De even befaamde als gevreesde Muur van Hoei was de afgelopen vier jaar het privé jachtterrein van Anna van der Breggen. Kan de regerend wereld- en olympisch kampioene voor een vijfde overwinning op een rij gaan of gaat ditmaal iemand anders met de zegebloemen aan de haal? WielerFlits blikt uitgebreid vooruit op de Waalse Pijl voor vrouwen.

Historie

Een quizvraag: wat is de oudste van de drie Ardennenklassiekers: Luik-Bastenaken-Luik, de Amstel Gold Race of de Waalse Pijl? Als u voor L-B-L bent gegaan valt dat goed te begrijpen, de mannenwedstrijd wordt immers al sinds 1892 verreden. Maar als we de mannenkoersen buiten beschouwing laten is de Waalse Pijl het goede antwoord.  Ondanks dat we woensdag nog maar toe zijn aan de 22e vrouweneditie is de Waalse Pijl een klassieke afspraak op de vrouwenkalender.

In 1998 werd de eerste editie verreden (ter vergelijking: de Amstel Gold Race kende haar eerste editie in 2001 en Luik-Bastenaken-Luik stond pas in 2017 voor het eerst op de internationale vrouwenkalender). De wedstrijd werd direct omarmd door een hoop toppers. Fabiana Luperini (vijfvoudig winnares van de Giro Rosa en drievoudig winnares van La Grande Boucle Féminine) verwees Pia Sundstedt en Catherine Marsal naar de lagere podiumplekken op de Muur van Hoei. Je kunt je een slechter eerste podium indenken. Het zou overigens niet de laatste keer zijn dat Luperini de Waalse Pijl zou winnen. Ook in 2001 en 2002 was de Italiaanse namelijk de beste.

Nicole Cooke zou de prestatie van Luperini evenaren; ook zij scoort in de eerste tien jaar van de koers een hattrick. In 2003, 2005 en 2006 is de Britse steeds de sterkste in de heuvelwedstrijd met één van de meest gevreesde kilometers in de wielrennerij. Een jaar later kon de eerste Nederlandse overwinning worden genoteerd.

In de landenranglijst aller tijden staat Nederland bovenaan met negen zeges. Deze werden echter door slechts twee vrouwen behaald. Na het tijdperk ‘Cooke’ knalt Marianne Vos voor het eerst. Schrik niet, de Brabantse veelvraat won de wedstrijd liefst vijf maal. Van 2007 tot en met 2009 had ze een jaarlijks abonnement op de overwinning, daarna zat er steeds een jaar tussen haar zeges. Het mag niet verbazingwekkend worden genoemd dat zij ook recordhoudster is. Vos kan dit jaar wel zomaar een mederecordhoudster krijgen, daar Anna van der Breggen op vier zeges staat in de Waalse Pijl. Die behaalde de geboren Hasseltse tijdens haar vier voorgaande deelnames.

De Waalse Pijl voor vrouwen groeide in razend tempo uit tot één van de belangrijkste koersen van het vrouwenvoorjaar. Lange tijd is het zelfs de enige van de drie wedstrijden in de Ardennnenweek die met een vrouwenkoers kan pronken. De wedstrijd heeft daarom een behoorlijke reputatie in het peloton, maar er lijkt wel een kentering gaande. Dat heeft onder meer te maken met de manier waarop de Waalse Pijl voor vrouwen in beeld wordt gebracht voor alle wielerfans die niet langs het parcours staan.

2019 is een jaar waarin er al ontelbare vrouwenkoersen live zijn uitgezonden. Van de Herald Sun Tour tot de Omloop het Nieuwsblad en van de Trofeo Alfredo Binda tot de Ronde van Drenthe; grote en kleine koersen waren via TV en/of internet rechtstreeks te volgen. De Healthy Ageing Tour maakte het onlangs nog gekker door naast vijf dagen de wedstrijd voor elitevrouwen ook de driedaagse juniorenkoers rechtstreeks uit te zenden. Waar zulke wedstrijden het goede voorbeeld geven laat de A.S.O. wat dat betreft steken vallen; van koersen als de Waalse Pijl, maar ook Luik-Bastenaken-Luik, hoeft u geen live beelden op de televisie te verwachten. Zoals Annemiek van Vleuten het treffend zegt: “Ze nemen ons niet serieus.”

