In Italië wordt op de openingsdag van de Eneco Tour een belangrijke eendagskoers verreden: Tre Valli Varesine. Deze semi-klassieker trekt ieder jaar weer een aantal Italiaanse en buitenlandse toppers, al hebben die laatsten vaak niet veel in te brengen tegen de thuisrijders. WielerFlits blikt vooruit op de 1.HC-koers die verreden wordt op dinsdag 17 augustus.

Historie
De eerste editie van deze wedstrijd werd al in 1919 gehouden, terwijl hij sindsdien alleen in oorlogsjaren 1942 en 1943 niet verreden werd. Opvallend is dat niet meer dan vijf afleveringen door buitenlanders werden gewonnen. In 1961 was de Belg Willy Vannitsen de eerste, gevolgd door landgenoot Eddy Merckx (1968), de Duitser Gregor Braun (1981), de Zwitser Pascal Richard (1990) en de Duitser Fabian Wegmann (2004). Huidig Lampre-leider Guiseppe Saronni houdt samen met Gianni Motta het record van vier zeges in handen.

De 89e editie zag vorig jaar al in de beginfase van de 190 kilometer lange koers een kopgroep van twaalf man wegrijden, waarvan er uiteindelijk negen overbleven. Doordat alle grote ploegen een mannetje mee hadden zitten in de ontsnapping, werd er niet achtervolgd door het peloton. Allessandro Proni waagde in de slotfase een poging, maar werd bijgehaald door Mauro Santambrogio’s knecht Marco Marzano. Daarna ging de toenmalige kopman van Lampre zelf en nam Francesco Masciarelli (Aqua & Sapone) en Alexander Botcharov (Katusha) met zich mee. In de sprint stond er geen maat op Santambrogio.

Parcours
Het parcours dat dit jaar moet worden afgelegd, is nog net geen 200 kilometer lang. Vanuit Bissone Arco wordt in 132 kilometer naar finishplaats Varese gereden, alwaar zeven ronden rond de stad van 9,5 kilometer afgelegd worden.

Voordat men in Varese aankomt, zijn er twee gecategoriseerde heuvels beklommen. De plaatselijke ronde is grotendeels vlak, maar de laatste twee kilometers lopen wel omhoog. Een eventuele sprint zal dus licht stijgend verlopen.

Favorieten
Om in de rit van de drie valleien te kunnen winnen, moet je zowel goed kunnen klimmen als sprinten. Natuurlijk zijn de heuvels geen Tourcols, maar Italiaanse organisatoren weten wel hoe ze hun puisten zo lastig mogelijk kunnen neerleggen. Daarnaast zijn er in dit soort semi-klassiekers altijd genoeg renners te vinden die er een leuke koers van willen maken.

Vaak loopt het uit op een sprint van een kopgroep of select peloton, zoals ook vorig jaar. Winnaar Mauro Santambrogio is er ook dit jaar weer bij, dus wordt het afwachten of hij zijn Tourvorm in stand heeft weten te houden. Zijn ploegmaat Alessandro Ballan is ook gevaarlijk. De Italiaanse ploegen hebben de beste kaarten. Liquigas komt met Ivan Santaromita en Vincenzo Nibali, Lampre met zowel Damiano Cunego, Francesco Gavazzi, Mirco Lorenzetto als Marco Marzano.

De andere ProTour-ploegen zijn HTC met Cavendish en Goss, Garmin met Hesjedal en Footon-Servetto met Fabio Felline. Andalucia-Cajasur heeft Javi Moreno meegenomen, sterk in de Clásica San Sebastián. De kleinere Italiaanse ploegen maken echter ook een zeer goede kans. Bij Acqua & Sapone rijdt naast tweevoudig winnaar Stefano Garzelli en Luca Paolini ook Francesco Masciarelli. De Rosa heeft Damiano Caruso en Roberto Ferrari.

Androni komt met de sterkst mogelijke ploeg, waarbij het moeilijk is kopmannen aan te wijzen. Francesco Ginanni won al eens, Leonardo Bertagnolli is altijd gevaarlijk en Michele Scarponi is intrinsiek de sterkste. Jure Kocjan en Emanuele Sella trekken de kar bij CarmioOro, Visconti moet het gaan doen voor ISD, Pozzovivo voor Colnago en Callegarin voor CDC. Rasmussen rijdt met Muto en Niemiec bij Miche, terwijl Topsport Vlaanderen de vreemde eend in de bijt is.

Deelnemerslijst (organisatie)
Deelnemerslijst (Cyclingstartlists)

Favorieten van WielerFlits
**** Giovanni Visconti
*** Alessandro Ballan, Francesco Ginanni
** Vincenzo Nibali, Francesco Gavazzi, Mauro Santambrogio
* Damiano Cunego, Stefano Garzelli, Luca Paolini, Francesco Masciarelli