Terwijl iedere koersliefhebber in de maand juli volledig aangestoken is door het Tourvirus, staat men in Oostenrijk ook aan de vooravond van een koers met traditie. De 69e editie van de Internationale Österreich Rundfahrt (2.HC), waar de pure klimmers hun klimmershart kunnen ophalen, zal op zondag 2 juli van start gaan. De winnaar van vorig jaar, Jan Hirt, reed dit seizoen een uitstekende Giro d’Italia. WielerFlits neemt de koers en de deelnemerslijst nauwkeurig onder de loep.

Historie
Oostenrijk is wellicht één van de mooiste fietsgebieden van Europa. Het land van de Apfelstrudel en grote componisten als Mozart staat bekend om zijn vele bergen. In 1949 besloot men een nationale wielerronde voor amateurs op te richten. Niet geheel verrassend prijken er voor het merendeel thuisrijders op de erelijst, maar liefst 33 keer ging de eindzege naar een Oostenrijker. Bekendere Oostenrijkse klimmers vinden we in de persoon van Georg Totschnig (1993 en 2000), Gerrit Glomser (2002 en 2003) en Thomas Rohregger (2008) terug op de erelijst.

Cadel Evans wist twee keer de Ronde van Oostenrijk te winnen – foto: Sirotti

Vijf keer was een Nederlander de sterkste in het eindklassement. In de jaren zestig wisten René Lotz (1960), Jan Pieterse (1963), Rini Wagtmans (1967), Jan Krekels (1968) en Matthijs de Koning (1969) de scalp mee naar Nederland te nemen. Onze zuiderburen staan met de betreurde Frank Vandenbroucke (1996) en Stijn Devolder (2007) op de erelijst als eindlaureaten. De voorbije tien jaar wonnen renners van negen verschillende nationaliteiten het eindklassement van de Ronde van Oostenrijk. Oud-wereldkampioen en Tourwinnaar Cadel Evans is de grootste naam op de erelijst. De Australiër zegevierde in 2001 en 2004.

Vorig jaar ging de Tsjech Jan Hirt er met de eindzege vandoor. Op de vijfde dag naar Edelweißspitze klom hij naar de overwinning. De leiderstrui gaf de renner van CCC Sprandi Polkowice daarna niet meer af. De reeds dopinggeschorste Nicola Ruffoni pakte twee ritoverwinningen in de massasprint, terwijl specialist William Clarke de klimproloog van 600 meter op de Kitzbüheler Horn won. Daarnaast boekten zowel Clément Venturini, Frederik Backaert, Simone Sterbini als Brendan Canty vorig jaar hun eerste profoverwinning in Oostenrijk.

Laatste tien winnaars
2007 – Stijn Devolder
2008 – Thomas Rohregger
2009 – Michael Albasini
2010 – Riccardo Ricco
2011 – Fredrik Kessiakoff
2012 – Jakob Fuglsang
2013 – Riccardo Zoidl
2014 – Peter Kennaugh
2015 – Victor De La Parte
2016 – Jan Hirt

Parcours

De organisatie van de Ronde van Oostenrijk heeft net als de voorbije jaren gesleuteld aan haar parcours. De 600 meter korte klimproloog op de Kitzbüheler Horn is vervangen door de klimproloog van 800 meter in Graz naar de Schlossberg. Ook is de wedstrijd geen achtdaagse meer, want de koers duurt dit jaar één dag korter. Maar het recept voor de eindzege blijft wel lekker simpel: de klimgeiten zullen het verschil maken tijdens de bergritten naar de Kitzbüheler Horn en St. Johann – Alpendorf.

Zondag 2 juli 2017 – Proloog: Graz › Schlossberg (0,8 km)

De 69e editie van de Internationale Österreich-Rundfahrt-Tour of Austria, zoals de koers volledig heet, wordt zoals gezegd afgetrapt met een klimproloog in de Oostenrijkse stad Graz. De renners maken een ultrakorte individuele rit tegen de klok over een stijgend parcours van 0,8 kilometer. Gemiddeld loopt hier de weg 10,4% omhoog. Zegeviert een proloogspecialist of gaat er een klimgeit met de overwinning vandoor?

Maandag 3 juli 2017 – Eerste etappe: Graz › Wien (193,8 km)

De weinige sprinters die van de partij zijn in Oostenrijk, zullen de eerste rit in lijn met rood in hun agenda omcirkeld hebben. Vandaag staat de vlakste etappe op het programma. Met de slechts 800 hoogtemeters die vandaag overbrugd moeten worden, mogen de aanwezige sprintersploegen deze kans niet laten liggen. Halverwege de etappe is de Monichkirchen (12 km aan 3,7% gemiddeld) de enige noemenswaardige hindernis op weg naar de Oostenrijkse hoofdstad Wenen. Welke spurter laat zijn concurrenten wenen?

