Voorbeschouwing: Vuelta a San Juan 2020
Evenepoel en Alaphilippe staan weer aan de start in San Juan - foto: Cor Vos
zondag 26 januari 2020 om 17:00

Voorbeschouwing: Vuelta a San Juan 2020

Nadat in Australië, Nieuw-Zeeland, Gabon en Turkije al gekoerst is, is het komende week de beurt aan Argentinië. In Zuid-Amerika staat de Vuelta a San Juan op het programma, de eerste wedstrijd van de gloednieuwe UCI ProSeries-kalender. Wie volgt Winner Anacona op als eindwinnaar? WielerFlits blikt vooruit.

Historie

Van 2007 tot en met 2016 was de Tour de San Luis het Argentijns uithangbord op de internationale kalender. De rittenkoers schreef in deze periode grote namen op de erelijst bij, zoals Vincenzo Nibali, Levi Leipheimer en Nairo Quintana. Door geldgebrek moest de wedstrijd worden opgeheven. De Vuelta a San Juan sprong in dat gat.

Hoewel de ronde in 1982 al voor het eerst georganiseerd werd, was het nooit in beeld als dé profwedstrijd van Argentinië. De rittenkoers in de gelijknamige provincie San Juan werd destijds opgericht door wielervereniging Pedal Club Olimpia, waarna Eduardo Trillini de eerste editie op zijn naam schreef. De Vuelta a San Juan heeft twee recordhouders: Albert Bravo won in 1989, 1991 en 1992 en Laureano Rosas was tussen 2014 en 2016 onverslaanbaar.

Bauke Mollema won de eerste internationale uitgave van de Vuelta a San Juan – foto: Cor Vos

Pas in 2018 trad de Vuelta a San Juan toe tot het internationale profcircuit. Na toetreding op de UCI-kalender, kon de organisatie voor de eerste maal in de geschiedenis een internationaal deelnemersveld verwelkomen. Bauke Mollema was de eerste eindwinnaar. Thuisrijder Gonzalo Najar won in 2018, maar zijn naam is nergens terug te vinden in de geschiedenisboeken. Door een positieve test op CERA raakte hij zijn eindzege kwijt en werd de titel doorgegeven naar de toenmalige nummer twee, good old Oscar Sevilla.

Laatste tien winnaars Vuelta a San Juan
2019: flag-co Winner Anacona
2018: flag-es Oscar Sevilla
2017: flag-nl Bauke Mollema
2016: flag-ar Laureano Rosas
2015: flag-ar Laureano Rosas
2014: flag-ar Laureano Rosas
2013: flag-ar Daniel Zamora
2012: flag-ar Juan Pablo Dotti
2011: flag-ar Daniel Zamora
2010: flag-ar Juan Pablo Dotti


Vorig jaar

Eigenlijk stond de editie van 2019 in het teken van het debuut van Remco Evenepoel. Hij was in die winter direct overgestapt van de junioren naar de profs, waarna hij ‘in de luwte’ zijn eerste koerskilometers zou rijden in Argentinië. Dat lukte redelijk, al wist hij met een derde plek in de individuele tijdrit, een negende plaats in het algemeen klassement en winst in het jongerenklassement al direct de aandacht te grijpen.

Alaphilippe en Evenepoel hadden wat te vieren, maar zagen de eindwinst naar Anacona gaan – foto: Cor Vos

Na twee ritzeges van Fernando Gaviria en twee van Julian Alaphilippe sloeg Winner Anacona in de koninginnenrit zijn slag. Op Alto Colorado was hij de beste van drie ontsnapte Colombianen. Zijn voorsprong was vervolgens groot genoeg om Alaphilippe en Sevilla achter zich te houden in het klassement. De laatste twee etappezeges gingen naar vluchter Germán Tivani en sprinter Sam Bennett.

Bergkoning Daniel Zamora werd (al dan niet verrassend) twee maanden later betrapt op EPO-gebruik, waardoor de Vuelta a San Juan iets later in het seizoen ook nog in het nieuws kwam.

