Voorbeschouwing: Ronde van Turkije 2021
foto: Cor Vos
zondag 11 april 2021 om 13:00

Voorbeschouwing: Ronde van Turkije 2021

Door de afgelasting van Parijs-Roubaix zijn alle ogen op zondag 11 april gericht op de Ronde van Turkije. De achtdaagse rittenkoers maakt deel uit van de UCI ProSeries en ontvangt drie WorldTour-teams. En we zijn er getuige van een heel bijzonder moment: exact 250 dagen na zijn zware valpartij en kunstmatige coma keert Fabio Jakobsen terug in het peloton. WielerFlits blikt vooruit.

Overigens is het coronavirus serieus om zich heen aan het slaan in Turkije. Afgelopen woensdag werd opnieuw een recordaantal coronabesmettingen geregistreerd. Premier Erdoğan kondigde al strenge maatregelen aan en vanaf 13 april, als de ramadan begint, is er in de weekenden een lockdown. De Belgische viroloog Marc Van Ranst adviseert mensen al om niet naar Turkije af te reizen vanwege de situatie daar. “Men is daar aan een golf bezig die dubbel zo erg als bij ons”, zei Van Ranst tegen TVL. De Ronde van Turkije lijkt vooralsnog door te kunnen gaan.


Historie

De oorsprong van de rittenkoers door Turkije gaat terug naar de jaren zestig. In 1963 werd de eerste editie verreden, onder de naam ‘Marmara Tour’ genoemd naar de regio ten noordwesten van het land. Twee jaar later kreeg de koers een internationale status toegekend en was er sprake van de ‘International Marmara Tour’. Het aantal edities wordt dan ook vanaf 1965 gerekend.

foto: Cor Vos

Sinds 1966 is de wedstrijd onder auspiciën genomen van de presidentiële autoriteit, waarmee de naam aanvankelijk werd veranderd in de ‘International Presidential Marmara Cycling Tour’ en later in de huidige naam. Sterk gesteund door president Recep Tayyip Erdoğan, nog altijd.

In 2008 mocht de Tour of Turkey een stap omhoog op de ladder, het werd een UCI 2.1-koers. De eerste twee edities sinds de toetreding tot de professionele kalender werden een prooi voor de Spanjaard David García en Daryl Impey, laatstgenoemde na het veelbesproken incident waarbij ook Theo Bos betrokken was.

De rittenkoers groeide in 2010 opnieuw en was vanaf dat jaar 2.HC. In 2012 en 2013 kreeg de organisatie met een flinke tegenslag te maken toen zij eindwinnaars Ivaïlo Gabrovski en Mustafa Sayar wegens dopinggebruik uit de boeken moest schrappen. In de jaren die volgden ging de zege naar Adam Yates, Kristijan Ðurasek en José Gonçalves.

Mustafa Sayar in 2013, voordat hij geschorst werd – foto: Cor Vos

De Tour of Turkey was sinds 2017 onderdeel van de koningsklasse van de wielersport, de WorldTour. De eerste editie op het hoogste niveau werd een prooi voor Diego Ulissi. Inmiddels is de rittenkoers een niveau gezakt op de UCI-ladder, omdat het in 2019 niet kon voldoen aan het minimale aantal van tien WorldTour-teams aan de start.

Laatste tien winnaars Ronde van Turkije
2020: Niet verreden vanwege de coronacrisis
2019: flag-at Felix Großschartner
2018: flag-es Eduard Prades
2017: flag-it Diego Ulissi
2016: flag-pt José Gonçalves
2015: flag-hr Kristijan Durasek
2014: flag-gb Adam Yates
2013: flag-er Natnael Berhane (na betrapte Mustafa Sayar)
2012: flag-kz Alexandr Dyachenko (na betrapte Ivaïlo Gabrovski)
2011: flag-ru Alexander Efimkin


Vorige editie

In 2019 was de Ronde van Turkije een zesdaagse opgebouwd uit vijf sprintetappes en een bergetappe naar Kartepe. Het is dan ook niet gek dat de winnaar van die ene bergrit ook de eindwinnaar van het Turkse spektakel was.

