Het West-Vlaamse Ruddervoorde maakt al 22 jaar uit van de Telenet Superprestige. Alleen Gavere (38), Diegem (38) en Gieten (31) doen beter. Sven Nys was maar liefst elf keer de beste in de Oostkampse deelgemeente. De laatste drie seizoenen is het domein van de broers Pyfferoen echter de speeltuin van Mathieu van der Poel. VDP begint er dit jaar trouwens aan zijn winterseizoen. WielerFlits blikt vooruit.

Historie

Het Wijkcomité Sint-Godelieve in het gehucht Baliebrugge startte in 1984 met het organiseren van wielerwedstrijden. Vier keer werd een wegwedstrijd voor junioren ingericht, waarna de initiatiefnemers overschakelden naar het veldrijden, met dank aan toenmalig crosser Kris De Vlaeminck, die in Ruddervoorde woonde.

Van dan af ging het snel. Na een aantal organisaties in het B-circuit (1988-1991), werd in ’92 voor het eerst een veldrit voor profs georganiseerd. 1998 werd een nieuwe – dubbele – mijlpaal voor het Wijkcomité, met de organisatie van de Belgische jeugdkampioenschappen en de toetreding tot de Superprestige, op dat moment het belangrijkste regelmatigheidscriterium. Dat seizoen bestond de Superprestige immers nog uit elf manches, waaronder vijf buitenlandse (Sint-Michielsgestel, Gieten, Silvelle, Surhuisterveen, Wetzikon en Harnes). Sven Nys was de eerste winnaar. Dit jaar wordt in Ruddervoorde dus al voor de 22ste keer een Superprestigemanche afgewerkt.

Joyce Vanderbeken klopte Sanne Cant en Veerle Ingels op het BK 2009 – © Cor Vos

Ook vermeldenswaardig: in 2009 werd op het domein van de broers Pyfferoen twee keer gecrosst. Een keertje om de Superprestige, maar eerder dat jaar – begin januari – stonden er ook de Belgische kampioenschappen op de kalender. Sven Nys en Joyce Vanderbeken pakten er de driekleur. De piepjonge Sanne Cant werd toen tweede, nog steeds een van de grootste ontgoochelingen uit haar carrière.

Joyce Vanderbeken was daarmee trouwens de eerste dame die in Ruddervoorde de handen in de lucht kon steken. Pas twee jaar later – in 2011 – werd aan de programmatie van de Superprestigemanche ook een vrouwenwedstrijd toegevoegd. De Britse Helen Wyman trok in 2011 aan het langste eind. Wyman en Cant zijn bij de dames recordhouder met elk twee zeges. Sven Nys is nog minstens acht jaar lang recordhouder bij de mannen met maar liefst elf overwinningen, inclusief het BK.

Laatste tien winnaars:
Heren
2018:  Mathieu van der Poel
2017:  Mathieu van der Poel
2016:  Mathieu van der Poel
2015:  Kevin Pauwels
2014:  Tom Meeusen
2013:  Klaas Vantornout
2012:  Sven Nys
2011:  Niels Albert
2010:  Zdenek Stybar
2009:  Sven Nys

Dames:
2018:  Marianne Vos
2017:  Maud Kaptheijns
2016:  Sophie de Boer
2015:  Sanne Cant
2014:  Sanne Cant
2013:  Helen Wyman
2012:  Nikki Harris (ondertussen Brammeier)
2011:  Helen Wyman

Vorig jaar

Van 2009 tot en met 2016 kende Ruddervoorde maar liefst zeven verschillende winnaars. Maar daar maakte Mathieu van der Poel drie jaar geleden een einde aan. Vorig jaar won de kopman van Corendon-Circus er voor de derde keer op rij in wat een van de saaiste wedstrijden van het seizoen werd. Al na een halve ronde sloeg Van der Poel een kloof op de verzamelde concurrentie en die bonus zou hij niet meer afgeven.

