Voorbeschouwing: Vuelta a Andalucia – Ruta del Sol 2019
Tim Wellens in 2018 - foto: Cor Vos
woensdag 20 februari 2019 om 08:30

Voorbeschouwing: Vuelta a Andalucia – Ruta del Sol 2019

Thumbs-up voor Tim Wellens, nadat hij zich vorig jaar op de laatste dag van de Ruta del Sol verzekerde van de eindzege. De Belg had in de vierde rit de rode leiderstrui veroverd en sloeg in de afsluitende tijdrit een slotoffensief af van Wout Poels. Wellens mag opnieuw worden gerekend tot de eindprotagonisten voor de 65e editie van de Ruta del Sol (2.HC), die van 20-24 februari op de kalender staat. WielerFlits blikt vooruit!

Historie

Voor de eerste editie van de Ruta del Sol, ook wel de Vuelta a Andalucia, moeten we ver terug in de geschiedenisboeken. In 1925 was de Spanjaard Ricardo Montero de eerste die zegevierde, in een jaar waarin hij zich ook kroonde tot nationaal kampioen op de weg. Zeven jaar later kwam hij nog dicht bij een WK-medaille in Rome, maar uiteindelijk moest hij zich schikken met een vierde plaats. De rittenkoers kwam pas echt op gang vanaf de tweede editie in 1955, dertig jaar na de eerste uitgave.

Sinds 1955 werd de koers – met uitzondering van 1978 – onafgebroken verreden. De organisatie mocht in de loop der jaren puike namen op de erelijst bijschrijven, waaronder het Duitse koppel Rudi Altig (1964) en Dietrich Thurau (1977 en 1979) en de Spanjaarden Eduardo Chozas (1983 en 1990) en Oscar Freire (2007). Maar er staan ook namen op gegraveerd die het collectieve geheugen allang ontglipt zijn als Stefano Della Santa, Marcelino García en Francisco Cabello.

Joost Posthuma was in 2009 de beste in de Andalusische rittenkoers – foto: Cor Vos

In totaal wisten zes Nederlanders te zegevieren. Jan Krekels was de eerste in 1972, terwijl Joost Posthuma in 2009 de laatste was. Daartussen wonnen respectievelijk Gerrie Knetemann (1976), Jos Schipper (1981), Steven Rooks (1986) en Erik Dekker (2001). De Belgen doen het nog iets beter met negen eindzeges, met onder anderen de betreurde Jean-Pierre Monseré (1971) en Freddy Maertens (1974 en 1975) als laureaten. En vorig jaar nog was Tim Wellens de beste.

Recordhouder is niet geheel verrassend Alejandro Valverde. De bijna 38-jarige Spanjaard is naast een veelwinnaar van de Ardennenklassiekers ook een slokop in eigen land. Zo won hij in zijn carrière al achttien rittenkoersen op Spaanse bodem. De Ruta del Sol staat vijfmaal op zijn erelijst.

Laatste tien winnaars
2018: flag-be Tim Wellens
2017: flag-es Alejandro Valverde
2016: flag-es Alejandro Valverde
2015: flag-gb Chris Froome
2014: flag-es Alejandro Valverde
2013: flag-es Alejandro Valverde
2012: flag-es Alejandro Valverde
2011: flag-es Markel Irizar
2010: flag-au Michael Rogers
2009: flag-nl Joost Posthuma

Het eindpodium van 2018: Wout Poels, Tim Wellens en Marc Soler – foto: Cor Vos

Veel aandacht ging vorig jaar uit naar het seizoensdebuut van Chris Froome na zijn veelbesproken Salbutamol-test. De Brit zou de rittenkoers besluiten op de tiende plek, maar daarmee was hij niet de eerste Sky-renner in de eindranking. Na de sprintzege van Thomas Boudat in de openingsrit drukte Wout Poels namelijk zijn neus nadrukkelijk tegen het venster door in de koninginnenrit de dagzege én de leiderstrui te pakken.

Ook na de door Sacha Modolo gewonnen derde rit kreeg de Nederlander de leiderstrui omgehangen. In de vierde rit met aankomst op de steile Alcalá de los Gazules moest hij echter zijn meerdere erkennen in Tim Wellens, die een dubbelslag sloeg. De afsluitende tijdrit moest het klassement dan in een definitieve plooi doen vallen. Wellens verloor er weliswaar drie seconden op Poels, maar dat was genoeg om eindwinst veilig te stellen.