De vijfde etappe van Bursa naar Kartepe werd vanwege sneeuwval nog ingekort, maar van de slotklim bleef nog wel 12,5 kilometer over. Felix Großschartner won na een tactisch steekspel met Valerio Conti en Merhawi Kudus. Ook Remco Evenepoel, toen 19 jaar oud en net vier maanden prof, speelde een rol in die finale. Hij strandde op de vierde plek in de daguitslag en in het eindklassement.

Die andere vijf etappes mondden uit in massasprints. Achtereenvolgens Sam Bennett, Sam Bennett (toen nog in dienst van BORA-hansgrohe, red.), Fabio Jakobsen, Caleb Ewan en Caleb Ewan mochten er juichen.

Eindklassement Ronde van Turkije 2019
1. flag-at Felix Großschartner (BORA-hansgrohe)
2. flag-it Valerio Conti (UAE Emirates) op 19s
3. flag-er Merhawi Kudus (Astana) op 25s
4. flag-be Remco Evenepoel (Deceuninck-Quick-Step) op 53s
5. flag-pt Edgar Pinto (W52-FC Porto) op 59s


Parcours

De 56ste editie van de Ronde van Turkije begint op zondag 11 april in de regio Cappadocië, ook wel Kapadokya, in het binnenland van Midden Anatolië. Het gebied staat op de UNESCO Werelderfgoedlijst. Daarna gaat het via Konya naar de zuidkust, gevolgd door etappes die voornamelijk langs de kust verreden worden. Naast de etappe naar Elmali is het voor de klassementsrenners ook oppassen in de finales naar Marmaris en Kusadasi.


Zondag 11 april, etappe 1: Konya – Konya (72,3 km)

Afbeelding

De eerste etappe zou aanvankelijk van Nevşehir naar Ürgüp gaan, maar door de sneeuwval in de regio is besloten om de etappe af te gelasten. Een 72,4 kilometer lange etappe van en naar Konya, dezelfde finale als de tweede etappe, is het gekozen alternatief.

Lees: Ronde van Turkije zondag toch van start: Konya gaststad van openingsetappe


Maandag 12 april, etappe 2: Konya – Konya (144,9 km)

De tweede etappe kent start en finish in Konya, de op zes na grootste stad van Turkije. Na de start wordt eerst een zuidelijke lus gemaakt. Dit is duidelijk het zwaarste deel van de etappe, met na 24 kilometer een klim van tweede categorie en na 68 kilometer eentje van derde categorie. Daarna gaat het peloton aan de oostkant langs Konya om er nog een noordelijke lus aan vast te plakken.

Deze is duidelijk minder zwaar, al is er nog wel een flinke heuvel in het parcours opgenomen met de top op 18 kilometer van de finish. Hier zijn echter geen bergpunten te verdienen, maar ligt wel een Beauties of Turkey-tussensprint. Daarna gaat het in gestrekte draf richting de finish in Konya, dat ruim twee miljoen inwoners kent.

De finale is behoorlijk technisch, met twee haakse bochten en twee afbuigende bochten in de laatste anderhalve kilometer. De finish, die gemaakt is voor de rappe mannen, ligt bij het Kültür Park in het centrum van de stad.

Start: flag-tr 11.15 uur / flag-nlflag-be 10.15 uur
Finish: flag-tr 14.30-14.55 uur / flag-nlflag-be 13.30-13.55 uur


Dinsdag 13 april, etappe 3: Beyşehir – Alanya (212,6 km)

De langste etappe staat op dag drie op het programma. Na twee etappes in het binnenland trekt het peloton nu ‘eindelijk’ naar de alom bekende Turkse kust. Dat is ook te zien aan het hoogteprofiel van de 212,6 kilometer lange rit van Beyşehir, dat ruim 1.000 meter boven zeeniveau ligt aan het Meer van Beyşehir, naar Alanya. In de eerste helft van de etappe liggen nog twee klimmen, van respectievelijk derde en tweede categorie.

