Nu het wielerjaar in erkende wielerlanden als Spanje, Frankrijk en België is begonnen, mag Italië natuurlijk niet achterblijven. De Trofeo Laigueglia mag zich al enkele jaren de eerste Italiaanse koers van het seizoen noemen, en dat is in 2022 niet anders. Wie wordt de opvolger van Bauke Mollema in de heuvelachtige regio van Ligurië? WielerFlits kijkt vooruit.

Historie

Anno 2022 is de Trofeo Laigueglia toe aan haar 59ste editie. In 1964 was thuisrijder Guido Neri in de Ligurische kustplaats de eerste winnaar. Wat hij toen nog niet wist, is dat hij opgevolgd zou worden door grootheden als Eddy Merckx, Freddy Maertens, Roger De Vlaeminck en Giuseppe Saronni, die allemaal ook een overwinning in Laigueglia op hun palmares hebben staan.

Jarenlang stond er slechts een Nederlander op de erelijst. Theo de Rooij kwam in 1982 solo over de finish, voor de Italianen Mario Noris en Wladimiro Panizza. Afgelopen seizoen bracht Bauke Mollema verandering in die statistiek door de editie van 2021 op zijn naam te schrijven. België doet het met zeven overwinningen in de Trofeo Laigueglia een stuk beter. Twee keer was Merckx de beste en naast De Vlaeminck en Maertens wonnen ook Sammie Moreels, Johan Museeuw en Frank Vandenbroucke. VDB was 26 jaar geleden, in 1996 om precies te zijn, de laatste Belgische winnaar.

Filippo Pozzato won in 2013 voor de derde keer – foto: Cor Vos

Wie het vaakst won aan de Ligurische kust? Filippo Pozzato is met drie overwinningen recordhouder. Pippo won in 2003, 2004 en 2013 en eindigde daarnaast nog een keer als tweede en derde. Een zevental renners volgt met twee zeges in de Trofeo Laigueglia, maar geen van hen is nog actief. Pozzato blijft daardoor zeker nog een jaar alleen bovenaan deze statistiek staan.

De Trofeo Laigueglia maakt onderdeel uit van de ProSeries van de UCI, het niveau net onder de WorldTour. Die status (die we ook nog kennen als Hors Categorie) heeft de heuvelkoers sinds 2015. De tien jaar daarvoor was het al een professionele wedstrijd op UCI 1.1-niveau.

Laatste tien winnaars Trofeo Laigueglia
2021: Bauke Mollema
2020: Giulio Ciccone
2019: Simone Velasco
2018: Moreno Moser
2017: Fabio Felline
2016: Andrea Fedi
2015: Davide Cimolai
2014: José Rodolfo Serpa
2013: Filippo Pozzato
2012: Moreno Moser

Vorig jaar

Al snel ontstond een vlucht van een dozijn renners: Nicolas Edet, John Archibald, Nikita Stalnov, Mattia Bais, Mulu Hailemichael, Unai Cuadrado, Veljko Stojnić, Alessandro Iacchi, Niccolò Salvietti, Juri Hollmann, Mathias Vacek en Davide Persico. Aan de voet van de eerste klim was de voorsprong van de twaalf vluchters opgelopen tot vier minuten. Daarachter bepaalden Trek-Segafredo en INEOS Grenadiers het tempo.

In aanloop naar de vier plaatselijke ronden rond Laigueglia, van elk 10,8 kilometer met steeds de beklimmingen van de Colla Micheri en de Capo Mele als scherprechters, begon het peloton dan het tempo op te voeren, waardoor het verschil terugliep. Eenmaal op de plaatselijke ronde viel de kopgroep uit elkaar. De vluchters reden nog even vooruit, maar op de tweede passage van de Capo Mele werden ze ingelopen door de eerste achtervolgende groep met daarbij Bauke Mollema.

De kenmerkende houding van Bauke Mollema – foto: Cor Vos

Op zestien kilometer van de finish, vlak voor de voorlaatste passage van de Capo Mele, versnelde Mollema dan uit een groep met zijn ploegmaat Giulio Ciccone, Clément Champoussin, Mikel Landa, Mauri Vansevenant, Valentin Madouas, Egan Bernal en Biniam Girmay. Bij de voorlaatste passage van de streep lag de Nederlander al een halve minuut voor.