Top-5 vorig jaar
1. flag-be Tim Wellens (Lotto Soudal) in 17u 41m50s
2. flag-nl Wout Poels (Team Sky) op 8s
3. flag-es Marc Soler (Movistar Team) op 27s
4. flag-dk Jakob Fuglsang (Astana Pro Team) op 30s
5. flag-es Luis León Sánchez (Astana Pro Team ) op 30s


Parcours

Het parcours van de Ruta del Sol 2019 trekt in een mooie lus door de regio Andalusië, in Zuid-Spanje. Gestart wordt vanuit Sanlúcar de Barrameda en de ronde eindigt in Alhaurín de la Torre, vlakbij Málaga. Ook andere bekende plaatsen als Sevilla, Córdoba, Jaén en Granada worden niet overgeslagen. De wedstrijd gaat over vijf etappes, goed voor een totaal van 680,2 kilometer. Daarmee is de koers iets korter dan vorig jaar.

In de openingsrit wordt meteen gefinisht op een oplopende aankomst, waardoor een goede puncheur de eerste tik kan uitdelen. Ook de aankomst van de tweede rit is voor de sterkere sprinters. Een korte, maar lastige tijdrit is de opgave voor de derde dag, waarna in het weekend de rittenkoers in een definitieve plooi valt. Met name de rit van zaterdag wordt interessant met een stevige klim in de finale, gevolgd door een lange afdaling.

Woensdag 20 februari – Etappe 1: Sanlúcar de Barrameda – Alcalá de los Gazules (164 km)

De Ruta del Sol wordt afgetrapt aan de Costa de la Luz, in Sanlúcar de Barrameda. Door de gunstige ligging aan de Guadalquivir was dit voorheen een havenstad van betekenis. Christoffel Columbus, Ferdinand Magellaan en andere ontdekkingsreizigers begonnen hier namelijk hun expedities. Vanuit Sanlúcar koersen de renners richting het landinwaarts gelegen Prado del Rey, waar de eerste bergpunten zijn te verdienen.

De tweede helft van de route leidt hen over geaccidenteerd terrein naar aankomstplaats Alcalá de los Gazules, waar een steile slotklim wacht. In 2018 kwam Tim Wellens hier als eerste over de streep na een indrukwekkende versnelling in de laatste kilometer. Wie is ditmaal de beste?

Start: 12.15 uur
Finish: 16.18 – 16.44 uur

Donderdag 21 februari – Etappe 2: Sevilla – Torredonjimeno (216 km)

Startplaats Sevilla heeft eigenlijk geen introductie nodig. Quien no ha visto Sevilla no ha visto maravilla, wordt ook wel eens gezegd: wie Sevilla niet heeft gezien, heeft nog nooit een wonder gezien. Sporen van het rijke verleden zijn overal in de stad terug te vinden en de plaats is dan ook een populaire bestemming voor een stedentrip.

De renners wacht vandaag een flinke trip; met 216 kilometer is dit immers de langste etappe. Ze rijden lange tijd over vlakke wegen, tot ze het toeristische Córdoba bereiken. Want daarna trekt de karavaan de heuvels in en wacht na 192,5 kilometer de top van de enige beklimming, de Alto de Porcuna. Dan is het nog 23,5 kilometer naar de meet.

Start: 10.50 uur
Finish: 16.14 – 16.50 uur

Vrijdag 22 februari – Etappe 3: Mancha Real – La Guardia de Jaén (16,2 km, ITT)

In het glooiende gebied rond Jaén, dat wordt gekenmerkt door olijfbomen, wordt de enige tijdrit van de Ruta del Sol verreden. Gestart wordt vanuit Mancha Real, waarna het vrijwel meteen klimmen geblazen is naar de top van de Alto de Siete Pilillas (4,8 kilometer aan 3,6%), die na 6,3 kilometer op de route ligt. Deze locatie is populair bij paragliders en er worden dan ook wel eens kampioenschappen paragliding gehouden.

Na de top wacht de renners via Pegalajar dan een mooie afdaling richting La Guardia de Jaén, waar na 16,2 kilometer de aankomstlijn is getrokken. Wout Poels bewaart goede herinneringen aan deze plaats, nadat hij hier vorig jaar de koninginnenrit op zijn naam zette.

Start: 13.30 uur (eerste renner)
Finish: 16.00 uur (laatste renner)

Zaterdag 23 februari – Etappe 4: Armilla – Granada (120 km)

Met liefst vier beklimmingen en een passage door de Sierra Nevada is de vierde etappe met recht de koninginnenrit van de Ruta del Sol. Start- en aankomstplaats liggen op een kwartier rijden van elkaar, maar er is een echte test uitgetekend voor het peloton. Vanuit Armilla trekken de renners eerst naar La Malahá, waar de eerste klim ligt. Daarna rijden zij naar de Sierra Nevada, waar voor het eerst écht moet worden geklommen.

