Met maar liefst zes Spaanse zeges op rij is de Waalse Pijl de afgelopen jaren verworden tot een Spaans feestje op Belgische bodem. De voorbije vier edities won steevast dezelfde coureur: Alejandro Valverde. Ook dit jaar is hij op de Muur van Hoei de te kloppen man. Wie kan zijn hegemonie doorbreken? WielerFlits blikt vooruit.

Historie
De Waalse Pijl wordt sinds 1936 (met uitzondering van 1940) jaarlijks verreden. Thuisrijder Philippe De Meersman draagt de eeuwige eer als eerste winnaar. De wedstrijd is in het leven geroepen als reclame voor nieuwsblad Les Sports. Tijdens de eerste editie werd er over 236 kilometer van Tournai naar Liège gereden. In 1938 was de afstand het langst, maar liefst 300 kilometer.

Het grootste verschil met Luik-Bastenaken-Luik is dat de Waalse Pijl wat minder diep de Ardennen in schiet. Dat maakt de wedstrijd echter niet minder zwaar. Tot 1983 veranderde de koers ieder jaar aanzienlijk en was er regelmatig sprake van nieuwe start- en finishplaatsen. Ook de afgelopen jaren startte de wedstrijd vrijwel iedere keer op een andere locatie. De finishstreep is echter steeds na een koers van ongeveer 200 kilometer getrokken op de Muur van Huy.

In 2006 verschalkt Valverde op de Muur van Huy Samuel Sánchez, tot dan zijn grootste zege – foto: Sirotti

Ondanks het feit dat La Flèche Wallone niet tot één van de vijf wielermonumenten behoort, kan het teren op een rijke historie. De geschiedenis liegt er niet om: het is een koers waarin grote kampioenen zegevieren. Eddy Merckx (1967, 1970 en 1972), Bernard Hinault (1979 en 1983) en Fausto Coppi (1950) zijn slechts een kleine greep uit de tientallen grote namen die op de erelijst prijken. Met vijf zeges is titelverdediger Valverde echter de absolute alleenheerser.

Slechts één Nederlander wist de wedstrijd te winnen. Joop Zoetemelk won in 1976. Vroeg in de wedstrijd begon hij aan een solo onder het boegeroep van de Belgische fans langs het parcours. Terwijl hij wel over goede benen beschikte had hij geen engeltje op zijn schouder. Een politieagent op een kruising stuurde de politiemotor voor de latere Tourwinnaar de verkeerde kant op, waardoor Zoetemelk ook opeens van het parcours afweek. “Tot dat punt stond er overal publiek ‘boe’ tegen me te roepen en plotseling hoorde ik niks meer, want er was geen publiek meer. Ik keek om, de mechanieker hing uit de auto te zwaaien naar me. ‘Terug’, riep-ie. Nou, ik ben gekeerd en weer naar die kruising gereden. Ik heb toen op die kruising gekeken waar het publiek stond. Dat heeft heel wat tijd gekost, maar ik was die dag echt super”, blikt hij in zijn autobiografie JOOP terug.

Laatste tien winnaars
2008:  Kim Kirchen
2009:  Davide Rebellin
2010:  Cadel Evans
2011:  Philippe Gilbert
2012:  Joaquim Rodriguez
2013:  Daniel Moreno
2014:  Alejandro Valverde
2015:  Alejandro Valverde
2016:  Alejandro Valverde
2017:  Alejandro Valverde

Parcours
De wedstrijd wordt dit jaar in Seraing – een stad net onder Luik – in gang geschoten. Over 198,5 kilometer krijgt het peloton iets meer dan 3200 hoogtemeters voor de kiezen. Niet alleen de elf geclassificeerde hellingen zorgen hiervoor, het parcours gaat namelijk constant op en neer. Ondanks het feit dat de stad Hoei slechts 21.000 inwoners telt, is het toerisme een belangrijk onderdeel van de lokale economie. Het feit dat de stad voor velen een waar wielerbedevaartsoord is, draagt hier enorm aan bij.

