Met de Ronde van Zwitserland (2.UWT) staat opnieuw een zware voorbereidingskoers voor de Tour op de kalender. Terwijl de meeste klassementsrenners in de Dauphiné opwarmen, verkiezen enkele andere mannen de Zwitserse koers (15-23 juni). WielerFlits blikt vooruit!

Historie

De Ronde van Zwitserland neemt een belangrijke plaats in op de wielerkalender en daarom wordt de koers ook wel eens de vierde grote ronde genoemd. Voor de vroege historie gaan we terug naar 1933, toen de eerste editie werd gehouden. Volgens de overlevering arriveerde de eerste winnaar, Max Bulla, pas een uur voor start van de eerste etappe met de nachttrein in Zürich, nadat hij de dagen daarvoor nog had gekoerst in België en Frankrijk.

De Oostenrijker was geen onbekende in de wielerwereld en kon al winst in het Kampioenschap van Zürich overleggen, net als drie ritzeges in de Tour de France van 1931. Hoewel hij zich pas ter elfder ure bij het peloton voegde, weerhield hem dat er niet van om de nieuwe rittenkoers naar zijn hand te zetten. Twee ritzeges en een voorsprong van ruim negen minuten in het eindklassement was de balans aan het einde van de wedstrijd.

Vier jaar later bezorgde Karl Litschi Zwitserland de eerste van vele eindoverwinningen. In de jaren die volgden zouden onder anderen zijn landgenoten Ferdi Kübler en Hugo Koblet (beiden wonnen driemaal) in zijn voetsporen treden. Door de duels die Kübler en Koblet met elkaar uitvochten in de jaren vijftig, won de Zwitserse ronde aan populariteit. Zowel Küblers aanvalslust als Koblets dominantie in de tijdritten maakten de tongen los.

Fabian Cancellara – foto: Cor Vos

Met drie eindoverwinningen deden de Zwitsers niet voor elkaar onder, maar daarmee zijn ze niet de recordhouders. Die eer is weggelegd voor Pasquale Fornara. In 1952 was de Italiaan toe aan zijn derde deelname aan de Ronde van Zwitserland. Als helper reed hij in dienst van Koblet. In de tijdrit naar Crans-Montana veroverde hij echter de leiderstrui en op de voorlaatste dag ontnam hij Kübler de kans om de rollen nog om te draaien.

In 1954 verdubbelde Fornara zijn aantal eindzeges, en nadat hij daar nog zeges aan toevoegde in 1957 en 1958 werd hij recordhouder in de Zwitserse ronde met vier eindzeges: een record dat nog altijd staat. In de jaren daarna voegden ook andere belangrijke namen uit de wielersport hun naam op de erelijst. Eddy Merckx en Roger De Vlaeminck wonnen in 1974 en 1975 en met Hennie Kuiper kwam de eerste – en tot nu toe enige – Nederlander op het palmares van de rittenkoers.

Oscar Camenzind, Alex Zülle en Fabian Cancellara zorgden in de jaren 2000 voor de drie meest recente Zwitserse zeges. In de laatste tien edities vallen met name de drie eindzeges op van Rui Costa. De Portugees van UAE Emirates kan dit jaar op gelijke hoogte komen met Pasquale Fornara. En wat te denken van Simon Špilak? Het lijkt erop dat de Sloveen altijd iets extra’s kan als hij op Zwitsers grondgebied aan de start staat van een wielerkoers!

Laatste tien winnaars Ronde van Zwitserland
2018: Richie Porte
2017: Simon Špilak
2016: Miguel Ángel López
2015: Simon Špilak
2014: Rui Costa
2013: Rui Costa
2012: Rui Costa
2011: Levi Leipheimer
2010: Fränk Schleck
2009: Fabian Cancellara

Vorig jaar

De ronde begon met een ploegentijdrit en daarin maakte BMC (voorloper van het huidige CCC) haar favorietenrol waar. Thuisrijder Stefan Küng passeerde als eerste de streep en mocht de gele leiderstrui aantrekken, die hij uiteindelijk vier dagen zou dragen. Ook ploegmaat Richie Porte deed daarmee goede zaken: de Australiër stond meteen hoog in het klassement. In de twee dagen die volgden was het aan de snelle mannen: eerst won Peter Sagan, een dag later Sonny Colbrelli.

