Niels Bastiaens

• zondag 21 augustus 2022 om 07:00

Na drie jaar afwezigheid, mogen de Merksemnaren zich weer opmaken voor de Schaal Sels. De eendagswedstrijd heeft tegenwoordig veel weg van een kermiskoers, en niets lijkt een koninklijke sprint in de weg te staan. Doet Arnaud De Lie wat iedereen van hem verwacht? WielerFlits blikt vooruit.

Historie

Kent u de wedstrijd Milaan-Antwerpen? Die koers ligt indirect ten grondslag aan de naam van de Schaal Sels. In 1920 was wielerjournalist Jacques-Charles Sels de wielerkoers aan het verkennen, maar onderweg ging de achteras van zijn auto kapot. Ondanks een verwoede poging kwam Sels om het leven toen de auto op hem terecht kwam. In Mison, Frankrijk, overleed hij samen met Jacques Broeckx. Een jaar later richtte de Franse krant Le Journal de Schaal Sels op.

René Vermandel was in 1921 de eerste winnaar. Een jaar later werd niet gekoerst omdat de wielerclub van Vermandel de wedstrijd niet kon organiseren. In 1923 keerde de koers terug en was Vermandel wéér winnaar. Toen in Kapellen, maar vanaf 1924 werd Merksem aangewezen als vaste locatie. In de jaren ’90 groeide de Schaal Sels uit tot een (semi-)profkoers, met veel kasseistroken in Noord-Antwerpen.

Wout van Aert in de stoffige editie van 2017 – foto: Cor Vos

In 1997 stond in de eerste profversie van de Schaal Sels wereldkampioen Johan Museeuw aan het vertrek, met Tom Steels won een andere groter naam. Daarna volgden onder meer Danny Nelissen, Steven de Jongh, Preben Van Hecke, Kenny Dehaes en Kris Boeckmans.

Toch begon de Schaal Sels na 2010 aan prestige te verliezen. Omwille van wegenwerken aan de Bredabaan in 2014, hadden organisator Ben Simons en zijn team in dat jaar geen koers kunnen organiseren. Het gaf hen alle tijd om te herbronnen en na te denken over een nieuw concept om de koers nieuw leven in te blazen. Zijn idee? Het parcours opsmukken met onverharde wegen.

Een één-tweetje voor Wanty in 2018 – foto: Cor Vos

Bij de eerste poging in 2015 liep dat nog mis: de wedstrijd moest stilgelegd worden, omdat de jurywagen was blijven vaststeken in een maïsveld. Dat leverde de organisatie de wereldpers op, maar niet op de manier waarop ze hadden gehoopt. Een jaar later ging alles vlekkeloos en kreeg men met Wout van Aert een gedroomde winnaar. De goede trein leek vertrokken. Het ging zo vlot dat de koers stilaan aan uitbreiding toe was, maar in Merksem stootte men op logistieke beperkingen.

Daarom besloot de organisatie vanaf 2018 een onderverdeling te maken tussen enerzijds de Schaal Sels, een criterium in Merksem voor snelle mannen, en anderzijds de Antwerp Port Epic. Hier staan de onverharde wegen en de haven van Antwerpen centraal. Op die manier staat de groei van de wedstrijd met onverharde wegen het lokale karakter van de Schaal Sels niet in de weg.

Laatste tien winnaars Schaal Sels
2020: Geannuleerd wegens de coronacrisis
2020: Geannuleerd wegens de coronacrisis
2019: Attilio Viviani
2018: Timothy Dupont
2017: Taco van der Hoorn
2016: Wout van Aert
2015: Robin Stenuit
2014: Geannuleerd wegens wegwerkzaamheden
2013: Pieter Jacobs
2012: Niko Eeckhout

Vorige editie

Omdat de Schaal Sels in Merksem gepaard gaat met de Stroboerenmarkt en heel wat festiviteiten, was het voor de organisatoren niet gemakkelijk om in coronatijd een volwaardige wedstrijd op poten te zetten. In 2020 én 2021 stond er dan ook geen Schaal Sels op het programma.

