Dat alle voorjaarsklassiekers achter de rug liggen, wil niet zeggen dat er niet meer op het hoogste niveau gekoerst wordt. Iets minder gekend en populair dan de eendagskoersen in maart en april of dan pakweg Parijs-Nice, maar wel op hetzelfde niveau, wordt van dinsdag 27 april tot en met zondag 2 mei de Ronde van Romandië verreden. De 2.PT-koers kan beschouwd worden als de belangrijkste wedstrijd van het Franstalige gedeelte van Zwitserland. Het is de ideale gelegenheid voor deelnemers aan de Ronde van Italië, die op 8 mei van start gaat, om de laatste hand te leggen aan hun topconditie.

Historie
De Tour de Romandie, zoals de wedstrijd in het Frans heet, is een wedstrijd die na de Tweede Wereldoorlog ontstond. De eerste editie werd in 1947 georganiseerd en kende de Belg Désiré Keteleer als winnaar. Vijf jaar later, tussen zeges van vooral Zwitsers en Fransen in, zorgde Wout Wagtmans voor het eerste Nederlandse succes. Halverwege de jaren ’60 werd de langzame internationalisering ook merkbaar op de erelijst, maar een Spaanse en zelfs een Zweedse eindzege ten spijt wisten veelal Belgen en vooral Italianen hun naam bij te schrijven op het palmares: Eddy Merckx, Vittorio Adorni, Gianni Motta, Felice Gimondi, Johan De Muynck… De jaren ’70 brachten twee Nederlandse eindzeges voort: Joop Zoetemelk in 1974 en Johan van der Velde in 1978.

Stephen Roche wist in 1983, 1984 en 1987 het eindklassement naar zich toe te trekken, waardoor hij tot op de dag van vandaag recordhouder is. Na de vierde Nederlandse eindzege (Gérard Veldscholten, 1988) kende het thuisland opnieuw een sterk decennium, waarin Pascal Richard, Tony Rominger en Laurent Dufaux samen voor vijf Zwitserse successen zorgden. Sinds de eeuwwisseling moeten de Zwitsers het echter zonder overwinning stellen. Wel zijn zowel Dario Frigo als Tyler Hamilton tweemaal op het palmares terug te vinden, kon huidig wereldkampioen Cadel Evans zegevieren en zorgde Thomas Dekker voor een vijfde en voorlopig laatste Nederlandse eindzege. Vorig jaar had Roman Kreuziger aan een overwinning in de koninginnenetappe genoeg om zich van de eindzege te verzekeren.

Erelijst

Parcours
Zoals wel vaker biedt de Ronde van Romandië voor ieder wat wils. Zowel de sprinters als de klimmers hebben in principe een aantal kansen om te juichen, en met een proloog en een middellange tijdrit vinden ook de tempobeulen in het peloton hun gading. Eén constante is er wel: met uitzondering van de proloog is geen enkele etappe volledig vlak.

Proloog: Porrentruy – Porrentruy (4,3 km)
Naar goede gewoonte gaat de Ronde van Romandië van start met een proloog. In Porrentruy wacht de renners een 4,3 kilometer lange, nagenoeg vlakke omloop. Voor grote verschillen zal hier niet gezorgd worden, maar wel zal duidelijk worden wie de mannen zijn met wie rekening zal moeten gehouden worden voor een eventuele eindoverwinning.
Profiel

Etappe 1: Porrentruy – Fleurier (175,6 km)
De eerste rit in lijn zet meteen de toon voor de rest van de wedstrijd door bijna voortdurend op en af te gaan. Twee beklimmingen van eerste categorie in de eerste helft van de etappe en een beklimming van tweede categorie in de tweede helft ervan moeten het kaf van het koren scheiden. Doordat die laatste echter op meer dan veertig kilometer van het eind ligt, is een aankomst met een vrij grote groep vrij waarschijnlijk.
Profiel

Etappe 2: Fribourg – Fribourg (171,8 km)
Ook in de tweede etappe stoten de renners op twee cols van eerste categorie. Ditmaal ligt de laatste klim echter dichter bij de streep in vergelijking met de voorgaande rit en blijft het ook na die klim bergop lopen. Daardoor zal de schifting in grotere mate doorgevoerd worden, al zal er waarschijnlijk weer door een groep gesprint worden om de zege. De dalende lijn van de laatste 15 kilometer speelt wel in de kaart van eventuele vluchters.
Profiel

Etappe 3: Moudon – Moudon (23,4 km – ITT)
De individuele tijdrit op dag vier is één van de sleutelmomenten van de wedstrijd. Hoewel de mindere tijdrijders de schade mogelijk nog weten te beperken in het eerste stuk van de etappe, kunnen in het vlakke en dalende deel het verval en de schade nog vrij hoog oplopen.
Profiel

Etappe 4: Vevey – Châtel (157,9 km)
Tijdens de voorlaatste etappe valt het eindklassement meer dan waarschijnlijk in zijn definitieve plooi. Na een vlak begin verlaat het peloton Zwitserland om Frankrijk binnen te trekken. Daar wachten de renners twee beklimmingen van eerste categorie, waarvan de laatste, na een afdaling, gevolgd wordt door ruim 17 kilometer in stijgende lijn. Vreemd genoeg is deze beklimming niet gecatalogeerd als berg en zijn er geen punten te verdienen voor het bergklassement. Zo’n 2,5 kilometer voorbij de top, na een korte afdaling, ligt de streep getrokken in Châtel.
Profiel

