chantal Blaak
2017: flag-dk Amalie Dideriksen
2018: flag-nl Amy Pieters

Femmy van Issum, voorzitster van Ronde van Drenthe staat beter bekend als de ‘Koningin van Drenthe’.- foto: Cor Vos


Vorig jaar

De lente begint met de Ronde van Drenthe. Althans, zo luidt de slogan van de wielerkoers. Een jaar geleden was daar echter weinig van te merken. Het was een grauwe, grijze dag in het Drentse landschap en voor een moddermasker hoefden die dag zelfs de ploegleiders en mecaniciens niet naar een schoonheidssalon. In gure weersomstandigheden bleek het lastig om uit het peloton weg te rijden. Op de steentjes, de VAM-Berg en het lokale circuit in Hoogeveen brak het peloton wel enkele malen, maar de grootste verschillen kwamen er dankzij valpartijen.

Gladde bochten maakten een einde aan de kansen van onder meer Chantal Blaak, Lotta Lepistö en Kirsten Wild, maar Amy Pieters bleef overeind. In de finale was ze nog betrokken bij wat aanvallen, maar uiteindelijk greep ze de overwinning in een sprint. In de Alteveerstraat ging ze al vroeg aan en Alexis Ryan en met name de andere snelle vrouwen achter haar hadden geen antwoord meer.

Amy Pieters haalde het vorig jaar nipt voor Alexis Ryan – foto: Cor Vos

1. flag-nl Amy Pieters (Boels-Dolmans) in 4u06m44s
2. flag-us Alexis Ryan (Canyon-Sram) z.t.
3. flag-au Chloe Hosking (Ale Cipollini) z.t.
4. flag-it Marta Bastianelli (Ale Cipollini) z.t.
5. flag-nl Marianne Vos (WaowDeals) z.t.


Parcours

Aan de Ronde van Drenthe wordt altijd gesleuteld. Toegegeven, er staan een paar dingen vast (keien, de VAM-Berg en de finish op de Alteveerstraat in Hoogeveen), maar toch kan het geen kwaad om het parcours nog eens nader te bestuderen.

Vorig jaar werd er gestart in Emmen. Dit jaar is Zuidwolde uitverkoren als startplaats van een opmerkelijk lange Ronde van Drenthe. Nee, we gaan niet beweren dat 165,7 kilometer een afstand is die vrouwen niet aankunnen, maar het is wel langer dan de maximale afstand die in de UCI-reglementen staat. Voor Women’s WorldTour-koersen is de maximale lengte namelijk vastgesteld op 160 kilometer. Als we de neutralisatie meerekenen komt deze Ronde van Drenthe zelfs uit op 170,8 kilometer. Opmerkelijk.

Maar veel belangrijker dan geneuzel over maximale koersafstanden (want van tien kilometer meer of minder gaan de rensters heus niet dood) is het parcours zelf. En dat nodigt zeker in deze periode van het jaar uit tot een mooie koers. Een massasprint? Niet gegarandeerd. Integendeel, met de voorspelde weersomstandigheden eerder niet dan wel.

Vanuit Zuidwolde is het slechts enkele kilometers rijden naar de finish. Als de koersdirectie (onder andere bestaande uit de Drentse oud-prof Christine Mos en Loes Markerink, in 2006 winnares van de meerdaagse) met de vlag heeft gezwaaid is het vierenhalve kilometer naar de eerste passage aan de meet. Daar kunnen rensters direct om premies sprinten, net als wanneer vijftien kilometer later de eerste passage over de VAM-berg op het programma staat.

Op de uit de kluiten gewassen vuilnisbelt liggen sinds vorig najaar al wat stenen, maar na een kilometer of veertig begint het grote stuiteren pas echt. In de meest noordelijke en oostelijke lus van de eendagskoers staan er diverse kasseienstroken op het programma. Herstel: keienstroken. Want de kasseienwegen die we kennen van Parijs-Roubaix en de Ronde van Vlaanderen zijn in Drenthe niet te vinden. De ondergrond is namelijk net even anders. Een nuance, maar toch.

De Drenthe keien – foto: Cor Vos

Na de keienstrook door de Boswachterij van Schoonloo is het goed zestig kilometer koersen voordat de twee laatste echt serieuze keienstroken bij Echten opdoemen. Deze twee stroken zijn vorig jaar nog uit het parcours gehaald, maar nu zijn de bospaden opnieuw aangelegd, waardoor ze in de finale zeker een rol zullen spelen. Na de laatste keienstrook is het nog goed tien kilometer koersen naar het hart van Hoogeveen. Dit jaar geen lokale rondes meer, maar direct afsprinten.

