Terwijl 1.200 kilometer verderop aan de Europese westkust het startsein wordt gegeven voor de Tour de France, begint in Centraal-Europa de 70e editie van de Ronde van Oostenrijk (2.HC). In deze Österreich Rundfahrt kunnen de pure klimmers hun hart ophalen, want er moeten liefst 23.000 hoogtemeters worden beslecht. Stefan Denifl was vorig jaar de eindwinnaar, nadat hij in de vierde etappe naar de Kitzbüheler Horn de leiderstrui veroverde. Wat kan de Oostenrijker in 2018 verwachten in zijn thuisland? WielerFlits kijkt vooruit!

Historie
Oostenrijk is wellicht één van de mooiste fietsgebieden van Europa. Het land van de Apfelstrudel en grote componisten als Mozart staat bekend om zijn vele bergen. In 1949 besloot men een nationale wielerronde voor amateurs op te richten. Niet geheel verrassend prijken er voor het merendeel thuisrijders op de erelijst; maar liefst 34 keer ging de eindzege naar een Oostenrijker. De meest succesvolle is Wolfgang Steinmayr met vier eindzeges. Bekendere Oostenrijkse klimmers vinden we in de persoon van Georg Totschnig (1993 en 2000), Gerrit Glomser (2002 en 2003) en Thomas Rohregger (2008) terug op de erelijst.

Tom-Jelte Slagter won vorig jaar een etappe in de Ronde van Oostenrijk – foto: EXPA/ JFK

Vijf keer was een Nederlander de sterkste in het eindklassement. In de jaren zestig wisten René Lotz (1960), Jan Pieterse (1963), Rini Wagtmans (1967), Jan Krekels (1968) en Matthijs de Koning (1969) de hoofdprijs mee naar Nederland te nemen. Onze zuiderburen staan met de betreurde Frank Vandenbroucke (1996) en Stijn Devolder (2007) op de erelijst als eindlaureaten. De voorbije tien jaar wonnen renners van acht verschillende nationaliteiten het eindklassement van de Ronde van Oostenrijk. Oud-wereldkampioen en Tourwinnaar Cadel Evans is de grootste naam op de erelijst. De Australiër zegevierde in 2001 en 2004.

Vorig jaar ging Stefan Denifl er met de eindzege vandoor. De Oostenrijker eindigde als tweede in de vierde etappe naar de Kitzbüheler Horn en werd daardoor de nieuwe klassementsleider. De leiderstrui gaf hij daarna niet meer af. Oscar Gatto won de ultrakorte klimproloog van 800 meter, waarna Elia Viviani het snelst sprintte in de eerste rit in lijn. Tom-Jelte Slagter pakte vervolgens de etappe rit door de groepssprint te winnen na de heuvelachtige slotfase. Daarna was het opnieuw Elia Viviani die zegevierde. De drie laatste ritten waren een prooi voor Miguel Ángel López, Ben O’Connor en Clément Venturini.

Laatste tien eindwinnaars
2008 – Thomas Rohregger
2009 – Michael Albasini
2010 – Riccardo Ricco
2011 – Fredrik Kessiakoff
2012 – Jakob Fuglsang
2013 – Riccardo Zoidl
2014 – Pete Kennaugh
2015 – Victor De la Parte
2016 – Jan Hirt
2017 – Stefan Denifl

Parcours

De klimproloog is dit jaar verdwenen uit het parcours van de Ronde van Oostenrijk. De afgelopen twee jaar begon de rittenkoers nog met een ultrakorte rit tegen de klok van 600 meter (2016) en 800 meter (2017), maar dit jaar is gekozen voor een openingsrit in lijn met start en finish in Feldkirch. Het is sowieso tevergeefs zoeken naar tijdritkilometers – de parcoursbouwers hebben de discipline deze keer weggelaten. Ook is de wedstrijd geen zevendaagse meer, maar duurt de koers dit jaar één dag langer. Het recept voor de eindzege blijft onveranderd: de klimgeiten hebben genoeg kansen om het verschil te maken.

