Voorbeschouwing: Superprestige Diegem 2019
© Cor Vos
zondag 29 december 2019 om 15:00

Voorbeschouwing: Superprestige Diegem 2019

Het gaat vooruit in deze kerstperiode. Zondag slaat het veldritcircus alweer zijn tenten op in Diegem voor de zesde manche van de Telenet Superprestige. Een klassieker met een uniek karakter. En dat heeft uiteraard alles te maken met de late starturen en de feeërieke kerstsfeer in het centrum. WielerFlits blikt vooruit.

Historie

De avondcross in Diegem wordt georganiseerd door Wielerclub Sint-Anna-Vooruit, genaamd naar een gehucht waar de club het levenslicht zag. De eerste editie werd verreden in 1975 en het event groeide snel. Zeven jaar later (1982) stond Diegem mee aan de wieg van de Superprestige, samen met Gavere-Asper, Zillebeke en Overijse. Dit jaar staat in Diegem dus al voor de 38ste keer op rij een manche van het oudste regelmatigheidscriterium op de agenda. En dat zal wellicht ook de laatste keer zijn, want de kans is bijzonder groot dat Diegem volgend jaar toetreedt tot de hervormde Wereldbeker.

Wereldbeker
“Dat is ook onze enige kans om op zondag te blijven organiseren”, aldus organisator Francis Bosschaerts. “Een noodzaak, want er wonen meer dan 1500 mensen langs het parcours en er zijn tal van handelszaken. Oorspronkelijk hoopten we die zondag te kunnen behouden in de Superprestige, maar die uitzondering kon Flanders Classics – eigenaar van de nieuwe Wereldbeker – niet toestaan. Dus dienden we onze WB-kandidatuur in. Er is ons trouwens beloofd dat Diegem ook in de Wereldbeker een avondcross mag blijven.”

In 1998 won Sven Nys in Diegem voor Bart Wellens en Adrie van der Poel – foto: Cor Vos

Diegem organiseerde in 2000 voor het eerst een avondcross op vraag van aftredend burgemeester Roger De Wulf. “Een stuntje, om de nieuwe burgemeester te vieren”, vertelt Bosschaerts. “We verlichtten het parcours toen met 55 lichtballons. Een paar jaar later, toen zender VT4 het veldrijden coverde, schakelden we definitief over naar een avondcross. Weliswaar nog beter verlicht, in functie van die tv-captatie. Ondertussen is het ons handelsmerk geworden.”

20.000 toeschouwers
De avondcross is overigens met voorsprong de best bijgewoonde veldrit van het seizoen. Ook nu verwachten ze in Diegem om en bij de 20.000 toeschouwers. “Vorig jaar verwelkomden we bijvoorbeeld negentig bussen, maar het ziet er naar uit dat we dat straks gaan overtreffen, want ik kreeg al meer aanvragen dan in 2018.” Het succes van Diegem is overigens meer dan de avondcross, weet Bosschaerts. “Het is een combinatie van alles. Het is ook een centrumcross, wat het extra gezellig maakt. En de toeschouwers zijn in vakantie. Dat scheelt ook.”

Roland Liboton is met zijn acht overwinningen recordhouder in Diegem. Maar het lijkt een kwestie van tijd vooraleer Mathieu van der Poel hem naar de kroon steekt. De regerende wereldkampioen won de voorbije vijf jaar op rij op een parcours wat hij letterlijk als zijn speeltuin mag omschrijven. Bij de dames zijn Marianne Vos en Sanne Cant recordhouder met elk drie zeges.

Laatste tien winnaars
Heren
2018: flag-nl Mathieu van der Poel
2017: flag-nl Mathieu van der Poel
2016: flag-nl Mathieu van der Poel
2015: flag-nl Mathieu van der Poel
2014: flag-nl Mathieu van der Poel
2013: flag-be Sven Nys
2012: flag-be Niels Albert
2011: flag-be Niels Albert
2010: flag-be Niels Albert
2009: flag-be Niels Albert

Dames (sinds 2011)
2018: flag-be Sanne Cant
2017: flag-be Sanne Cant
2016: flag-nl Marianne Vos
2015: flag-be Ellen Van Loy
2014: flag-nl Marianne Vos
2013: flag-be Sanne Cant
2012: flag-cz Katerina Nash
2011: flag-nl Marianne Vos


Vorig jaar

Mathieu van der Poel miste zijn start en verzeilde ergens tussen positie 15 en 20. Een ideale opportuniteit voor uitdager Wout van Aert, maar ook de wereldkampioen verknoeide het. Hij schoot uit zijn klikpedaal en viel zowaar nog verder terug. Na een kwartier wedstrijd had Van der Poel zijn achterstand op de kop van de koers goedgemaakt, waarna hij meeschoof bij een aanval van Michael Vanthourenhout. Even later liet Van der Poel de West-Vlaming ter plaatse.

