Februari is de maand dat ook Europa ontwaakt uit zijn winterslaap. Het wielerseizoen is weer begonnen! Zo ook in Spanje, met de 70e editie van de Ronde van Valencia (2.1). Vorig jaar won Alejandro ‘El Imbatido’ Valverde deze rittenkoers. Kan de renner van Movistar zichzelf opvolgen? WielerFlits blikt vooruit!

Historie

Het Spaanse wielrennen floreert sinds de eeuwwisseling, met dank aan Oscar Freíre, Alberto Contador, Alejandro Valverde, Joaquím Rodriguez… Toch hebben organisatoren moeite om de eindjes aan elkaar te knopen. De Setmana Catalana, Vuelta a Aragon en Clásica Alcobendas verdwenen door financiële problemen van de kalender. De Vuelta a Murcia en Vuelta a Castilla y León moesten dan weer noodgedwongen verder als eendagskoers. En ook voor de Volta a la Comunitat Valenciana viel in 2008 het (financiële) doek.

Na 66 edities leek er definitief een einde te komen aan die laatste rittenkoers, maar in 2016 blies lokale wielerheld en voormalig Vuelta-winnaar Angel Casero – met dank aan nieuwe geldschieters – nieuw leven in de wedstrijd. Woensdag 6 februari 2019 staat alweer de vierde uitgave van de hernieuwde Ronde van Valencia op het programma. Een editie met een speciaal randje, aangezien het de zeventigste aflevering is. De afgelopen jaren stonden er alleen maar grote namen op het hoogste schavotje. Wout Poels, Nairo Quintana en Alejandro Valverde: niet slecht voor een voorbereidingskoers.

Michael Boogerd moet in 2001 zijn meerdere erkennen in Fabian Jeker – foto: Cor Vos

In 1929 kroonde Salvador Cardona zich tot allereerste winnaar van de Spaanse rittenkoers. Het organiseren van de ronde – die lang door het leven ging als de Vuelta a Levante – verliep aanvankelijk in horten en stoten. Zo vond de koers geen doorgang in de jaren 1934-1939, 1941 én 1945-1946, niet toevallig ten tijde van de Spaanse Burgeroorlog en de Tweede Wereldoorlog. Pas vanaf 1954 stond de Ronde van Valencia jaarlijks op het programma, met uitzondering van 1978. Op de erelijst staat een pak onbekende namen, maar ook enkele grote kampioenen.

Denk aan Rik Van Looy, Eddy Merckx, Domingo Perurena, Bernard Hinault en Stephen Roche. Vanaf de jaren negentig van de vorige eeuw wonnen er sowieso steeds meer buitenlanders, zoals Alex Zülle, Laurent Jalabert en Dario Frigo. Wielerland Nederland kon ook niet achterblijven: zo zegevierde Tom Cordes in 1990. Toch is er altijd sprake van ‘baas boven baas’. Vraag dat maar aan Alejandro Valverde, die de wedstrijd driemaal wist te winnen. De Spanjaard is daarmee recordhouder.

Wout Poels was in 2016 een klasse apart – foto: Cor Vos

Valverde won voor het eerst in 2004, toen hij als 23-jarig ‘broekie’ nog lid was van de inmiddels verdwenen Kelme-ploeg. Hij versloeg toen zijn landgenoten Antonio Colom en David Blanco, die beiden al lang van het wielertoneel zijn verdwenen. De Murciaan zegevierde verder in 2007 én dus vorig jaar. Vooral zijn derde en (voorlopig) laatste overwinning is bijzonder, aangezien hij nog maar net terug was van een horrorblessure. Valverde bleek echter zo fris als een hoentje, won twee etappes én daarmee het eindklassement. El Imbatido was terug! En hoe!

Laatste tien winnaars Ronde van Valencia
2002: Alex Zülle
2003: Dario Frigo
2004: Alejandro Valverde
2005: Alessandro Petacchi
2006: Antonio Colom
2007: Alejandro Valverde
2008: Rubén Plaza
2009-2015: niet verreden
2016: Wout Poels
2017: Nairo Quintana
2018: Alejandro Valverde

Parcours

Woensdag 6 februari – Etappe 1: Orihuela-Orihuela (10,2 km, ITT)

De organisatie kiest duidelijk niet voor een relaxte aanloop richting de bergen. De openingsetappe van de 70e editie van de Ronde van Valencia is namelijk… een tijdrit! De renners rijden over een afstand van 10,2 kilometer van en naar Orihuela, gelegen aan de Costa Blanca. Orihuela is overigens de geboorteplaats van Bernardo Ruiz, de winnaar van 1957.

