Voorbeschouwing: Superprestige Zonhoven 2019
foto: Cor Vos
zondag 8 december 2019 om 13:00

Voorbeschouwing: Superprestige Zonhoven 2019

Morgen (zondag 8 december) slaat het veldritcircus zijn tenten op in Limburg. De cross in Zonhoven is dit jaar aan zijn 24ste editie toe. Maar de Superprestigemanche zoals we die vandaag kennen, is in niets meer te vergelijken met die van toen. Met dank aan de intrede van ‘De Kuil’ tijdens de Superprestigemanche in februari 2010. WielerFlits blikt vooruit op een van de mooiste klassiekers die het veldrijden rijk is.

Historie

Weinig jonge veldritfans die het weten, maar de cross in Zonhoven heeft een traditie die teruggaat tot in 1958, toen Firmin Van Kerrebroeck er de eerste van negen opeenvolgende edities won. Maar na 1966 verdween Zonhoven van de kalender om pas in 2005 opnieuw zijn opwachting te maken. Twee keer (in 2005 en 2006) was de organisatie in handen van de gemeente, tot in 2007 Hans van Kasteren er zijn opwachting maakte. Nog twee jaar later liet Van Kasteren zich bijstaan door Theo Groenendaal, een ervaren Nederlandse organisator. Groenendaal heeft onder meer het NK ’89 en WK 2000 (beiden in Sint-Michielsgestel) op zijn palmares staan.

In 2010 nam Zonhoven – dat ondertussen in de Superprestige stapte – een hoge vlucht, met dank aan de toevoeging van de ondertussen ‘wereldberoemde’ Kuil (zie bespreking parcours). De cross kreeg meteen een pak meer aanzien, de toeschouwers vonden massaal de weg naar de Limburgse gemeente en ook de renners zijn nog steeds laaiend enthousiast over het ‘arena-gevoel’ wanneer ze het mulle zand van de Kuil induiken.

Golazo-cross in de Superprestige
De laatste belangrijke wijziging vond plaats in 2011, toen event-organisator Golazo de GP Zonhoven, zoals de wedstrijd officieel heet, in handen kreeg. Golazo is sindsdien eigenaar van de wedstrijd, al blijft het nog steeds beroep doen op de diensten van Theo Groenendaal. Opmerkelijk in het verhaal: ook al is Golazo organisator van de DVV Trofee, de veldrit in Zonhoven blijft nog steeds deel uitmaken van de Superprestige, toch wel het ‘concurrerende’ regelmatigheidscriterium in België en sinds vorig jaar in handen van Flanders Classics.

Nys’ laatste zege in Zonhoven. Hij klopte Niels Albert in de sprint – foto: Cor Vos

Nog dit: Sven Nys is de absolute recordhouder in Zonhoven wat het aantal overwinningen betreft. Gespreid over negen jaar, won hij vijf keer de wedstrijd. Mathieu van der Poel won dan weer de laatste drie edities en dat zal voorlopig niet veranderen, want de regerende wereldkampioen is er zondag niet bij. Bij de dames is Sanne Cant de grote slokop. Als zandspecialiste won ze vijf van de laatste zes edities. Alleen in 2017 moest ze haar meerdere erkennen in Maud Kaptheijns.

Laatste tien winnaars:
Heren
2018: flag-nl Mathieu van der Poel
2017: flag-nl Mathieu van der Poel
2016: flag-nl Mathieu van der Poel
2015: flag-be Wout van Aert
2014: flag-be Kevin Pauwels
2013: flag-be Sven Nys
2012: flag-be Sven Nys
2011: flag-be Niels Albert
2010: flag-cz Zdeněk Štybar (oktober)
2010: flag-be Sven Nys (februari)

Dames:
2018: flag-be Sanne Cant
2017: flag-nl Maud Kaptheijns
2016: flag-be Sanne Cant
2015: flag-be Sanne Cant
2014: flag-be Sanne Cant
2013: geen dameswedstrijd wegens het EK in Mladá Boleslav
2012: flag-be Sanne Cant
2011: flag-nl Sanne van Paassen
2010: flag-nl Daphne van den Brand


Vorig jaar

De titel op WielerFlits maakt meteen veel duidelijk. Van der Poel alleen op de wereld, klonk het. Het leek ook zo. Na drie minuten wedstrijd nam Van der Poel al afstand van de verzamelde concurrentie, wereldkampioen Wout van Aert incluis.

