De Vuelta á España is een waar klimfestijn. Bijna iedere dag gaat het parcours op en af, de vlakke etappes zijn op één hand te tellen. Dat betekent dat ook de puntentrui vaak in handen van een sterke klimmer eindigt. Vorig jaar was Chris Froome de beste in het nevenklassement. Wie schrijft het puntenklassement dit jaar op zijn naam? WielerFlits blikt vooruit.

Pas in 1955 stond het nevenklassement voor de derde keer op het programma. Sindsdien is het onafgebroken georganiseerd. Het grootste deel van die periode was de trui blauw. Sinds 2009 krijgt de leider in het puntenklassement net als in de Tour een groene trui omgehangen. Bas Maliepaard was in 1963 de eerste van vier Nederlandse winnaars. In 1967 volgde Jos van der Vleuten en één jaar later was het Jan Janssen die het groene tricot mee naar huis mocht nemen. De meest recente Nederlandse winnaar is Bauke Mollema. Hij wist in 2011 de groene trui op de slotdag te veroveren door naar een een negende plek te sprinten in de daguitslag. Daardoor nam hij de leiding in het klassement over van Joaquim Rodríguez.

Mollema was de laatste Nederlandse winnaar – foto: Sirotti

Vorig jaar boekte Froome naast zijn overwinning in het algemeen klassement dus ook de zege in het puntenklassement. In de door Miguel Ángel López gewonnen vijftiende etappe greep hij de leiding. Matteo Trentin bleef hem tot op de laatste dag op de hielen zitten. Ondanks Trentin’s etappezege op de slotdag behield de Brit de leiding met een minimaal verschil van twee punten, mede door op de elfde plek te eindigen in de daguitslag.

Laatste tien winnaars
2008:  Greg Van Avermaet
2009:  André Greipel
2010:  Mark Cavendish
2011:  Bauke Mollema
2012:  Alejandro Valverde
2013:  Alejandro Valverde
2014:  John Degenkolb
2015:  Alejandro Valverde
2016:  Fabio Felline
2017: Chris Froome

Puntentelling
De organisatie heeft besloten de puntenverdeling hetzelfde te houden als de voorbije jaren. Hierin is het belangrijkste verschil met de Tour de France en de Giro d’Italia dat in elke etappe evenveel punten te verdienen zijn op de finishstreep. De top vijftien van iedere rit krijgt punten toegedeeld. Daarnaast zijn er punten te verdienen in de tussensprints. De winnaar van iedere tussensprint krijgt ‘maar’ vier punten. Sprinters die gaan aanvallen om punten te scoren zijn er in de Spaanse grote ronde weinig. Het puntenklassement is – enigszins in tegenstelling tot de andere grote rondes – niet alleen een klassement voor de sprinters.

– Finish: 25 – 20 – 16 – 14 – 12 – 10 – 9 – 8 – 7 – 6 – 5 – 4 – 3 – 2 – 1

– Tussensprints: 4 – 2 – 1

Favorieten
De geschiedenis leert ons dat de groene trui in de Vuelta vaak met een klein verschil gewonnen wordt. De voorbije drie jaar was het verschil tussen de winnaar en de runner-up nooit groter dan drie punten. Vaak zijn het de mannen van het algemeen klassement die het ook in de strijd om de puntentrui goed doen. Dit jaar lijkt dat wederom waarschijnlijk omdat het parcours niet veel te bieden heeft voor sprinters. Er staan dit jaar echter een aantal topsprinters aan de start die ook in iets de zwaardere ritten mee kunnen strijden om winst.

Wanneer je maar liefst zes keer de groene trui wint in de Tour, dan ben je al snel topfavoriet om ook in de Vuelta het puntenklassement op je naam te schrijven. Als iemand het de klimmers lastig kan maken in de strijd om la camiseta verde, dan is het Peter Sagan. De drievoudig wereldkampioen staat voor het eerst sinds 2015 aan de start van de Spaanse grote ronde. Destijds gooide hij na de achtste etappe de handdoek in de ring vanwege een aanrijding met een motard. Dit jaar is hij ongetwijfeld uit op sportieve revanche.

Een gehavende Peter Sagan rijdt over de finish van de achtste etappe van de Vuelta 2015 nadat hij is aangereden door een motard – foto: Sirotti

De meeste topsprinters geven dus forfait voor de Vuelta. Naast Sagan staat er echter één van de meest succesvolle – als niet dé meest succesvolle – sprinters van dit seizoen aan de start. Elia Viviani krijgt de opdracht het buitengewoon succesvolle seizoen van Quick-Step Floors nog wat glansrijker gaan maken. De blauwe brigade van Patrick Lefevere boekte tot dusver maar liefst 55 zeges. Vijftien van deze overwinningen zijn van de hand van Viviani en in de Ronde van Spanje wil hij dit aantal nog wat opkrikken. Tijdens het Italiaanse kampioenschap liet hij zien bergop goed mee te kunnen. Als hij zich in de strijd om de punten gaat mengen, dan is Vivani een van de grootste kanshebbers om de groene trui mee naar huis te nemen.

Er zijn weinig coureurs die kunnen tippen aan het aantal overwinningen van Viviani. Eén renner die in de buurt komt is Alejandro Valverde. De Tour de France moest het absolute hoogtepunt worden van de Spaanse veelwinnaar. Het draaide uit op een teleurstelling van jewelste. Piti eindigde op de veertiende plek in het algemeen klassement. Niet waar hij voor kwam. In de Vuelta zal hij willen bewijzen dat het slechts een uitzondering was in zijn tot dusver bijzonder succesvolle seizoen. Wees niet verbaasd als hij op jacht gaat naar een vierde overwinning in het puntenklassement.