De inmiddels 94-jarige Ruiz – de oudste nog levende winnaar van een grote ronde – zal ongetwijfeld als eregast aanwezig zijn, om te kijken hoe de renners in de laatste honderden meters naar boven zwoegen. Na ruim negen vlakke kilometers, eindigt de tijdrit met een 600 meter lange klim (gemiddeld 9%) vol haarspeldbochten. Dit levert ongetwijfeld spectaculaire plaatjes op.

Start: 11.50 uur
Finish: 15.25-15.30 uur

Donderdag 7 februari – Etappe 2: Alicante-Alicante (166 km)

Op dag twee koerst het peloton van en naar Alicante, dat zijn naam dankt aan de Moren, die de stad in 711 veroverden. Zij maakten van Alicante de stad die het nu is, een schitterend bolwerk van cultuur en architectuur. Denk alleen al aan de Castillo de Santa Bárbara, een – op 166 meter hoogte gelegen – kasteel dat aanvankelijk als gevangenis diende.

Voor de winnaar wacht er geen gevangenschap, maar bloemen en applaus. De vraag is welk type renner er zal zegevieren, aangezien er onderweg flink wat hoogtemeters op het menu staan. Denk aan de beklimmingen van Maimo (8,7 km aan 3,8%), Canali (5,7 km aan 5,4%) en de Alto de Carrasqueta (7,8 km aan 3,4%). De top van die laatste beklimming ligt echter op 42 kilometer van de finish.

Start: 11.13 uur
Finish: 15.15 uur

Vrijdag 8 februari – Etappe 3: Quart de Poblet-Chera (191 km)

De Ronde van Valencia kiest voor het credo ‘zwaar, zwaarder, zwaarst’, want op vrijdag moet er serieus worden geklommen. Het is kortom tijd voor de klimmers, aangezien de slotfase wordt gekruid door de Salto de la Mora (5,4 km aan 4,5%). Deze klim ronden de renners een eerste keer na ruim zestig kilometer.

Hierna gaat het over glooiende wegen – onderbroken door de Mata Parda (6 km aan 5,4%) – opnieuw richting aankomstplaats Chera. In de laatste vijftien kilometer is het vervolgens alle hens aan dek, met eerst de Sot de Chera (4,1 km aan 5,8%) en daarna nog eenmaal de Salto de la Mora. Na de top is het nog goed twee kilometer tot de streep. Maar, heren renners opgelet! De laatste honderden meters lopen namelijk weer flink omhoog.

Start: 11.08 uur
Finish: 15.59 uur

Zaterdag 9 februari – Etappe 4: Vila-Real-Alcossebre (188 km)

Mochten de verschillen nog speelbaar zijn na de finish in Chera, dan volgt er in de voorlaatste etappe nog een ultieme mogelijkheid om de Ronde van Valencia te winnen. De koninginnenrit naar Alcossebre kent opnieuw de nodige hellingen, met als toetje de slotklim naar de Ermita de Santa Lucía.

De start is in Villareal, de thuishaven van de gelijknamige voetbalclub, dat in de Primera División over het veld dartelt onder de bijnaam El Submarino Amarillo (de gele duikboot). Hierna gaat het via Culla (11,3 km aan 4,8%), La Bandereta (4,4 km aan 6,7%) en La Serratela (10,7 km aan 3,9%) naar de 3,4 kilometer lange slotklim.

Alexey Lutsenko wint in Alcossebre een Vuelta-etappe – foto: Cor Vos

Wellicht gaat er een belletje rinkelen bij de naam Alcossebre. De Vuelta a España kwam er in 2017 aan voor de vijfde etappe, na een vrijwel identieke finale. Het was toen Alexey Lutsenko die uit de greep wist te blijven van de klassementsrenners. Bij de favorieten was het Alberto Contador die als eerste bovenkwam, gevolgd door zijn grote rivaal Chris Froome.