Boeiender was de strijd voor de andere podiumplaatsen. Door de tegenwind, waar alleen Van der Poel zich niet om bekommerde, troepte het lang samen. Toon Aerts, Eli Iserbyt en Wout van Aert gaven de sterkste indruk. Pas in de voorlaatste ronde ging regerend wereldkampioen Van Aert solo om al bij al eenvoudig de tweede plaats te pakken. Toon Aerts hield Eli Iserbyt van het podium, Michael Vanthourenhout maakte de top vijf vol.

Het podium van Ruddervoorde vorig jaar – ©CorVos

Dat hij – op een week van het EK in Rosmalen – tevreden was met het gevoel, trapte Mathieu van der Poel na afloop een open deur is. “En de tegenwind speelde in mijn voordeel. Daardoor keken ze achter mij wat naar mekaar.” Vier dagen later kende VDP wel zijn enige offday van het seizoen op de Koppenberg, maar nog een paar dagen later heerste hij als vanouds op het EK.

Eerder op de dag had Marianne Vos de dameswedstrijd op haar naam geschreven. In haar shirtje van WaowDeals behaalde ze in de Vrijgeweidestraat al haar vijfde seizoenszege. Het was Christine Majerus die de beste start nam, maar al snel werd de Luxemburgse overvleugeld. Ceylin del Carmen Alvarado versnelde en kreeg Marianne Vos, Ellen Van Loy en Annemarie Worst mee. Alleen Kim Van De Steene zou – na een knappe passage door de zware zandstrook – dat viertal nog vervoegen.

Marianne Vos zette vervolgens de finale naar haar hand met een fikse demarrage op een van de vele technische passages op het parcours. Worst werd tweede en verstevigde zo haar leiderspositie in de Superprestige. Van De Steene, die vier dagen later de Koppenbergcross zou winnen, mocht mee het podium op.

Uitslag Ruddervoorde 2018

Heren Elite:
1.  Mathieu van der Poel
2.  Wout van Aert op 35″
3.  Toon Aerts op 42″”
4.  Eli Iserbyt op 45″
5.  Michael Vanthourenhout op 1′
6.  Tom Meeusen
7.  Laurens Sweeck op 1’02”
8.  Lars van der Haar op 1’05”
9.  Tom Pidcock op 1’16”
10.  Kevin Pauwels op 1’19”

Dames Elite:
1.  Marianne Vos
2.  Annemarie Worst op 8″
3.  Kim Van De Steene op 13″
4.  Denise Betsema op 14″
5.  Ceylin del Carmen Alvarado
6.  Sanne Cant op 21″
7.  Alice Maria Arzuffi op 29″
8.  Ellen Van Loy op 51″
9.  Maud Kaptheijns op 57″
10.  Nikki Brammeier op 1′

Parcours

Ruddervoorde beschikt wellicht als enige organisator in het veldritcircuit over een parcours dat op een en dezelfde weide wordt uitgetekend én bovendien eigendom is van de de broers Wim en Geert Pyfferoen, die samen met Kurt Vanneste de wedstrijd organiseren. En dat biedt uiteraard heel wat voordelen.

Op de weide werd in 2017 een aankomststraat aangelegd

Het voorbije decennium hebben ze daar in Ruddervoorde hun best gedaan om dat parcours verder te optimaliseren. Er liggen ondertussen een permanente zandstrook, een kasseipassage en een viertal heuvels op het domein. En twee jaar geleden werd zelfs een ‘aankomststraat’ ín de weide aangelegd, zodat de Vrijgeweidestraat crossvrij blijft.

Goed om weten, de Pyfferoens hebben jaren geleden het volledige domein voorzien van een drainagesysteem. Met als gevolg dat het parcours in Ruddervoorde – hoe hard het ook regent – nooit echt in een modderbad kan veranderen.

Een minpuntje dat haaks staat tegenover de voordelen: het compacte parcours zorgt er wel voor dat het in Ruddervoorde – ook al doen de parcoursbouwers hun best om af en toe te variëren – best veel draaien en keren is. Echt lange stroken waarop de grote motoren in het peloton over hun volle power kunnen beschikken, zijn er niet. Maar ook dat is nu eenmaal het huidige veldrijden: snelle omlopen, technisch veeleisend en met veel intervalwerk.