Vorig jaar was Matteo Trentin oppermachtig in de sprintetappes van de Vuelta. Dit seizoen kon hij weinig van zijn klasse etaleren, tot hij de wegwedstrijd van het EK in Glasgow won. We zien de Italiaan dus aan de start verschijnen in de wit-blauwe trui met sterren. Mocht hij net als vorig seizoen in het najaar zijn piekvorm bereiken, dan behoort hij tot de voornaamste kanshebbers in de massasprints. De vraag is of dat hem genoeg punten oplevert in de strijd om de groene trui.

Op het EK was Trentin de betere van Mathieu van der Poel – foto: Orange Pictures / Alex Whitehead

Voor de klimmers die rap aan kunnen komen, ligt de puntentrui in de Vuelta binnen handbereik. Iemand die dit jaar bewezen heeft baat te hebben bij een sprint bergop is Simon Yates. Iedereen kent ondertussen zijn verhaal. In een denderende Giro leek hij af te stevenen op de eindwinst, tot hij in de voorlaatste bergetappe er volledig doorheen zakte. Desalniettemin trok hij met drie etappezeges terug naar huis. De steile aankomsten in de Vuelta moeten het Britse vedergewicht goed liggen. Een goede klassering in het puntenklassement ligt daardoor binnen handbereik.

In de voorbije Ronde van Polen stond er in verschillende sprints heuvelop geen maat op Michał Kwiatkowski. In zijn thuisronde veroverde hij twee etappezeges en het eindklassement. De vraag is wat voor rol Kwiat staat te wachten in de Spaanse grote ronde. Wellicht zal hij zich in dienst moeten stellen van kopman David de la Cruz. Mocht hij zich zelf op een klassement richten, dan is de kans groot dat hij het in het puntenklassement goed doet.

Een derde sprinter die wellicht nog aanspraak kan maken op succes in het puntenklassement is Nacer Bouhanni. De Fransman in dienst van Cofidis kent echter een uiterst moeizaam seizoen. Ondanks vier etappezeges wil het niet echt vlotten. Zijn non-selectie voor de Tour was zijn absolute dieptepunt van 2018. In de Vuelta mag hij de ploegleiding echter weer gaan overtuigen van zijn kwaliteiten. De puntentrui zou een mooie afsluiting zijn van een matig seizoen.

Quintana en Valverde in gesprek voor aanvang van de twaalfde etappe van de Vuelta 2016 – foto: Sirotti

Ook uit Colombiaanse hoek zijn er de nodige gegadigden om mee te strijden om het groen. Een van de topfavorieten voor de eindzege is Nairo Quintana. Net als bij zijn ploegmaat Valverde verliep de Tour anders dan gewenst, dus in de Vuelta zal hij gebrand zijn om te presteren.  De pocketklimmer van Movistar wist in 2016 de Vuelta al op zijn naam te schrijven en kwam toen drie punten tekort om het puntenklassement op te eisen. Net als zijn landgenoot Miguel Ángel López kan hij bergop verschroeiend uithalen als hij een goede dag heeft.

Vincenzo Nibali is nog een renner wiens Tour uitdraaide op een teleurstelling. Door een aanrijding met een motard op Alpe d’Huez zag hij zijn klassement in duigen vallen. Door een wervelbreuk moest hij de Tour verlaten en leek deelname aan de Vuelta onzeker. Dat De haai van de straat van Messina aan de start staat van de Spaanse grote ronde is ondertussen in ieder geval zeker, zij het zonder klassementsambities. De Italiaan gebruikt de grote ronde vooral als voorbereiding op het WK maar zal naar alle waarschijnlijkheid de aanval niet schuwen. Wie weet wordt zijn jacht op dagzeges beloond met de puntentrui.

Outsiders
Dan zijn er nog een pak andere kanshebbers. Sunweb heeft met Max Walscheid een snelle man voor de massaspurts, in de bergen moet Wilco Kelderman voor succes zorgen. Ook BORA-Hansgrohe heeft naast Sagan nog een tweede ijzer in het vuur: Jay McCarthy. De Australiër kan snel aankomen en heeft ook na een zware koers een goede spurt. Dat geldt ook voor Marc Sarreau. Als de Fransman van zijn ploeg de vrijheid krijgt om een eigen plan te trekken kan hij zowel in massaspurts als heuvelachtige aankomsten zich tonen. In het hooggebergte is zijn ploeggenoot – en kopman – Thibaut Pinot kanshebber om de punten te grijpen.

Krijgen we weer een glimp te zien van de in 2016 zo sterke Felline? – foto: Sirotti

En wat kan Fabio Felline? De Italiaan kent tot dusver een uiterst matig seizoen dus lijkt in eerste instantie niet erg kansrijk. Wellicht vindt hij zijn wonderbenen uit 2016, dan kan hij zich in zowel de massaspurts als de aankomsten bergop mengen. Danny van Poppel gaat namens LottoNL-Jumbo de massasprints betwistten, al lijkt hij wat aan absolute snelheid ingeboet te hebben. De kopman binnen de ploeg is George Bennett. In het hooggebergte zal hij het geel-zwart moeten vertegenwoordigen samen met Steven Kruijswijk. Bergop zouden ook Fabio Aru en Richie Porte de nodige punten kunnen scoren. In de sprints is het verder nog oppassen voor Giacomo Nizzolo en Iván García.

Favorieten volgens WielerFlits
**** Peter Sagan
*** Elia Viviani, Alejandro Valverde
** Matteo Trentin, Simon Yates, Nairo Quintana
* Michał Kwiatkowski, Nacer Bouhanni, Miguel Ángel López, Vincenzo Nibali