Op de Alto del Purche (9,5 km aan 6,9%) wordt voor het eerst de 1000 meter hoogte doorkruist. Via Granada, waar alvast de finish kan worden verkend, rijden de renners via het dorp Pinos Genil en langs het stuwmeer Canales opnieuw de bergen in. Eerst wacht daar de Alto de Guejar Sierra (10,1 km aan 3,4%), gevolgd door de Alto de Hazallanas (16,2 km aan 5,7%). Dan is het nog bijna 25 kilometer dalen naar de aankomst.

Start: 13.30 uur
Finish: 16.21 – 16.39 uur

Zondag 24 februari – Etappe 5: Villa de Otura – Alhaurín de la Torre (164 km)

Geen afsluitende tijdrit zoals vorig jaar, maar ditmaal is gekozen voor een rit-in-lijn. Weliswaar telt deze etappe één beklimming meer dan de vorige, maar ze zijn van een ander kaliber. Liefst vier van de vijf liggen al in de eerste helft van het parcours. Begonnen wordt met de Alto de Agron na 26 kilometer, in korte tijd gevolg door de Alto de Alhama, de Alto de Navazo en de Alto de Las Canteras.

Dan gaan we steeds lager en lager richting de Costa del Sol. Na 131,7 kilometer wacht nog de Alto del Valle de la Vida, waarna via Malaga de laatste kilometers van deze Ruta del Sol worden afgelegd naar aankomstplaats Alhaurín de la Torre. Hier eindigde vorig jaar nog de derde etappe van de Vuelta a España, die werd gewonnen door Elia Viviani.

Start: 11.50 uur
Finish: 15.44 – 16.08 uur


Favorieten

Tim Wellens wint de Trofeo de Tramuntana – foto: Cor Vos

Bij Lotto Soudal rijdt de titelverdediger in deze Ruta del Sol, Tim Wellens. Vorig jaar trok de Belg na een sterke campagne op Mallorca naar Andalusië. Daarin kraakte hij niet en mocht hij na vijf dagen het hoogste treetje van het podium beklimmen vóór Wout Poels en Marc Soler. Ook in 2019 is Wellens al op dreef; in de Trofeo Ses Salines en de Trofeo Andratx-Lloseta eindigde hij in de top-5 en in de Trofeo de Tramuntana won hij al.

Zonder haar grote kopmannen trekt Movistar naar de Ruta del Sol. De koers stond in de planning van Mikel Landa, maar de Spanjaard kwam in de Trofeo Ses Salines zwaar ten val en brak daarbij zijn sleutelbeen. Daardoor is het uitkijken naar de verrichtingen van Eduard Prades. De Spanjaard, die afgelopen winter overkwam van Euskadi-Murias, beweest zijn goede vorm al in de Tour de la Provence, waarin hij de tweede etappe pakte.

Astana reed afgelopen weekend de zeges aaneen en bundelt een aantal van haar krachten in Andalusië. Ondanks zijn leeftijd is Luis León Sánchez onverslijtbaar. De 35-jarige Spanjaard begon het seizoen met een vierde plek in de Tour Down Under en voegde daar dit weekend de eindzege in de Vuelta a Murcia aan toe. Ook in de Ruta del Sol kent hij de weg naar het podium; hij was er in 2014 immers al eens derde.

Applaus van de wereldkampioen voor Luis León Sánchez in de Vuelta a Murcia – foto: Cor Vos

Voor Jakob Fuglsang is de Tour de France het hoofddoel in 2019. De ervaren Deen is ervan overtuigd dat hij nog altijd het Tourpodium kan bereiken en krijgt het vertrouwen van zijn ploeg. In de Ruta del Sol kan hij zich eens goed testen; in de Andalusische rittenkoers was hij vorig jaar nog vierde. Hij kan er met vertrouwen naartoe afreizen na zijn degelijke optreden in de Vuelta a Murcia, waarin hij zesde eindigde.

Voor Ion Izagirre en Pello Bilbao staan de komende maanden in het teken van de Giro d’Italia, waarin zij kopman Miguel Ángel López aan de eindzege moeten helpen. Met de vorm van beide renners zit het alvast goed. Ion Izagirre, die afgelopen winter met broer Gorka de overstap maakte van Bahrain Merida naar Astana, schonk zijn nieuwe werkgever al meteen de zegeruikers in de Ronde van Valencia.

Izagirre werd op het eindpodium in Valencia geflankeerd door Alejandro Valverde en ploegmaat Pello Bilbao, die op de derde plaats eindigde. De 28-jarige Spanjaard trok zijn goede optreden door naar de Vuelta a Murcia, waarin hij een ritzege pakte en in het eindklassement opnieuw naar een derde plek reed. In de Ruta del Sol deed hij in het klassement nog niet mee, maar won hij al wel al eens de bergtrui.