Zaterdag 7 juli: Etappe 1 – Feldkirch-Feldkirch (152,8 km)

De 70e editie van de Ronde van Oostenrijk begint in het uiterste westen van het land, in de deelstaat Vorarlberg die bekendstaat om de veelzijdige natuur- en cultuurlandschappen en de bijzondere mix tussen oude en moderne architectuur. De aftrap voor de rittenkoers wordt gegeven in Feldkirch, vlakbij de grens met Liechtenstein. De renners rijden vier lokale ronden van 38,2 kilometer over geaccidenteerd terrein via de plaatsen Nenzing en Schnifis. In de tweede en derde ronde zijn er bergpunten te verdienen in Schnifis en bij de Schwarzer See. De finish is na 152,8 kilometer op de Leonhardsplatz in Feldkirch.

Start: 11:00
Finish: 14:30-14:51

Zondag 8 juli: Etappe 2 – Feldkirch-Fulpmes/Telfes (181,5 km)

De tweede etappe start opnieuw in Feldkirch en het peloton wordt vervolgens geleid naar de deelstaat Tirol, in het hart van de Alpen. Dat betekent dat er flink geklommen moet worden vandaag. In de beginfase gaan de wegen al meteen omhoog en bereiken de renners na zo’n 40 kilometer fietsen de voet van de Arlberg (11,4 km à 6,2%), een klim van de eerste categorie. Daarna is er even tijd om op adem te komen. Na 103,6 kilometer zijn er opnieuw bergpunten te verdienen op de Imster Berg en dan duurt het nog een kleine vijftig kilometer tot de onstuimige slotfase begint. De beklimming van Axams luidt de ontknoping in, want daarna moet er in 25 kilometer nóg stevig worden geklommen – de laatste keer naar de finish in het pittoreske Telfes.

Start: 11:00
Finish: 15:16-15:44

Maandag 9 juli: Etappe 3 – Kufstein-Kitzbüheler Horn (133,6 km)

De Ronde van Oostenrijk blijft nog even in Tirol voor de derde etappe, die begint in de kleine vestingstad Kufstein. Daar zijn in het verleden al eens etappes gestart en gefinisht in de Deutschland Tour en de Tour of the Alps. De plaats is later dit jaar bovendien het decor voor de WK wielrennen. De renners rijden eerst richting het zuidwesten om vervolgens na een lus om te keren en via dezelfde wegen terug te koersen naar Kufstein, dat vervolgens wordt doorkruist. Na zo’n 75 kilometer moet er voor het eerst worden geklommen bij de Walchsee en vijftien kilometer later in Schwendt. Het venijn zit hem echter in de staart, want de finishlijn is getrokken op de flanken van de Kitzbüheler Horn (7,6 km à 12,3%) – de eerste klim van de buitencategorie.

Start: 11:00
Finish: 14:16-14:38

Dinsdag 10 juli: Etappe 4 – Kitzbühel-Prägraten (143 km)

Aan de voet van de slotklim van gisteren, gaat de Oostenrijkse rittenkoers verder met de vierde rit. Kitzbühel is haast traditiegetrouw gastheer tijdens de Ronde van Oostenrijk. De afgelopen jaren was de Tiroler plaats een vaste waarde in het routeschema van de rittenkoers en dat is dit jaar niet anders. Daarvandaan rijdt het peloton zuidwaarts richting Lienz, maar voordat die plaats wordt bereikt moet eerst de Felbertauernpas (15,1 km à 5,5%) van de eerste categorie worden beslecht. Vanuit Lienz rijden de renners terug naar Matrei, waar linksaf wordt geslagen voor de vijftien slotkilometers. Net als gisteren is de aankomst bergop, ditmaal in Prägraten – een beklimming van de tweede categorie. Pieter Weening won hier al eens in 2009.

Start: 11:00
Finish: 14:30-14:51

Woensdag 11 juli: Etappe 5 – Matrei-Grossglockner (92,9 km)

Matrei is de startplaats van de vijfde etappe van de Ronde van Oostenrijk – met slechts 92,9 kilometer de kortste van deze koersweek. Het peloton rijdt in de beginfase richting Kitzbühel over deels dezelfde wegen als gisteren, waardoor wederom de Felbertauernpas moet worden bedwongen. De koers laat Kitzbühel ditmaal links liggen en slaat bij Mittersill rechtsaf. Er volgt zo’n dertig kilometer door het dal, tot de Grossglockner opdoemt – de hoogste berg van Oostenrijk. Daarna is het klimmen geblazen op de flanken van de bergpas Fuscher Törl, die deel uitmaakt van de Grossglockner. Voor de tweede keer deze week wordt er dus gefinisht na een klim van de buitencategorie.