Vuelta a San Juan 2019
1. flag-co Winner Anacona (Movistar)
2. flag-fr Julian Alaphilippe (Deceuninck-Quick-Step) op 0:35
3. flag-es Oscar Sevilla (Medellin) op 0:57
4. flag-it Valerio Conti (UAE Emirates) op 1:03
5. flag-at Felix Großschartner (BORA-hansgrohe) op 1:13


Parcours

De Vuelta a San Juan is dit jaar andermaal een zevendaagse, maar in tegenstelling tot vorig jaar heeft de organisatie na vier dagen een rustdag ingelast. Op papier lijkt het alsof er drie etappes met serieuze hoogtemeters zijn opgenomen. De vraag is: in welke ritten houden de sprinters stand en wanneer komen de klimmers uit hun hok? De koninginnenrit is overduidelijk de vijfde etappe naar Alto Colorado.

Vanwege het tijdverschil (het is daar vier uur vroeger) worden de etappes in Argentinië verreden in de Nederlandse en Belgische avonduren. De etappes finishen rond de klok van 00.00 uur ’s nachts Nederlandse tijd.

Zondag 26 januari, etappe 1: San Juan – San Juan (163,5 km)

Begonnen wordt met een etappe die begint en eindigt in San Juan, de hoofdstad in de gelijknamige provincie. Allereerst wordt het departement Ullum doorkruist, alvorens een lokale ronde in de buurt van de Alto Punta Negra. Deze klim van derde categorie (1,1 kilometer aan 7,5%) is drie keer opgenomen in het parcours.

Buiten de opbrengst voor het bergklassement, lijkt de Punta Negra geen grote invloed te hebben op het koersverloop. De laatste 35 kilometer gaan in grotendeels dalende lijn terug de stad in, daar waar de rode loper wordt uitgerold voor een massasprint.

Start: flag-ar 16.15 uur / flag-nlflag-be 20.15 uur
Finish: flag-ar 20.10 uur / flag-nlflag-be 00.10 uur

Maandag 27 januari, etappe 2: Pocito – Pocito (168,7 km)

Het departement Pocito, even ten zuiden van San Juan-stad, is het epicentrum van de tweede etappe in de Vuelta a San Juan. De rit is nagenoeg vlak. Na ongeveer honderd kilometer ligt de enige, weinig voorstellende, klim van de dag. Deze is van derde categorie.

Vlak voor de finish is nog een lokale ronde uitgetekend die de renners twee keer rijden. Daarna gaat het over lange en brede wegen richting de finish in Pocito. Voor de tweede dag op rij staat niets een koninklijke massasprint in de weg.

Start: flag-ar 16.10 uur / flag-nlflag-be 20.10 uur
Finish: flag-ar 20.10 uur / flag-nlflag-be 00.10 uur

Dinsdag 28 januari, etappe 3: Ullum – Ullum (15,5 km, ITT)

De derde dag van de Vuelta a San Juan staat, sinds de oprichting in 2017, in het teken van de individuele tijdrit. Dit keer is Ullum het decor. Het gaat om een tijdrit van A naar B en niet om een ronde, waarbij start en finish naast elkaar liggen. De eerste twaalf kilometer van de chrono zijn nagenoeg vlak. Daarna begint een lastiger deel.

Vanaf kilometerpaal twaalf zit een klim van ongeveer 1,1 kilometer aan een gemiddeld stijgingspercentage van 7,3%. Vervolgens gaat het via licht golvende wegen richting de Dique Punta Negra, de dijk van het zwarte punt. In totaal klimmen de renners 200 hoogtemeters in de vijftien kilometer lange tijdrit.

Net als de laatste jaren zullen de renners de tijdrit niet betwisten op een tijdritfiets, maar op een normale wegfiets die voorzien mag worden van een dicht achterwiel. Afgelopen seizoen was een opzetstuur ook niet toegestaan.