Wat herinneren we ons nog van de Schaal Sels van 2019? Vooral een valse start. De renners weigerden na een korte parcoursverkenning van het lokale rondje namelijk van start te gaan. “Levensgevaarlijk”, zo luidde de conclusie van Stijn Steels aan onze microfoon. “Het parcours is veel te smal en sommige hindernissen zijn niet goed afgezet. Aan de finish waren er zelfs nog enkele bomen midden op de rijbaan niet goed afgezet.”

Attilio Viviani als verrassende winnaar van de Schaal Sels – foto: Cor Vos

De organisatie zocht naarstig naar een oplossing: enkele gevaarlijke passages werden uit het parcours gehaald, waardoor het peloton – zij het met flink wat vertraging – alsnog van start ging voor een wedstrijd van 128 kilometer. Na een geneutraliseerde openingsfase waagden Tom Van Asbroeck en Guillaume Bovin zich aan een ‘Trofeo Baracchi’. De voorsprong van de twee renners van Israel Cycling Academy bleef echter beperkt.

Van Asbroeck en Boivin reden lang voor het peloton uit, maar op acht kilometer van de streep in Merksem was hun liedje uitgezonden. Verschillende renners probeerden vervolgens een kloof uit te bouwen, maar een groep met Sean De Bie kreeg geen ruimte. Dries De Bondt, Alex Colman, Anthony Turgis, Luc Wirtgen en Dries Van Gestel wisten wél een gaatje te slaan, maar op een dikke kilometer van de streep was de hergroepering een feit.

De verwachte massasprint dus in Merksem, en daarin kregen we een verrassende winnaar. Timothy Dupont ging van ver aan de leiding en leek zichzelf op te gaan volgen, maar in laatste instantie kwam Cofidis-stagiair Attilio Viviani er nog over. De jongere broer van veelwinnaar Elia boekte in Merksem zijn eerste profzege.

Uitslag Schaal Sels 2019
1. Attilio Viviani (Cofidis)
2. Timothy Dupont (Wanty-Gobert) allen z.t.
3. Michael Van Staeyen (Roompot-Charles)
4. Adrien Petit (Total-Direct Energie)
5. Aksel Nommela (Wallonie-Bruxelles)

Parcours

De organisatie wil natuurlijk te allen tijde zo’n blamage als drie jaar terug vermijden, en dus is het parcours nog wat ingekort. Geen rondje van 20 kilometer meer, wel een korter alternatief van 11,8 kilometer in en rond het Antwerpse district Merksem. De Schaal Sels heeft dus veel weg van een criterium of kermiskoers, maar dan wel eentje met een koninklijke sprint aan het einde.

De roots van deze koers liggen op de Merksemse Bredabaan, en ook nu vinden we de start en aankomst van de Schaal Sels op deze brede steenweg. De renners krijgen in Merksem tien lokale ronden voorgeschoteld, die in totaal voor een afstand van 114 kilometer zorgen. Opvallend kort voor een 1.1-koers.

Verder bevat het rondje amper noemenswaardige hindernissen. De Theunisbrug gaat licht omhoog, en in de Frans Adriaenssensstraat en Akkerbouwstraat op zo’n 3,5 kilometer van de streep treffen de renners wat kasseitjes.

In de laatste twee kilometer zitten ook twee haakse bochten naar rechts (op 1,6 en 1,2 kilometer van de meet). Daarna gaat het in een rechte lijn richting aankomst, al kunnen de twee flauwe bochten naar rechts (op 600 meter) en naar links (op 250 meter) mogelijks toch voor wat verwarring zorgen.

Zondag 21 augustus, Merksem – Merksem (114 km)

Start: 14.30 uur
Finish: 16.55 – 17.08 uur

Favorieten

Wordt er een UCI 1.1-koers op Belgische bodem gereden? En is het terrein niet te lastig? Wees dan maar zeker dat Arnaud De Lie op de afspraak is. Het toptalent van Lotto Soudal heeft zich op een half jaar tijd ontwikkeld tot een specialist in dit soort koersen. Deels natuurlijk door de drang vanuit de ploeg voor 125 kostbare UCI-punten. Maar De Lie heeft gewoon kattenrappe benen en zal die ook hier weer willen uitspelen.