Tot hij… los op een onoplettende steward knalde. Mathieu bezeerde zijn nek, maar kon snel verder en reed in sneltempo opnieuw tot bij Vanthourenhout. Waarop het scenario zich herhaalde. Van der Poel reed opnieuw weg bij de kopman van het toenmalige Marlux-Bingoal en consolideerde vervolgens zijn voorsprong. Toon Aerts vervolledigde het podium met een derde plaats, voor Lars van der Haar en de uit de achtergrond teruggekeerde Wout van Aert.

Voor Van der Poel was het zijn achtste (8ste !) opeenvolgende zege in Diegem. In 2011 en 2012 was hij al de beste junior, in 2013 de beste in de U23-wedstrijd. In 2014 startte hij zijn reeks van vijf opeenvolgende zeges bij de profs. Ook in de Superprestige scoorde hij trouwens maximaal: Diegem was zijn 6de SP-zege op rij. Hij zou uiteindelijk acht op acht halen.

Cant met slim manoeuvre in finale
Bij de dames pakte Sanne Cant in Diegem haar zevende zege van het seizoen. Een overwinning waarmee ze Marianne Vos, er vorig jaar niet bij, evenaarde als recordhouder. De finale werd gekleurd door Eva Lechner, Denise Betsema, Annemarie Worst en Sanne Cant. Het was Lechner die de slotronde inging met een kleine bonus, maar een versnelling van Betsema zorgde ervoor dat ze nog gegrepen werd.

Vorig jaar ging iedereen wel eens onderuit in Diegem –  foto: Cor Vos

In de laatste hectometers draaide de wereldkampioene met een slimme looppassage als eerste de laatste rechte lijn op. Haar concurrentes waren niet meer bij machte de snelle Cant te remonteren. Worst werd tweede, Betsema hield een moegestreden Lechner van het podium. Met haar overwinning nam Cant de leidersplaats in de Superprestige over van Alice Maria Arzuffi, die in Diegem een baaldag kende.

Uitslagen Diegem 2018
Heren
1. flag-nl Mathieu van der Poel
2. flag-be Michael Vanthourenhout op 14″
3. flag-be Toon Aerts op 39″
4. flag-nl Lars van der Haar op 43″
5. flag-be Wout van Aert op 56″
6. flag-be Kevin Pauwels op 1’05”
7. flag-be Quinten Hermans op 1’12”
8. flag-nl Joris Nieuwenhuis op 1’22”
9. flag-be Laurens Sweeck op 1’29”
10. flag-be Jens Adams op 1’34”

Dames
1. flag-be Sanne Cant
2. flag-nl Annemarie Worst op 2″
3. flag-nl Denise Betsema op 3″
4. flag-it Eva Lechner op 6″
5. flag-nl Maud Kaptheijns op 33″
6. flag-be Laura Verdonschot op 46″
7. flag-gb Nikki Brammeier op 52″
8. flag-lu Christine Majérus op 56″
9. flag-nl Ceylin del Carmen Alvarado op 1’13”
10. flag-ch Jolanda Neff op 1’16”


Parcours

Er was een periode waarin een aantal renners met lichte tegenzin naar Diegem trokken. Het kunstlicht baarde hen toch meer zorgen dan verwacht. Maar de laatste jaren is de lichtsterkte zo goed, dat niemand er nog een probleem van maakt. Ellen Van Loy verwoordt mooi het gevoel van het gros der renners: “Ik hou wel van die speciallekes, al hoeft er wel niet elke week in het donker te worden gereden, want de schaduwen verbergen soms kleine putjes die hard kunnen aankomen.”

3450 meter
Verder is het parcours in Diegem voldoende selectie en technisch. De schuine kantjes rond het voetbalveld zorgen bij regen voor behoorlijk wat geschuif en geglibber, met de nodige tuimelpertes tot gevolg. En dan is er ook nog de Regimentsberg die elke ronde opnieuw verteerd moet worden. Daar durf je in een slechte dag als renner wel eens te parkeren. Ook typisch, daar in de schaduw van de Zaventemse luchthaven: iets meer asfalt dan normaal (meer dan een kilometer), maar dat wordt ruimschoots gecompenseerd door meerdere technische stroken, inclusief de balkenpartij die uitnodigt tot jumpen en de trappen, nét voor het ingaan van de laatste rechte lijn.

Het parcours is 3450 meter lang. Een paar cijfers voor de volledigheid: 1013 meter asfalt en beton. 1817 meter veld en gras. 575 meter grindweg. 45 meter zand. 21 trappen.


Programma

Programma – zondag 29 december 2019
16u30: Junioren
18u05: Elite- en U23-dames (Ladies Trophy)
20u: Elite- en U23-heren

Locatie en inkom:
Het parcours is gelegen in het centrum van Diegem (Alfons De Cockplein). Info over de bereikbaarheid vind je op de website van de organisatie.