Start: flag-ar 17.15 uur / flag-nlflag-be 21.15 uur
Finish: flag-ar 20.10 uur / flag-nlflag-be 00.10 uur

Woensdag 29 januari, etappe 4: Jáchal – Valle Fértil (185,8 km)

De eerste serieuze hoogtemeters doemen op in de vierde etappe. Vooral halverwege dan, want vanuit startplaats San José de Jáchal (bekend om zijn wijngaarden en olijfboomgaarden) gaat het in eerste instantie in dalende lijn. Na tachtig kilometer bereikt het peloton Parque Provincial Ischigualasto, een geologisch bekken dat ook wel de Maanvallei genoemd wordt.

Het park behoort sinds 2000 tot de UNESCO Werelderfgoedlijst. In het verleden zijn al diverse overblijfselen gevonden vanuit de Trias-periode, ruim tweehonderd miljoen jaar geleden. Fossielen van bijvoorbeeld primitieve dinosauriërs, krokodilachtigen en therapsiden. In dit gebied wacht de renners kort na elkaar drie beklimmingen, waarvan twee van eerste categorie.

Vanaf de top van de derde klim is het nog tachtig kilometer in dalende lijn richting de streep in Valle Fértil. Alle kans dus voor de sprinters om op tijd terug te keren in het peloton. De slotkilometer is met twee haakse bochten naar rechts allesbehalve rechttoe-rechtaan, dus positionering en timing zijn essentieel in de finale.

Start: flag-ar 15.15 uur / flag-nlflag-be 19.15 uur
Finish: flag-ar 20.10 uur / flag-nlflag-be 00.10 uur

Donderdag 30 januari – Rustdag

Vrijdag 31 januari, etappe 5: Caucete – Alto Colorado (175,1 km)

Daags na de rustdag, als iedereen de batterijen weer volledig heeft kunnen opladen, staat de koninginnenrit op het programma. De etappe begint in de in 1893 opgerichte stad Caucete. In totaal gaan de renners bijna twee kilometer de hoogte in tijdens deze etappe. De start is op 581 meter boven zeeniveau, de finish op 2.565 meter.

In aanloop naar de lange slotklim liggen drie beklimmingen, te beginnen met de Alto de Villicum van derde categorie. Vervolgens komen na 112 en 127 kilometer de Baños de Talacasto en de Alto de la Crucecita voor de wielen van de coureurs. Beide beklimmingen zijn van tweede categorie. In de laatste dertig kilometer gaat het vervolgens omhoog, naar de top van de Alto Colorado.

Officieel heeft de beklimming een lengte van vijftien kilometer en een gemiddeld stijgingspercentage 4,4%, maar er wordt veel meer geklommen. Wie kan hier de basis leggen voor de eindzege in de Vuelta a San Juan?

Start: flag-ar 15.40 uur / flag-nlflag-be 19.40 uur
Finish: flag-ar 20.10 uur / flag-nlflag-be 00.10 uur

Zaterdag 1 februari, etappe 6: Villicum – Villicum (174,5 km)

De voorlaatste etappe is er opnieuw een voor de snelle mannen, of juist voor de aanvallers? Vorig jaar ging deze winst in deze etappe, die toen wel twintig kilometer korter was, naar thuisrijder Germán Tivani. Hij wist twee landgenoten te verslaan.

Start en finish zijn op het Autódrome San Juan Villicum. Halverwege de rit rijden de renners twee keer de Alto de las Vacas op, maar dat mag geen naam hebben. Vervolgens wordt omgedraaid en stevenen de renners af op een snelle aankomst op het racecircuit. Wie toont zich de allersnelste?

Start: flag-ar 16.00 uur / flag-nlflag-be 20.00 uur
Finish: flag-ar 20.10 uur / flag-nlflag-be 00.10 uur

Zondag 2 februari, etappe 7: San Juan – San Juan (141,3 km)

De laatste etappe is een soort criterium over de ringbaan van de stad San Juan. Elke ronde is 15,7 kilometer lang en die mogen de renners negen keer afwerken. De kans is immens groot dat dit uitdraait op een sprintersbal, dus zullen alle rappe mannen zich nog één keer opladen. Na 141,3 kilometer weten we wie de rit heeft gewonnen en wie de eindwinnaar is van de vierde profuitgave van de Vuelta a San Juan.