Dinsdag 4 juli 2017 – Tweede etappe: Wien › Pöggstall (199,6 km)

De tweede etappe – vanuit Wenen naar Pöggstall – wordt voor de sprinters waarschijnlijk te lastig. Op het menu staat drie keer de Jasenegg. De laatste top van de heuvel van tweede categorie (2km aan 4,7%) ligt op vijf kilometer van de streep. Een geknipte etappe voor Tom-Jelte Slagter, Jhonatan Restrepo of Moreno Moser.

Woensdag 5 juli 2017 – Derde etappe: Wieselburg › Altheim (226,2 km)

De Oostenrijkse wegen zijn nooit vlak te noemen, maar de derde etappe biedt een grote kans op een massasprint. Onderweg naar Altheim moeten drie bergjes van de derde categorie beklommen worden, waarvan de laatste ligt op een kleine dertig kilometer van de streep. De explosieve renners kunnen voor een interessante finale zorgen op de Maria Schmolln (1 km aan 9,9%). De laatste tien kilometer zijn vlak. Kan Wouter Wippert Elia Viviani bedreigen?

Donderdag 6 juli 2017 – Vierde etappe: Salzburg › Kitzbüheler Horn (82,7 km)

Zonder enige twijfel is de 83 kilometer korte etappe van Salzburg naar de Kitzbüheler Horn de koninginnnenetappe van deze editie. Elke renner kijkt met angst en beven naar het profiel van de slotklim. De aankomst ligt namelijk op de meest mythische berg van Oostenrijk: de 9,8 kilometer lange Kitzbüheler Horn. Het gemiddelde percentage van deze beklimming is maar liefst 12,9%, de maximale percentages zijn 18%. Alleen een pure klimmer zal kans maken op de dagzege.

Vrijdag 7 juli 2017 – Vijfde etappe: Kitzbühel › St. Johann – Alpendorf (212,5 km)

Door het grote aantal klimkilometers zal de grootste strijd geleverd worden door de achterblijvers en de sprinters. In de voorlaatste rit is de tijdslimiet hun grootste tegenstander. In de kop van de wedstrijd zal daar weinig van te merken zijn. Het begin van de 212 kilometer lange etappe is bijzonder bergachtig met beklimmingen van de Felbertauern (1ste categorie), de Iselsberg (2e categorie) en de Glocknerkönig (buitencategorie). Na 150 kilometer in de bergachtige etappe staat ook nog de Fuscher Törl (2e categorie) op het menu. Daarna volgen een afdaling en vlakke vallei van 60 kilometer naar St. Johann – Alpenbdorf. Ook aan de finish gaat het lichtjes bergop.

Zaterdag 8 juli 2017 – Zesde etappe: St. Johann – Alpendorf › Wels (203,9 km)

De slotetappe kent meteen een lastige beginfase met drie gecategoriseerde heuvels. Het hoogste punt dat het peloton in deze rit bereikt, is 969 meter boven zeeniveau. Dat is op tweede beklimming van de dag. Op 90 kilometer voor de eindmeet ligt nog de laatste heuvel van tweede categorie. Desondanks lijkt een massasprint het meest verwachte scenario. De drager van de leiderstrui zou normaal gezien niet meer in de problemen mogen komen.

Favorieten
De Ronde van Oostenrijk lijdt gezien de deelnemerslijst duidelijk onder het geweld van de Tour de France. Bij het aanwijzen van favorieten voor het klassement, moeten we vooral kijken naar renners die de voorbije weken al op een goed niveau reden. Ook zullen veel subtoppers en jonge talenten de unieke kans krijgen om zichzelf in de kijker te rijden. Dit gegeven zal samen met het lastige parcours ongetwijfeld tot veel spektakel leiden.

Er staan in Oostenrijk achttien ploegen aan de start, waarvan vier uit de WorldTour. De grootste naam op de deelnemerslijst is zonder enige twijfel die van Ilnur Zakarin. De Rus van Katusha-Alpecin heeft er een uitstekende Ronde van Italië opzitten met een vijfde plaats in het eindklassement. De klimmer werd vorige week Russisch kampioen in het tijdrijden. De Ronde van Oostenrijk en de Ronde van Polen zijn voor Zakarin zijn twee voorbereidingswedstrijden richting de Ronde van Spanje. Als Zakarin het laat afweten, heeft de Zwitserse formatie Rein Taaramaë nog achter de hand. De Est piloteerde in Sölden op indrukwekkende wijze Simon Spilak naar de eindoverwinning in de Ronde van Zwitserland.

