Aankomende zaterdag staat de vierde manche in de UCI Nation’s Cup U23 op het programma. In Zeeland strijden 24 landenteams en een selectieteam van het district Zuid-West Nederland om de Arjaan de Schippertrofee. Dat doet het beloftenpeloton in de ZLM Tour U23, niet te verwarren met de eerder deze week geannuleerde Ster ZLM Toer. WielerFlits blikt vooruit.

Historie
De historie van de ZLM Tour U23 loopt terug tot 1996, het jaar waarin de UCI de beloftencategorie in het leven riep. In de eerste jaren waren mannen als Gerben Löwik, Kenny van Hummel en Fabian Cancellara primus. De koers promoveerde in 2008 – bij de oprichting – tot een koers die deel uitmaakte van de UCI Nation’s Cup U23. Bekende profs als Luke Rowe (twee keer en daarmee recordhouder), Søren Kragh Andersen en Amund Grøndahl Jansen wisten de laatste jaren het zegegebaar te maken. In de laatste twee gevallen ging dat wel over een tweedaagse wedstrijd.

Vorig jaar zorgde de harde wind voor een uiterst stressvolle openingsfase. Dit had diverse valpartijen tot gevolg, maar vrijwel alle favorieten leken in de eerste – en meteen beslissende – waaier te zitten. Alleen de Nederlandse topfavorieten Fabio Jakobsen en Bram Welten waren niet mee. Denemarken nam daarna de koers in handen en zorgde er samen met Italië voor dat een groep van negentien renners kon sprinten om de dagzege. Christopher Lawless dacht daar anders over; hij sprong weg in de laatste kilometer en wist zijn inspanning tot op de streep vol te houden. Jasper Philipsen sprintte kort achter hem naar plek twee, voor Jérémy Lecroq.

Laatste tien winnaars ZLM Tour U23
2008: Jacopo Guarnieri
2009: Luke Rowe
2010: Arman Kamyshev
2011: Luke Rowe
2012: Maxime Daniel
2013: Yoeri Havik
2014: Thomas Boudat
2015: Søren Kragh Andersen
2016: Amund Grøndahl Jansen
2017: Christopher Lawless

Lawless spurtte vorig jaar naar winst op de Oranjeweg in Goes – foto: ZLM Tour 2017

Parcours
Om 12.30 uur klinkt komende zaterdag op de markt in het Zeeuwse Goes het startschot voor de 178 kilometer lange ZLM Tour. Het rijden langs de zee, over de bruggen en over de dijken maakt deze koers uniek. Vanuit het vertrek in Goes trekken de renners via Colijnsplaat naar Zierikzee. Vervolgens rijden de coureurs over Neeltje Jans weer terug naar Noord-Beveland, om via Oostkapelle en Domburg naar Westkapelle te rijden. Daarna krijgen de renners passages door Zoutelande (ja, van dat liedje), Vlissingen en ‘s-Heerenhoek onder de wielen.

Via Kwadendamme en Wemeldinge, zet het peloton terug koers naar Goes. Daar wacht nog een lokale omloop, die de renners ook door Kloetinge brengt. De renners rijden de ronde twee en een half keer, goed voor net geen twintig kilometer. De streep is net als de voorbije jaren getrokken op de Oranjeweg in Goes. Daar is zaterdag omstreeks 16.30 uur bekend wie de 23ste en voorlopig laatste editie van de ZLM Tour wint. Hoofdsponsor ZLM Verzekeringen trekt zich namelijk na dit jaar terug.

Favorieten
De ZLM Tour U23 is tegenwoordig de enige geheel vlakke koers in de UCI Nation’s Cup U23. Sterke sprinters kunnen hier zegevieren, maar de vraag is of het in Zeeland niet gewoon uitdraait op een massasprint zaterdag. Er staat namelijk niet veel wind, waardoor de meeste kleppers gebaat zijn bij een spurt met een omvangrijke groep. Of steekt de eenzame fietser daar toch een stokje voor?

Alan Banaszek – foto: Sirotti

Op papier beschikt Polen over de grootste troefkaart voor de zege. De 20-jarige Alan Banaszek is begonnen aan zijn derde jaar als prof bij CCC Sprandi Polkowice. In dat oranje shirt wist hij vorig jaar als negende en elfde te eindigen in achtereenvolgens Nokere Koerse en Handzame Classic. Het sprinttalent is van origine baanwielrenner en kroonde zich in die hoedanigheid vorig jaar tot Europees kampioen Puntenkoers. Diens landgenoot Kamil Malecki is de laatste weken ook op dreef. Mocht een aanvalspoging kans van slagen hebben in de finale, dan moet Malecki daarbij kunnen zitten.

Italië beschikt zaterdag over een ijzersterke formatie en kan de koers in handen nemen. Zij hebben een aantal sterke knechten in hun team en die zullen ze nodig hebben. De Squadra Azzurra kan in de diepe finale namelijk twee spurters uitspelen: de sterke Giovanni Lonardi, maar vooral Matteo Moschetti. De 21-jarige spurter is razendsnel en won in 2018 al zes UCI-koersen. Hij is bij de Italianen de afmaker met dienst. Moschetti krijgt zo de kans om te laten zien dat zijn onlangs ondertekende profcontract bij Trek-Segafredo niet zomaar uit de lucht komt vallen. Alexander Konyshev doet ook mee, hij is de zoon van oud-prof Dimitri Konyshev, die meerdere ritten in de Tour, Giro en Vuelta won. En waar vader op een Russische licentie reed, doet Alexander dat op een Italiaanse.