Keienstroken in de Ronde van Drenthe voor vrouwen 2019

1. VAM-Berg: van km 21,7 tot km 21,9 – lengte: 0,2 km
2. Wezup: van km 44,1 tot km 46,2 – lengte: 2,1 km
3. Schaapstreek: van km 52,5 tot km 56,1 – lengte: 3,6 km
4. Valtherzandweg: van km 58,4 tot km 62,2 – lengte: 3,8 km
5. Bosrand: van km 63,6 tot km 64,0 – lengte: 0,4 km
6. Exloo: van km 65,9 tot km 70,2 – lengte: 4,3 km
7. Boswachterij Schoonloo: van km 79,9 tot km 81,7 – lengte: 1,8 km*
8. VAM-Berg: van km 103,3 tot km 103,5 – lengte: 0,2 km
9. VAM-Berg: van km 114,4 tot km 114,6 – lengte: 0,2 km
10. Echtenseweg: van km 140,7 tot km 146,3 – lengte: 5,6 km
11. Echtenseweg: van km 153,5 tot km 156,3 – lengte: 2,8 km

*Deze keienstrook is vanwege de slechte staat van het wegdek uit het parcours geschrapt.

Een wel genoemde, maar nog niet besproken traditionele scherprechter is de VAM-Berg. Ach ja, de VAM-Berg, door organisatrice Femmy van Issum steevast de Col du VAM genoemd. Een benaming die strikt genomen natuurlijk nergens op slaat, maar het zegt wel veel over hoe er in Drenthe wordt gedacht over hun heuvel. Hun berg. Ze zijn er maar wat trots op dat er even buiten Wijster een helling ligt. Het is een klim met een zekere cultstatus, maar zeker geen gimmick. De helling doet namelijk gewoon pijn.

Buiten de Ronde van Drenthe was de bult voor fietsers lang niet toegankelijk, maar sinds afgelopen najaar ligt er een heus fietsparcours op de heuvel. Noorderlingen hoeven nu dus niet meer naar Limburg, de Ardennen of de Veluwe om even serieus bergop af te kunnen zien. Potsierlijk is het wel om te moeten klimmen met uitzicht op een nog actieve afvalverwerkingscentrale, maar misschien is dat ook juist weer de charme van de VAM.

Onze materiaalman Bastiaan Gaillard bedwong de vernieuwde VAM-Berg al! – foto: Joris Knapen

In plaats van één weg omhoog zoals de afgelopen jaren het geval was kan de organisatie nu kiezen uit vijf verschillende routes. En daar wordt natuurlijk grif gebruik van gemaakt. De eerste passage vroeg in de koers bestaat uit één beklimming (met keitjes!), maar de twee daaropvolgende passages zijn eigenlijk twee beklimmingen na elkaar. Op, af, op af. Eerst wordt de noordkant beklommen, waarna direct wordt afgedaald om vervolgens de zuidelijke zijde te bedwingen. Onderaan de twee afdalingen liggen scherpe bochten die zeker op hoge snelheid en met nat wegdek voor gevaar kunnen zorgen. Oppassen geblazen!

Hoewel de ‘Vamtoux’ niets voorstelt vergeleken met een Cauberg of de heuvels in Toscane, mogen we haar invloed op de wedstrijd zeker niet onderschatten. De vuilnisbelt (er liggen heel wat kilo’s Haags huisvuil onder de oppervlakte) kan wel degelijk het breekpunt zijn.

Start: 10.45 uur
Finish: 15.00-15.15 uur


Favorieten

Zoals wel duidelijk mag zijn: de koers lijkt op het eerste gezicht eenvoudig, maar dat is ze zeker niet. En dus gaan we in dit favorietenpraatje op zoek naar sterke toppers (liefst met een puike sprint, ter vergroting van de winstkansen) die naar Drenthe zijn afgereisd. Om maar met de sterkste van vorige week te beginnen: fans van Annemiek van Vleuten die hopen haar in het Drentse land aan het werk te zien komen bedrogen uit: Van Vleuten zal haar paarse Women’s WorldTour-leiderstrui in ieder geval niet actief verdedigen.

Toch heeft Mitchelton-Scott twee sterke ijzers in het vuur met de verraderlijk snelle Sarah Roy en met name Gracie Elvin. Voor de 30-jarige Australische kent de wedstrijd geen geheimen: “Op papier lijkt deze wedstrijd eenvoudig, maar dat is ze zeker niet. De smalle wegen, de keien, de wind en de VAM-Berg zorgen ervoor dat het altijd een onvoorspelbare koers is.” Eén ding lijkt zeker: als wind en regen van de partij is zal Elvin van voren meestrijden.