In de vierde etappe mocht Christopher Juul-Jensen aan het feest: de Deen maakte deel uit van de vroege vlucht en wist in de gutsende regen stand te houden tegen een uitgedund peloton. Een dag later werd het klassement stevig opgeschud tijdens de eerste bergop aankomst. Diego Ulissi was de sterkste van een uitgedund peloton, terwijl Porte de leiding overnam van Küng, die ruim drie minuten aan zijn broek kreeg.

Christopher Juul-Jensen – foto: Cor Vos

Søren Kragh Andersen verschalkte zijn medevluchters in de strijd om het dagsucces in de zesde etappe, waarin Porte de concurrentie nog eens extra seconden aansmeerde. In de rit naar Arosa moest de Australiër toezien hoe Nairo Quintana de winst pakte na een vroege aanval. De Colombiaan schoof daarmee op naar de tweede plek in het klassement. In de voorlaatste rit naar Bellinzona spurtte Arnaud Démare naar de winst.

In die etappe konden de klassementsmannen hun kruit vast opsparen voor de afsluitende tijdrit. Daarin verdedigde Porte met succes zijn gele trui, terwijl ploeggenoot Küng voor het dagsucces zorgde. In het eindklassement had de Australiër een mooie marge op Jakob Fuglsang en Nairo Quintana. Voor Wilco Kelderman waren de druiven zuur: de Nederlander had lang uitzicht op het podium, maar moest uiteindelijk genoegen nemen met plek 5.

Top-5 Ronde van Zwitserland 2018
1. Richie Porte (BMC) in 29:28:05
2. Jakob Fuglsang (Astana) op 1:02
3. Nairo Quintana (Movistar) op 1:12
4.  Enric Mas (Quick-Step Floors) op 1:20
5.  Wilco Kelderman (Sunweb) op 1:21

Het podium van 2018: Jakob Fuglsang, Richie Porte en Nairo Quintana – foto: Cor Vos

Parcours

Net als voorgaande jaren begint de 83e editie van Ronde van Zwitserland met een tijdrit. De vorm en lengte varieert nogal eens, maar ditmaal is gekozen voor een individuele tijdproef van bijna tien kilometer. De tweede rit wordt aangeduid als vlak, maar met liefst 2532 hoogtemeters moet dit als ‘Zwitsers vlak’ worden gezien. De derde etappe voldoet meer aan onze definitie van ‘vlak’: de rit leent zich uitstekend voor een massasprint, mogelijk slechts de enige kans voor de sprinters.

De vierde en vijfde etappe lijken namelijk te selectief voor de rapste mannen van het peloton. Vanaf donderdag is het aan de klimmers met aankomsten bergop op de Flumserberg en de San Gottardo. Op zaterdag staat de tweede rit tegen de klok op het programma: een chrono over bijna twintig kilometer in Goms. Dit district is tevens het decor van de slotetappe: de koninginnenrit met passages over de Furkapass, de Sustenpass en de Grimselpass. Wie volgt hier Richie Porte op?

Zaterdag 15 juni, etappe 1: Langnau im Emmental – Langnau im Emmental (9,5 km, ITT)

De Ronde van Zwitserland wordt afgetrapt met een individuele tijdrit over 9,5 kilometer van en naar Langnau im Emmental. Spek naar de bek voor specialisten, want op de lange wegen zijn de mannen met de grote motor in het voordeel. Specialisten die hier willen winnen moeten wel vanaf de eerste meter bij de les zijn, want elke seconde kan tellen op dit parcours. Goed indelen geldt hier als devies, want anders kan deze tijdrit nog akelig lang zijn!

Vanaf de start in Langnau im Emmental lopen de eerste vijf kilometer af en daar kan de snelheid oplopen tot misschien wel de 65 kilometer per uur! Het verschil kan uiteindelijk worden gemaakt in het tweede deel, als de renners het keerpunt achter de rug hebben. Vanaf dat moment loopt de weg namelijk anderhalve procent op, nadat zij daarop in de eerste helft nog mochten afdalen. Wie strijkt hier de eerste gele leiderstrui op?

Start: 14.35 uur (eerste renner)
Finish: 17.20 uur (laatste renner)

Zondag 16 juni, etappe 2: Langnau im Emmental – Langnau im Emmental (159,6 km)

Ook in de tweede etappe ligt start-finish in Langnau im Emmental, maar ditmaal is gekozen voor een rit-in-lijn over 159,6 kilometer. In het routeboek staat deze aangeduid als Flachetappe, maar op het menu staan liefst 2532 hoogtemeters. De toeschouwers kunnen de renners driemaal zien passeren, want het selectieve parcours bestaat uit een omloop van ruim vijftig kilometer die driemaal moet worden afgelegd.