Wat daarna volgt zijn voornamelijk wegen in dalende lijn. Ruim vijftig kilometer voor de finish komen de renners op de kustlijn, om precies te zijn op de D400 tussen Manavgat en Alanya. Die weg verlaat het peloton pas drie kilometer voor de streep, als het eenmaal in de straten van Alanya is. Het is een behoorlijke rechttoe rechtaan aankomst op de boulevard van de beroemde badplaats. Vlak voor de finish buigt die lichtjes af naar links, dus positionering zal belangrijk zijn voor de sprinters.

Start: flag-tr 09.25 uur / flag-nlflag-be 08.25 uur
Finish: flag-tr 14.25-15.00 uur / flag-nlflag-be 13.25-14.00 uur


Woensdag 14 april, etappe 4: Alanya – Kemer (184,4 km)

Op de vierde dag van de Ronde van Turkije ligt de start in Alanya. Het parcours voert de renners in westelijke richting naar Kemer. In vergelijking met alle voorgaande ritten kent de etappe weinig hoogtemeters. Er wordt dan ook louter langs de kust gereden. Na een passage doorheen Antalya, ook geen onbekende plaats, wacht nog een klimmetje van derde categorie.

Na die klim is het nog een kleine dertig kilometer richting de toeristische finishplaats Kemer, dat ligt in de provincie Antalya. Op twee kilometer van de eindstreep draait het peloton op een rotonde de grote weg af, waarna de laatste anderhalve kilometer immer geradeaus zijn tot de finishlijn. Niets staat hier een massasprint in de weg aan de Mediterraanse kust.

Start: flag-tr 10.20 uur / flag-nlflag-be 09.20 uur
Finish: flag-tr 14.30-14.55 uur / flag-nlflag-be 13.30-13.55 uur


Donderdag 15 april, etappe 5: Kemer – Elmali (160,3 km)

Voor het eerst sinds 2016 zit de bergetappe naar Elmali weer in het parcours. De vijftien kilometer lange klim naar Elmali is de scherprechter van de vijfde etappe. Voormalig koersdirecteur Abdurrahman Açikalin vergeleek deze klim maar al te graag met Alpe d’Huez. De klim naar Elmali mist mystiek, maar geschiedenis heeft het wel. Elmali was in het verleden het toneel van opmerkelijke prestaties.

In 2012 won de later positief bevonden Ivailo Gabrovski met anderhalve minuut voorsprong op Alexandr Dyachenko. In 2013 ging de zege verrassend naar de toen 22-jarige Natnael Berhane. Hij versloeg Kevin Seeldraeyers en Mustafa Sayar, die een paar dagen later zou worden gehuldigd als eindwinnaar maar daarna positief getest werd. In 2014 won Rein Taaramäe er en in 2015 Davide Rebellin. Jaime Rosón was vijf jaar geleden de laatste winnaar op de Elmali-klim.

In aanloop naar de slotklim staan ook al de nodige hoogtemeters op het programma. Vanuit Kemer, de finishplaats van woensdag, wordt gestart en gaat het peloton meteen het binnenland in. Na 32 kilometer bereiken de renners de top van een klim van derde categorie. Na een korte passage langs de kust gaat de weg meteen weer omhoog. Een klim van 18 kilometer, eentje van eerste categorie, zet de benen al goed op scherp. Daarna volgt een plateau op ongeveer 1.100 meter, gevolgd door de slotklim naar Elmali met de top op 1.828 meter hoogte.

Die slotklim wordt ook wel de Göğübeli genoemd. De laatste 11,5 kilometer lopen op aan een gemiddeld stijgingspercentage van ongeveer 7%. In de laatste kilometer zitten er nog stroken in die oplopen tot 12% en 15%, dus het zwaartepunt zit hem zeker in het slot.