Start: flag-ar 17.15 uur / flag-nlflag-be 21.15 uur
Finish: flag-ar 20.10 uur / flag-nlflag-be 00.10 uur


Favorieten

De Vuelta a San Juan heeft de nodige WorldTour-teams weten over te halen om naar Argentinië te komen. Zes in totaal, waaronder Deceuninck-Quick-Step en BORA-hansgrohe. Ook Movistar keert terug, maar dan zonder de eindwinnaar van vorig jaar. Winner Anacona heeft de overstap gemaakt naar Arkéa-Samsic en die ploeg ontbreekt op de startlijst.

Remco Evenepoel – foto: Cor Vos

We krijgen dus hoe dan ook een nieuwe eindwinnaar van de Vuelta a San Juan. De kans is groot dat die uit de rangen van Deceuninck-Quick-Step komt. De sterrenformatie van manager Patrick Lefevere begon het seizoen al goed in de Tour Down Under en draaft ook in San Juan op met een sterke equipe. Voor het tweede jaar op rij beginnen Remco Evenepoel en Julian Alaphilippe hun seizoen hier. Alaphilippe won vorig jaar de tijdrit, waarna hij tweede werd in de eindrangschikking. Voor toptalent Evenepoel was de negende plaats weggelegd.

Inmiddels zijn we een jaar verder en een jaar wijzer. Beide renners zullen nog niet in topvorm zijn, maar hun basisniveau is goed genoeg om mee te strijden om de knikkers in San Juan. Evenepoel kan zijn slag slaan in de tijdrit en zal zich willen testen op de Alto Colorado. Wie kan hem dan, buiten Alaphilippe zelf, nog van de eindzege afhouden? Het is een eerste testcase voor de coureur die op 25 januari zijn twintigste verjaardag viert, in aanloop naar zijn groterondedebuut in de Giro d’Italia.

Alaphilippe heeft dan weer het voordeel van zijn ongekende eindschot, dat hij altijd in kan zetten om zo zeges te boeken en bijbehorende bonificatieseconden te pakken. Als hij opnieuw de tijdrit kan winnen, of de schade beperkt kan houden, ligt de weg naar de eindzege open.

Carlos Betancur – foto: Cor Vos

De grootste tegenstand van een WorldTour-ploeg zal komen van Movistar. De Spaanse armada trekt zonder grote kopmannen naar Zuid-Amerika, maar rekent wel op Zuid-Amerikanen als het gaat om het klassement. Carlos Betancur kiest voor een andere seizoensopbouw dan andere jaren. Sterker nog, het enfant terrible uit Colombia reed de Vuelta a San Juan nog niet eerder. Bij hem is het zeer de vraag hoe hij de winter is doorgekomen.

Mocht Betancur teleurstellen, dan kan Movistar altijd terugvallen op thuisrijder Eduardo Sepúlveda. De Argentijnse klimmer verschijnt voor het vierde jaar op rij in San Juan. In 2017 werd hij er al eens elfde. Ook in de voorganger, de Tour de San Luis, wist Sepúlveda al eens goed te presteren. In 2016 werd hij daar tweede in het eindklassement. Reken dus maar op de Argentijn als het bergop gaat, al moet hij in de tijdrit dan de schade beperkt zien te houden.

UAE Emirates focust zich vooral op de sprints, waardoor nieuwkomer Brandon McNulty een vrije rol lijkt te krijgen. De jonge Amerikaan debuteert in San Juan voor zijn ploeg, met de eindzege in de Giro di Sicilia van vorig jaar op zak. Ook werd hij namens het kleinere Rally al eens zevende in de Tour of California en negende in de Tour of Oman. McNulty weet dus wat het is om een klassement te rijden in een ronde van een week. Lukt dat ook in San Juan?

