Voorbeschouwing: Tour Down Under 2019
foto: Cor Vos
maandag 14 januari 2019 om 19:30

Voorbeschouwing: Tour Down Under 2019

Mathieu van der Poel is nog niet klaar met het winnen in het veld, maar daar hebben de wegwielrenners geen boodschap aan. Zij beginnen dinsdag alweer aan hun eerste WorldTour-wedstrijd van 2019: de Tour Down Under (15-20 januari). WielerFlits blikt – uiteraard – weer uitgebreid vooruit. Leve het nieuwe wegseizoen!

Historie
Inmiddels is Australië een echt koersland, mede dankzij het pionierswerk van Phil Anderson en Allan Peiper. In de jaren tachtig en negentig van de vorige eeuw plaveiden zij de weg voor de volgende generaties. De generatie Cadel Evans, Stuart O’Grady en Robbie McEwen. En de generatie Richie Porte, Rohan Dennis, Michael Matthews, Caleb Ewan… Maar een eigen wedstrijd op het hoogste wielerniveau, dat duurde nog even. In 1999 was het dan zover: de allereerste editie van de Tour Down Under was een feit.

Het was uiteindelijk thuisrijder Stuart O’Grady die in Adelaide de leiderstrui kreeg omgehangen. De toen 25-jarige renner – uitkomend voor het Frans Crédit Agricole – werd op het eindpodium vergezeld door twee Scandinaviërs, namelijk Jesper Skibby en Magnus Bäckstedt. Het bleek het begin van iets moois, want sindsdien werd de meerdaagse rittenkoers onafgebroken georganiseerd. Aanvankelijk maakte de Tour Down Under onderdeel uit van de UCI Oceania Tour.

Simon Gerrans is recordhouder met vier eindzeges – foto: Kramon/ORICA-BikeExchange

Een lokaal wielerfeestje was het echter allerminst, aangezien er – met Mikel Astarloza (2003) én Luis Léon Sánchez (2005) – twee Spanjaarden wisten te zegevieren. In 2008 besloot de internationale wielerunie om de Australische rittenkoers op te nemen in de UCI Pro Tour, de vroegere WorldTour. Het winnen van de Tour Down Under: het kreeg zodoende steeds meer allure. Want zeg nu zelf: André Greipel, Simon Gerrans en Rohan Dennis. Er zijn mindere namen te verzinnen als eindwinnaar, niet?

Recordhouder is de eerder genoemde Gerrans. De pas gestopte Australiër won de Tour Down Under in 2006, 2012, 2014 én 2016. Het zal nog wel even duren voordat iemand dit record evenaart, laat staan verbreekt. Ook O’Grady en Greipel kenden flink wat succes, met ieder twee eindzeges. Het thuisland is sowieso erg succesvol, met in totaal twaalf eindoverwinningen. Geen slechte score, zeker als je je bedenkt dat komende dinsdag de 21e editie van start gaat.

Rohan Dennis won in 2015 de Tour Down Under – foto: Cor Vos

Vorig seizoen wist een Zuid-Afrikaan echter de Australische hegemonie te doorbreken. Sinds 2014 bleef de trofee telkens in Australische kring, maar in 2018 bleek Daryl Impey de beste. Of moeten we zeggen: de slimste? In de tweede etappe naar Stirling werd hij weliswaar geklopt door Caleb Ewan, maar pakte hij wél belangrijke bonificatieseconden. Hetzelfde deed hij in de vierde rit naar Uraidla.

Hierdoor begon hij de slotetappe naar Willunga Hill met een voorsprong van twaalf seconden op Richie Porte. De Australische klimmer won ‘uiteraard’ op ‘zijn’ 3,7 kilometer lange beklimming, maar eindigde in het eindklassement in.. dezelfde tijd! Impey wist het verschil namelijk te beperken tot acht seconden. Waarom de Mitchelton-Scott-renner dan werd gehuldigd als eindwinnaar? De optelsom van de ritslagen van de Zuid-Afrikaan gaf uiteindelijk de doorslag. “Ik kan het nog altijd niet geloven”, zo stamelde Impey na afloop.