Start: flag-tr 10.10 uur / flag-nlflag-be 09.10 uur
Finish: flag-tr 14.20-14.50 uur / flag-nlflag-be 13.20-13.50 uur


Vrijdag 16 april, etappe 6: Fethiye – Marmaris (129,1 km)

Daags na de beproeving naar Elmali krijgen de renners de kortste etappe van de acht voorgeschoteld. Makkelijk is die echter niet. Het gaat tussen Fethiye in de provincie Muğla naar een andere bekende badplaats, Marmaris. Omdat deze rit niet geheel langs de kustlijn loopt, gaat het veel op en af.

Eerst leidt de route het peloton in noordwestelijke richting naar Ortaca, Köyceğiz en Akyaka, gelegen aan de Golf van Gökova. Daar draait de weg in zuidelijke richting, rechtstreeks naar Marmaris. Vlak is het allesbehalve, want in de laatste twintig kilometer doemt nog een steile klim van tweede categorie op. Vanaf de top is het nog 10,7 kilometer tot de finish. Eerst in dalende lijn, gevolgd door drie vlakke kilometers.

Op twee kilometer van de eindstreep draait het overgebleven peloton via een haakse bocht naar links de boulevard van Marmaris op. In de laatste kilometer zit nog een lichte chicane, maar dat mag geen naam hebben. Daarna is het in een rechte lijn tot de streep.

Start: flag-tr 11.30 uur / flag-nlflag-be 10.30 uur
Finish: flag-tr 14.35-14.55 uur / flag-nlflag-be 13.35-13.55 uur


Zaterdag 17 april, etappe 7: Marmaris – Turgutreis (180 km)

Marmaris is naast finishplaats van etappe zes ook de startplaats van etappe zeven. Het zwaartepunt ligt duidelijk in het eerste deel van de rit. Al direct na het startschot gaat de weg de hoogte in en na 36 kilometer wordt de top van een klim van eerste categorie bereikt. De tweede klim van de dag volgt na 96 kilometer, waarna het in dalende lijn richting zeeniveau gaat.

Over de D330 gaat het vervolgens via een tussensprint en Bodrum, een badplaats aan de zuidwestkust van Turkije, naar finishplaats Turgutreis. Dit is de op één na grootste stad op het schiereiland dat ook Bodrum heet. De finale is gevaarlijk, want op anderhalve kilometer van de finish ligt nog een strook van 500 meter aan 6%. Hierna gaat het in een rechte dalende lijn richting de kust, waardoor een sprint op hoge snelheid verwacht kan worden. De laatste 400 meter lopen vlak.

Start: flag-tr 10.10 uur / flag-nlflag-be 09.10 uur
Finish: flag-tr 14.30-14.55 uur / flag-nlflag-be 13.30-13.55 uur


Zondag 18 april, etappe 8: Bodrum – Kuşadası (160,3 km)

Het slotstuk van de Ronde van Turkije vindt plaats tussen Bodrum en Kuşadası. De etappe is 160 kilometer lang en kent in de eerste helft van de etappe nauwelijks vlakke meters. Na honderd kilometer is het even vlak, maar dat is stilte voor de storm. In de laatste dertig kilometer ligt namelijk nog een klimmetje van tweede categorie, met de top op 19 kilometer van de meet.

Ook na de afdaling is het nog oppassen geblazen met twee korte heuveltjes die niet-gecategoriseerd zijn. De laatste drie kilometer gaan echter in dalende lijn richting de toeristische trekpleister die Kuşadası is. Op 2,5 kilometer van de meet draaien de renners de grote weg af, om na een technische finale in de haven te finishen. Pas op 600 meter van de meet komen de renners in de finishstraat. Krijgen we hier een slotsprint of weet een aanvaller de sprinters te verrassen?