Vanuit Langnau im Emmental bereiken de renners na dertien kilometer de voet van de eerste klim van de omloop, naar Schallenberg (8,2 km aan 4,9%). Na een afzink van negen kilometer naar Häbern gaat de weg alweer omhoog op de klim naar Chuderhüsi (2,8 km aan 9,8%). Vanaf de top van deze klim is het nog ruim achttien kilometer naar de aankomst. Als deze route drie keer is afgelegd, weten we wie de tweede dagwinnaar van de ronde is. Welke rappe man overleeft hier?

Start: 13.20 uur
Finish: tussen 17.08 en 17.32 uur

Maandag 17 juni, etappe 3: Flamatt – Murten (162,3 km)

De ene Flachetappe is de andere niet, zo toont de derde etappe aan. Deze rit telt ruim duizend hoogtemeters minder dan de vorige. Verwacht wordt dat de sprinters hier gaan strijden om de dagzege, ook al lopen de laatste honderden meters nog licht omhoog. Voor de rappe mannen die hier in Zwitserland hun Tourvorm komen aanscherpen, moet dit echter geen probleem zijn.

Gestart wordt vanuit Flamatt, waarna de renners over 162,3 kilometer koersen naar Murten. Onderweg liggen slechts twee gecategoriseerde beklimmingen, al is het pas vanaf de eerste passage van aankomstplaats Murten op 26 kilometer van de finish echt vlak. De klim naar Berg (0,8 km aan 9,6%) na ruim 27 kilometer doet minder spannend aan dan de naam doet geloven en ook de klim naar Chemin de Lorette (0,7 km aan 13,5%) moet niet voor veel problemen zorgen.

Start: 13.20 uur
Finish: tussen 17.09 en 17.31 uur

Dinsdag 18 juni, etappe 4: Murten – Arlesheim (163,9 km)

Dit is alweer de derde Flachetappe op rij, maar met bijna 2000 hoogtemeters staat de renners weer genoeg klimwerk te wachten. In deze vierde etappe rijden zij van Murten naar Arlesheim over 163,9 kilometer. Onderweg doorkruist de koers onder meer de plaats Grenchen, bekend van het Velodrome Suisse waar Jens Voigt en Rohan Dennis hun succesvolle aanvallen op het Werelduurrecord deden. Ook werd er in 2015 het EK baanwielrennen gehouden.

Een plaats met wielergeschiedenis dus, maar terug naar de koers, want Grenchen vormt slechts de aanloop naar een spannende tweede koershelft. Na 84,1 kilometer beginnen de renners namelijk aan de voet van de klim naar Passwang (3,5 km aan 8,6%). Op het 135 kilometer-punt passeren zij voor het eerst de finishlijn, maar dan volgt nog een omloop van bijna dertig kilometer met de klim naar Hochwald (3 km aan 7,4%). Kunnen vluchters hier om de ritzege strijden?

Start: 13.15 uur
Finish: tussen 17.09 en 17.31 uur

Woensdag 19 juni, etappe 5: Münchenstein – Einsiedeln (177,0 km)

Heuvelig, zo kan het parcours van de vijfde etappe van Münchenstein naar Einsiedeln (177,0 km) gerust worden omschreven. Liefst 2750 hoogtemeters staan de renners te wachten. Een groot deel van de route leidt hen over de Zwitserse Hoogvlakte: heuvelig, maar niet al te zwaar. Pas na 130 kilometer wordt een stevige uitdunning van het peloton verwacht als de wegen oplopen naar Sattel. Vermoedelijk betekent dit de zwanenzang voor de sprinters.

Als we het profiel van dichterbij bekijken, valt op dat vrijwel direct vanuit de start in Münchenstein geklommen moet worden. De eerste 130 kilometer gaat het op-en-af en liggen er kansen voor een mooie lange ontsnapping. Daarna loopt de weg bijna vijftien kilometer lang omhoog naar Sattel en amper zeven kilometer verder moet weer geklommen worden naar Schnabelsberg. Vanaf de top is het nog 23,8 kilometer naar de streep.

Start: 12.25 uur
Finish: tussen 17.06 en 17.35 uur

Donderdag 20 juni, etappe 6: Einsiedeln – Flumserberg (120,2 km)

De zesde etappe is de kortste van de ronde (tijdritten niet meegerekend) en telt slechts 120,2 kilometer. Van de organisatie krijgt deze rit liefst vier sterren en dat is niet voor niets: de aankomst ligt namelijk bergop als de renners van Einsiedeln naar Flumserberg koersen! Leggen de toppers met klassementsambities hier al hun kaarten op tafel, of wachten ze nog een dag totdat het parcours écht de hoogte (+2000m) ingaat?