Laatste tien winnaars
2009: flag-au Allan Davis
2010: flag-de André Greipel
2011: flag-au Cameron Meyer
2012: flag-au Simon Gerrans
2013: flag-nl Tom-Jelte Slagter
2014: flag-au Simon Gerrans
2015: flag-au Rohan Dennis
2016: flag-au Simon Gerrans
2017: flag-au Richie Porte
2018: flag-za Daryl Impey


Parcours
De verraderlijke etappe richting Uraidla, de explosieve finale naar Campbelltown en – natuurlijk – de koninginnenrit met aankomst op Willunga Hill. De 21e editie van de Tour Down Under belooft bijzonder zwaar te worden. Misschien wel de zwaarste editie in de geschiedenis? Feit is dat er dit jaar meer hoogtemeters op het menu staan.

Een andere belangrijke wijziging: de organisatie kiest dit jaar niet voor de traditionele vlakke slotetappe richting Adelaide. De zesdaagse rittenkoers zal worden afgesloten op de flanken van… Willunga Hill! De organisatoren hopen hiermee op een grootse apotheose.

Een belangrijk gegeven: de eerste drie renners aan de streep verdienen respectievelijk tien, zes én vier bonificatieseconden. En mocht dat nog niet genoeg zijn, dan zijn er bij de verschillende tussensprints 3, 2 én 1 seconden te rapen.


Dinsdag 15 januari – Etappe 1: North Adelaide-Port Adelaide (132,4 km)

De Tour Down Under begint met een relatief vlakke etappe richting Port Adelaide. Met andere woorden: een eerste kans voor de sprinters. Al zullen de rappe mannen nog flink wat hoogtemeters moeten overwinnen, vooral in het middenrif van de 132,4 kilometer lange rit. De laatste dertig kilometer zijn echter zo goed als vlak. Tijd genoeg om de boel te organiseren, zou je denken.

De geschiedenis van aankomstplaats Port Adelaide – een voorstad van Adelaide – gaat terug tot 1836. De kuststad speelde aanvankelijk een belangrijke rol als transsportcentrum, en zorgde ervoor dat Adelaide werd verbonden met de rest van Australië én de wereld. Zo belangrijk is Port Adelaide heden ten dage niet meer, maar sinds enkele jaren floreert de voorstad weer door hernieuwde economische investeringen.

Start: 1.30 uur (flag-nl Nederlandse tijd)
Finish: 5.00 uur  (flag-nl Nederlandse tijd)


Woensdag 16 januari – Etappe 2: Norwood-Angaston (122,1 km)

De ingekorte etappe naar Angaston lijkt wederom op maat gemaakt van de sprinters, al zal het wel flink aanpoten worden. Het peloton koerst namelijk opnieuw door de Adelaide Hills, wat betekent dat ze al vroeg de Checker Hill (2,1 km aan 5,5%) beklimmen. Verder staan er echter geen (officiële) hellingen op het programma, enkel glooiende wegen richting de aankomstplaats.

Mocht het inderdaad op een sprint uitdraaien, dan zal timing het toverwoord zijn. De laatste twee kilometer lopen namelijk geniepig omhoog. Wie zijn sprint te vroeg begint, valt geheid stil. Een ideale aankomst voor Peter Sagan, maar ook Caleb Ewan, Elia Viviani en Danny van Poppel moeten dit aankunnen. De Tour Down Under kwam twee keer eerder aan in Angaston. In 2012 won Matthew Goss, twee jaar later was Simon Gerrans aan het feest.

Start: 1.30 uur (flag-nl Nederlandse tijd)
Finish: 5.30 uur (flag-nl Nederlandse tijd)


Donderdag 17 januari – Etappe 3: Lobethal-Uraidla (146,2 km)

Vergis je niet in de zwaarte van deze etappe. Er mag met Fox Creek (1,5 km aan 8%) dan slechts één beklimming op het menu staan, het gaat de hele dag op en af. Hierdoor komen de renners in totaal aan maar liefst 3337(!) hoogtemeters. De start is in Lobethal, de finish in het zuidelijk gelegen Uraidla. Net als vorig jaar, toen Sagan Daryl Impey en Luis León Sanchez wist te vloeren na een sprint van een uitgedunde groep.

Het verschil is echter dat de etappe toen eindigde na de beklimming van Norton Summit (5,8 km aan 5%). Dat is dit jaar niet het geval, wat zijn invloed zal hebben op de koers. Toch is de 13,9 kilometer lange lokale ronde bijzonder pittig. In totaal moet dit rondje – dat constant op en af gaat – zesmaal worden afgewerkt, waardoor de renners de finale tot in detail kunnen analyseren. Weet Sagan opnieuw te winnen in Uraidla, dat in de negentiende eeuw werd gesticht door de Aboriginals?

Start: 1.30 uur (flag-nl Nederlandse tijd)
Finish: 5.09 uur (flag-nl Nederlandse tijd)


Vrijdag 18 januari – Etappe 4: Unley-Campbelltown (129,2 km)

Ook dit jaar start er een etappe in Unley, een voorstadje ten zuiden van Adelaide. Vorig jaar was dat nog de tweede etappe, nu de vierde rit. Vanuit Unley gaat het meteen bergop richting Stirling, waar Ewan vorig jaar nog een etappe wist te winnen. Ditmaal gaat het echter verder het binnenland in, richting finishplaats Campbelltown. Dan weet de doorgewinterde wielerfan al, hoe laat het is.

Wie Campbelltown zegt, zegt namelijk ook Corkscrew Road. Vaak als de Tour Down Under finisht in het plaatsje, moeten de renners in de finale deze 2,5 kilometer lange beklimming overwinnen. Corkscrew Road stijgt gemiddeld aan 9%, met pieken tot bijna 20%! Eenmaal op de top, wacht er nog een snelle en technische afdaling richting de aankomststreep.

De laatste keer dat men finishte in Campbelltown, was in 2017. Toen won Caleb Ewan, al reed men toen niet over Corkscrew Road. In 2014 en 2016 deed men dit wél, en wonnen respectievelijk Cadel Evans en Simon Gerrans. Dit zegt wel wat over de zwaarte van de etappe. Welk type renner is er dit jaar aan het feest?

Start: 1.30 uur (flag-nl Nederlandse tijd)
Finish: 4.54 uur (flag-nl Nederlandse tijd)


Zaterdag 19 januari – Etappe 5: Glenelg-Strathalbyn (149,5 km)

De voorlaatste rit van de Tour Down Under lijkt weer op maat van de snelheidsduivels, al gaat het opnieuw op en af. Het peloton koerst – na de start in Glenelg – voor een deel langs de zuidkust van het schiereiland
Fleurieu, ten zuiden van Adelaide. Dit schiereiland is genoemd naar zijn ontdekker, de Fransman Charles Pierre Claret de Fleurieu (1738-1810), die het eiland in 1802 in kaart bracht.

Dit zal ongetwijfeld schitterende plaatjes opleveren, gezien het adembenemende decor. De renners fietsen echter door, over glooiende wegen, richting finishplaats Strathalbyn. De finale is allesbehalve eenvoudig, maar een sprint behoort zeker tot de mogelijkheden. Zeker aangezien de laatste kilometer in dalende lijn verloopt.

Start: 2.00 uur (flag-nl Nederlandse tijd)
Finish: 6.00 uur (flag-nl Nederlandse tijd)


Zondag 20 januari – Etappe 6: McLaren Vale-Willunga Hill (151,5 km)

De afgelopen jaren eindigde de Tour Down Under met een vlakke slotetappe richting Adelaide. Dit jaar moeten de renners echter vol aan de bak, aangezien Willunga Hill lonkt. Deze 3 kilometer lange beklimming was altijd al dé scherprechter, maar zal nu helemaal beslissen wie er met de eindzege vandoor gaat. De ‘Willunga-etappe’ mag dan op een ander moment worden gehouden, aan het parcours wordt niet getornd.

De ruim 150 kilometer lange etappe begint met twee lokale rondes door de kustplaatsen Port Willunga en Aldinga. Hierna gaat het in gestrekte draf naar de allesbeslissende finale, die begint op goed 25 kilometer van de finish. Dan doemt namelijk voor het eerst Willunga Hill op, met zijn gemiddelde hellingsgraad van 7%. Eenmaal op de top is het nog 22,4 kilometer.

Wat volgt zijn enkele kilometers vals plat én een afdaling, om vervolgens een aanloop te nemen richting de tweede passage van Willunga Hill. Ditmaal stopt de koers wél op de top. De grote vraag is wie Richie Porte kan verslaan. De Australiër kwam sinds 2014 vijfmaal als eerste boven, waardoor hij de titel ‘koning Willunga’ met recht mag dragen. Wordt hij dit jaar dan eindelijk onttroond?

Start: 1.40 uur (flag-nl Nederlandse tijd)
Finish: 5.30 uur (flag-nl Nederlandse tijd)


Favorieten
Sinds 2011 stonden er acht edities van de Tour Down Under op het programma. Maar liefst zes keer ging de eindzege naar een Australiër. Alleen Tom-Jelte Slagter (2013) en Daryl Impey (vorig jaar) wisten deze hegemonie te doorbreken. De kans is kortom groot dat er dit jaar opnieuw een thuisrijder zegeviert, zeker aangezien de topfavoriet van Australische makelij is. Maar de buitenlanders hebben zeker wat in de melk te brokkelen, met meerdere favorieten.

Richie Porte is dé topfavoriet – foto: Cor Vos

Richie Porte is koning, keizer en admiraal op Willunga Hill. De Australiër won in 2014, 2015, 2016, 2017 én 2018 op de traditionele scherprechter van de Tour Down Under. Een indrukwekkende statistiek. Alleen: het bracht hem slechts één keer de eindzege op, in 2017 om precies te zijn. Wel werd hij driemaal tweede én één keer vierde. Kortom, er was altijd wel iemand sneller, slimmer of beter. Vaak door het gesprokkel van bonificatieseconden. De 21e editie van de Tour Down Under belooft echter loodzwaar te worden, wat dan weer in de kaart speelt van Porte.

De 33-jarige renner hoeft nu niet te wachten op Willunga Hill, maar kan ook al een eerste keer uithalen op Corkscrew Road, onderweg naar Campbelltown. “De Tour Down Under is altijd een groot doel. Ik weet dat in topvorm moet zijn, aangezien de tegenstand bijzonder sterk is”, zo liet Porte onlangs weten. Kan hij zijn nieuwe werkgever Trek-Segafredo al een eerste zege bezorgen? Hij krijgt onder meer de Colombiaanse klimmer Jarlinson Pantano en Koen de Kort mee als steun.

Daryl Impey kan met een tweede eindzege op rij geschiedenis schrijven – foto: Cor Vos

Vorig strandde Porte nog maar eens op de tweede plaats, in dezelfde tijd als eindwinnaar Daryl Impey. Het was toch enigszins verrassend dat de Zuid-Afrikaan de ronde won, aangezien hij niet bekend staat als een gevleugelde klimmer. Maar Impey hield stand, door een combinatie van goede benen, koersinzicht en geloof. En geloof, dat heeft de renner van Mitchelton-Scott in overvloed voor aanvang van de 21e editie. “We willen zeker weer winnen en we komen dan ook om dat te doen”, stelt hij ambitieus.

Mocht Impey in zijn missie slagen, dan schrijft hij geschiedenis. Nog nooit wist een renner zijn Down Under-titel namelijk met succes te verdedigen, zelfs Simon Gerrans niet. “Mijn voorbereiding was goed. Ik heb hetzelfde plan als vorig seizoen gevolgd. Hopelijk betaalt dat zich uit”, zo laat de 34-jarige renner weten. Impey krijgt steun van een sterke ploeg. Zo kan hij rekenen op Australisch tijdritkampioen Luke Durbridge en de afscheidnemende Mathew Hayman.

Michael Woods krijgt een ideaal parcours voorgeschoteld – foto: Cor Vos

Impey zou het Australische feestje kunnen verstieren, net als Michael Woods. De 32-jarige Canadees geldt als een van de meeste explosieve renners van het peloton, en moet zich dus kunnen uitleven op Corkscrew Road en Willunga Hill. In 2016 werd hij als een vijfde in de eindstand. Kan hij dit jaar nog beter doen? Een andere favoriet die ver kan geraken, is Diego Ulissi. De Italiaanse puncheur van UAE Emirates heeft goede herinneringen aan de Tour Down Under. Zo won hij in 2014 een etappe, en eindigde hij dat jaar als derde in het klassement. Ook in 2017 (vijfde) én 2018 (vierde) was hij van voren te vinden.

De Australische wielerfans zullen overigens niet alleen kijken naar Porte. Want met Nathan Haas en Jay McCarthy hebben ze nog twee kanshebbers in de gelederen. Beide renners wonnen nog nooit de Tour Down Under, maar kwamen al wél dichtbij. Zo eindigde Haas in 2017 als vierde, en finishte McCarthy één jaar eerder op dezelfde plaats. Die laatste won toen bovendien een etappe. Haas zal de kopman zijn van Katusha-Alpecin, terwijl McCarthy afhankelijk is van de grillen van ploeggenoot Sagan. En wat kunnen we verwachten Rohan Dennis, de winnaar van 2015? De renner van Bahrain Merida werd onlangs nog verrassend geklopt op het Australisch kampioenschap tijdrijden. Neemt hij de komende week revanche?

Kan Tom-Jelte Slagter opnieuw de eindzege pakken? – foto: Cor Vos

Slechts één keer wist een Nederlander de Tour Down Under te winnen. Wie? Uiteraard, Tom Jelte-Slagter. De 29-jarige renner werd vervolgens een grote toekomst toegedicht als puncheur, maar dat is er nooit uitgekomen. Toch kan Slagter op goede dagen nog gevaarlijk uit de hoek komen, zo liet hij vorig jaar zien. Want toen eindigde hij knap als derde in de Australische rittenkoers, in de schaduw van Impey en Porte. Kan hij zijn prestatie evenaren – en wie weet – verbeteren?

Hij zal het kopmanschap wellicht moeten delen met Michael Valgren, die zijn debuut maakt voor Dimension Data. De polyvalente Deen is zo’n renner die op kousenvoeten naar de overwinning kan sluipen. Waar Slagter misschien rekening moet houden met ploegorders, is Wout Poels binnen Team Sky dé absolute kopman. Wat de 31-jarige Limburger verwacht van zijn eerste Tour Down Under? “Hopelijk kunnen we iets leuks doen, dat is het doel. We gaan het zien”, blijft hij bescheiden. Of trekt Poels een rookgordijn op?

Outsiders

Robert Gesink is een van de Jumbo-Visma-speerpunten – foto: Cor Vos

De favorieten zijn de revue gepasseerd, maar er zijn ook nog een pak outsiders die hopen op een goede eindklassering. Zo begint Jumbo-Visma met Robert Gesink en George Bennett aan de zesdaagse rittenkoers. Gesink werd vorig jaar nog tiende, kan hij zich opnieuw tussen de toppers scharen? Team Sunweb zet dan weer in op de jeugd. Het rekent met Michael Storer en Jai Hindley op twee jonge Australiërs.

Twee andere thuisrijders om in de gaten te houden zijn Ben O’Connor (Dimension Data) en Chris Harper (UniSA-Australia). Twee jonge renners van respectievelijk 23 en 24 jaar. O’Connor hebben we al uitgebreid leren kennen, maar ook Harper stak al geregeld zijn neus aan het venster, zij het in de wat meer exotische koersen. Maar wees niet verrast mocht die laatste zich in de top-10 nestelen.

Domenico Pozzovivo presteerde eerder al goed Down Under – foto: Gian Mattia D’Alberto-LaPresse

Verder is het nog uitkijken naar sterke renners als Domenico Pozzovivo (Bahrain Merida), Pierre Latour (AG2R La Mondiale), Luis León Sánchez (Astana), Patrick Bevin (CCC Team), Kilian Frankiny (Groupama-FDJ) en Dries Devenyns (Deceuninck-Quick Step). En wat kan UAE-toptalent Tadej Pogačar in zijn eerste WorldTour-koers? Tot slot verdient ook Eduard Prades een eervolle vermelding. De Spanjaard – rijdend voor Movistar – maakt op zijn 31e zijn debuut voor een WorldTour-ploeg. Let op de klimsprinter, aangezien hij vorig jaar nog de Rondes- van Noorwegen én Turkije won.

Sprinters

Peter Sagan heeft weer een nieuwe look – foto: Cor Vos

Het gaat in deze Tour Down Under niet alleen om de strijd om de eindzege. De topsprinters kruisen namelijk voor het eerst dit jaar de degens. Dé ideale gelegenheid om een eerste tik uit te delen aan de concurrentie. Wellicht dat Peter Sagan als overwinnaar uit de strijd komt. De Slowaak – die voor het eerst sinds lange tijd niet te herkennen zal zijn als wereldkampioen – won vorig jaar nog een etappe. Flikt hij dit kunstje opnieuw?

De concurrentie is echter stevig. Zo heb je Caleb Ewan, dé slokop van de laatste jaren. De nog altijd maar 24-jarige Australiër won in zijn eerste deelname in 2016 al twee etappes. In 2017 won hij zelfs vier van de zes ritten! Vorig seizoen zegevierde hij ‘slechts’ één keer. Kan hij in een nieuwe omgeving – Ewan rijdt sinds dit seizoen voor Lotto Soudal – opnieuw meerdere etappes winnen?

Kan Caleb Ewan aan de verwachtingen voldoen? – foto: Cor Vos

In de Tour Down Under hebben we te maken met de grote drie, want naast Sagan en Ewan moeten we ook rekening houden met Elia Viviani. De Italiaan van Deceuninck-Quick Step werd dé zegekoning van 2018, en hoopt dit jaar dan ook aan de torenhoge verwachtingen te voldoen. Vorig seizoen bleek de Tour Down Under hét begin van zijn zegereeks, aangezien hij de derde etappe won.

Vanuit Nederlands oogpunt is het uitkijken naar Danny van Poppel (Jumbo-Visma), die enkele ideale aankomsten krijgt voorgeschoteld. Verder is het uitzien naar Max Walscheid (Team Sunweb), Phil Bauhaus (Bahrain Merida), Kristoffer Halvorsen (Team Sky), Daniel McClay (EF Education First), Jens Debusschere (Katusha-Alpecin) én het Belgische toptalent Jasper Philipsen (UAE Emirates). En wat kan Jakub Mareczko in het tenue van CCC Team?


Favorieten volgens WielerFlits 
**** Richie Porte
*** Michael Woods, Daryl Impey
** Tom-Jelte Slagter, Wout Poels, Nathan Haas
* Michael Valgren, Diego Ulissi, Jay McCarthy, Rohan Dennis

Volledige deelnemerslijst


Weer en TV
Niet alleen het parcours bepaalt wie er met de eindzege vandoor gaat. Een andere belangrijke factor is het weer: vaak koersen de renners bij snikhete temperaturen. Zo ook dit jaar. De verwachting is dat de temperatuur richting de 40°C zal kruipen. De organisatie houdt dan ook rekening met het scenario dat meerdere etappes worden ingekort.

Wil je als wielerfan ’s nachts de Tour Down Under zien? Dan kun je vanaf dinsdag live afstemmen op Ziggo Sport! De koers zal namelijk live worden uitgezonden op het open kanaal. De uitzending begint meestal om 3.00 uur. Mocht je echter hebben ‘uitgeslapen’, wees dan niet getreurd. Ziggo Sport (achter de Nederlandse decoder) komt om 8.00 uur met een herhaling van de etappe.

In Australië is Seven Network de rechtenhouder van de beelden. Mocht er een livestream van die zender zijn, dan zullen wij die delen. Daarnaast heeft Global Cycling Network (GCN) uitzendrechten voor Europa: de beelden zullen zij delen via YouTube, dan wel Facebook. Houd WielerFlits gedurende de Tour Down Under in de gaten via de Volg Hier, voor de precieze programmering en opties.

Dit bericht bekijken op Instagram

⏰ Ben je helemaal klaar voor de Tour Down Under? Vannacht beginnen we! #TourDownUnder #Wielrennen #koers

Een bericht gedeeld door WielerFlits (@wielerflits) op

RIDE Magazine

Om te reageren moet je ingelogd zijn.