Het waren VdP’s ploegmaats David van der Poel en Tom Meeusen die de Kuil als eerste indoken, met de Master himself in het spoor. Maar die vond het allemaal iets te traag naar zijn zin gaan en nam prompt de koers in handen. Eén versnelling was voldoende. Na een ronde volgde de rest al op meer dan twintig seconden.

Zijn voornaamste belagers Van Aert en Aerts hadden hun start compleet gemist en verschenen pas na een kwart wedstrijd voorin. Nu ja, Van der Poel was toen al lang gaan vliegen. In de finale nam Wout van Aert nog afstand van een met kettingproblemen kampende Aerts. Voor de toenmalige wereldkampioen goed voor een elfde tweede plaats. Lars van der Haar en Jens Adams maakten de top vijf vol.

Symbolisch: Mathieu van der Poel ‘alleen’ op de wereld in Zonhoven – foto: Cor Vos

Bij de dames ging de zege naar Sanne Cant. Annemarie Worst en Nikki Brammeier namen de beste start, maar na valpartijen van zowel de Nederlandse als de Britse, kregen we een kopgroep van drie: Denise Betsema, Sanne Cant en Ceylin del Carmen Alvarado. De drie zandspecialistes kleurden het verdere verloop van de koers.

Net voor het ingaan van de slotronde moest Alvarado, de jongste van het trio, haar concurrentes laten rijden. En in de slotfase zette Cant Betsema onder druk. Toen de Texelse in een van de zandpassages even in de fout ging, profiteerde een koelbloedige Sanne Cant optimaal en pakte haar vijfde zege in Zonhoven. Nikki Brammeier en Alice Maria Arzuffi maakten de top vijf vol.

Uitslagen Zonhoven 2018
Heren Elite:
1. flag-nl Mathieu van der Poel
2. flag-be Wout van Aert op 43″
3. flag-be Toon Aerts op 1’35”
4. flag-nl Lars van der Haar op 2’03”
5. flag-be Jens Adams op 2’22”
6. flag-be Laurens Sweeck op 2’24”
7. flag-nl Joris Nieuwenhuis op 2’28”
8. flag-be Gianni Vermeersch op 2’48”
9. flag-be Tom Meeusen op 2’53”
10. flag-be Michael Vanthourenhout op 3’09”

Dames Elite:
1. flag-be Sanne Cant
2. flag-nl Denise Betsema op 10″
3. flag-nl Ceylin del Carmen Alvarado op 25″
4. flag-gb Nikki Brammeier op 42″
5. flag-it Alice Maria Arzuffi op 46″
6. flag-be Loes Sels op 46″
7. flag-nl Inge van der Heijden op 1’34”
8. flag-nl Maud Kaptheijns op 1’36”
9. flag-nl Annemarie Worst op 1’42”
10. flag-nl Shirin van Anrooij op 1’56”


Parcours

De Kuil, vroeger bekend als het stort van Termolen, is sinds 2010 het sleutelpunt in het parcours in Zonhoven. Met dank aan Tom Meeusen en zijn voormalige ploegmaats van Telenet-Fidea, die de put ontdekten tijdens een training. “Waarom wordt die niet in het parcours geïntegreerd”, vroeg Meeusen aan zijn teammanager – en organisator van de cross – Hans van Kasteren.

De bewuste zandput lag immers maar twintig meter voorbij het keerpunt van de omloop dat toen gebruikt werd en paste perfect in het al zanderige parcours. Een paar maanden later was het zo ver. De Kuil bevindt zich ongeveer halverwege het parcours. Na de (offroad-)start volgen een tweetal haakse bochten en een eerste passage door de materiaalpost. Dan gaat het via een lange hellende strook naar de passage door de Kuil (goed te zien links op de foto onder).

Wie vertrouwd is met deze natuurlijke hindernis zal wel opmerken dat er een kleine wijziging is in vergelijking met de editie van 2018. De S-bocht aan het eind van de duik naar beneden is  verdwenen. Deze keer gaan de renners in rechte lijn naar de overkant. Ook nieuw: bij het verlaten van de Kuil is een extra looplus aangebracht. De voorbije edities kregen de deelnemers, eenmaal boven, nog een extra knikje bergop te verwerken. Ditmaal slaan ze meteen linksaf op het zanderige plateau. Dit op vraag van Telenet dat het aantal afgenomen loopmeters graag gecompenseerd zag aan de overkant van de put.