In een zeldzaam zonnige editie (2016) werd Elvin knap tweede achter Blaak – foto: Cor Vos

Iemand die ook om kan gaan met abominabel weer is Alice Barnes. Zij wordt namens Canyon-Sram naar voren geschoven als één van de vrouwen die kunnen scoren. De jonge, talentvolle Britse liet vorig jaar tijdens de Healthy Ageing Tour bijvoorbeeld al zien dat ze kan genieten van een windfestijn. Nu ze een jaar ouder en sterker is heeft Barnes reële kans om te scoren. “De Ronde van Drenthe is een echte uitputtingsslag”, weet ze nog van voorgaande deelnames.

Of laat Alexis Ryan – de nummer twee van vorig jaar – zich namens Canyon-SRAM weer van voren in de uitslag opmerken? Als beide dames het niet aan blijken te kunnen kan de bontgekleurde formatie ook nog altijd rekenen op de Duitse Lisa Klein. Geen topfavorieten, maar zeker prima outsiders.

Dat ook Boels-Dolmans met een beresterke ploeg aan de start komt zal niemand verbazen. Anna van der Breggen en Annika Langvad zijn vanwege deelname aan de Cape Epic niet beschikbaar voor de formatie, maar of ze die twee zullen missen? De ploeg stuurt immers de laatste vier winnaressen naar het noorden van Nederland. En gezien hun track record in de Ronde van Drenthe is het logisch om weer een zege van de formatie te verwachten.

Slaagt Canyon-SRAM er dit jaar wel in de koers winnen? – foto: Cor Vos

De vraag is: zit dat erin? Zeker. Hoewel ze niet traag is moet Chantal Blaak het vermoedelijk van de aanval hebben, terwijl titelverdedigster Amy Pieters, Amalie Dideriksen en de pijlsnelle Belgische Jolien D’hoore** allemaal kunnen winnen als het een sprint wordt. Ook interessant zal het zijn om te zien wat Jip van den Bos kan. Met haar heeft de meest succesvolle wielerploeg van de afgelopen jaren misschien nog wel een kanshebber in huis, al zullen er tijdens de koers ook keuzes moeten worden gemaakt. Vijf kapiteins op één schip is immers een beetje te veel van het goede.

**Update: tijdens de Drentse Acht van Westerveld brak D’Hoore haar sleutelbeen. Ze zal dan ook niet in actie komen in de Ronde van Drenthe.

Kan Jolien D’hoore ook in een ander tenue de Ronde van Drenthe winnen? – foto: Cor Vos

Team Sunweb, één van de in totaal zes Nederlandse ploegen die aan het vertrek staan, stuurt met Floortje Mackaij ook een outsider naar de koers. De Woerdense krullenbol gedijt vaak prima bij slecht weer. Ook de voorjaarsklassiekers met steentjes in het parcours liggen haar wel.

Ook bij de door de vakantieboer gesponsorde wielerformatie is het dringen geblazen, want ook thuisfavoriet Janneke Ensing en Lucinda Brand kunnen zomaar voor hun eigen kansen gaan. En wat te denken van Susanne Andersen? Voor de Noorse wordt dit haar eerste WorldTour-koers in dienst van Team Sunweb wordt. Als zij in staat is te overleven kan ze haar snelle benen benutten om een topuitslag te realiseren.

Floortje Mackaij – foto: Cor Vos

Dé vrouw van het seizoen en dé topfavoriet is voorlopig Marta Bastianelli. In elke koers die ze dit jaar reed maakte ze indruk. Tweede in de Omloop het Nieuwsblad, winst in de Omloop van het Hageland en razendknap vierde in de Strade Bianche. Het zijn prestaties die haar al bij diverse volgers de bijnaam Beastianelli op heeft geleverd.

Of ze deze bijnaam ook in het noorden van Nederland eer aan kan doen? Tijdens haar laatste twee deelnames aan de Ronde van Drenthe eindigde ze steevast in de top vijf. En aangezien ze dit seizoen misschien wel sterker is dan ooit kunnen we maar beter ernstig rekening houden met het scenario dat Bastianelli in de laatste kilometers ineens als een duveltje uit een doosje schiet.

Geslepen vos in bloedvorm: schrijf Bastianelli maar op voor zondag – foto: Cor Vos

Lotta Lepistö is voorlopig één der zegekoninginnen van het seizoen. Ze won weliswaar nog niet de grootste koersen in dienst van Trek-Segafredo (twee ritten in de Valenciaanse wielerweek), maar dat deed ze telkens wel op keurige wijze. Haar meest indrukwekkende prestatie is haar tweede plaats in de Omloop van het Hageland, net achter Bastianelli. Als ze net even iets eerder was aangegaan dan had ze de sprint van de geslepen Italiaanse gewonnen.