We mogen ook nu een spetterend slotakkoord verwachten, aangezien de klim stijgt aan maar liefst 9,7%. Vooral de eerste kilometers zijn loodzwaar, met een gemiddelde van 14%! Eenmaal op de top volgt de beloning: een prachtig uitzicht over de Middellandse Zee. Maar of de renners daar oog voor hebben?

Start: 10.33 uur
Finish: 15.15 uur

Zondag 10 februari – Etappe 5: Paterna-Valencia (88 km)

De kaarten zijn geschud wat betreft het algemeen klassement. In de slotetappe staat er alleen nog een ritzege op het spel. Vanuit startplaats Paterna gaat het naar hoofdstad Valencia, waar de winnaar van de 70e editie zal worden gehuldigd. De rit zelf is biljartvlak, wat de kans op een sprint levensgroot maakt.

Valencia – in de tweede eeuw na Christus gesticht door de Romeinen – is absoluut het bezoeken waard. De sinaasappelstad is een culturele trekpleister door de vele kerken, kathedralen, musea, parken en architectuur. Valencia wordt door sommigen ook wel gezien als dé geboorteplaats van de paella. Wellicht dat de zegevierende ploeg hiervoor kiest als overwinningsmaaltijd.

Start: 14.00 uur
Finish: 15.55 uur

Favorieten

Dé publiekstrekker is zonder enige twijfel wereldkampioen Alejandro Valverde. De 38-jarige Spanjaard verdedigt deze week zijn titel, nadat hij vorig jaar met glans wist te winnen. Toen bleek de Ronde van Valencia het begin van een schitterend seizoen, met als ultieme beloning die wereldtitel in Innsbruck. Nu is de ‘Volta a la Comunitat Valenciana’ de start van een succesvolle campagne als wereldkampioen. Tenminste, als het aan Alejandro Valverde ligt.

Wereldkampioen Alejandro Valverde is klaar om te schitteren – foto: Cor Vos

Maar zijn er nog mensen die hier aan twijfelen? Voor sommige renners geldt de vloek van de regenboogtrui, maar toch niet voor de kopman van Movistar? Valverde lijkt namelijk bevrijd, nu hij eindelijk in het felbegeerde tricot mag rondfietsen. De Murciaan vindt in Valencia een parcours op zijn maat, met twee explosieve etappes én een korte tijdrit. Hij kan rekenen op een sterke ploeg, met kersverse aanwinst Jürgen Roelandts én klimmers Rafael Valls en Rubén Fernández. Op Mallorca wist Valverde nog niet te winnen. Lukt het deze week wel?

Valverde zal het echter niet op een presenteerblaadje krijgen, gezien de concurrentie. Zo zal de Movistar-renner kijken naar een land- en generatiegenoot: Luis Léon Sánchez. De coureur van Astana gaat nog altijd als de brandweer, getuige zijn vierde plaats in de Tour Down Under. Vorig jaar eindigde de sluwe Sánchez als tweede in de Ronde van Valencia. Komt hij ditmaal als overwinnaar uit de strijd? Het is bij Astana overigens niet alleen uitkijken naar de 35-jarige Spanjaard.

Want ook Ion Izagirre en Pello Bilbao kunnen meedoen om de overwinning. Is Astana hiermee de sterkste ploeg in de breedte? Niet als het aan Mitchelton-Scott ligt. De Australische formatie rekent met Adam Yates en Esteban Chaves namelijk op twee kopmannen van formaat. Al is het gissen naar de vorm van de Colombiaan, die al lange tijd kampt met fysieke en mentale problemen. Zien we Chavito weer eens breed glimlachend op het podium?

Wie steile muren zegt, zegt Dylan Teuns. De 26-jarige Belg maakte deze winter de overstap van BMC naar Bahrain Merida en zal meteen willen scoren voor zijn nieuwe werkgever. Als de percentages boven de 10% schieten, zit Teuns vaak op de eerste rij. Is dat ook het geval in Valencia? Vergeet niet dat hij ook een zeer goede (korte) tijdrit in de benen heeft.

Dylan Teuns (uiterst rechts) sprint naar het podium in de Ronde van Lombardije – foto: Cor Vos

Iemand die pas later zal knallen, is Tourwinnaar Geraint Thomas. “Ik heb een tijdje niet gefietst door alle hectiek, dus ik zal niet messcherp aan het seizoen beginnen”, zo dekte de Brit zich alvast in. Maar toch moet er rekening worden gehouden met de renner van Team Sky. Net als met zijn ploeggenoot David De la Cruz, die tegenwoordig weinig kansen krijgt om individueel te schitteren.