Zakarin in duel met Giro-eindwinnaar Tom Dumoulin – foto: Sirotti

Het Kazakse Astana komt toch met een man voor het klassement aan de start, maar gaat met onder meer Moreno Moser en Oscar Gatto voor dagzeges in de lastige overgangsetappes. Ondanks de gebroken duim die Miguel Angel Lopez opliep tijdens de Ronde van Zwitserland, maakt de Colombiaan zijn opwachting in Oostenrijk. Ook bij Cannondale-Drapac is het de vraag of ze een renner hebben die een gooi kan en wil doen naar eindwinst. Specialist William Clarke doet alvast een gooi naar de eerste leiderstrui tijdens de proloog. Spurter Wouter Wippert staat al meer dan twee jaar droog. Kan hij eindelijk zijn eerste zege voor de Amerikaanse formatie boeken?

De Aussies Lachlan Morton (25) en Ben O’Connor (21) zijn de speerpunten van Dimension Data. Morton rijdt een goed seizoen met top-10 noteringen in het eindklassement van de Ronde van Oman (achtste) en de Amgen Tour of California (zevende). Neoprof O’Connor werd vorig jaar derde in de beloftenkoers Tour de Savoie Mont Blanc en dit seizoen finishte hij als achtste in de Ronde van Langkawi. Ryan Gibbons, één van de sprintrevelaties uit de voorbije Ronde van Italië, is ook van de partij.

CCC Sprandi Polkowice selecteerde titelverdediger Jan Hirt na zijn uitstekend voorjaar niet en rekent daardoor op thuisrijder Felix Grossschartner. De 23-jarige klimmer finishte in april als vierde in de Ronde van Kroatië. Oorspronkelijk was Nicolas Edet aangeduid als kopman voor Cofidis in de Ronde van Oostenrijk, maar de Franse aanvaller vervangt de oververmoeide Geoffrey Soupe in de Tour. Zijn ploegmaat Stephane Rossetto was de nummer vijf van 2016, dus met hem moet ook dit jaar rekening gehouden worden. Bij Delko Marseille Provence KTM is het uitkijken naar de tweevoudige eindwinnaar van de Tour de San Luis, Daniel Diaz en Delio Fernandez, die vorig jaar vierde werd alhier.

Weening won vorig jaar een etappe in de Ronde van Zwitserland – foto: Sirotti

Roompot-Nederlandse Loterij is de enige Nederlandse ploeg in de Oostenrijkse rittenkoers. De oranje formatie gaat zonder hun sprinters Coen Vermeltfoort, André Looij en Raymond Kreder van start, waardoor de ploeg via de lange ontsnappingen op zoek moet naar dagsucces. De ervaren rotten Pim Ligthart en Pieter Weening zijn daarvoor de geschikte pionnen op het na een lange vlucht af te werken.

Op de prestaties van Gazprom-RusVelo-renners Alexander Foliforov en Sergey Firsanov valt er geen peil op te trekken. Op basis van hun uitslagen dit seizoen zullen ze geen rol van betekenis spelen, maar het kan zomaar dat één van de twee Russen in Oostenrijk hun beste seizoensprestatie neerzet. Aqua Blue Sport en Israel Cycling Academy hebben met respectievelijk Peter Koning en Dennis van Winden elk één Nederlander in hun achttal opgenomen. Wat kan Aqua Blue Sport-renner Stefan Denifl nog uit zijn benen schudden? De Oostenrijker werd ooit nog zevende in Parijs-Nice en vijfde in de Grand Prix Cycliste de Montréal.

Wat kan oud-winnaar Zoidl in zijn thuiskoers? – foto: Sirotti

Daarnaast zijn er nog zes continentale teams aanwezig. Één ploeg uit het continentaal circuit willen we alvast met zekerheid meegeven: Felbermayr-Simplon Wels. In de voorbije Oberösterreichrundfahrt (2.2) bezette de Oostenrijkse ploeg met Stephan Rabitsch, Riccardo Zoidl (oud-winnaar van de Ronde van Oostenrijk) en Markus Eibegger de eerste drie plaatsen in het eindklassement. Eiberger droeg vorig jaar één dag de leiderstrui in de Ronde van Oostenrijk en werd zevende in het eindklassement. Ook ploeggenoot Matija Kvasina is in vorm, door recent de Kroatische tijdrittitel en de eindzege in de Flèche du Sud voor zich op te eisen. Een ploeg om in de gaten te houden.

Favorieten volgens WielerFlits
**** Ilnur Zakarin
*** Rein Taaramäe en Miguel Angel Lopez
** Lachlan Morton, Felix Grossschartner en Riccardo Zoidl
* Ben O’Connor, Stefan Denifl, Delio Fernandez en Markus Eibegger

Deelnemerslijst