De korte beproeving begint vanuit Einsiedeln met een afzink, waarna de koers via Rapperswil-Jona en Wattwil na 65 kilometer aankomt bij de eerste klim van de dag: Wildhaus (3,5 km aan 5,1%). Via een afdaling van bijna elf kilometer komt Liechtenstein in het vizier. De Rijn, de natuurlijke grens tussen de dwergstaat en Zwitserland, wordt echter niet overgestoken. Wat nog rest is de slotklim naar Flumserberg (8,5 km aan 9%). Wie komt hier als eerste boven?

Start: 14.15 uur
Finish: tussen 17.11 en 17.29 uur

Vrijdag 21 juni, etappe 7: Unterterzen – San Gottardo (216,6 km)

Een grote etappe, in meerdere opzichten. Deze rit van Unterterzen naar San Gottardo is met 216,6 kilometer de langste van de ronde en er mag behoorlijk wat spektakel worden verwacht. Volgens de organisatie verdient deze rit namelijk de maximale vijf sterren! Halfkoers brengt de beklimming van de Lukmanierpass het peloton al naar 1915 meter hoogte, maar de slotklim naar San Gottardo doet er nog een schepje bovenop met een hoogte van 2091 meter. Hier gaat het klassement op zijn kop!

Vanuit de start in Unterterzen gaan de wegen al zoetjesaan omhoog. De klim naar Flims (10,9 km aan 5,2%) na amper 55 kilometer is alvast een voorproefje op wat komen gaat. Na de afzink gaat het steeds verder omhoog naar de voet van de Lukmanierpass (16,5 km aan 5,3%). Vluchters moeten Biasca met zoveel mogelijk voorsprong bereiken, willen ze een rol spelen voor de ritzege. Vanaf dat moment gaat het namelijk vijftig kilometer omhoog naar de finish op San Gottardo!

Start: 11.20 uur
Finish: tussen 17.02 en 17.40 uur

Zaterdag 22 juni, etappe 8: Goms – Goms (19,2 km, ITT)

Ook de tweede individuele tijdrit van deze rittenkoers is op het lijf geschreven van de specialisten in deze discipline. In Ulrichen (gelegen in het district Goms) is de start-finish gelegen van deze 19,2 kilometer lange rit tegen het uurwerk. Beslissend is deze achtste etappe wellicht niet: de klassementsrenners zullen hun kruit droog willen houden voor de afsluitende koninginnenrit. Dus welke tijdrijder zien wij naar ritwinst snellen?

Start: 14.23 uur (eerste renner)
Finish: 17.20 uur (laatste renner)

Zondag 23 juni, etappe 9: Goms – Goms (101,5 km)

Oorspronkelijk was voor de slotetappe een route uitgetekend over 144,4 kilometer, die het peloton over de Furkapas, de Sustenpas en de Grimselpas voerde. Een extreem zware rit met ruim 4000 hoogtemeters. Omdat de besneeuwde Sustenpas nog niet is vrijgegeven door de lokale overheid, moest men noodgedwongen op zoek naar een alternatieve route. Daarin slaagde de organisatie al spoedig en aan attractiviteit heeft het parcours amper ingeboet.

Ook op de nieuwe route ligt start-finish in Ulrichen in het district Goms, dat in de communicatie van de organisatie wordt aangehouden als vertrek- en aankomstplaats. Onderweg leidt de route de renners over de Nufenenpas, de Gotthardpas en de Furkapas, die ook onderdeel was van het oorspronkelijke parcours. Wel is het parcours bijna 43 kilometer korter dan aanvankelijk gepland was en telt deze zo’n 900 hoogtemeters minder.

Als gevolg van de hertekening van het parcours wordt de Via Tremola over de Gotthardpas twee keer aangedaan dit jaar, want ook is de klim al opgenomen in de route van de zevende rit. Met de Nufenenpas is er een onverwacht hoogtepunt toegevoegd aan het etappeschema. Dit is namelijk de hoogste bergpas met een bestrate weg op Zwitsers grondgebied. De weg is in vijf jaar aangelegd en werd geopend op 5 september 1969: dit jaar precies vijftig jaar geleden!