Doet Arnaud De Lie wéér wat we van hem gewend zijn? – foto: Cor Vos

De Lie krijgt vooral Duitstalige lead outs mee, in de personen van Michael Schwarzmann, Rüdiger Selig en kersvers Europees kampioen ploegkoers Roger Kluge. Hardrijder en voormalig Antwerpenaar Victor Campenaerts zal hoogst waarschijnlijk in een controlerende rol fungeren, maar kan ook zomaar zijn goede benen verzilveren met een aanval in de diepe finale.

Het moet gezegd: het deelnemersveld is verder niet supersterk. Naast Lotto Soudal staat er met Intermarché-Wanty-Gobert slechts één ander WorldTeam aan de start. Verder vijf ProTeams, onder wie het altijd sterke Alpecin-Deceuninck, en elf continentale formaties.

Bij Intermarché-Wanty-Gobert is het uitkijken naar duo Andrea Pasqualon-Quinten Hermans. Beide renners komen eigenlijk het best tot hun recht na een lastige koers, of in een sprint die op z’n minst lichtjes bergop gaat. Merksem is dus niet hun favoriete terrein, maar dat maakt hen zeker niet kansloos. Hermans mengt zich meestal pas in sprints als het peloton wat meer is uitgedund, maar in de Tour de Wallonie won hij in het verleden ook al een massasprint.

Mareczko klopt Kooij in de ZLM Toer – foto: Cor Vos

Alpecin-Deceuninck mikt op Jakub Mareczko, die juist wél verheugd zal zijn na het zien van het routeboek. Mareczko won dit seizoen al tweemaal voor de ploeg van de broers Roodhooft: een eerste keer in de Tour of Antalya, en iets later in de ZLM Tour voor seizoensrevelatie Olav Kooij. Met de snelle benen van de Italiaan zit het dus wel snor. Maar veel zal ook afhangen van David van der Poel en Simon Dehairs, die de soms moeilijk positionerende Mareczko goed moeten afzetten.

Wat zouden we ook graag nog eens de beste Arne Marit zien. De jonge Vollezelenaar sloot 2021 af met een sprintzege in de GP du Morbihan, maar door pech kwamen zijn snelle benen er dit seizoen niet meer door. Intussen versierde hij wel al een transfer naar Intermarché-Wanty-Gobert, iets wat Marit extra motivatie moet geven om in zijn laatste maanden bij Sport Vlaanderen-Baloise een onvergetelijke indruk na te laten.

TotalEnergies heeft met Dries Van Gestel een man in vorm, die je in een ontsnapping of late uitval nooit mag onderschatten. Maar mochten we een massasprint krijgen, dan zijn alle ogen gericht op Niccolo Bonifazio. De Italiaan is altijd goed in België en bij uitstek in de Exterioo Cycling Cup, maar stak deze zomer ook al een etappezege op zak in La Route Occitanie.

Doorbreekt Arne Marit de pech? – foto: Cor Vos

Verder geen grote favorieten, wél veel renners die zomaar kunnen verrassen met een podiumplaats. Omdat de wedstrijd amper lastig gemaakt kan worden en de afstand kort is, kunnen renners die weinig inhoud hebben, ook schitteren. Verrassingen kunnen komen van Matthew Gibson (Human Powered Health), Daan van Sintmaartendijk en Coen Vermeltfoort (Team VolkerWessels), Joren Bloem (ABLOC), Luke Mudgway (Black Spoke) en Milan Menten (Bingoal Pauwels Sauces WB).

	Arnaud DE LIE
	Jakub MARECZKO, Quinten HERMANS
	Arne MARIT, Niccolò BONIFAZIO, Matthew GIBSON
	Andrea PASQUALON, Dries VAN GESTEL, Daan VAN SINTMAARTENSDIJK, Milan MENTEN

Website organisatie
Deelnemerslijst

Weer en TV

Gelukkig voor de organisatoren zal de eerste Schaal Sels in drie jaar niét in het water vallen. De renners kunnen rekenen op temperaturen tot 23 graden Celsius en vaak opklaringen. De wind blaast aan een kracht van drie Beaufort vanuit het zuidwesten. De wedstrijd wordt niet live op televisie gebracht.