Het parcours van de Waalse Pijl 2018

Naar alle waarschijnlijkheid zal de koers pas in de laatste anderhalve kilometer losbarsten. Dat betekent echter niet dat de rest van het parcours geen rol zal spelen. In vergelijking met het afgelopen jaar zijn er weer enkele veranderingen doorgevoerd. Er worden in aanloop naar het lokale circuit dit jaar drie nieuwe beklimmingen aangedaan. Daar staat tegenover dat de Côte de Viller-le-Bouillet uit het parcours is verdwenen. De eerste helling van de dag doemt na 65 kilometer op, al zijn er dan al een flink aantal hoogtemeters verwerkt.

De Côte de La Vecquée is een beklimming van 6,3 kilometer lang en overbrugt 312 hoogtemeters. De stijgingspercentages zullen het peloton geen angst aanjagen, maar ook niet onopgemerkt blijven. Beklimming deux is een stuk bekender. De Côte de La Redoute was jarenlang de scherprechter in Luik-Bastenaken-Luik en maakt dit jaar ook zijn opwachting in de Waalse Pijl. De derde beklimming van de dag is de Côte de Mont. Na twintig heuvelachtige kilometers volgt de Côte d’Amay vooraleer het lokale circuit opgedraaid wordt.

Op 58 kilometer voor de finish maakt het peloton voor een eerste keer kennis met de grote angstgegner van de dag: de Muur van Hoei. 1300 meter loopt het wegdek aan gemiddeld 9,6% omhoog met pieken van 19%. In de lokale ronde die twee keer wordt afgewerkt, worden daarnaast de Côte d’Ereffe (2,1 km á 5%) en de Côte de Cherave (1,3 km á 8,1%) voorgeschoteld. Op deze twee beklimmingen wordt niet vaak de beslissende slag gemaakt, maar het kan als springplak fungeren voor de renners die een sprint willen vermijden.

De hellingen

• Km 65,0 – Côte de la Vecquée (5.5 km aan 5,2%)
• Km 82,0 – Côte de La Redoute (1,5 km aan 9,4%)
• Km 100,0 – Côte de Mont (2,5 km aan 4,8%)
• Km 126,5 – Côte d’Amay (1,4 km aan 6,7%)
• Km 142,5 – Mur de Huy (1,3 km aan 9,6%)
• Km 155,0 – Côte d’Ereffe (2,1 km aan 5%)
• Km 166,0 – Côte de Cherave (1,3 km aan 8,1%)
• Km 171,5 – Mur de Huy (1,3 km aan 9,6%)
• Km 184,5 – Côte d’Ereffe (2,1 km aan 5%)
• Km 195,0 – Côte de Cherave (1,3 km aan 8,1%)
• Km 200,5 – Mur de Huy (1,3 km aan 9,6%)

Favorieten
Als een wedstrijd op de Muur van Hoei finisht, is er bij voorbaat een topfavoriet: Alejandro Valverde. De afgelopen jaren heeft de Spanjaard zijn naam El Imbatido (De Onverslaanbare) eer aan gedaan. Twaalf keer stond hij aan de start, vijf keer kwam hij als eerste over de finish. Een nare valpartij in de Tour de France betekende dat hij 2017 vervroegd moest afronden, maar hij lijkt sterker dan ooit terug te zijn gekomen. Negen overwinningen boekte hij dit seizoen al, waarvan vijf op het hoogste niveau. Mocht hij woensdag weer raak schieten, dan zal dat weinig wielerwatchers verrassen.

Een andere puncheur die de afgelopen weken in goede vorm steekt, is Julian Alaphilippe. De eerste twee etappes van de Ronde van het Baskenland vielen beide ten prooi aan de Fransman. In de tijdrit en het hooggebergte moest hij echter zijn meerdere erkennen in Primož Roglič, waardoor hij de eindzege uit het oog verloor. Tevens heeft hij in het verleden aangetoond in de Waalse klassieker goed te kunnen presteren. Tweemaal eerder stond hij aan de startlijn. Beide keren eindigde hij als tweede, beide keren achter Valverde. Zien we wederom een Frans-Spaanse strijd in de diepe finale?