Etappe 5: Sion – Sion (121,8 km)
Het zwaartepunt van de slotetappe van de Ronde van Romandië ligt in het eerste kwart ervan. Meteen na de start krijgen de renners twee cols van eerste categorie voor de wielen geschoven. Na een afdaling en 50 vlakke kilometers doemt vervolgens de slotklim op, die zich vooral zal lenen voor een of meerdere wanhoopspogingen aangezien de top op 20 kilometer van de finish ligt. Verwacht wordt dat het algemeen klassement geen spectaculaire verschuivingen meer zal kennen.
Profiel

Deelnemers
De grootste kanshebber voor het eindklassement lijkt de laureaat van vorig jaar: Roman Kreuziger. De nog altijd maar 23-jarige Tsjech kan namelijk terugvallen op een uitstekende tijdrit en kan ongetwijfeld met de beteren mee bergop. Bovendien weet hij zich bij Liquigas gesteund door een behoorlijk sterke ploeg, waarin ook Ivan Basso een belangrijke rol kan vervullen. Een ander sterk blok lijkt Caisse d’Epargne te zullen worden. Kopman Alejandro Valverde kan terugvallen op misschien wel misschien wel het sterkste team van allemaal, met onder andere Juan Mauricio Soler als luxehelper.

Rabobank zal de enige Nederlandse ploeg zijn in Franstalig Zwitserland. De bankiersformatie vaardigt een selectie af met naast vier Nederlanders ook Denis Menchov. De Rus begon sterk aan het seizoen met een tweede plaats in de Ronde van Murcia, maar sinds zijn voorjaarsallergie die voor het eerst dit jaar aan het licht kwam in de Ronde van Catalonië, is het allemaal wat minder geweest. Minder ver van de topvorm zou Bauke Mollema moeten zijn, die waarschijnlijk vooral nog wat kilometers zal willen malen met het oog op de Giro.

Van de twee Belgische ProTour-ploegen is vooral Omega Pharma-Lotto erg Belgisch getint. Eén van de Belgen is Philippe Gilbert, die zijn huidige goeie conditie naar eigen zeggen wil doortrekken om nog enkele punten te sprokkelen voor de Wereldranking. Maar met Jurgen Van den Broeck en Jean-Christophe Péraud zal ‘Phil’ het kopmanschap niet zomaar kunnen opeisen. Quick-Step heeft heel wat minder Belgen mee, maar heeft met Kevin Seeldraeyers wel een binnenlandse kopman binnen de rangen.

Française des Jeux brengt een op één man na volledig Franse selectie aan de start. De kopmannen zal op papier Christophe Le Mével zijn. Vorig jaar moest hij binnen de ploeg echter Rémy Di Gregorio en Sandy Casar laten voorgaan in het eindklassement. De andere Franse ploeg die aan de start verschijnt, Ag2r-La Mondiale, zal het vooral van Vladimir Efimkin moeten hebben, die ook zijn broer Alexander meekrijgt. Wie weet schuilt het gevaar in die hoek wel in John Gadret, al lijkt die zijn beste tijd inmiddels al even te hebben gehad.

Bij Garmin zou Christian Vande Velde het mooie weer moeten maken. De Amerikaan kan onder meer rekenen op de diensten van Michel Kreder. Bij een andere Amerikaanse ploeg, HTC-Columbia, wordt het gezien de vele tijdritkilometers vooral uitkijken naar Michael Rogers en in mindere mate naar Frantisek Rabon. Voor de massasprints doet de succesformatie een beroep op Mark Cavendish, die de laatste tijd echter worstelt met zichzelf en zijn vorm maar met wie altijd rekening moet worden gehouden.

Bij RadioShack zijn vooral Janez Brajkovic, Tiago Machado en Haimar Zubeldia de mannen om in de gaten te houden. Chris Anker Sørensen is op papier de kopman van Saxo Bank, dat met een iets mindere selectie aan de start verschijnt. Astana richt zijn hoop op Maxim Iglinskiy, die een sterk voorjaar achter de rug heeft. In naam van Euskaltel moet Igor Antón, die goed op dreef is, wel iets kunnen klaarspelen. Team Sky richt zijn hoop op Serge Pauwels. Bij Katusha rijdt met Vladimir Karpets een belangrijke outsider rond.

Ten slotte zijn er enkele ploegen, zowel met als zonder kanshebber voor het eindklassement, die de sprinterskansen met beide handen kunnen of moeten grijpen. Zo kan Astana op Allan Davis terugvallen, al heeft die nog maar bitter weinig kunnen klaarspelen dit jaar. Lampre zou Francesco Gavazzi in stelling moeten kunnen brengen, terwijl Katusha hetzelfde zou moeten kunnen met Danilo Napolitano. Milram heeft met Gerald Ciolek en Robert Förster zelfs twee snelle mannen in huis. Bij Cervelo, tot slot, kan Theo Bos op zoek gaan naar een vijfde seizoenszege.

Deelnemerslijst

Favorieten volgens WielerFlits
**** Roman Kreuziger
*** Alejandro Valverde, Michael Rogers
** Denis Menchov, Igor Antón, Christian Vande Velde
* Vladimir Karpets, Jean-Christophe Péraud, Janez Brajkovic, Christophe Le Mével