Start: 13.10 uur
Finish: tussen 16.05 en 16.36 uur

Favorieten

Veel klassementsrenners hebben gekozen voor het Critérium du Dauphiné als laatste grote test voor de Tour de France, slechts enkele toppers opteren de Ronde van Zwitserland. Tom Dumoulin, Chris Froome, Steven Kruijswijk, Romain Bardet, Dan Martin, Nairo Quintana: een kleine greep uit de groep die afgelopen weekend al in de pedalen klikte voor de Franse rittenkoers. Ook titelverdediger Richie Porte koos voor die aanloop naar de Tour.

Geraint Thomas – foto: Cor Vos

Veel Tourkopmannen mogen dan gekozen hebben voor de Dauphiné, de titelverdediger is te bewonderen in Zwitserland. Geraint Thomas begon zijn voorbereiding op het seizoen met een achterstand nadat hij in de drukke winterperiode ‘de weegschaal lange tijd meed’, maar met de derde plek in de Ronde van Romandië lijkt hij intussen op koers om zijn titel in de Tour te verdedigen.

Saillant detail: Thomas en Chris Froome koersten nog niet samen dit jaar. De kans is klein dat dat dit jaar nog gaat gebeuren, want Froome is bij de parcoursverkenning van de tijdrit in de Dauphiné zwaar ten val gekomen. Hij mist daardoor de Tour. Zorgt dat voor extra druk bij Thomas?

Wie er wel bij is in Zwitserland is Egan Bernal. De 22-jarige Colombiaan was bezig aan een superjaar, met winst in Parijs-Nice en een derde plek in de Ronde van Catalonië. Hij leek ook een van de grote kanshebbers in de Giro d’Italia. Een sleutelbeenbreuk, opgelopen tijdens de training, gooide echter roet in het eten. In Zwitserland keert Bernal terug in de koers. Hij mag zeker niet ontbreken in het lijstje favorieten voor de eindzege!

Een andere belangrijke klant voor de eindzege vinden we bij Deceuninck-Quick Step. Enric Mas geeft de voorkeur aan een Tourvoorbereiding in Zwitserland. De Spanjaard was de revelatie van de vorige Vuelta a España, waarin hij als tweede eindigde. Dit jaar mag Mas het in de Tour proberen. Zwitserland vormt alvast een mooie test. Wel staat de ploeg vooral in het teken van sprinter Elia Viviani.

Enric Mas – foto: Cor Vos

In de Giro d’Italia maakte het grote publiek kennis met Hugh Carthy. Terwijl Richard Carapaz, Vincenzo Nibali en Primož Roglič elkaar het leven zuur probeerden te maken in de strijd om de eindwinst, was daar telkens weer die roze schaduw die niet van wijken wilde weten. Het leverde de pas 24-jarige Brit van EF Education First een knappe elfde plek op in zijn vierde grote ronde. Ook in Zwitserland doe je dan normaal gesproken mee om een topklassering. Hoe heeft Carthy de Giro verteerd?

Met Ferdi Kübler en Hugo Koblet verkeert Rui Costa in fraai gezelschap in de geschiedenisboeken van de Ronde van Zwitserland: alledrie wonnen zij deze ronde driemaal. Als de Portugees van UAE Emirates nog eens toeslaat, komt hij op gelijke hoogte met recordhouder Pasquale Fornara. Hij toonde al goede vorm met top 10-klasseringen in de rondes van Valencia, Oman en Tirreno-Adriatico. Onlangs was Costa zelfs tweede in de Ronde van Romandië. Venha Rui! In zijn ploeg rijdt ook Fabio Aru zijn eerste rittenkoers sinds zijn comeback na een operatie aan zijn liesslagader.

In het rijtje tweevoudige winnaars van de Ronde van Zwitserland staat toch maar mooi de naam van Simon Špilak. Zwitserland en de Sloveen: ze lijken hand-in-hand te gaan, want ook de Ronde van Romandië is hem goedgezind. In de Ronde van Zwitserland reed Špilak in zeven deelnames vijf keer naar de top-10, en ook nu mag hij tot de favorieten worden gerekend. Dit seizoen eindigde hij al bij de beste tien in de rondes van de Algarve, Romandië en Californië.