De achtervolgers vielen slag om slinger aan, maar Mollema had op de top van de Capo Mele nog altijd zestien tellen voorsprong. De Nederlander wist knap stand te houden tegen de achtervolgende groep, ondanks reacties op de Capo Mele. In het sprintje om de tweede plaats klopte Bernal nipt Vansevenant.

Uitslag Trofeo Laigueglia 2021
1. Bauke Mollema (Trek-Segafredo)
2. Egan Bernal (INEOS Grenadiers) op 39s
3. Mauri Vansevenant (Deceuninck-Quick-Step) op 39s
4. Clément Champoussin (AG2R Citroën) op 39s
5. Giulio Ciccone (Trek-Segafredo) op 39s

Parcours

Het parcours van de Trofeo Laigueglia 2022 is identiek aan dat van vorig seizoen, toen Bauke Mollema een solo uit de benen perste. En ook hetzelfde als het traject van 2020. Waarom iets veranderen als het goed is? Die vraag zal de organisatie zich gesteld hebben. In totaal is de koers 202 kilometer lang.

De Cima Paravenna en de San Damiano (en precies daartussen, na 100 kilometer, wordt de finishlijn al eens gepasseerd) moeten in de eerste 125 kilometer van de wedstrijd voor uitputting zorgen voor de finale, maar de echte slijtage vindt pas plaats in de laatste vier lokale rondes van 10,8 kilometer, even ten zuiden van finishplaats Laigueglia.

De scherprechter in de finale is de Colla Micheri (2,6 km aan 6,3%), die vier keer terugkomt. De lengte en de hellingsgraad boezemen misschien geen angst in, de steilste stroken van 11% dan weer wel. De Colla Micheri is overigens niet de enige beklimming waar aanvallers een verschil kunnen maken.

In elke ronde moeten de coureurs ook nog de uit Milaan-San Remo bekende Capo Mele (2 km aan 3,4%) over. De vierde en laatste beklimming van die heuvel kent de top op een kleine drie kilometer van de finish in de kustplaats Laigueglia. Na een korte afdaling volgt de finish aan de boulevard.

Woensdag 2 maart, Trofeo Laigueglia: Laigueglia – Laigueglia (202 km)
Start: 11.00 uur
Finish: tussen 15.55 en 16.30 uur

Favorieten

De Trofeo Laigueglia verwelkomt dit jaar negen WorldTour-teams. De ploeg van Tourwinnaar Tadej Pogačar, UAE Team Emirates, staat onder meer aan het vertrek, evenals de INEOS Grenadiers. Toch valt de aanwezigheid van een ander team het meeste op: die van Trek-Segafredo. De Amerikaanse WorldTour-equipe herbergt namelijk de winnaars van de afgelopen twee jaar.

Een van die twee winnaars is van Nederlandse komaf, en dus is het logisch dat ook dit jaar weer de verwachtingen rondom Bauke Mollema in deze koers hooggespannen zijn. Gaat Mollema erin slagen om zijn titel te prolongeren? Het wordt een taaie klus, ook omdat het voorseizoen van de Nederlander voorlopig net iets minder goed is dan een jaar eerder, toen hij naar Laigueglia kwam met al een overwinning op zak.

Mollema vorig jaar – foto: Cor Vos

Twee top-10-noteringen in de Ster van Besseges en een vijfde plaats in het eindklassement van de Tour des Alpes Maritimes et du Var; slecht is het voorlopig ook zeker niet bij Mollema. En dus mag er weer het een en ander van hem verwacht worden. Dito geldt voor ploegmaat Giulio Ciccone, twee jaar geleden nog winnaar. De 27-jarige Italiaan is net wat explosiever dan zijn ploeggenoot. Enige referentiepunt dit jaar is een achtste plaats in de Ronde van Valencia.

De grootste concurrenten van Ciccone en Mollema komen van de twee ploegen die hierboven zijn genoemd: UAE Team Emirates en INEOS Grenadiers. Waar het bij de Grenadiers vorig jaar Bernal was die het Trek-Segafredo moeilijk moest gaan maken, is het dit jaar olympisch kampioen Richard Carapaz. Een Carapaz in vorm is hier de absolute topfavoriet, maar achter zijn vorm staat nog een klein vraagteken. In de Provence en in Bessèges kon de Ecuadoraan nog niet overtuigen, al werd hij wel anderhalve week geleden kampioen van zijn land op de tijdrit en tweede in de wegrit.