Steven Kruijswijk maakt zijn seizoensdebuut in de Ruta del Sol – foto: Cor Vos

Bij Jumbo-Visma wordt het uitkijken naar het seizoensdebuut van Steven Kruijswijk, die toewerkt naar de Tour de France. Daarin is hij de kopman van de ploeg. Ook in 2018 reed hij al vroeg in het seizoen de Ruta del Sol en eindigde hij zevende. In deze koers heeft hij onder anderen Sepp Kuss, vorig seizoen winnaar van de Tour of Utah, Floris De Tier, die hier in 2018 ook al sterk voor de dag kwam, en Antwan Tolhoek aan zijn zijde.

The Yates-brothers zijn de grote blikvangers bij Mitchelton-Scott, dat met een sterk team naar Andalusië trekt. Adam Yates toonde al zijn goede vorm in de Ronde van Valencia, waarin hij de koninginnenrit naar Alcala-Alcocebre won. De Ruta del Sol reed hij nog niet. Evenmin zijn broer én Vuelta-winnaar Simon Yates, die zijn seizoensdebuut maakt. Met ook Esteban Chaves, Jack Haig, Mikel Nieve, Matteo Trentin en Edoardo Affini heeft de Australische ploeg een opstelling van formaat.

Met de lange afdaling naar Granada in de vierde etappe in het verschiet, mag de naam van Matej Mohorič niet ontbreken. De Sloveen van Bahrain Merida, wereldkampioen bij de junioren in 2012, ontpopte zich intussen immers tot meesterdaler. Ook in de korte rittenkoersen van een week onderscheidde hij zich al, getuige zijn zeges in de BinckBank Tour en de Deutschland Tour in 2018.

Dylan Teuns (midden) in gesprek met Gijs Van Hoecke – foto: Cor Vos

Bij Bahrain Merida is Dylan Teuns een andere belangrijke pion. De Belg, die deze winter overkwam van BMC, werd in de Ronde van Valencia uitgespeeld als kopman en begon in een uitstekende uitgangspositie aan de koninginnenrit van de Spaanse rittenkoers. Door een lekke band in de finale kon hij echter niet meedoen om de zege. Desondanks beëindigde hij zijn eerste wedstrijd voor zijn nieuwe ploeg op een prima vijfde plek.

Guillaume Martin is het seizoen goed begonnen met een sterk optreden in Mallorca. De Fransman van Wanty-Gobert moest in de Trofeo Ses Salines nipt de zege laten aan Jesús Herrada en eindigde in de Trofeo Andratx en de Trofeo de Tramuntana tweemaal zevende. Ook in de lastige derde rit in de Tour de la Provence reed hij naar een plek in de top-10. In de Ruta del Sol kan hij kortom een woordje meespreken.

Adam Yates won al een rit in de Ronde van Valencia – foto: Cor Vos

Tot slot treffen we bij de Baskische formaties Euskadi-Murias en Fundación Euskadi nog enkele namen, die zich de afgelopen weken lieten opmerken. Óscar Rodríguez verwierf vorig jaar eeuwige roem met zijn ritzege in de Vuelta a España. In de Vuelta a Murcia liet hij zien dat die winst geen toevalstreffer was door naar de negende plaats te rijden in het eindklassement.

Voor de jonge Sergio Higuita staat 2019 in het teken van zijn rijpingsproces voordat hij de overstap maakt naar EF Education First. Bij Fundación Euskadi houdt hij niet bepaald de benen stil, want in de Trofeo Ses Salines en de Trofeo de Tramuntana reed hij al keurig naar de top-10. Ook in de Ronde van Valencia bewees hij al uit het juiste hout te zijn gesneden; hij handhaafde zich in de bergetappes en won uiteindelijk ook de jongerentrui.

Ook ploegmaat Antonio Jesus Soto – niet te verwarren met de rappe Nelson Andrés Soto van Caja Rural-Seguros RGA – liet zich afgelopen weekend al opmerken met de vijftiende plek in de Vuelta a Murcia.


Favorieten volgens WielerFlits

**** Luis León Sánchez
*** Ion Izagirre, Tim Wellens
** Pello Bilbao, Dylan Teuns, Adam Yates
* Jakob Fuglsang, Steven Kruijswijk, Guillaume Martin, Simon Yates

Website organisatie
Deelnemerslijst (ProCyclingStats)


Weer en tv

De weersverwachtingen voor de regio Andalusië zijn zonnig met temperaturen tussen 17 en 19 °C. De ontknoping van de etappes wordt rechtstreeks uitgezonden op Eurosport 1. De uitzendingen beginnen dagelijks om 15.00 uur. Bekijk hier de actuele uitzendtijden.

RIDE Magazine

Om te reageren moet je ingelogd zijn.