Eenmaal uit de Kuil gaat in dalende lijn terug richting materiaalpost om zo via een ommetje (rechtsboven op de foto) opnieuw naar de finishzone te rijden.


Programma

Programma – zondag 8 december 201
9u50: Nieuwelingen eerstejaars
10u35: Nieuwelingen tweedejaars
11u50: Junioren
13u40: Elite en U23 dames (Ladies Trophy)
15u: Elite en U23 heren

Locatie en inkom:
Het parcours is gelegen op het terrein Molenheide in Zonhoven. Met de wagen neemt u afslag 30 op de E314 en vanaf daar volgt u de bewegwijzering ‘publiek’.
Entree: aan de kassa betaalt u 12 euro (kinderen < 12 jaar: gratis)

Tussenstand Superprestige Heren (na 4 manches)
1. flag-be Toon Aerts – 45 punten
2. flag-be Laurens Sweeck – 45 punten
3. flag-nl Corné van Kessel – 43punten
4. flag-be Quinten Hermans – 43 punten
5. flag-nl Lars van der Haar – 42 punten
6. flag-be Eli Iserbyt – 41 punten
7. flag-gb Thomas Pidcock – 38 punten
8. flag-be Jens Adams – 25 punten
9. flag-be Tim Merlier – 23 punten
10. flag-be Gianni Vermeersch – 21 punten

Tussenstand Superprestige Dames
1. flag-nl Ceylin del Carmen Alvarado – 53 punten
2. flag-nl Yara Kasetelijn – 50 punten
3. flag-be Sanne Cant – 43 punten
4. flag-it Alice Maria Arzuffi – 40 punten
5. flag-it Eva Lechner – 39 punten
6. flag-nl Annemarie Worst – 35 punten
7. flag-be Ellen Van Loy – 32 punten
8. flag-be Laura Verdonschot – 24 punten
9. flag-nl Inge van der Heijden – 19 punten
10. flag-nl Manon Bakker – 19 punten


Favorieten

Heren

Geen Mathieu van der Poel in Zonhoven. De wereldkampioen was oorspronkelijk zinnens om van zijn stageoord Benicassim terug te keren voor de dubbel Essen-Zonhoven. Maar omdat Essen wegviel (Van der Poel kwam niet tot een akkoord met de organisator) besliste hij in overleg met de ploegleiding om dan toch ook maar te passen voor Zonhoven. „Ik heb geen zin om voor één cross mijn stage te onderbreken.”

Dat biedt meteen mogelijkheden voor de verzamelde concurrentie. Eli Iserbyt voegde zelfs Zonhoven toe aan zijn programma en wordt samen met Laurens Sweeck en Toon Aerts bij de favorieten gerekend. Maar in het zand van Koksijde werd duidelijk dat de leider in de Wereldbeker niet dé grootste zandspecialist is, wat we daarentegen wel kunnen zeggen van Sweeck en Aerts. Sweeck werd in Koksijde tweede, Aerts derde. Vandaar onze voorkeur voor de Kempenaars.

De smaakmakers van Koksijde zijn ook in Zonhoven favoriet – foto: Cor Vos

Ook Lars van der Haar, Quinten Hermans en Corné van Kessel krijgen sterren toebedeeld. Toegegeven, ook bij hen vooral dankzij hun prestatie in Koksijde, het parcours dat het dichtst aanleunt bij dat van Zonhoven. Daardoor vallen onder meer Tom Pidcock en Michael Vanthourenhout uit de boot. Vanthourenhout was de voorbije weken in goeden doen, maar Michael is nu eenmaal geen zandkliever. Tom Pidcock lijkt dit seizoen nog steeds niet over zijn topvorm te beschikken, al zitten de problemen met zijn gebit daar misschien wel voor iets tussen. Benieuwd of hij na zijn operatie en aansluitende stage in Girona beter voor de dag komt.

