Koen Middendorp

• dinsdag 13 april 2021 om 15:00

De 72e editie van de Ronde van Valencia zou eigenlijk plaatsvinden in februari, maar door de coronapandemie werd de wedstrijd uitgesteld en vervolgens verplaatst naar april. Aankomende woensdag beginnen de renners in Elche aan de vijfdaagse rittenkoers. WielerFlits wikt en weegt de kansen van de favorieten!

Historie

Voor de eerste editie van de Volta a la Comunitat Valenciana, zoals de koers tegenwoordig voluit heet, moeten we terug naar 1929. Op 6 november wordt de eerste van in totaal vier etappes verreden, een rit die wordt gewonnen door Salvador Cardona. De Spanjaard, die in de jaren twintig en dertig van de vorige eeuw furore maakte op de weg, bleek dat jaar de grote slokop met maar liefst drie ritoverwinningen én winst in het algemeen klassement.

Na de zege van de thuisrenner uit Alfahuir werd de wedstrijd gewonnen door coureurs als Mariano Cañardo, Federico Ezquerra en Julián Berrendero. Renners die in de jaren voor de Tweede Wereldoorlog werden aanbeden door de Spaanse wielerfans. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat er ook vaak kleinere coureurs aan het feest waren, die nooit zijn doorgebroken op internationaal niveau. Wie kent Ricardo Ferrandiz en Joaquim Filba nog?

Een jonge Valverde in actie namens Kelme – foto: Cor Vos

Wat veel mensen wellicht ook niet meer weten, is dat de meerdaagse aanvankelijk werd verreden onder de naam Vuelta a Levante. De mensen die in het bestuur van de ronde zaten, kozen zelfs even voor de naam Vuelta a las Tres Provincias. Tegenwoordig hebben we het gewoon weer over de Volta a la Comunitat Valenciana, kortweg de Volta a Valenciana. En zijn we dit jaar alweer toe aan editie nummer 72, met dank aan huidig koersdirecteur Ángel Casero.

De Ronde van Valencia was meer dan tien jaar geleden namelijk ten dode opgeschreven, aangezien de toenmalige organisatie heel wat financiële tegenvallers moest slikken en er na de editie van 2008 helemaal geen budget meer was om een nieuwe uitgave te organiseren. De wedstrijd verdween van de kalender en leek een stille dood te sterven, maar keerde onder de bezielende leiding van oud-Vueltawinnaar Casero in 2016 weer terug op de kalender.

Wout Poels wist de eerste editie van de Ronde van Valencia 2.0 op zijn naam te schrijven. De Limburgse klimmer, die toen nog uitkwam voor Team Sky, mocht in het oosten van Spanje eens voor eigen rekening rijden en wist het vertrouwen van de ploeg terug te betalen door met verve de etappes naar Oropesa del Mar en Xorret de Catí te winnen. De eerste editie ‘nieuwe stijl’ bleek een succes en sindsdien prijkt de Ronde van Valencia weer op de kalender.

Wout Poels steekt zijn duim op als eindwinnaar van de Ronde van Valencia – foto: Cor Vos

De Ronde van Valencia is weer helemaal terug en dat is alleen maar goed voor de wielersport. Een ronde die in het verleden is gewonnen door onder meer Rik Van Looy, Eddy Merckx, Bernard Hinault, Stephen Roche, Alex Zülle, Laurent Jalabert, Abraham Olano en Alexandre Vinokourov mag toch niet verloren gaan voor het grote publiek? De laatste edities werden gewonnen door Nairo Quintana, Alejandro Valverde, Ion Izagirre en Tadej Pogačar.

Valverde is met drie eindzeges overigens recordhouder in Valencia. De bijna 41-jarige Spanjaard, die nog altijd op een bijzonder hoog niveau koerst, won de Ronde van Valencia in 2004, 2007 en 2018. Federico Ezquerra, Salvador Botella, Fernando Manzaneque, José Perez Frances, Melchor Mauri en Alex Zülle volgen met twee overwinningen. Hilaire Couvreur, Van Looy en Merckx zorgden voor Belgisch succes, Poels en Tom Cordes zijn de Nederlandse eindwinnaars.