Entree: aan de kassa betaalt u 12 euro (kinderen < 12 jaar: gratis)

Tussenstand Superprestige Heren 
1. flag-be Toon Aerts – 60 punten
2. flag-be Laurens Sweeck – 59 punten
3. flag-be Quinten Hermans – 55 punten
4. flag-be Eli Iserbyt – 54 punten
5. flag-nl Lars van der Haar – 53 punten
6. flag-nl Corné van Kessel – 53 punten
7. flag-gb Thomas Pidcock – 47 punten
8. flag-be Jens Adams – 33 punten
9. flag-be Gianni Vermeersch – 26 punten
10. flag-be Tim Merlier – 23 punten

Tussenstand Superprestige Dames
1. flag-nl Ceylin del Carmen Alvarado – 67 punten
2. flag-nl Yara Kasetelijn – 63 punten
3. flag-be Sanne Cant – 53 punten
4. flag-it Alice Maria Arzuffi – 52 punten
5. flag-nl Annemarie Worst – 50 punten
6. flag-it Eva Lechner – 43 punten
7. flag-be Ellen Van Loy – 38 punten
8. flag-be Laura Verdonschot – 31 punten
9. flag-nl Inge van der Heijden – 30 punten
10. flag-nl Manon Bakker – 27 punten


Favorieten

Heren

Het is van 12 november 2017 geleden dat Mathieu van der Poel nog eens een wedstrijd in de Superprestige verloor. Hoe de wereldkampioen de voorbije dagen rondfietste, doet ons vermoeden dat hij ook 2019 zal volmaken zonder nederlaag in het oudste regelmatigheidscriterium. Bovendien is het parcours in Diegem er eentje waarop hij alles vindt wat hij graag doet.

De voornaamste andere podiumkandidaten zijn Eli Iserbyt, Lars van der Haar, Tim Merlier, Tom Pidcock, Michael Vanthourenhout en Quinten Hermans. Eli Iserbyt hadden we in onze voorbeschouwing voor Loenhout iets minder hoog ingeschat. Zeker na zijn matige prestatie in Heusden-Zolder. Maar de youngster van Pauwels Sauzen-Bingoal reageerde prompt met een knalprestatie, zodat we niet anders kunnen dan opnieuw met hem rekening te houden.

Wint Van der Poel in Diegem voor het laatst in Corendon outfit? – foto: Cor Vos

Ook Michael Vanthourenhout – sterk in Heusden-Zolder – vindt in Diegem een parcours op maat. En hetzelfde kan gezegd van Tim Merlier, Quinten Hermans en Tom Pidcock, jongens die de Regimentsberg goed bovenkomen en hun voordeel halen uit de iets langere passages op de verharde weg. Pidcock is trouwens net terug in België na een kerstbreak.

Toon Aerts zal niet starten in Diegem, Laurens Sweeck en Corné van Kessel vallen deze keer net buiten de sterren. In het klassement is Laurens Sweeck vanwege het uitvallen van Aerts virtueel leider op amper één puntje van Aerts. Sweeck verdedigt in Diegem een voorsprong van vier punten op Quinten Hermans. Sweeck haalde de voorbije vijf jaar echter nog maar een keer het podium in Diegem, Corné van Kessel zelfs maar een keer de top tien.

Nog dit: er staan 114 elites en beloften (zie onderaan dit blokje) op de voorlopige deelnemerslijst. Het wordt voor de favorieten dus toch wel kwestie om een voortreffelijke start te nemen…

Favorieten volgens WielerFlits
*** Mathieu van der Poel
** Tom Pidcock, Eli Iserbyt
* Tim Merlier, Michael Vanthourenhout, Quinten Hermans


Dames

Hoe dichter we de kampioenschappen naderen, hoe sterker het deelnemersveld bij de dames wordt. Die trend blijft zich doorzetten. Zo hebben we in Diegem, naast de traditionele namen, ook die van Evie Richards en van… Pauline Ferrand Prévot, ex-wereldkampioene.

Voor Ferrand-Prévot, die toewerkt naar het WK in Dübendorf, is het pas de eerste veldrit deze winter. “Ik verwacht geen grote resultaten, maar ik wil vooral genieten om terug te zijn in het veldrijden en van het competitiegevoel te proeven”, liet de Française optekenen. Eerder werd zij al twee keer tweede in Diegem, maar we geloven niet dat het deze keer zo’n vaart neemt. Ferrand-Prévot heeft immers geen enkel UCI-punt en start dus helemaal achteraan. Een onbegonnen zaak om dan nog de top vijf te halen.