Start: 11:00
Finish: 13:29-13:46

Donderdag 12 juli: Etappe 6 – Knittelfeld-Wenigzell (167,4 km)

De Ronde van Oostenrijk gaat verder in de deelstaat Stiermarken, in het centrum van het land. Deze zesde etappe start in Knittelfeld en leidt de renners oostwaarts richting de grens met Hongarije. De eerste zeventig kilometer kennen weinig hoogteverschillen, maar daarna gaat het op en af – te beginnen met de Schanzsattelpas (10,3 km à 6,1%) van de eerste categorie. Dan volgen de Bühlhofer en de Riegersberg na respectievelijk 20 en 45 kilometer. Ook in de laatste vijftig kilometer is het nooit echt meer vlak. De koers passeert aankomstplaats Wenigzell voor het eerst na 141,9 kilometer, maar dan volgt er nog een lus van 35 kilometer met daarin een niet-gecategoriseerde klim. Bij de tweede passage van Wenigzell wordt de balans opgemaakt.

Start: 11:00
Finish: 15:22-16:01

Vrijdag 13 juli: Etappe 7 – Waidhofen an der Ybbs-Sonntagberg (129,3 km)

Waidhofen an der Ybbs is de startplaats van de voorlaatste etappe van de Ronde van Oostenrijk. Net als op de openingsdag gaat deze rit over vier ronden op een lokaal circuit, ditmaal zijn de rondjes 29,8 kilometer lang. Het zwaartepunt in het parcours is de Sonntagberg (3,6 km à 9,3%), waar bergpunten zijn te verdienen. Als startplaats Waidhofen voor de vierde keer wordt gepasseerd, volgen nog tien kilometer naar opnieuw de Sonntagberg waar de aankomstlijn is getrokken. De Sonntagberg was al enkele malen eerder aankomstplaats in de Oostenrijkse rittenkoers, voor de laatste keer in 2016. Brendan Canty, die momenteel uitkomt voor EF Education First-Drapac, kwam toen met een kleine voorsprong als eerste boven.

Start: 12:00
Finish: 15:05-15:25

Zaterdag 14 juli: Etappe 8 – Scheibbs-Wels (163,2 km)

De slotrit start in Scheibbs, waarvandaan de renners richting het westen koersen. Na 15 kilometer staat al de eerste klim op het menu in Luft. Veel bergpunten zijn er vandaag echter niet meer te verdelen, want deze beklimming en de twee in Wiesenhöhe en Kremsmünster zijn slechts van de derde categorie. De laatste hindernis ligt op ruim zestig kilometer van de finish, waardoor de kans dat er gesprint gaat worden groot is. Na 147 kilometer kunnen de renners de aankomst alvast een eerste keer verkennen, waarna nog twee lokale ronden van acht kilometer volgen. De finish is na 163,2 kilometer in Wels en dan weten we wie de opvolger is van Stefan Denifl.

Start: 11:00
Finish: 14:52-15:14

Favorieten
De Ronde van Oostenrijk lijdt gezien de deelnemerslijst duidelijk onder het geweld van de Tour de France. Bij het aanwijzen van favorieten voor het klassement, moeten we vooral kijken naar renners die de voorbije weken al op een goed niveau reden. Ook zullen veel subtoppers en jonge talenten de unieke kans krijgen om zichzelf in de kijker te rijden. Dit gegeven zal samen met het lastige parcours ongetwijfeld tot veel spektakel leiden.