Het vrouwenwielrennen gaat volgend jaar flink op de schop. Een van de hervormingsmaatregelen heeft betrekking op hoe wedstrijden in beeld worden gebracht. Organisatoren van Women’s WorldTour-koersen worden verplicht tot het produceren van een live-uitzending. Het lijkt dan ook niet meer dan logisch dat, mocht de A.S.O. op dezelfde voet doorgaan, deze wedstrijden uit de hoogste divisie zullen verdwijnen. Heel wat jaren heeft de A.S.O. met deze koersen voor een dubbeltje op de eerste rang gezeten, maar die tijd lijkt bijna voorbij.

Laatste tien winnaressen Waalse Pijl voor vrouwen
2018: Anna van der Breggen
2017: Anna van der Breggen
2016: Anna van der Breggen
2015: Anna van der Breggen
2014: Pauline Ferrand-Prévot
2013: Marianne Vos
2012: Evelyn Stevens
2011: Marianne Vos
2010: Emma Pooley
2009: Marianne Vos

Dit bericht bekijken op Instagram

Our annual date😘 #FWwoman #3

Een bericht gedeeld door Anna van der Breggen (@annavdbreggen) op 19 Apr 2017 om 1:34 (PDT)

Vorig jaar

Aan de vooravond van de editie van 2018 twijfelden weinigen eraan wie de Waalse Pijl zouden winnen. Anna van der Breggen zou de vrouwenkoers wel even winnen en een paar uur later zou ook Alejandro Valverde weer de wielerwetten respecteren. Het liep echter anders; El Imbatido bleek immers toch te verslaan.

AvdB deed er eveneens heel wat aan om niet te winnen. Op de dag waarop ze 28 kaarsjes mocht uitblazen hoopte ze één van haar ploeggenoten op de zege te trakteren. Meer bepaald Megan Guarnier, die in de finale met een kopgroep vooruit was. Samen met Pauline Ferrand-Prévot, Janneke Ensing en Amanda Spratt was ze na de eerste beklimming van de steile slotmuur weggereden uit een elitegezelschap waarin ook de latere winnares zich schuilhield.

Het werd na drie achtereenvolgende keren Anna van der Breggen op het hoogste treetje van het podium eigenlijk wel eens tijd voor een andere winnares. Dat vond Anna van der Breggen blijkbaar ook, want ze had de zege graag aan Guarnier gegund. Maar op flanken van de slothelling werd de kopgroep toch nog weer bij de lurven gevat. En hoewel de geboren Hasseltse ook op het steilste stuk van de klim nog poogde om Guarnier te laten winnen kon Van der Breggen niet anders dan zelf gaan toen ze Ashleigh Moolman-Pasio zag versnellen. Winnen was vervolgens ogenschijnlijk een koud kunstje.

Top-5 Waalse Pijl voor vrouwen 2018
1. Anna van der Breggen (Boels-Dolmans)
2. Ashleigh Moolman-Pasio (Cervélo-Bigla)
3. Megan Guarnier (Boels-Dolmans)
4.  Annemiek van Vleuten (Mitchelton-Scott)
5.  Amanda Spratt (Mitchelton-Scott)

Het moment waarop AvdB haar vierde Waalse Pijl op rij wint – foto: Cor Vos

Parcours

Het parcours van de Waalse Pijl doet er volgens een hoop niet echt toe. Immers: in de koers draait het om de Muur van Hoei en niets anders. Toch is het handig om het parcours van deze wedstrijd een nader te bestuderen. Wat wacht de renners op de route, die is ingeklemd tussen de Maas en de Ourthe?