In 2017 was Ferrand-Prévot voor het laatste van de partij in Diegem – foto: Cor Vos

De topfavoriete is eens te meer Ceylin del Carmen Alvarado. Akkoord, in Loenhout was de Nederlandse een beetje gediend door de omstandigheden – het uitvallen van Lucinda Brand – maar zoals Alvarado op Brechtseweg rondfietste, spreekt tot de verbeelding. Alvarado zou het damesveldrijden de komende jaren zomaar kunnen gaan domineren.

Ook Sanne Cant lijkt opnieuw wat beter op dreef en stoomt zich beetje bij beetje klaar voor de kampioenschappen. Een podiumplaats in Diegem – waar ze al drie keer won – is misschien wel een must voor de wereldkampioene om met een goed gevoel de overgang van oud naar nieuw te vieren. En dan komen we uit bij Annemarie Worst en Evie Richards als andere podiumkandidaten. Inge van der Heijden, Laura Verdonschot, Eva Lechner en Yara Kastelijn staan nog een trapje lager.

Favorieten volgens WielerFlits
*** Ceylin del Carmen Alvarado
** Sanne Cant, Annemarie Worst
*  Evie Richards, Inge van der Heijden, Eva Lechner

Website organisatie
Deelnemerslijsten
In totaal starten in de drie wedstrijden 305 renners, verdeeld over 20 landen!


Weer en TV

Zowel de dames- als de herenwedstrijd wordt gecoverd door Sporza, Telenet Play Sports en Proximus in België en door Ziggo Sport in Nederland. Bekijk hier de volledige TV-kalender.

Dit is de weersverwachting volgens Meteovista.be:

RIDE Magazine
4 Reacties
Sorteer op:
29 december 2019 01:29
Ik zie Sanne Cant niet als favoriet voor de winst in Diegem.

Over de voorbije 21 crossen alweer kon Sanne Cant slechts één keer winnen. En dat was dan ook nog in de minder sterk bezette Waaslandcross in Sint Niklaas. Daarom ga ik niet mee in de visie van Nico Dick die haar vlak achter Ceylin als favoriet bestempelt.
Ik voorzie ook geen podiumplaats voor haar. De Sanne Cant van 2018 was een andere dan die van nu. Voor Yara zal de schuine kant geen lekkernij zijn. In mijn tiercé staan Yara,Ceylin en Annemarie op het podium.....met Yara op de hoogste trede.
29 december 2019 11:10
12euro inkom? Reken volgend jaar maar op minimaal 17euro. Ben je met 3 dan betaal je 51 ipv 36euro, of in feite 3 binnen en betalen voor 4.

Zo betaalt de eindconsument altijd het gelag.

En hoe anders zal Diegem eruit zien? Niks anders.
29 december 2019 12:15
Over genieten gesproken. Genieten of 'genieten'?

"Voor Ferrand-Prévot, die toewerkt naar het WK in Dübendorf, is het pas de eerste veldrit deze winter. “Ik verwacht geen grote resultaten, maar ik wil vooral genieten om terug te zijn in het veldrijden en van het competitiegevoel te proeven”, l (passage uit voorliggend artikel van Nico Dick).

In een reeds ver verleden zeiden zowel Richard Groenendaal, maar ook Adri van der Poel dat je in een veldrit wel 3 tot viermaal dood gaat. Recent gaf Yara Kastelijn ongeveer hetzelfde aan " Ik zat echt he-le-maal-dood! (Na De Koppenbergcross).

Ik heb mij dan ook vaak verbaasd als vooral Stybar steevast in het interview voor een wedstrijd zei: "Het wordt weer genieten". Zei (en zegt!) hij dat om toch vooral positief over te komen of kun je wel degelijk genieten als alles zwart ziet om je heen en je je voelt alsof 'je helemaal dood gaat'? Voeg daar nog de vele letterlijke uitglijders bij-Zoals in Zonhoven,Ronse,Namen.......dan lijkt mij dat je nauwelijks echt kunt genieten;tijdens de cross. Bovendien hoor ik vaak einde carriere 'dat men blij is dat men er vanaf is ......hoe kan dat als men zo genoten heeft?

Als iemand na winst zegt dat hij daarvan geniet;dan kan ik dat begrijpen, maar als je net bent opgestaan na een heuse uitschuiver..en vervolgens weer vol in een modderpoel belandt met ijskoud water........dan is het genieten geen passende beleving lijkt me.

Inmiddels is het de bedoeling van Ferrand-Prévot om weer te gaan genieten.; doelend op haar terugkeer en het gevoel van het wedijveren. En dat begrijp ik weer wel.
Zelf geniet ik enorm van het veldrijden. Vooral van de dames. Hopelijk komt Yara goed over de schuine kant en kan zij met haar familie weer voldaan terug naar het Brabantse Neerkant.
29 december 2019 14:55
@Sambaljee
Dat is het lot van de consument maar wat let je: op TV is het gratis

Om te reageren moet je ingelogd zijn.