Ben Hermans – foto: Sirotti

Gazprom-Rusvelo heeft Ildar Arslanov met een sterke klassementsrenner in huis, die hoge ogen kan gooien in deze Ronde van Oostenrijk. De pas 24-jarige Rus staat er weliswaar voor het eerst aan het vertrek, maar liet onlangs in de Ronde van Slovenië en de Adriatica Ionica Race zien dat hij voor het hooggebergte uit het juiste hout is gesneden. In Slovenië daagde hij wereldtoppers als Primož Roglič, Rigoberto Urán en Rafal Majka uit bergop en in de hagelnieuwe Italiaanse rittenkoers eindigde hij derde. Profzeges bleven tot nu toe uit, maar komt daar in de Alpen verandering in?

Na twee jaar afwezigheid keert Ben Hermans terug in de koers waaraan hij goede herinneringen heeft. De Belgische klimmer van Israel Cycling Academy eindigde immers in 2010 bij zijn debuut op de negende plaats en was in 2015 zelfs runner-up achter Víctor De la Parte. Hij reed dit jaar al top-15 in de Ronde van Valencia en de Ruta del Sol en was zestiende in de sterk bezette Ronde van Catalonië. Vervolgens reed de 32-jarige renner de Giro d’Italia, waarna hij na een korte pauze zijn rentree maakte in het peloton in de Adriatica Ionica Race. Daar eindigde hij in de bergetappe naar Passo Giau op plek drie.

Hermans’ leeftijdgenoot Delio Fernandez kan eveneens mooie cijfers overleggen. De Spanjaard stond in 2016 voor het eerst aan de start van de Ronde van Oostenrijk en viel met de vierde plaats net naast het podium, die werd bezet door Jan Hirt, Guillaume Martin en Patrick Schelling. En vorig jaar kwam de renner van Delko-Marseille Provence-KTM 37 tellen tekort om Stefan Denifl van de eindzege te houden. Het huidige seizoen is hem tot op heden niet gunstig gezind. De Sharjah Tour in januari besloot hij nog als tiende, maar daarna bleven de resultaten uit. Zorgt de Oostenrijkse rittenkoers voor een opleving?

Stefan Denifl – foto: Sirotti

Voor Louis Meintjes is dit het startschot voor zijn voorbereiding op de Vuelta a España. De Zuid-Afrikaan verscheen alleen in 2013 aan het vertrek van de Alpenkoers, maar bleef met een 68e plaats ver verwijderd van de prijzen. Sindsdien is zijn palmares zich behoorlijk gaan vullen – vooralsnog niet met belangrijke overwinningen – maar twee top 10-klasseringen in de Tour de France bieden perspectief. Hij werd deze winter met hoge verwachtingen teruggehaald naar Dimension Data, maar kon mede door gezondheidsproblemen nog niet zijn neus aan het venster steken. Zijn de omstandigheden hem ditmaal gunstig gezind?

Stefan Denifl behaalde hier vorig jaar één van de mooiste resultaten uit zijn loopbaan. De naam van de Oostenrijker prijkte aan het einde van de week bovenaan de tabellen van de rittenkoers in zijn thuisland, nadat hij ook in 2009 (8e), 2010 (7e) en 2015 (10e) al top 10-klasseringen had neergezet. De renner van Aqua Blue Sport zette later in het jaar de kers op de taart door in de Vuelta a España zijn werkgever de eerste ritzege in een grote ronde te bezorgen. Tot op heden bleven de resultaten uit in 2018, maar dat was vorig jaar ook het geval. Dat belooft wat voor komende week.
Stefan Denifl kan zijn titel in de Ronde van Oostenrijk niet verdedigen. De Oostenrijker van Aqua Blue Sport liep deze week een hersenschudding op bij een valpartij tijdens een training en moest zich daarom noodgedwongen terugtrekken voor de rittenkoers.

Fernandez’ ploeggenoot Javier Moreno eindigde vier jaar geleden bij zijn enige deelname aan de Ronde van Oostenrijk op de tweede plaats achter Peter Kennaugh. De bergetappes leken destijds geen vat te kunnen krijgen op de Spanjaard, want hij eindigde liefst vier keer in de top 10. De oud-renner van onder andere Movistar en Bahrain Merida schitterde dit jaar vooral in de kortere rittenkoersen. Hij won de Sharjah Tour in januari en eindigde op de tweede plaats in de Vuelta Aragon. Afgelopen maand was hij 18e in La Route d’Occitanie, waar Alejandro Valverde zegevierde.