Laatste tien winnaars Ronde van Valencia
2020: Tadej Pogačar
2019: Ion Izagirre
2018: Alejandro Valverde
2017: Nairo Quintana
2016: Wout Poels
2015-2009: niet verreden
2008: Rubén Plaza
2007: Alejandro Valverde
2006: Antonio Colom
2005: Alessandro Petacchi
2004: Alejandro Valverde

Vorig jaar

De Ronde van Valencia 2020 kon, in tegenstelling tot de editie van dit jaar, wel gewoon doorgaan in het prille voorjaar. De meerdaagse wedstrijd vond namelijk net voor de uitbraak van de coronapandemie in Europa plaats, al kwamen er natuurlijk al onheilspellende berichten uit China en zijn omringende landen. In de regio Valencia kon echter gewoon worden gekoerst en was het uitkijken naar heel wat sprint- en klimtoppers.

In de vlakke etappes zagen we Dylan Groenewegen en Fabio Jakobsen, de twee beste sprinters uit Nederland, de degens kruisen. Groenewegen kwam in de openingsetappe naar Vila-Real en rit drie richting Torrevieja als winnaar uit de bus, Jakobsen versloeg zijn landgenoot in de slotetappe naar Valencia. In de bergetappes werden de prijzen niet verdeeld. Tadej Pogačar bleek bergop niet te stoppen en won de etappes naar Cullera en in de Sierra de Bernia.

Een millimetersprint tussen Groenewegen en Jakobsen – foto: Cor Vos

In de etappe met aankomst op de steile muur van Cullera slaagde Pogačar, die later dat jaar de Tour de France wist te winnen, erin om de Spaanse kampioen Alejandro Valverde en de Belg Dylan Teuns te verslaan na een pittig sprintje bergop. De Sloveen van UAE Emirates sloeg een dubbelslag en veroverde dus de gele leiderstrui, maar met zeven renners in dezelfde tijd beloofde het een spannend einde te worden van de Ronde van Valencia.

In de daaropvolgende etappe naar Torrevieja, zoals eerder aangegeven gewonnen door Groenewegen, wist een attente Jack Haig door een betere plaatsing in de sprint de leiderstrui over te nemen van Pogačar. De Australische klimmer kon echter niet lang genieten van die felbegeerde gele trui, want in de koninginnenrit in de Sierra de Bernia bleek hij op de loeisteile slotklim (gemiddeld 12%) niet in staat om de ontketende Pogačar te volgen.

Pogačar en Valverde halen alles uit de kast op de klim van Cullera – foto: Cor Vos

Die laatste kwam met beperkte voorsprong als eerste over de streep en wist zo de eindzege definitief naar zich toe te trekken. In de slotetappe naar hoofdstad Valencia kwam hij zonder kleerscheuren en in het peloton over de finish en zo wist Pogačar de Ronde van Valencia te winnen. Haig werd tweede, Tao Geoghegan Hart was derde.

Eindklassement Ronde van Valencia 2020
1. Tadej Pogačar (UAE Emirates) in 18u43m00s
2. Jack Haig (Mitchelton-Scott) op 6s
3. Tao Geogheghan Hart (Team INEOS) z.t.
4. Daniel Martin (Israel Start-Up Nation) op 13s
5. Dylan Teuns (Bahrain McLaren) op 23s

Parcours

Een nieuwe plek op de wielerkalender, maar aan het parcours is nauwelijks gesleuteld. De organisatie van de Ronde van Valencia heeft besloten om vast te houden aan het oorspronkelijke rittenschema en dat betekent dat de renners woensdag beginnen met een niet te onderschatten etappe, over vier beklimmingen, van Elche naar Ondara.

Op dag twee koersen de renners over vlakke wegen in de buurt van Alicante. De derde etappe is zonder enige twijfel de koninginnenrit met ruim 4.000 hoogtemeters en een finish op de Alto de la Reina. De voorlaatste rit (een individuele tijdrit) is ook erg belangrijk voor de klassementsrenners. De slotetappe is vlak en voert naar hoofdstad Valencia.

De organisatie heeft overigens besloten om geen routekaartjes vrij te geven, om zo mensen niet op het idee te brengen om de koers in coronatijd langs de kant van de weg te volgen. Het is momenteel dus nog onduidelijk wanneer de etappes precies beginnen en eindigen.