Start: flag-tr 10.45 uur / flag-nlflag-be 09.45 uur
Finish: flag-tr 14.30-14.55 uur / flag-nlflag-be 13.30-13.55 uur


Favorieten

Katowice en Nevşehir zullen voor altijd bijzondere plaatsen zijn voor Fabio Jakobsen. Precies 250 dagen na zijn bizarre valpartij, die nog op ieders geheugen gegrift staat, maakt de sprinter uit Heukelum zijn rentree. Een bijzonder moment na ruim acht maanden van revalidatie en herstel. Jakobsen trekt zonder verwachtingen naar Turkije, om er enigszins in de luwte weer te koersen in het tenue van Deceuninck-Quick-Step. Toch zullen alle ogen op hem gericht zijn.

foto: Fabio Jakobsen

De strijd om de eindzege in de Ronde van Turkije ligt open. Geen ploeg heeft een échte topfavoriet in huis. Van de WorldTour-teams focust Deceuninck-Quick-Step zich op de sprintritten, terwijl Astana-Premier Tech en Israel Start-Up Nation duidelijk een B-ploeg sturen. Toch zitten daar wat klimmers in die in aanmerking komen voor een goed eindklassement.

Wat te denken van de nummer drie van 2019, Merhawi Kudus? De klimmer uit Eritrea krijgt hier een unieke kans om eens voor zichzelf te gaan. Zijn uitslagen in de Trofeo Laigueglia, de GP Industria & Artigianato en de Ronde van Catalonië bieden weliswaar weinig houvast. Kudus’ jonge ploeggenoot Javier Romo kan een knappe vijfde plek in de eindstand van de Wielerweek van Coppi en Bartali overleggen. De 22-jarige neoprof uit Spanje werd er vijfde, nadat hij in de zware etappes als tiende, tweede en achtste eindigde. In San Marino was alleen Jonas Vingegaard hem te snel af. Astana-Premier Tech heeft ook nog Rodrigo Contreras (dertiende in Coppi e Bartali) en Nikita Stalnov (derde in de Ronde van Turkije 2016) in de gelederen.

Javier Romo in de Settimana Internazionale Coppi e Bartali – foto: Cor Vos

De druk in de zwaardere etappes van deze Ronde van Turkije lijkt dus te liggen bij de Kazachstaanse formatie van Astana-Premier Tech. Israel Start-Up Nation heeft voornamelijk hardrijders en sprinters, maar Sebastian Berwick zal een vrije rol krijgen in de lastige ritten. De Australische neoprof brak begin 2020 door met een tweede plaats in de Herald Sun Tour, achter de latere Giro-revelatie Jai Hindley. Het leverde hem een WorldTour-contract op. Dit jaar reed hij al het Australische wegkampioenschap (11e), de Settimana Internazionale Coppi e Bartali (69e) en de GP Indurain (54e).

Daarom gaan we verder zoeken bij de ProTeams die er starten. B&B Hotels brengt enkele Franse klimmers aan het vertrek. Het ‘Attaque de Pierre Rolland’ is ondertussen een meme op social media, maar wellicht wordt de Ronde van Turkije de plek waar de 34-jarige klimmer zich opnieuw uitvindt. In de Tour de France van vorig jaar toonde Rolland zich in het offensief, maar een ritzege zat er niet in. Dit voorjaar heeft hij zich nog niet kunnen tonen. Quentin Pacher deed dat al wel, met onder meer twee achtste plaatsen in Parijs-Nice. Met ook Cyril Gautier en Sebastian Schönberger heeft B&B Hotels nog enkele klimmers in de gelederen.

Merhawi Kudus in 2019 – foto: Cor Vos

Giovanni Visconti is een oud-winnaar. In 2010 was de Italiaan de beste. Inmiddels is hij 38 jaar oud en actief voor Bardiani-CSF-Faizanè, maar nog zeker niet versleten. Vorig najaar werd hij in de Giro-etappe naar de Etna nog knap tweede. Visconti heeft elf koersdagen in de benen, maar kon nog niet uitblinken. Toch lijkt dit de ideale kans voor hem om nog eens uit zijn slof te schieten. De paarse formatie heeft met Kevin Rivera nog een kanshebber. De 22-jarige Costa Ricaan kwam afgelopen winter over van Androni Giocattoli-Sidermec. Dit seizoen kwam Rivera, toch een begenadigd klimmer, in de Vuelta al Tachira en de Wielerweek van Coppi en Bartali nog niet uit de verf.