Programma en Tussenstand

Programma
9u45: Nieuwelingen eerstejaars
10u35: Nieuwelingen tweedejaars
11u50: Junioren
13u4: Elite en U23 dames (Ladies Trophy)
15u: Elite en U23 heren

Locatie en inkom:
Vrijgeweidestraat, Ruddervoorde (via E403, afrit 11)
Entree: aan de kassa betaalt u 12 euro.

Tussenstand Superprestige Heren
1. Lars van der Haar – 37 punten
2. Quinten Hermans – 36 punten
3. Corné van Kessel – 34 punten
4. Toon Aerts – 32 punten
5. Laurens Sweeck – 31 punten
6. Eli Iserbyt – 30 punten
7. Thomas Pidcock – 28 punten
8. Jens Adams – 25 punten
9. Gianni Vermeersch – 17 punten
10. Michael Vanthourenhout – 16 punten

Tussenstand Superprestige Dames
1. Yara Kastelijn – 39 punten
2. Ceylin del Carmen Alvarado – 38 punten
3. Eva Lechner – 35 punten
4. Alice Maria Arzuffi – 34 punten
5. Sanne Cant – 29 punten
6. Annemarie Worst – 28 punten
7. Ellen Van Loy – 23 punten
8. Inge van der Heijden – 19 punten
9. Laura Verdonschot – 19 punten
10. Maud Kaptheijns – 17 punten

Favorieten

Heren
Jawel, voor het eerst dit seizoen staat regerend Nederlands- , Europees – en wereldkampioen Mathieu van der Poel aan de start van een veldrit. En die krijgt meteen de status van topfavoriet opgeplakt. Zelf durven we enig voorbehoud maken, ook al zijn we overtuigd dat Van der Poel de meest getalenteerde van het hele pak blijft. Waarom we dat doen? Enerzijds omdat Van der Poel toch competitieritme mist, anderzijds omdat Eli Iserbyt de voorbije twee maanden heeft bewezen een grote stap vooruit gezet te hebben.

Zoals Eli Iserbyt na de Koppenbergcross zelf liet optekenen: “Het zou raar zijn, moest Mathieu al in zijn eerste wedstrijd zomaar van ons weg rijden.”  Bovendien vindt de West-Vlaming een parcours dat hem op het lijf geschreven is. Mét veel interval via de korte, nijdige hellinkjes en het vele bochtenwerk. Minpunt: Van der Poel is fris, terwijl Iserbyt net een zware Koppenbergcross achter de rug heeft. Een wedstrijd waarin hij bovendien heel diep is moeten gaan.

Belangrijkste uitdager van Iserbyt en Van der Poel wordt – in afwezigheid van Wout van Aert – niet Toon Aerts, maar de Brit Tom Pidcock. De renner van het Trinity Team wordt week na week beter en werpt zich steeds meer op als een te duchten tegenstander. Daar zijn we overigens niet rouwig om. Eindelijk nog eens een niet-Belg of -Nederlander die meedoet voor winst. Dat zorgt alleen maar nieuwe, frisse lucht in de sowieso te Vlaamse sport.

Toon Aerts duelleerde vorig jaar met Van Aert voor de tweede podiumplaats, maar lijkt dit seizoen nog steeds zijn draai niet gevonden te hebben. Al zijn we er nog niet helemaal uit of Aerts een tikkeltje minder is dan vorige winter, dan wel of de stap die Iserbyt – en Pidcock – gezet hebben, zo groot is. Wellicht worden we met de intrede van Mathieu van der Poel opnieuw wat wijzer wat dat betreft.