Woensdag 14 april, Etappe 1: Elche – Ondara (159,5 km)

De Ronde van Valencia opent met een geaccidenteerde etappe van Elche, de op twee na grootste stad van de regio Valencia, naar het kustplaatsje Ondara. Met de Maigmo (7,5 km aan 3,9%), Alcalali (5,4 km aan 5,6%), Quadretondeta (7,5 km aan 3,1%) en de Creueta (6 km aan 4,1%) en Coll de Rates (1,8 km aan 5,5%) wat dieper in de finale belooft het een pittige rit te worden.

Maar of de beklimmingen voor een natuurlijke selectie zullen zorgen, is maar zeer de vraag. Eenmaal op de top van de Coll de Rates is het nog goed 26 kilometer naar de streep in Ondara. Die kilometers verlopen bovendien grotendeels in dalende lijn, al hebben we ook in de regio Valencia vaak te maken met ‘Spaans vlak.’

Start: n.n.b.
Finish: rond 15.30 uur

Donderdag 15 april, Etappe 2: Alicante – Alicante (179 km)

De sprinters komen in rit twee wellicht aan hun trekken, aangezien de ronde op donderdag de wegen opzoekt in de omgeving van Alicante, voor veel renners en wielerploegen een waar trainingsparadijs in de wintermaanden. Onderweg staan er nog wel wat hoogtemeters op het programma, maar dit moet voor doorgewinterde profs geen problemen opleveren.

De finale verloopt in licht dalende lijn en dus staat een sprint in de sterren geschreven, al volgt er nog een kort klimmetje op goed drie kilometer van de streep. Twee jaar geleden kwam de Ronde van Valencia ook aan in Alicante en ook toen was het uitkijken naar een gevecht tussen de snelle mannen. De zege ging toen naar (toenmalig) Europees kampioen Matteo Trentin, voor Nacer Bouhanni en Ben Swift.

Start: n.n.b.
Finish: rond 15.30 uur

Vrijdag 16 april, Etappe 3: Torrent – Alto de la Reina (160,5 km)

De koninginnenrit van de Ronde van Valencia volgt op vrijdag met een etappe tussen Torrent en de Alto de la Reina. Het venijn zit hem zeker in de staart, met de tien kilometer lange slotklim van de Alto de la Reina. Maar ook onderweg is het klimmen geblazen. De echte cols worden dan wel gemeden, het is alsnog een etappe met 4.000 hoogtemeters.

De klimgeiten zullen met andere woorden al behoorlijk afgepeigerd beginnen aan de slotklim. Op de Alto de la Reina (goed zeven kilometer aan 5%) moeten ze het verschil maken ten opzichte van de betere tijdrijders, die al met de chrono van zaterdag in hun hoofd zitten. De laatste beklimming van deze vrijdagetappe is zeker te doen, maar kent wel enkele lastige stroken.

Start: n.n.b.
Finish: rond 15.30 uur

Zaterdag 17 april, Etappe 4: Etappe 4: Xilxes – Almenara (21,2 km, ITT)

Na de bergetappe naar de top van de Alto de la Reina kan de balans worden opgemaakt. Wie gaat er aan de leiding? En kunnen de pure klimmers rekenen op een buffer ten opzichte van de betere tijdrijders in dit peloton? Op zaterdag staat er namelijk een individuele tijdrit gepland tussen Xilxes en Almenara van iets meer dan 21 kilometer.

De chrono wordt afgewerkt aan de Middellandse Zee en voert over biljartvlakke en voornamelijk rechte wegen. Het is met andere woorden een tijdrit voor de specialisten, voor renners die in staat zijn om de grote plaat naar boven te halen. De finish ligt aan het strand van Almenara. Na de binnenkomst van de laatste renner, kennen we – zonder ongelukken – ook de eindwinnaar.

Start: n.n.b.
Finish: rond 15.30 uur

Zondag 18 april, Etappe 5: Paterna – Valencia (95,5 km)

De strijd om de eindzege is na de tijdrit wel gestreden, maar op zondag klikken de renners nog een keer in hun pedalen voor een korte en relatief vlakke slotrit naar hoofdstad Valencia. De sinaasappelstad is al enkele jaren het decor van de slotetappe van de Spaanse rittenkoers en we zagen er bijna altijd een sprint tussen de snelle mannen.