Daniel Martin en Dylan Teuns verdeelden vorig jaar achter Valverde de overige podiumplaatsen – foto: Sirotti

Vorig jaar stak Dylan Teuns voor het eerst zijn neus aan het venster in de Ardennenklassiekers. Met een derde plaats in de Waalse Pijl kon hij tevreden terugkijken op zijn voorjaarscampagne. Dit jaar zal hij er een schepje bovenop willen doen. In Parijs-Nice en het Baskenland was hij al dicht bij zijn eerste zege van het seizoen, maar bleef het bij ereplaatsen. Met Damiano Caruso, Simon Gerrans en Alessandro De Marchi beschikt BMC over een sterk blok renners voor dit terrein. Weet Teuns de hoge verwachtingen waar te maken?

Naast Valverde was slechts één man Teuns vorig jaar te snel af: Daniel Martin. Al jaren is de Ier de grootste concurrent van Piti. Drie keer eindigde hij op het podium, achter de Spanjaard. Aan zijn zijde starten Rui Costa en Diego Ulissi, twee andere coureurs die op het heuvelachtige parcours goed tot hun recht moeten komen. Dit jaar waren zijn resultaten nog niet indrukwekkend, maar desalniettemin blijft het een renner om rekening mee te houden.

Ook Sky brengt een sterk blok naar de start. Michal Kwiatkowski heeft het niet onder stoelen of banken gestoken: in de Waalse klassiekers wil hij scoren. In de Tirreno-Adriatico bewees hij over goede benen te beschikken. Terwijl het vooraf geen doel was, trok hij de eindoverwinning naar zich toe. De Pool trekt samen met Sergio Henao ten strijde. Beide coureurs weten hoe het is om als favoriet te starten en ze hebben allebei bewezen in de zware heuvelkoersen tot de favorieten te behoren. Ze zullen optimaal gebruik willen maken van de sterkte van hun ploeg in de breedte.

Tim Wellens won vorige week de Brabantse Pijl – foto: Sirotti

De Waalse Pijl kan dit jaar rekenen op een sterk deelnemersveld. Ook Lotto Soudal start met een ploeg die met meerdere scenario’s succes kan bereiken. In de Brabantse Pijl heeft Tim Wellens nog eens aan vertrouwen getankt, door op overtuigende wijze naar de winst te soleren. De afgelopen jaren werd hij al veelvuldig getipt voor de Ardennenklassiekers, maar kon hij die verwachtingen niet waarmaken. Dit jaar behoort hij wederom tot het kransje favorieten. Voor zijn ploegmaat Tiesj Benoot is 2018 het eerste seizoen dat hij zich richt op het Ardense drieluik. Hij zal echter door het hele peloton in de gaten gehouden. Waar hij jaren als talent te boek stond, is hij dit jaar definitief doorgebroken met winst in Strade Bianche en een vierde plek in het algemeen klassement van de Tirreno. Ook op de Muur van Hoei zal hij zich in de debatten willen mengen.

De meeste coureurs rijden de Amstel Gold Race als generale repetitie op de Waalse Pijl. Romain Bardet koos dit jaar voor de Tour de Finistère. Bergop ging hij met de beste mee, in de eindsprint moest hij alleen in Jonathan Hivert zijn meerdere erkennen. De kopman van AG2R La Mondiale heeft al vaak bewezen op steile aankomsten in zijn sas te zijn. Zo won hij vorig jaar op de flanken van de Peyragudes een Touretappe en schreef hij dit jaar de Classic de l’Ardèche op zijn naam. In een sprint zal hij de koers waarschijnlijk niet in zijn voordeel kunnen beslissen, dus Bardet zal met een doordacht strijdplan ten tonele moeten komen.

Romain Bardet eindigde als tweede achter een ontketende Tiesj Benoot in de Strade Bianche – foto: Sirotti

Jakob Fuglsang begon het seizoen voorspoedig. In de Ronde van Valencia en de Ronde van Andalusië was hij een van de hoofdrolspelers. Hij wacht nog op zijn eerste zege dit seizoen. In de Amstel Gold Race waagde hij een nieuwe poging en plaatste hij enkele demarrages maar was een achtste plek het hoogst haalbare. De beklimmingen in de Ardennen zouden hem beter moeten liggen. Ook de Deen is gebaat bij een harde koers, want de sprint is niet zijn grootste kwaliteit. Land- en ploeggenoot Michael Valgren geldt als man in vorm, al wist hij in Hoei in vier deelnames nog geen potten te breken.