Om tien over half elf ’s ochtends wordt het vrouwenpeloton op gang geschoten door een vooraanstaand figuur. De mensen die zich op de Grand-Place van Huy hebben verzameld om de start mee te maken applaudisseren beleefd en wellicht roepen ze nog wat aanmoedigingen. Vanaf het plein is het slechts enkele honderden meters naar de voet van de gevreesde muur, maar in het begin van de koers wordt het de rensters bespaard. In plaats daarvan gaat het via een korte, iets minder steile omweg richting de officiële start.

Als eenmaal door de wedstrijdleiding met de vlag is gezwaaid trekt de karavaan over de glooiende N66 richting Hamoir, waar de Ourthe het meest oostelijke punt van het parcours markeert. Na een bliksembezoek aan het piepkleine stadje Durbuy staat de eerste officiële klim op het programma. Op de Côte de Warre en de zes daaropvolgende beklimmingen verdient de renster die als eerste bovenkomt 250 euro. Gecombineerd met de premies die geheel volgens de opgestelde minima van de UCI naar de eerste twintig in de daguitslag gaan maakt dat het prijzengeld van de Waalse Pijl 7.265 euro.

Na de eerste beklimming duurt het een goede twintig kilometer voor de rensters het aankomstcircuit opdraaien. Dit doen ze aan de voet van de Côte d’Ereffe en met deze beklimming is de finale begonnen. Hierna volgt de Côte de Cherave, waarna de mythische Chemin des Chapelles, beter bekend als de Muur van Hoei, opdoemt. Na een eerste bezoekje aan dit steile martelwerktuig is het lijden nog niet voorbij, want de drie beklimmingen wachten nogmaals op het peloton. Op zowel de Ereffe als de Cherave is in het verleden al eens de beslissende ontsnapping weggereden. Het is voor rensters dus zaak om je te focussen op de laatste beklimming van de dag.

Hellingen Waalse Pijl voor vrouwen 2019
1. Côte de Warre (2,2 km à 4,9%)
2. Côte d’Ereffe (2,1 km à 5%)
3. Côte de Cherave (1,3 km à 8,1%)
4. Mur de Huy (1,3 km à 9,6%)
5. Côte d’Ereffe (2,1 km à 5%)
6. Côte de Cherave (1,3 km à 8,1%)
7. Mur de Huy (1,3 km à 9,6%)

Start: 10.40 uur
Finish: 13.45-14.10 uur

Favorieten

Wie de Amstel Gold Race wint mag ook van voren worden verwacht in deze koers. Katarzyna Niewiadoma pakte tweemaal uit met een verschroeiende versnelling op de Cauberg en de Poolse werd daar voor beloond. Op het stuk van de top van de Cauberg naar de meet hield ze knap stand met een jagende Annemiek van Vleuten achter zich.

Kasia heeft in het verleden ook al diverse goede resultaten behaald op de Muur van Hoei. In vijf deelnames heeft ze al een vijfde, vierde en een derde plaats weten te behalen. Zit ze in de winning mood en weet ze woensdag ook al haar opponenten af te schudden?

Een doblij Niewiadoma laat haar emoties de vrije loop na de Amstel Gold Race – foto: Cor Vos

Ook Anna van der Breggen heeft recht van spreken. Je kunt immers niet om de wereldkampioene en de winnares van de vier afgelopen edities heen. Tijdens de Amstel Gold Race was ze best redelijk in orde, maar een topresultaat leverde dat voor haar niet op. Ze cijferde zich weg voor ploeggenote Annika Langvad, maar ook zij kon niet voorkomen dat de hegemonie van Boels-Dolmans werd doorbroken.