Binnen het kamp van INEOS Grenadiers is het uitkijken naar de jonge Spaanse klimmer Carlos Rodriguez, de ervaren Richie Porte, Dylan van Baarle, Eddie Dunbar, Spaans kampioen Omar Fraile en Laurens De Plus.

Update: Richard Carapaz maakt geen deel uit van de definitieve selectie van INEOS Grenadiers. 

Alessandro Covi als leider in de Ruta del Sol – foto: Cor Vos

Dan UAE Team Emirates. Met voorseizoensensatie Alessandro Covi moeten zij ver geraken. De Italiaan presteerde al goed in de Ruta del Sol, waar hij een ritzege boekte, en in de Ronde van Murcia, die hij won. Kanttekening: Covi kwam zaterdag ten val in de Omloop Het Nieuwsblad, die hij niet uitreed. Dan nog heeft de ploeg uit de Emiraten enkele renners waar het op terug kan vallen. Wat te denken van Davide Formolo of Diego Ulissi? De naam van het grootste talent vergeten we dan nog: Juan Ayuso. Ondanks zijn nog jonge leeftijd (19 jaar) staat de Spanjaard er bijna altijd. Dit weekend eindigde hij als vierde in de Faun Drôme Classic.

Een speciale mention is hier voor Team Intermarché-Wanty-Gobert Matériaux, dat mag laten zien een nieuwe stap gezet te hebben in hun ontwikkeling als ploeg. Zij sturen namelijk twee vette(!) kanshebbers naar Laigueglia. Lorenzo Rota, vierde in Clásica San Sebastián, is een van hun speerpunten, maar vergeet ook vooral Biniam Girmay niet. De Eritreeër is rap aan de meet en heeft duidelijk een nieuwe stap in zijn ontwikkeling gezet. Dit jaar won hij al in de Challenge Mallorca. Vergeet vooral ook niet dat hij twee jaar geleden tweede achter Ciccone werd in deze koers. Reken maar dat de Belgische ploeg een doel heeft gemaakt van deze wedstrijd.

Het nieuwe paradepaardje van IWG, Biniam Girmay – foto: Cor Vos

Een grote naam en Franse superster in wording is nog niet genoemd: die van David Gaudu. De renner van Groupama-FDJ is nog altijd maar 25 jaar, maar zit er bijna altijd bij en boekt elk seizoen wel een aantal grote zeges. Dit jaar startte hij met een knappe ritzege bergop in de Ronde van de Algarve en een vijfde plaats in het eindklassement. Dat Gaudu er in Laigueglia dicht bij gaat zijn, is duidelijk.

Voor de laatste kanshebbers blijven we bij de Franse ploegen. Want wat te denken van Nans Peters, die dol is op dit soort beklimmingen en met zijn taaiheid ver kan geraken? Of Andrea Vendrame, die rap kan aankomen? Bij Arkéa-Samsic richten we onze blik op Élie Gesbert. Andere renners om in de gaten te houden: Gianni Moscon en Simone Velasco (beiden Astana Qazaqstan Team), Davide Villella (Cofidis), Lorenzo Fortunato (EOLO-Kometa), Filippo Zana (Bardiani-CSF-Faizanè) en Urko Berrade en Roger Adrià (Equipo Kern Pharma).

De deelnemerslijst is op het moment van publiceren nog niet compleet. Dit kan betekenen dat er nog wijzigingen worden doorgevoerd in de voorbeschouwing.

Favorieten volgens WielerFlits
**** David Gaudu
*** Bauke Mollema, Alessandro Covi
** Giulio Ciccone, Juan Ayuso, Biniam Girmay
* Dylan van Baarle, Davide Formolo, Lorenzo Rota, Nans Peters

Website organisatie
Deelnemerslijst

Weer en TV

De renners krijgen woensdag prima koersweer voorgeschoteld. Met een temperatuur van twaalf graden Celsius, geen bewolking en een matige wind uit het zuidoosten kan met zekerheid gesteld worden dat het weer geen invloed zal hebben op het koersverloop. De wedstrijd wordt niet live op televisie uitgezonden. De organisatie komt wel met een livestream op hun social-mediakanalen.