Outsiders
Naast de favorieten staan er ook een pak outsiders aan de start. Vorig seizoen was de jonge David Gaudu de eerste renner die zijn duivels ontbond in de laatste kilometer. Dit jaar behaalde hij in enkele thuiskoersen al een mooi resultaat. Op het hoogste niveau zal hij ook naar een mooi eindnotering willen koersen. Dat is iets wat Vincenzo Nibali al goed is gelukt dit seizoen. Hij soleerde naar winst in Milaan-San Remo en rijdt in de Ardennen ter voorbereiding op de Tour. Als hij zijn vorm heeft weten vast te houden en erin slaagt met een voorsprong aan de slotklim te beklimmen, behoort hij zeker ook hier tot de kanshebbers.

Rigoberto Urán staat te boek als een sterke puncheur en klassementsrenner, maar de Ardennenklassiekers hebben hem weinig goeds gebracht. Slechts één keer behaalde hij een top-10 klassering. Dit jaar waagt hij opnieuw een poging daar verandering in te brengen. EF Education First-Drapac beschikt met Michael Woods over een tweede outsider. Diep in de finale van de Amstel Gold Race was Roman Kreuziger een van de sterkste renners. Normaliter zou Michael Albasini binnen Mitchelton-Scott de uitgesproken kopman zijn, maar hij lijkt op dit moment niet in goede vorm te zijn. Voor de Tsjech biedt het de mogelijkheid om voor eigen kansen te rijden. Ion Izagirre  streed vorig seizoen in het Ardens drieluik mee om de prijzen. Dit seizoen behoorde hij in Parijs-Nice en het Baskenland tot de beste klimmers. Lukt dat in de Ardennen ook? Naast Wellens en Benoot beschikt Lotto Soudal ook over Jelle Vanendert. De routinier eindigde hier al een paar keer kort en werd in de Amstel Gold Race nog tiende. Fortuneo-Samsic brengt Warren Barguil aan de start. Namens Groupama-FDJ zou Rudy Molard hier een ereplaats kunnen behalen. Bij AG2R La Mondiale is Alexis Vuillermoz een renner die zich als een vis in het water voelt op steile aankomsten.

Robert Gesink was vorig jaar de beste Nederlander in de Waalse Pijl – foto: Sirotti

En wat te verwachten van de Nederlanders? LottoNL-Jumbo trekt met Robert Gesink in een vrije rol ten strijde. Voor Bauke Mollema geldt in dienst van Trek-Segafredo hetzelfde. Veel succes kende beide coureurs de afgelopen jaren niet in de Ardennen. Brengen zij daar dit jaar verandering in? Sunweb staat met onder meer Sam Oomen en Laurens ten Dam aan de start. Tom-Jelte Slagter reed hier al twee keer (2014&2015) bij de beste tien. Wout Poels lijkt gezien zijn vormpeil en het feit dat hij terugkeert van een blessure vooral in een dienende rol te moeten rijden. Gezien zijn overwinning in Luik-Bastenaken-Luik twee jaar terug is hij echter ook een renner waar altijd rekening mee gehouden moet worden.

Favorieten volgens WielerFlits
**** Alejandro Valverde
*** Julian Alaphilippe, Dylan Teuns
** Michal Kwiatkowski, Sergio Henao, Daniel Martin
* Tim Wellens, Tiesj Benoot, Jakob Fuglsang, Romain Bardet

[poll id=”779″]

Weer en TV
De coureurs krijgen prettige weersomstandigheden om in te koersen. Naar verwachting loopt het kwik op tot 25 graden en schijnt de zon de hele dag. Vanuit het oosten waait een verkoelend briesje. Om 11:25 wordt de officiële start gegeven. Sporza zend de wedstrijd vanaf 14:15 uit. Eurosport start de uitzending één kwartier later, direct na etappe drie van de Tour of the Alps. De finish wordt verwacht tussen 16:08 en 16:38.

Links
Website organisatie
Parcours
Startlijst (ProCyclingStats)