Woensdag begint het hele peloton weer op nul. Dus ook Boels-Dolmans. Hoewel de ploeg zeker geen slecht voorjaar rijdt is het verdict voorlopig dat de andere ploegen er met de grote vissen vandoor gaan. Gelukkig heeft de ploeg nog twee kansen. Van der Breggen zou de gewenste grote vis binnen kunnen hengelen, maar een ploeggenote kan dat net zo goed.

De Waalse Pijl betwist ‘AvdB’ weer gewoon in haar reguliere regenboogtrui – foto: Cor Vos

Annika Langvad maakte namens Boels-Dolmans een zeer goede indruk in de Limburgse opener van het heuveldrieluik. Ondanks een valpartij in de finale reed ze naar een knappe vierde plaats in de daguitslag, hetgeen veel zegt over de kwaliteiten van de Deense. Langvad komt uit het mountainbiken en ze is – een beetje naar het voorbeeld van ene Mathieu van der Poel – ook aan het ontdekken wat ze op de weg kan. En dat doet ze absoluut niet onaardig. Als ze woensdag van pech gespaard blijft is er voor haar veel mogelijk.

Annika Langvad, dé troef van Boels-Dolmans? – foto: Cor Vos

Na winst in de Strade Bianche en een tweede plaats in de Ronde van Vlaanderen bewees Annemiek van Vleuten ook in de Amstel Gold Race zeer goed te zijn. Ze was naast Katarzyna Niewiadoma de enige die die na de razend spannende finale op de finishfoto stond. Jammer genoeg voor de regerend wereldkampioene tijdrijden ging Niewiadoma wel net even iets eerder over de finish. Maar in de Waalse Pijl wacht een mooie kans op sportieve revanche. Zolang Van Vleuten dwars door de pijnmuur kan blijven beuken behaalt ze vanzelf wel weer een mooie overwinning.

Keert Van Vleuten woensdag de rollen om? – foto: Cor Vos

Lukt het Van Vleuten niet? Dan kan Mitchelton-Scott ook nog altijd rekenen op de diensten van Amanda Spratt. Ook deze Australische is namelijk prima in staat een heuvel te bestormen. Ze kan in de ultieme finale van een koers misschien iets minder vaak door een muur heen beuken als haar illustere ploeggenote, maar Spratt heeft zonder meer bewezen dat ze door een combinatie van slim uitgekiende tactiek en superbenen ver kan komen. Spratt is misschien niet de grootste favoriet als alle favorieten er op de Chemin des Chapelles om mogen sprinten, maar als ze met een klein groepje vooruit is kan ze zeker winnen. Van de Australische ploeg is ook Lucy Kennedy niet te onderschatten in het klimwerk.

Amanda Spratt – foto: Cor Vos

CCC-Liv kan terugkijken op een sterke Amstel Gold Race. Marianne Vos en Ashleigh Moolman-Pasio schuwden onderweg het werk niet, maar ondanks al deze geleverde inspanningen kon Vos naar een derde plaats sprinten. Het is een teken dat de twee kopvrouwen goed in orde zijn. Of dat voor Vos genoeg is om woensdag voor de zesde keer te winnen valt te betwijfelen, maar sinds haar grote blessure heeft de veelvoudig wereldkampioene de wielerwereld al weer diverse malen aangenaam verrast. Lukt dit haar in de Waalse Pijl nogmaals of probeert ze haar Zuid-Afrikaanse ploeggenote naar de overwinning te loodsen?

Want ondanks de reputatie van Vos in de Belgische eendagskoers wordt Moolman-Pasio de grootste winstkansen toegedicht. Vorig jaar was de Zuid-Afrikaanse wegkampioen de best of the rest na Anna van der Breggen. Daarnaast is de Waalse Pijl haar favoriete wedstrijd. “Deze is voor mij speciaal vanwege de bijzondere vibe, de supporters en de iconische finish op de Muur van Hoei. Zoveel wedstrijden met aankomst op een top zijn er in onze sport niet. Ik heb al twee keer op het podium gestaan en eindigde nog vier keer in de top tien. Vorig jaar was winst heel dichtbij en lukte het net niet. Het zou geweldig zijn als ik nu wel een keer aan het langste eind trek”, zegt ze.