Vorig jaar slaagde Fabio Jakobsen erin om Dylan Groenewegen van een derde zege af te houden en in andere jaren waren Groenewegen (2019), Jürgen Roelandts (2018) en Bryan Coquard (2017) er aan het feest. De inmiddels gestopte Stijn Vandenbergh was in 2016 de laatste renner die een sprintende meute wist voor te blijven in Valencia.

Start: n.n.b.
Finish: rond 18.30 uur

Favorieten

De Ronde van Valencia gaat dus met enige vertraging door, al zijn er maar weinig ploegen en toprenners die de moeite hebben genomen om af te zakken naar het oosten van Spanje. Koersdirecteur Ángel Casero moet concurreren met de Ronde van Turkije, de aankomende heuvelklassiekers en over een week begint in Italië ook nog eens de Tour of the Alps.

Movistar, hier op archiefbeeld, is een van de vier WorldTeams aan de start – foto: Cor Vos

Zie dan maar eens met een fatsoenlijk deelnemersveld op de proppen te komen. Met Movistar, Groupama-FDJ, Lotto Soudal en Cofidis staan er toch nog vier WorldTeams aan de start. Verder hebben acht ProTeams en drie continentale ploegen een wildcard ontvangen. Opvallend: heel wat ploegen komen met maar liefst negen renners aan de start.

Minimum zes renners per team, maximum negen. Dat zegt het onlangs gewijzigde UCI-reglement over het aantal renners dat teams mogen afvaardigen in zowel rittenkoersen als eendagswedstrijden van het niveau ProSeries. De organisatoren van de Ronde van Valencia maken handig gebruik van het reglement.

Topfavoriet Enric Mas – foto: Cor Vos

En toch is het met een vergrootglas zoeken naar klassementsrenners. De sterkste ploeg aan de start is zonder enige twijfel Movistar. De Spaanse formatie heeft met Enric Mas de topfavoriet aan boord. De 26-jarige renner, de nummer vijf van de voorbije Tour en Vuelta, is op papier de beste klimmer en is het eigenlijk aan zijn stand verplicht om deze ronde op zijn naam te schrijven. Mas heeft dit seizoen echter nog geen indruk kunnen maken bergop.

Een achttiende plek in de Ronde van het Baskenland en negentiende stek in de Ronde van Catalonië, daar moet Mas het voorlopig mee doen. In deze rondes moest de man van Mallorca het echter opnemen tegen kleppers als Primož Roglič, Tadej Pogačar en Adam Yates, nu heten zijn grootste concurrenten Élie Gesbert en Diego Rosa. Schrijf Mas dus maar op voor de eindzege, zeker omdat de Spanjaard ook een meer dan degelijke tijdrit in de benen heeft.

De grootste concurrent van Mas? Die draagt misschien ook wel het tenue van Movistar. Nelson Oliveira slooft zich normaal uit in dienst van zijn kopmannen, maar droomt nu wellicht wel van meer. Er zijn maar weinig renners die een betere tijdrit afwerken en Oliveira rijdt ook nog eens meer dan behoorlijk bergop. Verder is het binnen Movistar ook uitkijken naar Ábner Gonzalez, de beloftevolle klimmer uit Puerto Rico, en Colombiaan Juan Diego Alba.

Diego Rosa – foto: Cor Vos

Vrijwel alle ogen zijn, zeker in Spanje, gericht op Movistar met Mas, Oliveira en González. De Spaanse formatie zal wel enkele renners van Arkéa-Samsic in de gaten moeten houden. Élie Gesbert is de laatste weken uitstekend op dreef, getuige een vijfde plaats in de GP Miguel Induraín. En met een renner als Diego Rosa moet je altijd rekening houden. De Italiaan is bijzonder wisselvallig en heeft al een tijdje niet meer gewonnen, maar kan op goede dagen ongenadig hard uithalen.

Andere renners om in de gaten te houden: Rémy Rochas (Cofidis), Joey Rosskopf (Rally Cycling) en Mikel Iturria namens Euskaltel-Euskadi. Rochas en Bizkarra moeten dan wel bergop het verschil maken, terwijl Rosskopf een goede tijdrit uit zijn benen kan persen. Er zijn alleen wel heel wat mitsen en maren, aangezien deze renners normaal nooit meebikkelen voor de eindzege in een rittenkoers van het statuur Ronde van Valencia.