Simon Špilak – foto: Cor Vos

Op Tourkopman Romain Bardet hoeft AG2R La Mondiale niet te rekenen in Zwitserland, want de Fransman rijdt de Dauphiné. Wel heeft de ploeg Pierre Latour aan het vertrek, de beste jongere in de Tour de France van vorig jaar. Een pols- en elleboogbreuk hielden de Fransman dit seizoen langere tijd aan de kant. Pas begin deze maand keerde Latour terug in koers, dus het is onduidelijk hoe zijn vorm is. Thuisrijder Mathias Frank is de andere belangrijke pion in de ploeg: de Zwitser was onlangs nog tweede in de Tour de l’Ain.

Het belangrijkste nieuws bij Team Sunweb is de terugkeer van Wilco Kelderman. Het is zijn comeback na een zware val in de Ronde van Catalonië, waarbij Kelderman een nekwervel en zijn linkersleutelbeen brak. De Nederlander heeft zich de afgelopen tijd klaargestoomd voor zijn rentree in het peloton, maar het is nog afwachten of dat meteen al zijn vruchten afwerpt in Zwitserland. Met een achtste plek in 2016 en een vijfde plaats in 2018 kunnen we in elk geval stellen dat deze ronde Kelderman goed ligt.

Wilco Kelderman – foto: Cor Vos

Peter Sagan heeft al zestien ritzeges op zak in de Zwitserse ronde. Ook dit jaar is de Slowaak het belangrijkste speerpunt bij BORA-hansgrohe. Sagan speelt geen rol in het algemeen klassement, dus dat biedt kansen voor Patrick Konrad. De Oostenrijker was dit jaar al negende in de zware Ronde van het Baskenland en in de Vuelta a Murcia eindigde hij zelfs in de top-5.

Bij Dimension Data treffen we een oud-winnaar van de Ronde van Zwitserland. Roman Kreuziger won de rittenkoers bij zijn eerste deelname in 2008 en zou later nog tweemaal naar het podium rijden. In zeven deelnames eindigde de Tsjech vijfmaal in de top-10 en daarmee is hij een renner om rekening mee te houden komende week. Echter, dit seizoen kon Kreuziger nog geen potten breken. Hij werd 28e in de UAE Tour en 27e in Tirreno-Adriatico: het houdt niet over.

Astana heeft met Merhawi Kudus en Jan Hirt twee klimmers in de selectie die zich kunnen mengen in de debatten, terwijl Domenico Pozzovivo de kopman is van Bahrain Merida. De Italiaan hoopt zijn Giro-vorm door te trekken. Bij Bahrain Merida zou Rohan Dennis met de twee tijdritten ook kans kunnen maken, maar de Australiër focust zich volgens de ploeg op dagsucces. Movistar heeft met Marc Soler, Hector Carretero (was een ijzersterke helper van Richard Carapaz in de Giro) en Carlos Betancur een sterk blok. Jumbo-Visma start zonder uitgesproken kopman.

Favorieten volgens WielerFlits
**** Geraint Thomas
*** Egan Bernal, Enric Mas
** Hugh Carthy, Rui Costa, Simon Špilak
* Mathias Frank, Wilco Kelderman, Patrick Konrad, Domenico Pozzovivo

Website organisatie
Deelnemerslijst

Sprinters

Peter Sagan – foto: Cor Vos

In de eerste helft van het etappeschema liggen meerdere kansen voor de sprinters. Peter Sagan heeft al zestien zeges op zak in deze ronde en ook dit jaar is de Slowaak een grote kanshebber in de strijd om de dagzeges. Een belangrijke uitdager is Italiaans kampioen Elia Viviani, die een sterke lead-out meekrijgt. Ook snel: Europees kampioen Matteo Trentin, Danny van Poppel, Nathan Haas, Michael Matthews, Thomas Boudat, John Degenkolb en Alexander Kristoff.

In een uitgedund peloton moeten we tevens rekening houden met mannen als Matej Mohorič, die dit jaar al uitblonk in het eendaagse werk en ook hier een belangrijke rittenkaper lijkt, Greg Van Avermaet, Eduard Prades en Jasper Stuyven.

Weer en TV

Voor het openingsweekend wordt met onweersbuien en neerslag niet al te best weer verwacht, maar met een temperatuur van ongeveer 20°C is het niet koud. Maandag neemt de kans op neerslag al wat af en vanaf dinsdag gaat ook de temperatuur omhoog. Tegen het einde van de week neemt de kans op slecht weer opnieuw toe: een wisselvallige week is de verwachting!

Eurosport doet verslag van de Ronde van Zwitserland. De eerste twee etappes zijn te zien via de online Eurosport Player. Vanaf maandag is de koers (dagelijks vanaf 15.45 uur) live te zien op het hoofdkanaal.