Nog dit: naast Mathieu van der Poel missen we in de 73-koppige deelnemerslijst van Zonhoven ook Tim Merlier. De Belgische kampioen op de weg is aan een kleine break toe en ook hij blijft dit weekend trainen aan de Spaanse oostkust.

Favorieten volgens WielerFlits
*** Laurens Sweeck
** Toon Aerts, Lars van der Haar
* Eli Iserbyt, Corné van Kessel, Quinten Hermans


Dames

Geen Lucinda Brand in Zonhoven. Maar verder zijn alle protagonisten van de eerste helft van deze winter van de partij. Ook bij de dames baseren we ons op de prestaties die ze leverden in de Duinencross van twee weken geleden. En dan komen we vanzelf uit bij het kwartet Alvarado – Kastelijn – Worst – Van der Heijden.

In Koksijde trok Ceylin del Carmen Alvarado aan het langste eind. En de ploeggenote van Mathieu van der Poel bij Corendon-Circus deed ook vorig jaar in Zonhoven al mee met Cant en Betsema tot diep in de finale. Ondertussen is Alvarado een jaartje ouder en sterker, waardoor ze voor zondag ontegensprekelijk dé topfavoriet is. Op Sanne Cant na is er geen enkele dame in het huidige crosspeloton die het zandklieven zo beheerst als de geboren Dominicaanse.

Sanne Cant werd in Koksijde pas zevende, maar als er een wedstrijd is waarin we de Lilse helemaal naar voor mogen schuiven, dan wel in Zonhoven. Vijfvoudig winnares, titelverdedigster en zandvreter van beroep. Bovendien won Cant drie dagen geleden de Kristallen Fiets, waarmee ze in eigen land eindelijk de erkenning krijgt waar ze al zo lang op hoopt. Het zal haar ongetwijfeld een boost geven om een gooi te doen naar die eerste seizoenszege.

Vijfvoudig winnares in Zonhoven, Sanne Cant – foto: Cor Vos

Ook Yara Kastelijn onderschatten we niet meer. Vóór Koksijde waren er nog twijfels over haar capaciteiten in de duinen, maar na haar derde plaats zijn we overtuigd: ook dat kan de regerende Europese kampioene aan. Beter dan haar 777-ploegmate Annemarie Worst. Inge Van der Heijden en Laura Verdonschot, allebei indrukwekkend in Koksijde en de smaakmakers van de Zilvermeercross vorige zondag, beschouwen we als de belangrijkste outsiders, samen met Alice Maria Arzuffi, al valt de Italiaanse net buiten onze sterren.

Favorieten volgens WielerFlits
*** Ceylin del Carmen Alvarado
** Sanne Cant, Yara Kastelijn
Annemarie Worst, Inge van der Heijden, Laura Verdonschot

Website organisatie
Deelnemerslijsten


Weer en TV

Zowel de dames- als de herenwedstrijd wordt gecoverd door Telenet Play Sports en Proximus in België en door Ziggo Sport in Nederland. Bekijk hier de volledige TV-kalender.

Dit is de weersverwachting volgens Meteovista.be: de temperaturen zijn iets zachter dan de voorbije week, al wordt er in de voormiddag wel regen voorspeld. Na de middag is er wel kans op opklaringen.

RIDE Magazine
3 Reacties
Sorteer op:
7 december 2019 22:35
Mooier kan het voor mij niet!

Ik hoop dat Yara Kastelijn Zonhoven op haar palmares bijschrijft. Mocht dat niet zo verlopen dan gun ik het met bijna evenveel vreugde ook tal van andere meiden: Ceylin,Annemarie, Inge. Aan Belgische kant mag Laura een greep naar de winst doen. Mooier kan het dus niet voor mij.

Nooit eerder heb ik zo genoten van het dames veldrijden als nu. Het zou mooi zijn als Denise Betsema zich straks er weer bij mag voegen.
8 december 2019 12:01
Edit redactie: Graag on-topic reageren a.u.b.
    8 december 2019 13:30
    Niet alleen triestig, ook slordig en irritant. Ook klopt het stukje over TV niet, want ziggo sport zend de hele dag Engels voetbal uit

    Edit redactie: Waarvan akte. Ziggo Sport zond het veldrijden uit op het kanaal Ziggo Sport Extra.

Om te reageren moet je ingelogd zijn.