In normale omstandigheden komt Stefan Küng niet in aanmerking om de Ronde van Valencia te winnen, maar nu is het zeker niet ondenkbaar dat de Zwitser van Groupama-FDJ straks op hoogste schavotje zal staan. Küng is de beste tijdrijder in dit peloton en moet dan ook een stevig fundament kunnen leggen in de individuele chrono. En dan moet hij ‘alleen’ nog maar op tijdritmodus de bergetappe zien te overleven. Wie weet wat er mogelijk is voor Küng.

Rémy Rochas – foto: Cor Vos

Tot slot noteren we nog de namen van Natnael Berhane (Cofidis), Alejandro Osorio en Jefferson Cepeda (beiden Caja Rural-Seguros RGA), Ben King (Rally Cycling), Laurens Huys en Jelle Vanendert (Bingoal Pauwels Sauces WB), Daniel Navarro, Nederlander Alex Molenaar en Ángel Madrazo (Burgos-BH), Roger Adrià en Savva Novikov (Equipo Kern Pharma) en Luis Ángel Maté en Gotzon Martín van Euskaltel-Euskadi. En wat mogen we verwachten van een toptalent als Magnus Sheffield?

Sprinters

Er hebben maar weinig topklimmers de moeite genomen om af te zakken naar de regio Valencia, maar het sprintersveld oogt gelukkig een stuk beter. Er staan zelfs twee topsprinters aan het vertrek met Caleb Ewan en Arnaud Démare. Voor Ewan, die dit seizoen al succesvol was in de UAE Tour, is de Ronde van Valencia een ideale voorbereidingskoers op de Giro d’Italia. Kan hij in Spanje vertrouwen tanken met een ritzege of twee, drie?

Caleb Ewan – foto: Cor Vos

Ewan zal het echter niet op een presenteerblaadje krijgen. Arnaud Démare is namelijk van de partij en de Franse kampioen krijgt een heuse sprinttrein mee. Groupama-FDJ zet duidelijk in op sprintsucces met Démare en het is aan onder meer Ramon Sinkeldam en Jacopo Guarnieri om de snelle Fransman naar een of meerdere ritzeges te piloteren. Eerder deze maand boekte Démare zijn eerste seizoenszege in La Roue Tourangelle.

Mocht Ewan een keer niet in staat zijn om te sprinten, bijvoorbeeld omdat de Australiër onderweg al is gelost, dan kan Lotto Soudal ook nog terugvallen op John Degenkolb. Cofidis heeft met Simone Consonni en Szymon Sajnok twee snelle renners in de gelederen. Bram Welten is de sprinttroef van Arkéa-Samsic. Jon Aberasturi zal dan weer willen scoren in het truitje van Caja Rural-Seguros RGA.

Arnaud Démare – foto: Cor Vos

Vanuit Belgisch oogpunt is het uitkijken naar Timothy Dupont (Bingoal Pauwels Sauces WB) en wat kunnen we verder nog verwachten van Edwin Ávila (Burgos-BH), Jonas Van Genechten (B&B Hotels p/b KTM), Mikel Aristi (Euskaltel-Euskadi), Enzo Wouters (Tarteletto-Isorex) en Francesco De Felice (Mg.k Vis VPM)?

Favorieten volgens WielerFlits
**** Enric Mas
*** Nelson Oliveira, Élie Gesbert
** Abner González, Diego Rosa, Stefan Küng
* Rémy Rochas, Joey Rosskopf, Ben King, Alejandro Osorio

Website organisatie
Deelnemerslijst (ProCyclingStats)

Weer en TV

Voor de renners die woensdag aan de start staan van de Ronde van Valencia, is een regenvestje geen overbodige luxe. Er is de komende dagen kans op wat regenbuien. De gemiddelde temperatuur zal schommelen rond de vijftien graden Celsius.

Eurosport beschikt ook dit jaar weer over de uitzendrechten van de Ronde van Valencia. De wedstrijd is dan ook live te volgen via de Eurosport Player en is ook dagelijks live te volgen op Eurosport 1. Ook GCN+ zendt de wedstrijd uit. Kijk voor de exacte uitzendtijden in ons tv-overzicht.