Guillaume Martin – foto: Cofidis

Bij Cofidis hebben ze hoge verwachtingen van aanwinst Guillaume Martin. De Franse klimmer maakte deze winter de overstap van Wanty-Gobert. Dit is de eerste kans voor Martin om zich te bewijzen in het rood-wit van zijn nieuwe werkgever. Met onder meer Parijs-Nice, de Dauphiné, de Tour de France en de Vuelta a España op zijn programma kan hij hier aantonen dat hij klaar is voor de stap naar de WorldTour.

Bij Movistar was het een uitzichtloze situatie, dus zocht Rubén Fernandez andere oorden op. Hij staat aan de start namens Fundación Euskadi, het nieuwe Baskische ProTeam dat doet terugdenken aan het voormalige Euskaltel-Euskadi. De 28-jarige Spanjaard (in 2013 winnaar van de Ronde van de Toekomst) wist nooit echt door te breken in de beste ploeg van Spanje, waardoor hij na vorig seizoen geen contractverlenging kreeg. Kan hij in San Juan het ongelijk bewijzen van Movistar?

Update: Rubén Fernandez staat niet aan de start. In de sterverdeling gaat een streep door zijn naam.

Filippo Ganna keert na een jaar afwezigheid terug in de Vuelta a San Juan. In 2017 en 2018 stond de Italiaan er al eens aan de start met UAE Emirates, maar na zijn vertrek naar Team Ineos moest hij de editie van afgelopen seizoen missen. Nu staat hij weer aan de start, met de Italiaanse selectie weliswaar. In 2018 werd Ganna tweede, na een goede uitslag in de tijdrit en een sterk optreden op de Alto Colorado. De vraag is of hij opnieuw tot zo’n stunt in staat is. Hij lijkt zich meer toegelegd te hebben op het tijdrijden, waardoor hij bergop wellicht heeft moeten inleveren.

Rubén Fernandez, vorig jaar in dienst van Movistar – foto: Cor Vos

Namens Vini Zabù-KTM is Giovanni Visconti de kopman. Hij draagt de ploeg die vorig jaar nog Neri Sottoli-Selle Italia-KTM heette. Zijn najaar van 2019 was uitstekend, met diverse ereplaatsen in de Italiaanse herfst. Als Visconti zin heeft, kan hij zich mengen in de strijd, maar de vraag is of hij zich nu al uit elkaar wil trekken zo vroeg in het seizoen. Rally heeft met Rob Britton (winnaar Tour of Utah 2017) en Kyle Murphy (zesde in de Tour of Utah 2019) twee outsiders in de gelederen.

Hoe zit het met de lokale renners? Elk jaar zijn er wel coureurs die uit het niets in topvorm zijn in januari. Voor hen is de Vuelta a San Juan het hoogtepunt van het jaar, terwijl de WorldTour-renners hier komen in opbouw naar de grote voorjaarswedstrijden.

Oscar Sevilla. We noemen alleen zijn naam. 43 jaar, in 1998 al profwielrenner en nu nog altijd actief voor het kleine Medellin. Aan kwaliteit heeft de Spanjaard nauwelijks ingeboet: vorig jaar werd hij nog derde in San Juan en tweede in de Tour of Qinghai Lake. De klimmer kreeg de eindzege van 2018 in de schoot geworpen na een dopingschorsing van de eerdere winnaar, maar nu zal Sevilla erop gebrand zijn om zelf de leiderstrui in ontvangst te nemen na de slotdag. Overigens was zijn (mogelijk) grootste concurrent, Remco Evenepoel, nog niet geboren toen Sevilla al prof was.

Oscar Sevilla – foto: Cor Vos

Vanuit Argentijnse hoek vallen direct de namen van Daniel Diaz en Laureano Rosas op. Zij rijden dit jaar voor de continentale formatie Transportes Puertas de Cuyo. De 29-jarige Rosas is mede-recordhouder in de Vuelta a San Juan. Hij won de laatste drie edities voor de wedstrijd toetrad tot de UCI-kalender. Vorig jaar kwam hij niet verder dan de 93ste plaats. De 30-jarige Diaz wist zich vooral in de vergane Tour de San Luis in de kijker te rijden. Hij won de edities van 2013 en 2015. In San Juan kwam hij nog niet verder dan een twintigste plek. Weten zij dit jaar boven zichzelf uit te stijgen?