Bij Rivera’s oude werkgever Androni Giocattoli-Sidermec staan enkele outsiders op de startlijst. Eduardo Sepúlveda is daarvan duidelijk de meest ervaren. De Argentijn heeft Tirreno-Adriatico (36e) en Coppi e Bartali (26e) in zijn benen. Kan hij zijn tweede plaats in de Ronde van Turkije 2015 evenaren? Ook rasaanvaller Simon Pellaud, de talentvolle Andrii Ponomar (vorig jaar de winnaar van de GP Rüebliland voor junioren) en Josip Rumac starten. En wat te denken van ex-langlaufer Martí Vigo del Arco? De Spanjaard rijdt hier zijn eerste profkoers, nadat hij in de GP Slovenian Istria uitviel.

Wat kan Giovanni Visconti nog? – foto: Cor Vos

Bij Alpecin-Fenix geen uitgesproken klimmer aan het vertrek. Net als Deceuninck-Quick-Step gooien zij alles op de sprints. Toch is het goed om de verrichtingen van Jay Vine in de gaten te houden. De Australiër, vorig jaar vijfde in de Herald Sun Tour, verdiende zijn plekje via Zwift en rijdt in Turkije zijn eerste koers van 2021. En als je op Zwift kan rijden, dan zit het met je wattages wel goed. Maar hoe zit dat met het koersen in een peloton?

Bij de continentale teams rijden ook nog wat interessante namen. Zo staat bij Wildlife Generation oude bekende Serghei Tvetcov aan de start. De inmiddels 32-jarige Roemeen liet zich regelmatig zien in de Amerikaanse wedstrijden, maar de Ronde van Turkije is nieuw terrein. Dit voorjaar reed hij al wel enkele Turkse eendagskoersen, zonder groot succes. Zijn ploeggenoot Ulises Alfredo Castillo liet zich al wel opmerken, met louter ereplaatsen in de Tour of Mevlana. Of de Mexicaanse kampioen ook kan klimmen, weten we niet echt. Hij mag ons verrassen.

Eduardo Sepúlveda reed tot vorig jaar voor Moivstar – foto: Cor Vos

Dan Keegan Swirbul, de Amerikaan in dienst van Rally. Na jaren op continentaal niveau maakte hij vorig jaar de stap naar het Amerikaanse ProTeam. Een tweede plek in de Tour de Langkawi (2019) en top-10-plaatsen in de Tour of Utah (2018 en 2019) laten zien dat hij kan klimmen. Dit seizoen reed Swirbul alleen nog Cholet-Pays de la Loire, maar met een DNF als uitslag. Zijn vorm is dus ongewis en ondanks dat in het verleden behaalde resultaten geen garantie geven voor de toekomst, noemen we hem toch.

We kijken ook nog met een schuin oog naar Danilo Celano van Sapura. De 31-jarige klimmer won vorig jaar februari de Ronde van Langkawi, maar sinds het Italiaans kampioenschap in augustus reed hij geen wedstrijd meer. De naam van Anatoliy Budyak zal niet snel een belletje doen rinkelen, maar met zijn vorm zit het in ieder geval wél goed. De Oekraïner komt uit voor Spor Toto, een van de Turkse thuisploegen, en hij won vorige week de Tour of Mevlana in Turkije. Budyak won de zwaarste etappe en trok zo het eindklassement naar zich toe.

De enige Nederlandse ploeg aan het vertrek is ABLOC CT. De continentale formatie van manager Paul Tabak rijdt er de eerste wedstrijd van het seizoen. ABLOC trekt naar Turkije met bijna alleen maar hardrijders. De ploeg wil zich dan ook veel tonen in de aanval. Voor de lastige etappes wordt gekeken naar Meindert Weulink en Nils Sinschek, maar de ploeg heeft niet de illusie dat een van hen een topnotering zal behalen.


Sprinters

Dan de rappe mannen. Ruim genomen zouden vijf van de acht etappes kunnen eindigen in een massasprint, dus er zijn genoeg kansen voor de sprinters. Fabio Jakobsen keert dus terug in koers en volgens ploegdokter Yvan Vanmol zal de Nederlands kampioen van 2019 weer gaan winnen, maar of dat in Turkije alweer het geval is? “Een sprinter verleert dat niet. Wat vooral ook meespeelt, hij kent die val niet. Vanaf het moment dat hij wakker geworden is, weet hij weer wat er is gebeurd. Maar de val zelf herinnert hij zich niet”, zei Vanmol.