Vorig jaar domineerde Mathieu van der Poel in Ruddervoorde – ©Cor Vos

Tot slot geven we ook Quinten Hermans en Michael Vanthourenhout een ster. Hermans is terug van een weekje trainen in de Spaanse zon, maar was de voorbije weken niet onaardig op dreef. Vanthourenhout is aan een constant seizoen bezig. Na pech in de start werd hij toch nog derde op de Koppenberg. En een paar weken geleden won hij in Meulebeke een wedstrijd die op een vergelijkbaar parcours als dat van Ruddervoorde werd afgewerkt.

Vallen voor Ruddervoorde buiten de sterren, maar mogen ons verrassen: Laurens Sweeck, Tim Merlier, Corné van Kessel, Tom Meeusen, Gianni Vermeersch, klassementsleider Lars van der Haar en Daan Soete. Sweeck is momenteel best wisselvallig. In Gavere werd hij nog mooi derde, maar op de Koppenberg kende hij een offday. Corné van Kessel is dan weer bijzonder regelmatig, maar komt meestal net te kort voor het podium. Tom Meeusen, nog steeds op zoek naar een nieuwe werkgever voor 2020, is gemotiveerd en houdt wel van de Ruddervoordse omloop. Vier jaar geleden won hij er trouwens nog.

Soete toont zich een prima ploegmaat in dienst van Iserbyt, maar moet nog werken aan zijn tweede koershelft om zelf aanspraak te maken op een podiumplaats. Gianni Vermeersch is aan een mindere periode bezig, maar paste voor de Koppenbergcross en kan fris voor de dag komen. Tim Merlier kan teren op zijn prima start. Voor hem wordt het kwestie om daarna zo lang mogelijk aan te klampen voorin.

Favorieten volgens WielerFlits
*** Eli Iserbyt
** Mathieu van der Poel, Tom Pidcock
* Toon Aerts, Quinten Hermans, Michael Vanthourenhout

Dames
Blijft het Nederland boven bij de vrouwen? Vermoedelijk wel. Met Yara Kastelijn (777), Annemarie Worst (777) en Ceylin del Carmen Alvarado (Corendon-Circus) domineren drie Nederlandse dames deze eerste seizoensmaanden. Kastelijn zette de grootste stap voorwaarts in vergelijking met een jaar geleden en won de laatste twee confrontaties, maar op het snelle parcours van Ruddervoorde hebben we toch iets meer vertrouwen in Worst en Alvarado.

Maud Kaptheijns kan een belangrijke uitdager worden als ze in haar dagje is. De renster van Pauwels Sauzen-Bingoal won eerder dit seizoen in Eeklo, paste voor Gavere en de Koppenbergcross en staat dus fris aan de start. Ook Anna Kay – vierde in de Wereldbeker in Bern – en Sanne Cant verliezen we in Ruddervoorde niet uit het oog. Als de wereldkampioene goed hersteld is van haar val in Gavere, doet ze in Ruddervoorde altijd mee voor het podium.

De 777-dames kleuren het seizoensbegin ©Cor Vos

Na Gavere hadden we ongetwijfeld ook Laura Verdonschot in ons lijstje met sterren opgenomen, maar de Limburgse kende een complete offday op de Koppenberg en valt zo buiten de sterren. Ook good old Katie Compton valt net buiten de sterren.

Voor het Italiaanse duo Eva Lechner – Alice Maria Arzuffi is het parcours in Ruddervoorde wellicht iets té lichtlopend om aanspraak te kunnen maken op een podiumplaats. Misschien moeten we dan eerder rekening houden met Kaitlin Keough of Manon Bakker.

Favorieten volgens WielerFlits
*** Ceylin del Carmen Alvarado
** Annemarie Worst, Yara Kastelijn
*  Maud Kaptheijns, Anna Kay, Sanne Cant

Website organisatie: www.cyclocrossruddervoorde.be
Deelnemerslijsten: De deelnemerslijsten kan u hier downloaden

Weer en TV

Zowel de dames- als de herenwedstrijd wordt gecoverd door Telenet Play Sports en Proximus in België en door Ziggo Sport in Nederland. Bekijk hier de volledige TV-kalender.

Dit is de weersverwachting volgens Meteovista.be: