Voorbeschouwing: Tour of Qinghai Lake 2019
Wanneer de Fransen aanstaande zondag feestvieren op Quatorze Juilliet, is het peloton in China net gefinisht. Zondag start namelijk de achttiende editie van de Tour of Qinghai Lake. De langste koers uit de Asia Tour en bovendien ook een van de weinige wedstrijden met het statuut 2.HC. Vorig jaar ging de eindzege naar de jonge Colombiaan Hernán Aguirre. Wie volgt hem op? WielerFlits blikt vooruit!
Historie
De Tour of Qinghai Lake is dus toe aan zijn achttiende editie. In 2002 werd de Chinese rittenkoers voor het eerst georganiseerd. De wedstrijd werd destijds gewonnen door de toen nog jonge Tom Danielson. De Amerikaan zou later nog aan de zijde van Lance Armstrong rijden en zelf nog een rit winnen in de Vuelta a España, voor Alexander Vinokourov. Een jaar later was het Damiano Cunego die er zijn eerst zege als prof wist te boeken en eveneens het eindklassement op zijn naam schreef.
De koers door de hoogvlakte van Qinghai-Xizang heeft nog geen hele rijke geschiedenis, maar kent toch al een Nederlandse eindwinnaar. In 2006 was het Maarten Tjallingii die na winst in de Ronde van België ook de Tour of Qinghai Lake op zijn bescheiden palmares bijschreef. Na Tyler Hamilton in 2008, die in de nadagen van zijn carrière de ronde wist te winnen, werden de namen die bovenaan het eindklassement klonken steeds kleiner.
2009 was het startsein voor de dominantie van de Iraanse continentale formatie Tabriz Petrochemical. In dat jaar won de Kazak Andrey Mizurov voor ploeggenoot Ghader Mizbani uit Iran. Een jaar later zegevierde Hossein Askari namens de ploeg en finishten bovendien nog drie leden van Tabriz Petrochemical in de top-10. In 2011 kwam de ploeg niet verder dan een zesde stek, maar in 2012 was daar dan weer de eindzege met Hossein Alizadeh. In 2013 was er de voorlopig laatste eindzege van de ploeg met Mirsamad Pourseyedi.
De laatste twee jaar lijkt een nieuwe trend te ontstaan: Zuid-Amerikaanse dominantie. De voorbije twee jaar waren zowel winnaar als de nummer twee namelijk van Zuid-Amerikaanse komaf. Ook dit jaar zijn meer dan tien Zuid-Amerikaanse renners ver van huis om in China te koersen, waaronder de laatste twee eindwinnaars.
Laatste tien winnaars Tour of Qinghai Lake
2018: Hernán Aguirre
2017: Yonathan Monsalve
2016: Sergiy Lagkuti
2015: Radoslav Rogina
2014: Mykhaylo Kononenko (na schrappen Ilya Davidenok)
2013: Mirsamad Pourseyedi
2012: Hossein Alizadeh
2011: Gregor Gazvoda
2010: Hossein Askari
2009: Andrey Mizurov
Vorig jaar
In 2018 begon de Tour of Qinghai Lake met een drietal vlakke etappes. Deze werden gewonnen door Georgios Bouglas (tegenwoordig ploeggenoot van Michel Kreder), Brenton Jones en Eduard Michael Grosu. In rit vier greep Hernán Aguirre de macht door in een heuvelachtige rit Hernando Bohórquez en voormalig eindwinnaar Radoslav Rogina voor te blijven. Daarna volgde wederom een vlakke rit, waarin Cameron Scott zijn eerste profzege pakte. In rit zes was het wederom voor Aguirre, maar deze keer onderscheidde hij zich bergop. Hij liet twee teamgenoten en Monkey Town-renner Antonio Santoro achter zich.
Na rit zes wist Aguirre eigenlijk ook al dat de buit binnen was. Wat volgde waren nog zeven sprintetappes. Hierin pakte Grosu nog twee zeges en lieten de beloftevolle Onur Balkan en Dusan Rajovic van zich horen. Met Jacob Tipper en Daniel López waren er bovendien nog twee renners die voor het eerst in hun carrière een zege op profniveau wisten te winnen. De slotrit was vervolgens prooi voor huidig SEG Racing Academy (en toekomstig Mitchelton-Scott) -sprinter Kaden Groves. In het klassement eindigden Bohórquez en Rogina op de plaatsen twee en drie.
Top-5 Tour of Qinghai Lake 2018
1. Hernán Aguirre (Manzana-Postobon)
2. Hernando Bohórquez (Manzana-Postobon)
3. Radoslav Rogina (Adria Mobil)
4. Antonio Santoro (Monkey Town)
5. Yecid Sierra (Manzana-Postobon)
27. Maarten de Jonge (Monkey Town)
Parcours
Gezien het tijdsverschil tussen hier en China (het is daar zeven uur later), zullen de etappes ongeveer gefinisht zijn rond 8.00 à 9.00 uur in de ochtend in Nederland en België.
Zondag 14 juli, etappe 1: Hehuang New District – Xining (40 km, TTT)
De Tour of Qinghai Lake kent dit jaar dertien etappes en start voor het eerst met een ploegentijdrit. Deze primeur trapt af in Hehuang New District en finisht veertig kilometer verderop in de hoofdstad van de provincie Qinghai, Xining. Op weg naar deze opkomende miljoenenstad komen de ploegen weinig hindernissen tegen.
Het parcours kent weinig hoogteverschil en ook weinig bochtenwerk. Alleen bij het indraaien van Xining zelf staat het peloton nog bochten van 180 en negentig graden te wachten.
Maandag 15 juli, etappe 2: Xining – Xining (119,8 km)
Op dag twee blijven we nog even in Xining. Hier dient zich de eerste van vele sprintkansen zich aan. Het peloton legt op maandag negen rondes van iets meer dan dertien kilometer af, dwars door het westen van de industriestad. Onderweg is er wel iets van hoogteverschil aanwezig, maar naar alle waarschijnlijkheid niet genoeg om zelfs de Guardini’s van de wereld eraf te fietsen.
Dinsdag 16 juli, etappe 3: Duoba – Guide (141,9 km)
Voor de start van rit drie moeten de renners een kleine verplaatsing maken naar het iets meer westelijk gelegen Duoba. Vanuit deze kleine plaats wordt richting het zuiden gekoerst. Na iets minder dan vijftig kilometer begint de weg stilaan omhoog te lopen. Uiteindelijk loopt deze beklimming door tot op maar liefst 3.800 meter hoogte.
Op het moment dat de top bereikt wordt, is nog bijna zestig kilometer te koersen. Kunnen de sprinters dit overleven, of slaan de klassementsrenners hier een eerste slag? Met bijna tweeduizend hoogtemeters wordt het zeker geen eenvoudig dagje. Vorig jaar won heuvelsprinter Michael Eduard Grosu deze rit.
Woensdag 17 juli, etappe 4: Guide – Longyangxia (100,1 km)
In de rit van woensdag van Guide naar Longyangxia sloeg Hernán Aguirre vorig jaar een eerste slag in het klassement. In totaal moet maar liefst bijna 32 kilometer geklommen worden. In deze rit wordt voor het eerst meer dan tweeduizend hoogtemeters geklommen. Kan titelverdediger Aguirre hier wederom zijn slag slaan?
Donderdag 18 juli, etappe 5: Gonghe – Chaka (166 km)
Daags na de eerste bergetappe staat weer een kans voor de sprinters op het programma. Vanuit Gonghe wordt onder het Qinghai meer doorgefietst richting finishplaats Chaka. In Chaka wordt vlakbij het Chaka Salt Lake gefinisht. Dit zoutmeer groeit jaarlijks aan toeristische aandacht, er kunnen prachtige plaatjes geschoten worden.
Vrijdag 19 juli, etappe 6: Chaka – Bird Island (135,3 km)
In etappe zes wordt vertrokken vanuit Chaka om richting het Qinghai meer te trekken. Dit, wederom, zoutwatermeer is het grootste van China en ligt op meer dan drieduizend meter hoogte. Voordat de renners bij het meer aankomen moet eerst nog serieus geklommen worden. Een 27 kilometer lange klim van buitencategorie staat op het programma, dat is niet mis. Net als in etappe drie is na de top echter nog voldoende tijd voor de sterkere sprinters om weer terug aan te sluiten. De laatste vijftig kilometers zijn ook weer nagenoeg vlak.
Zaterdag 20 juli, etappe 7: Haiyan – Haiyan (39,9 km, ITT)
Waar de Tour of Qinghai Lake eerder wel eens startte met een proloog, is een heuse tijdrit ook nieuw in de Chinese rittenkoers. Met bijna veertig kilometer is de afstand ook nog behoorlijk aan de maat. Het parcours van de tijdrit is dan wel weer weinig uitdagend. Het kent slechts een tiental bochten en amper hoogtemeters. De echte specialisten zijn hier dus in het voordeel.
Zondag 21 juli, etappe 8: Xihaizhen – Qingshizui (226,5 km)
Op zondag staat de koninginnenrit in de Tour of Qinghai Lake op het programma. De rit van Xihaizhen naar Qingshizui is niet alleen ontzettend lang, met ruim 225 kilometer, maar heeft ook nog een pittige beklimming op veertig kilometer van de finish. In tegenstelling tot de eerdere cols is na de top van deze klim nog maar twintig kilometer af te leggen. Naar verwachting zal het klassement hier al dichtbij zijn definitieve vorm komen.
Maandag 22 juli, etappe 9: Menyuan – Minle (160,3 km)
Daags na de koninginnenrit kunnen de renners alles behalve rustig aan doen. Met de rustdag op dinsdag in het vizier is het nog een laatste maal opletten. Het parcours en de verschoten pijlen van de klassementsrenners een dag eerder nodigen uit tot een etappe waarin de vluchters het zullen halen. Met drie beklimmingen en een finish in dalende lijn zijn er tal van mogelijkheden richting finishplaat Minle. Na de finish in Minle is de eindwinnaar, pech daargelaten, naar alle waarschijnlijkheid al bekend.
Dinsdag 23 juli, rustdag
Woensdag 24 juli, etappe 10: Jingchang – Wuwei (123,6 km)
Met een rustdag op zak wacht het peloton nog een viertal vrij vlakke etappes. De rit van Jingchang naar Wuwei is daar de eerste van. Vorig jaar werd deze rit ook verreden en toen was het Onur Balkan die er met de zege vandoor ging. André Looij werd toen vijfde.
Donderdag 25 juli, etappe 11: Minqin – Tengger Desert (151,9 km)
Net als de etappe van woensdag is ook de elfde rit een kopie van een rit van vorig jaar. Dit geldt overigens voor alle vier de ritten na de rustdag. Voor een regio met zoveel bergen is het knap dat de organisatie een rit als deze heeft kunnen intekenen. Er zit slechts een kleine beklimming in, maar verder is de etappe vrijwel geheel vlak.
Vrijdag 26 juli, etappe 12: Zhongwei – Zhongwei (111,1 km)
De twaalfde etappe heeft – net als de tweede – een omloop die meermaals afgelegd moet worden. Deze keer moet acht keer iets minder dan veertien kilometer afgelegd worden in Zhongwei, gelegen in de provincie Ningxia. Dit zal zich afspelen in het centrum van de stad.
Zaterdag 27 juli, etappe 13: Yinchuan – Yinchuan (117,7 km)
De afsluitende rit van Yinchuan naar Yinchuan, de hoofdstad van Ningxia, is een criterium rondom een meer ten noorden van de stad. Zes keer moet deze ronde van 19,6 kilometer afgelegd worden. Bij de zesde passage is de eindwinnaar bekend.
Favorieten
De Tour of Qinghai Lake verwelkomt dit jaar zes ProContinentale formaties. Dat waren er vorig jaar nog vijf. Ook staat het Nederlandse Monkey Town-à Bloc wederom aan de start. Met Etienne van Empel (Neri Sottoli-Selle Italia-KTM), Wouter Wippert en Peter Koning (beiden Evo Pro Racing), Roy Eefting (Memil-CCN) en Michel Kreder (Ningxia Sports Lottery-Livall) staan daarnaast nog de nodige Nederlanders aan de start.
Met de individuele tijdrit en de ploegentijdrit in acht genomen, komt de naam Óscar Sevilla al snel boven drijven. De routinier (42) van Medellin wist dit jaar al viermaal top-10 te rijden in een tijdrit en met zijn ploeg reed hij ook al naar een knappe zesde stek in de ploegentijdrit van de Tour Colombia 2.1. Naast zijn tijdritcapaciteiten is Sevilla ook een echte klassementsman. Hij wist dit jaar al viermaal op het eindpodium te eindigen in een rittenkoers, waarvan een keer als eindwinnaar in de Ronde van Chili.
Hernán Aguirre wist na zijn eindzege van vorig jaar niet meer te winnen, maar hij maakte met een vierde plaats in zowel de Tour du Rwanda als Le Tour de Langkawi bergop wederom indruk. Het is de vraag of hij bergop voldoende goed kan maken om te compenseren voor zijn matige tijdrit. Dit geldt ook voor landgenoot Carlos Quintero. De Colombiaan is aan een sterk seizoen bezig met indrukwekkende prestaties in de Tour of the Alps en de Vuelta Asturias. Kan hij hier in China op voortborduren?