Boekt ‘Cav’ zijn eerste zege sinds 8 februari 2018? – foto: Cor Vos

Deceuninck-Quick-Step heeft met Mark Cavendish en Álvaro José Hodeg in ieder geval twee sprinters mee. De trein is ook indrukwekkend met Iljo Keisse, Shane Archbold en Stijn Steels. Maar The Wolfpack krijgt het niet cadeau. Niet voor het eerst dit voorjaar treft het Alpecin-Fenix. Die ploeg stuurt Scheldeprijs-winnaar Jasper Philipsen naar Turkije. Hij was eerder dit seizoen ook al tweede in Brugge-De Panne. Als hij die benen kan vinden, kan het leuk duel worden met de mannen van Lefevere. Philipsen krijgt Roy Jans en Sacha Modolo in dienst.

Israel Start-Up Nation valt terug op good old André Greipel. Ook Davide Cimolai kan uitgespeeld worden door de WorldTour-formatie. Rally heeft Arvid de Kleijn terug in de selectie. De Nederlandse sprinter liep in de Clásica de Almería een slepende nekblessure op. In de Scheldeprijs maakte hij zijn rentree met een 41e plaats. Bingoal Pauwels Sauces WB heeft met Sean De Bie en Pools kampioen Stanislaw Aniolkowski twee sprinters in de gelederen.

Jasper Philipsen is op stoom – foto: Cor Vos

En dan is er nog een hele groep aan spurters die hopen op een mooie ereplaats in Turkije. We sommen ze even op: Yevgeniy Gidich (Astana-Premier Tech), Pierre Barbier, Eduard-Michael Grosu (Delko), Kristoffer Halvorsen, Rasmus Tiller (Uno-X), Luca Mozzato (B&B Hotels), Damiano Cima (Gazprom-Rusvelo), Vincenzo Albanese, Luca Wackermann (EOLO-Kometa), Giovanni Lonardi (Bardiani-CSF-Faizanè), Matteo Malucelli (Androni Giocattoli-Sidermec), Juan José Lobato (Euskaltek-Euskadi), Ahmet Örken (Sapura) en Mamyr Stash (Spor Toto).


Favorieten volgens WielerFlits
**** Merhawi Kudus
*** Giovanni Visconti, Javier Romo
** Quentin Pacher, Rodrigo Contreras, Sebastian Berwick
* Eduardo Sepúlveda, Kevin Rivera, Anatoliy Budyak, Andrii Ponomar

Website organisatie
Deelnemerslijst (ProCyclingStats)

Noot: De deelnemerslijst was nog niet compleet bij het schrijven van de voorbeschouwing. Er kunnen dus nog wat wijzigingen plaatsvinden na het publiceren.


Weer en TV

De Ronde van Turkije begint in slechte weersomstandigheden. De start in Nevşehir belooft de renners weinig goeds, met temperaturen rond de 2 à 4 graden Celsius en de nodige neerslag. Tijdens de etappe rond Konya is het bewolkt en met ongeveer 9 graden al iets warmer. Daarna zijn de weersvoorspellingen van Buienradar en Weeronline het peloton beter gestemd. Het kwik schommelt dagelijks tussen de 20 en 24 graden Celsius met veel zon. De wind zal weinig tot geen rol gaan spelen, al is het langs de zuidkust altijd oppassen.

De uitzendrechten zijn in handen van Eurosport. De eerste etappe is vanaf 12.30 uur alleen te zien op de online Eurosport Player, maar vanaf rit twee zal de koers ook te zien zijn op Eurosport 1. De uitzendingen beginnen vaak rond de klok van 12.00 uur Nederlands-Belgische tijd. In Turkije is het een uur later.


RIDE Magazine

Om te reageren moet je ingelogd zijn.