Pieter Weening – foto: Sirotti

Hermann Pernsteiner is één van de paarden waarop Bahrain Merida kan wedden. De Oostenrijker reed hier bij zijn eerste deelname naar de zesde plaats en was vorig jaar twaalfde. Hij weet kortom hoe deze koers in elkaar steekt. Dit jaar was hij al veertiende in de Tour de Romandie en runner-up in de Tour of Japan. Zijn ploeg heeft echter met Matej Mohorič, Mark Padun, Kanstantsin Siutsou en Giovanni Visconti meerdere ijzers in het vuur, dus de koers moet uitwijzen welke kaart er uiteindelijk wordt gespeeld.

Een flink setje namen van de startlijst heeft eveneens in het verleden sterk gepresteerd in Oostenrijk. Onze landgenoot Pieter Weening bijvoorbeeld was hier in 2009 al eens negende en het jaar erop tiende. Ook vorig jaar kwam de 37-jarige renner van Roompot-Nederlandse Loterij sterk voor de dag met een dertiende plek in het eindklassement. Eerder dit jaar vocht hij een robbertje met Kanstantsin Siutsou om de eindzege in de Ronde van Kroatië, en recent was hij zesde in de Adriatica Ionica Race.

Riccardo Zoidl – foto: Sirotti

Net als Weening kunnen ook Brendan Canty en oud-winnaar Riccardo Zoidl mooie resultaten overleggen. Canty (EF Education First-Drapac) was bij zijn eerste deelname in 2017 achtste, terwijl Zoidl (tegenwoordig Felbermayr-Simplon Wels) na zijn eindzege in 2013 hier ook nog vijfde (2014) en vijftiende (2017) eindigde. Tot slot wordt het uitkijken naar de pas 22-jarige Yevgeniy Gidich (Astana), die zich dit seizoen al liet opmerken in onder andere de Tour de Langkawi, de Ronde van Kroatië en La Route d’Occitanie.

Outsiders
De deelnemende WorldTour-ploegen kunnen over het algemeen over meerdere kanshebbers beschikken. Zoals eerder geschreven heeft Bahrain Merida aardig wat renners die potten kunnen breken. EF Education First-Drapac heeft naast Canty ook Hugh Carthy aan het vertrek en Astana kan naast Gidich gokken op de ervaren Dario Cataldo en Alexey Lutsenko. Wout Van Aert maakt namens Veranda’s Willems-Crélan zijn opwachting, nadat hij eerder dit seizoen indruk maakte tijdens de voorjaarsklassiekers.

Wanty-Groupe Gobert kan gokken op Xandro Meurisse. De 26-jarige Belg liet dit seizoen van zich horen in het Circuit Cycliste Sarthe en de Vierdaagse van Duinkerke. Naast Zoidl heeft Felbermayr-Simplon Wels ook nog Markus Eibegger in de gelederen. Daniel Geismayr (Vorarlberg) was vorig jaar zestiende in zijn thuisland. Tot slot brengt Adria Mobil een oude bekende aan de start, namelijk Janez Brajkovič – de oud-ploeggenoot van Lance Armstrong en de winnaar van het Critérium du Dauphiné 2010.

Favorieten volgens WielerFlits
**** Ildar Arslanov
*** Delio Fernandez, Ben Hermans
** Stefan Denifl, Louis Meintjes, Javier Moreno
* Yevgeniy Gidich, Herman Pernsteiner, Pieter Weening, Riccardo Zoidl

Deelnemerslijst
Website organisatie

Weer en tv
De Ronde van Oostenrijk is niet te zien op de Nederlandse televisie, maar zal wel live te volgen zijn via een livestream van de organisatie. De livestream begint drie kwartier voor aanvang van de etappe met een voorbeschouwing. Na een pauze wordt de uitzending hervat op ongeveer twee uur voor het einde van de etappe. Tevens is er een liveticker beschikbaar op de Franse website DirectVelo. Je kunt op WielerFlits ook elke dag weer een Volg Hier verwachten.

[poll id=”843″]