Het gevaarlijke duo van CCC-Liv – foto: Cor Vos

Cecilie Uttrup Ludwig houdt ook wel van een muurbestorming op z’n tijd. De 23-jarige Deense reed in het Limburgse heuvelland misschien iets minder opvallend rond dan ze deed tijdens de Ronde van Vlaanderen, maar ze was wel weer op de afspraak. Net als Spratt lijkt Uttrup Ludwig in de Waalse Pijl het meest gebaat bij een offensieve koers. Kan ze op een van de heuvels voor de steile slotklim in een groepje wegspringen? Dan is er veel mogelijk.

Cecilie Uttrup Ludwig (rechts) passeert de finish van de Amstel Gold Rce in goed gezelschap – foto: Cor Vos

De voorjaarscampagne van Marta Bastianelli zit erop. Ze sloot een fenomenaal voorjaar af met een achtste plaats, hetgeen dit jaar haar slechtste notering in koers is. De afwezigheid van de Italiaanse veelvraat maakt dat er binnen Virtu kan worden gezocht naar een andere kopvrouw voor de Waalse Pijl. Lang zoeken hoeft de ploegleiding overigens niet. Sofia Bertizzolo heeft immers bewezen dat je zo’n karwei best aan haar over kunt laten. Zij is één van de exponenten van een gouden generatie die zich in Italië aandient.

Tijdens WorldTour-wedstrijden rijdt ze rond in het babyblauwe truitje om aan te geven dat zij de leidster is in het jongerenklassement van de Women’s WorldTour. Het is niet meteen de verwachting dat Bertizzolo mee kan in het geweld van de grote kanonnen op de Muur van Hoei, maar ze zal zeker proberen om net als in de Ronde van Vlaanderen (vierde) een nieuwe topklassering uit de brand te slepen.

Tot slot: heeft u ooit van Anastasiia Chursina gehoord? Nee? Het zij u vergeven. Tot voor dit seizoen kenden we deze renster van het bescheiden BTC City Ljubljana namelijk nog onder een andere achternaam: Iakovenko. Hoewel ook Iakovenko niet bij iedereen een belletje doet rinkelen zou dat na de tocht door het heuvelachtige gebied rondom Hoei zomaar anders kunnen zijn. De 24-jarige Russische miste dit jaar maar net het podium in de Trofeo Alfredo Binda en in de Waalse Pijl reed ze vorig jaar naar een knappe negende plek.

Het moge duidelijk zijn: op lastige parcoursen kan deze 24-jarige dame uit Sint Petersburg prima van voren mee koersen. Het is niet realistisch om van haar te verwachten dat ze de versnelling van de allergrootsten der aarde bij te kunnen benen, maar een toptiennotering zit er zeker in voor deze tamelijk onbekende outsider.

Anastasiia Chursina, die op de foto nog door het leven gaat als Iakovenko – foto: Cor Vos

Favorieten volgens WielerFlits
**** Annemiek van Vleuten
*** Anna van der Breggen, Katarzyna Niewiadoma
** Amanda Spratt, Annika Langvad, Ashleigh Moolman-Pasio
* Marianne Vos, Cecilie Uttrup Ludwig, Sofia Bertizzolo, Anastasiia Chursina

Website organisatie
Deelnemerslijst

Weer en tv

In de tweede helft van de week neemt de kans op buien toe boven Hoei, maar dat zal nog niet voor de woensdag zijn als de Waalse Pijl wordt verreden. Plaatselijk bewolkt aan maximaal 20 °C. Er waait een matige wind aan windkracht 3.

De vrouwenkoers wordt zoals gezegd niet live uitgezonden op TV. Naar verwachting geeft ASO kort na de finish de beelden van de laatste kilometer vrij.