Andere outsiders zijn allicht Alejandro Marque, de 38-jarige Spanjaard van het continentale Tavira. In een ver verleden won hij al eens de Ronde van Portugal – dan kan je wel wat – en twee jaar terug nog de Tour of China I. Ook vorig jaar reed hij de nodige ereplaatsen bijeen, maar scoren in het profpeloton met WorldTour-ploegen is toch van een ander niveau. Omar Mendoza van Colombia Tierra de Atletas-GW Bicicletas is een andere dark horse. Hij werd in 2018 zesde in San Juan en zal zich willen tonen in het gele tenue van zijn nieuw opgezette ploeg.

En dan, last but not leastJosé Rujano. De frêle klimmer van weleer maakt na zeven jaar zijn rentree tussen de profs. Met zijn 37-jaar mag Rujano een ervaren coureur genoemd worden, met een verleden bij onder meer Quick-Step, Caisse d’Epargne, Androni Giocattoli en Vacansoleil-DCM. Daarna, in 2013, stopte zijn professionele loopbaan. Wel bleef Rujano fietsen en nu heeft hij een uitnodiging gekregen van de Venezolaanse bond om met de nationale selectie deel te nemen aan de Vuelta a San Juan. Waartoe is hij in staat?

Sprinters

Het sprintersveld is niet denderend te noemen. Het lijkt op papier een strijd te gaan worden tussen de Colombiaanse sprintbommen José Alvaro Hodeg en Fernando Gaviria. Hodeg krijgt bij Deceuninck-Quick-Step twee renners met zich mee: Zdeněk Štybar en Bert Van Lerberghe. Ook Gaviria kan bij UAE Emirates rekenen op goede steun: Maximiliano Richeze, Oliviero Troia, Tom Bohli en Juan Sebastián Molano hebben de schone taak hun kopman naar de finish te loodsen.

Fernando Gaviria – foto: Cor Vos

Zij worden uitgedaagd door Peter Sagan, die hier in Argentinië zijn seizoen begint. De wereldster van BORA-hansgrohe zal zich heus laten zien in de sprints, maar lijkt op pure snelheid tekort te komen tegen de Colombianen. Wie weet verrast hij op een lastige aankomst.

Israel Start-Up Nation brengt meerdere rappe renners aan de start. Rudy Barbier en nieuwkomers Hugo Hofstetter en Travis McCabe mogen uit gaan maken wie er gaat sprinten. Bij Cofidis is Christophe Laporte de sprinter van dienst. Uit Italiaanse hoek is het uitkijken naar Manuel Belletti (Androni Giocattoli-Sidermec) en Marco Benfatto (Bardiani-CSF-Faizanè). Nelson Soto (Colombia Tierra de Atletas) is een andere Colombiaanse sprinter.

Favorieten volgens WielerFlits
**** Julian Alaphilippe
*** Remco Evenepoel, Oscar Sevilla
** Guillaume Martin, Eduardo Sepúlveda, Rubén Fernández
* Carlos Betancur, Brandon McNulty, Giovanni Visconti, Laureano Rosas

Website organisatie
Deelnemerslijst (ProCyclingStats)


Weer en TV

Het is uitstekend koersweer in San Juan en omstreken voor de renners. De temperatuur zakt de hele week niet onder de dertig graden Celsius. Op sommige dagen zal de zon iets minder te zien zijn, maar dan nog blijft het aangenaam, met een zwakke tot matige wind. De voorspelde regenbuien vallen volgens Buienradar vooral in de avond en in de nacht, dus daar hoeven de renners zich niet druk om te maken.

Via Eurosport 1 hoef je niets te missen van de Vuelta a San Juan. De sportzender zendt dagelijks de finale van de etappe uit, met uitzondering van de rustdag op donderdag uiteraard. De uitzendingen beginnen om 23.00 uur.


RIDE Magazine

Om te reageren moet je ingelogd zijn.