In Drenthe kan Lepistö het beste gewoon haar manier van rijden blijven hanteren: zorgen dat je continu in de frontlinie zit om zoveel mogelijk problemen te vermijden en dan op het juiste moment toeslaan. Het is een koerswijze die energie kost, maar tegelijkertijd ook resultaat oplevert. Wie weet neemt ze hier wel gepaste wraak op vorig jaar, toen een valpartij in de slotfase haar zuur opbrak.

Wie wedstrijdbeelden van de Omloop van het Hageland zag kon ook een loeisterke Ellen van Dijk zien. Zij forceerde daar in volle finale met een angstaanjagend sterke kopbeurt eigenhandig het pad voor Lepistö, die het vervolgens net niet kon afmaken. In eigen land natuurlijk perfect een dubbelrol spelen: knechten voor Lepistö als het moet en wegrijden als het kan.

Ook dit jaar dendert Lepistö weer in haar Finse kampioenstrui over de Drentse keien – foto: Cor Vos

De laatste kilometers waren er voor Marianne Vos net even teveel aan in de Strade Bianche. Desondanks getuigt een zevende plaats in Siena niet van matige benen en in Drenthe vindt Vos een parcours dat nog iets meer op haar lijf is geschreven. Ze won tijdens haar allerbeste jaren drie keer in Hoogeveen, en de kans is zeker aannemelijk dat er nu een vierde zege bij komt. Gladde wegen moeten voor iemand met zulke geweldige stuurkunsten geen grote problemen opleveren. Op wat voor manier ze zal proberen de koers te winnen? Aanvallen. Of toch sprinten. Vos kan gelukkig kiezen.

Helse weersomstandigheden deerden Vos bij haar laatste zege in Drenthe allerminst – foto: Cor Vos

Kirsten Wild leek vorig jaar hard op weg naar eindelijk een zege in de Ronde van Drenthe. Na twee tweede plaatsen in 2011 en 2012 moest het in 2018 maar eens lukken. Na een magistraal WK op de baan was er eigenlijk geen twijfel mogelijk wie in Hoogeveen zou winnen als het een sprint zou worden. Maar zover kwam het niet. In de finale was ze één van de rensters die onderuit kukelde.

Nu heeft Wild opnieuw een geweldig wereldkampioenschap achter de rug. Op het Siberische hardhout in het Poolse Prúszkow moest je van extreem goeden huize komen om de 36-jarige te kloppen. Ook nu is de Ronde van Drenthe haar seizoensopening. Dat kan maar een ding betekenen: als de koers in een sprint eindigt is het tijd voor zoete wraak.

Veel kansen gaat Kirsten Wild niet meer krijgen om de Ronde van Drenthe te winnen – foto: Cor Vos

Tot slot van dit favorietenpraatje kunnen we nog een hele hoop namen noemen. Slagen rensters als Elisa Balsamo, Lotte Kopecky of Malgorzata Jasinska er bijvoorbeeld in ongenadig hard uit de hoek te komen? Het behoort zeker tot de mogelijkheden. Maar wie we als tiende en laatste renster naar voren schuiven?

Lorena Wiebes. De seizoensrevelatie van 2018 heeft van de Ronde van Drenthe haar eerste grote doel van het seizoen gemaakt. Voorlopig zijn haar resultaten nog niet om lyrisch van te worden, maar in de Ronde van Drenthe heeft ze desondanks een kans. Het devies voor haar? Wachten, volgen en toeslaan wanneer het moet. Dankzij een vlijmscherpe sprint heeft de in het zalmroze gehulde Mijdrechtse van Parkhotel Valkenburg in de slotkilometer een geweldige troef achter de hand. Levert haar dat op de dag waarop ze twintig kaarsjes mag uitblazen een mooi verjaardagscadeau op?

In het zalmroze van Parkhotel Valkenburg valt Wiebes in ieder geval lekker op – foto: Cor Vos

Favorieten volgens WielerFlits
**** Marta Bastianelli
*** Lotta Lepistö, Marianne Vos
** Kirsten Wild, Amy Pieters, Jolien D’Hoore
* Lorena Wiebes, Gracie Elvin, Floortje Mackaij, Alice Barnes

Website organisatie
Deelnemerslijst


Weer en TV

De weergoden zijn het peloton niet gunstig gezind. Volgens Weeronline zal de regen de hele dag van de partij zijn. De voorspelde windkracht vijf zal ook invloed hebben op de wedstrijd. Zal het waaieralarm klinken? Alle kans!

RTV Drenthe zal de Ronde van Drenthe vanaf 13.45 uur live uitzenden. Ook op RTV Oost en de website van de NOS zullen de verrichtingen van de rensters te aanschouwen zijn.

RIDE Magazine

Om te reageren moet je ingelogd zijn.