Renners die we wél mogen verwachten, zijn UAE Emirates-klimmers Daniel Martin en Rui Costa. Vooral Martin is een gevaarlijke klant, gezien zijn explosiviteit. Roman Kreuziger zal dan weer een goede start willen maken voor zijn nieuwe werkgever Dimension Data. Verder is het uitkijken naar de nummer vijf van vorig jaar: Jesús Herrada. De Spanjaard van Cofidis maakte afgelopen week nog indruk op Mallorca: zo won de 28-jarige klimmer de Trofeo Ses Salines-Felanitx.

Jesus Herrada bulkt momenteel van het vertrouwen – foto: Cor Vos

Verder noteren we met potlood de namen van Amaro Antunes, Daniel Navarro, Sergei Chernetski, Rein Taaramäe en Ben Hermans. Kunnen deze renners verrassen? Over een verrassing gesproken: Gazprom-RusVelo heeft met rondetalent Ildar Arslanov een (mogelijke) Russische surprise in huis. W52/FC Porto rekent dan weer op laatbloeier Raul Alarcon.

Tot slot is het uitkijken naar Sergio Higuita, de piepjonge Colombiaan die koerst voor de Baskische opleidingsploeg Fundación Euskadi. De 21-jarige Higuita – die op termijn zal uitkomen voor WorldTour-ploeg EF Education First – was dé revelatie van de voorbije Challenge Mallorca. Zowel in de Trofeo Ses Salines (6e) als de Trofeo Tramuntana (4e) was hij één van de smaakmakers. Kan hij die lijn in Valencia doortrekken?

Sprinters

Dylan Groenewegen voert het sprintersgilde aan – foto: Cor Vos

De 70e editie van de Ronde van Valencia is niet alleen een paradijs voor de klimmers. De sprinters krijgen mogelijk ook twee kansen op dagsucces, respectievelijk in Alicante en Valencia. De stadionspeaker doet er verstandig aan om de naam van Dylan Groenewegen alvast in zijn hoofd te prenten. De Nederlander van Jumbo-Visma is op papier namelijk de snelste spurter.

Mag de 25-jarige snelheidsduivel uit Abcoude al meteen de handen in de lucht steken? Zijn voorbereiding verliep niet perfect, aangezien hij moest worden geopereerd aan een ‘zwak botje’ in zijn linkerhand. Maar niet getreurd: Groenewegen is klaar voor het nieuwe wielerseizoen. Hij kan rekenen op een fantastische sprinttrein, bestaande uit TGV’s als Tony Martin, Mike Teunissen en Timo Roosen.

Maar opgelet: Groenewegen is niet de enige spurter aan het vertrek. Giacomo Nizzolo, Europees kampioen Matteo Trentin, Sonny Colbrelli, Nacer Bouhanni en Alexander Kristoff hopen de Nederlander het vuur na aan de schenen te leggen. Er zijn nog meer gevaarlijke klanten, zoals Magnus Cort en Jon Aberasturi. Tot slot is het uitkijken naar de nieuwe Spaanse sprintsensatie: Manuel Peñalver.

Het gaat in de Ronde van Valencia niet alleen om het eindklassement, een ritzege of een plek bij de eerste tien. Veel renners koersen hier ook om de nodige hardheid op te doen, met een Milaan-San Remo, Ronde van Vlaanderen of Parijs-Roubaix in het achterhoofd. Dit geldt voor klassiekerrenners als Greg Van Avermaet, Niki Terpstra en Oliver Naesen.

Favorieten volgens WielerFlits
**** Alejandro Valverde
*** Luis Léon Sánchez, Dylan Teuns
** Jesús Herrada, Adam Yates, Ion Izagirre
* Daniel Martin, David De la Cruz, Roman Kreuziger, Geraint Thomas

Volledige deelnemerslijst

Weer en TV
Het is niet gek dat veel renners kiezen voor de Ronde van Valencia: de weersomstandigheden zijn namelijk ideaal. Renners koersen graag bij een temperatuur van twintig graden Celsius. Het zal volgens Weeronline bovendien de gehele week droog blijven. Eurosport zendt de wedstrijd live uit: het zelfbenoemde Home of Cycling begint dagelijks om 14.00 uur.