Manuel Senni gold in zijn beginjaren als talentvolle klassementsrenner. De Italiaan, die tegenwoordig bij Bardiani-CSF rijdt, kon deze belofte bij BMC echter niet vervullen en deed een stapje terug. Bij Bardiani-CSF krijgt hij alle vrijheid om aan te vallen en een klassement te rijden. Wat in het voordeel speelt van Senni ten opzichte van vele andere concurrenten, is dat hij maar liefst viermaal de Giro d’Italia heeft gereden en dus weet hoe hij een lange rittenkoers moet verteren.
Een andere renner voor wie dit geldt is Branislau Samoilau. De ervaren Wit-Rus koerst nu voor het tweede jaar op continentaal niveau bij Minsk Cycling Club en doet dit niet onverdienstelijk. Vooral op Turkse bodem presteerde hij dit jaar goed. Zo won hij de Tour of Mesopotamia en werd hij tweede in de Tour of Mersin. In beide rondes deed ook Peter Koning het meer dan verdienstelijk. Wat heet, hij schreef de Tour of Mersin zelfs op zijn naam. Binnen zijn ploeg heeft hij met Aaron Gate nog een tweede verdienstelijke klassementsman.
De overstap van Etienne van Empel van Roompot-Nederlandse Loterij naar Neri Sottoli-Selle Italia-KTM heeft de Nederlander vooralsnog geen windeieren gelegd. Zo mag hij veel voor eigen kans rijden. Dit resulteerde dit jaar in eindpodia in kleinere rondes, maar ook een knappe elfde plaats in de Ronde van Turkije, een koers op WorldTour-niveau.
Naast Aguirre en Monsalve staat met Mykhaylo Kononenko nog een derde voormalig eindwinnaar aan de start. De Oekraïense klassementsrenner rijdt al een jaar in Chinese dienst en is redelijk allround. De enige vraag is wel hoeveel tijd hij in een ploegentijdrit van veertig kilometer aan zijn broek gaat krijgen?
Dan nog de nummer vier van vorig jaar, Antonio Santoro. De Italiaan in Nederlandse dienst van Monkey Town-à Bloc laat al drie jaar op rij een stijgende lijn zien in zijn prestaties in de Tour of Qinghai Lake. Waar hij in voorgaande jaren voorafgaand aan de rittenkoers al zijn goede vorm liet zien, is het dit jaar echter nog een beetje zoeken. Vind hij deze op tijd terug en kan hij zijn vierde plaats van vorig jaar verbeteren?
De Tour of Qinghai Lake heeft dit jaar een aantal interessante namen aan de start staan. Zo staat Mustafa Sayar, in 2013 de geschrapte winnaar van de Ronde van Turkije, aan de start. Ook voormalig toptalent Matvey Mamykin staat, samen met voormalig profs Nikolay Trusov en Sergey Nikolaev aan de start. Met Ilya Davidenok staat er ook een voormalig, betrapt, talent aan de start. Hij is echter nog steeds slechts 27 jaar oud. Kan hij verrassen?
Favorieten volgens WielerFlits
**** Óscar Sevilla
*** Hernán Aguirre, Carlos Quintero
** Manuel Senni, Branislau Samoilau, Etienne van Empel
* Mykhaylo Kononenko, Antonio Santoro, Aaron Gate, Peter Koning
Website organisatie
Deelnemerslijst (ProCyclingStats)
Sprinters
Met een groot aantal uitgelezen kansen voor de mannen met rappe benen, staat ook een groot aantal sprinters aan de start in China. Zo is onder meer Giro d’Italia-ritwinnaar Damiano Cima present. Hij zal het op moeten nemen tegen onder meer Andrea Guardini, Manuel Penalver, Eduard Michael Grosu, Brenton Jones, Luca Pacioni, Ahmet Örkun, Nikodemus Holler, Georgios Bouglas en Nicolas Marini.
Het zijn niet de grootste namen, maar de sprinters lijken wel aan elkaar gewaagd. Vanuit Nederlands oogpunt is het in de sprints uitkijken naar Wouter Wippert. De sprinter van Evo Pro Racing wist dit jaar al driemaal te winnen. Kan hij dit aantal nog opkrikken?
Weer en tv
Voor het weer hoef je de komende periode niet naar het noorden van China af te reizen. In de omgeving Qinghai, waar de eerste etappes starten, wordt voornamelijk regen verwacht. De temperatuur is dan wel aangenaam met gemiddeld zo’n 27 graden Celsius. Ook vanachter de televisie gniffelen dat je gelukkig niet daar in de regen langs de lijn staat is er niet bij: er zijn geen live-beelden van de Tour of Qinghai te bewonderen.
Om te reageren moet je ingelogd zijn.