Matteo Moschetti – foto: Tour of Antalya

Het Duitse blik met sprinttalenten blijft maar leeglopen. Max Kanter heeft zich namelijk aangediend. De 20-jarige coureur van Sunweb Development is de laatste weken goed bezig. Die vorm kan de snelle man komende zaterdag zo maar eens omzetten in zijn eerste seizoenszege. Kanter is – mocht de wind toch vrijspel hebben – namelijk sterk genoeg om de schifting te overleven en kan daarna rekenen op een vlammend eindschot. Tijdens de Ronde van Vlaanderen U23 van afgelopen weekend, eindigde de Duitser nog als tweede. Ook in een massasprint komt Kanter goed voor de dag.

Naast de Italianen, verschijnen ook de Australiërs met een sterk team in Goes. Het speerpunt bij de Aussies is toptalent Robert Stannard. De nog altijd maar 19-jarige voormalig Nieuw-Zeelander komt ‘thuis’ in Nederland, daar hij de eerste maanden van 2017 onder contract stond bij Delta Cycling Rotterdam. Stannard stapte daarna over naar Mitchelton-Scott, waar hij meteen zijn grote potentieel liet zien. Ook dit jaar trekt hij dat door, met een tweede plek in de Trofeo PIVA, winst in de Giro del Belvedère en een derde plek in de Ronde van Vlaanderen U23 als gevolg. De Australiër is een allrounder. Hij kan zaterdag winnen na een solo of in de sprint van een omvangrijke groep. Met Cyrus Monk en Ronde van Vlaanderen U23-winnaar James Whelan heeft Stannard twee sterke ploegmaats bij hem.

Robert Stannard was tot 2017 Nieuw-Zeelander – foto: Sirotti

Bij Groot-Brittannië spreiden ze ook de winstkansen. Gabriel Cullaigh zal ongetwijfeld de meeste aandacht krijgen. De 22-jarige Brit van Wiggins is bezig aan een heel goede reeks wedstrijden. Hij won twee ritten in de Volta ao Alentejo, werd negende in Gent-Wevelgem/Kattekoers U23 en hij deed ook in Le Triptyque des Monts et Châteaux mee voor de zege. Cullaigh mikte daarna vol op de Ronde van Vlaanderen, maar die reed hij om onduidelijke redenen niet uit. In Goes hoopt de Brit met snelle benen die kater weg te spoelen. En mocht dat al niet lukken, dan hebben de Britten nog de 18-jarige Jake Stewart achter de hand.

De Fransen hopen dat Pierre Barbier zich zaterdagmiddag tot het kransje met winnaars schaart. De 20-jarige spurter van Roubaix Lille Métropole smeet zich al diverse keren verdienstelijk tijdens massasprints bij de profs. Met zijn vlugge benen en de kwaliteiten om eventuele waaiers te overleven, lijkt Barbier een geknipte kandidaat om zich er tussen te gooien zaterdag. Frankrijk heeft met Maxence Moncassin – zoon van Frédéric, die reed voor de voorloper van Rabobank – een tweede sterke pion. Hij werd hier vorig jaar zesde.

Pierre Barbier – foto: Sirotti

Portugal is nu niet direct een traditioneel wielerland. Toch laat Ruben Guerreiro mooie prestaties zien in de WorldTour en ook tweelingbroers Ivo en Rui Oliveira zijn inmiddels prof bij Hagens Berman Axeon. De laatste van de twee is zaterdag de kopman bij de Portugezen. De Portugese bondscoach verwacht van de eerstejaars prof dat hij kan meedoen om de zege in Goes. De laatste weken probeerde Oliveira meermaals mee te sprinten voor de overwinning. In Handzame Classic leverde het hem nog een mooie zevende plaats op en ook tijdens het Circuit des Ardennes sprintte hij twee keer naar een top 10-notering.

Hoewel Denemarken sterke individuen mist, is het Scandinavische land als collectief een van de topfavorieten in Goes. Er zouden van hen maar liefst vier renners kunnen winnen in een sprint. Zo werd Rasmus Bøgh Wallin vorig jaar nog vijfde en ook dit jaar moet de 22-jarige sprinter op de voorposten mee kunnen doen. Dat geldt eveneens voor de één jaar jongere Andreas Stokbro. De jongeling is razendsnel en vloerde twee jaar geleden al de toenmalige sprinttop in Goes. Toen was het de slotrit in de tweedaagse, maar ging het over vrijwel het identieke parcours als komende zaterdag. Afgelopen weekend werd Stokbro nog vijfde in Vlaanderen. Met Morten Hulgaard en Andreas Hyldgaard heeft Denemarken nog eens twee opties open.

Thijssen won vorig jaar – opvallend: samen mét Fabio Jakobsen – een rit in Olympia’s Tour – foto: Marcel Koch

Omdat zaterdag ook Luik-Bastenaken-Luik U23 op het programma staat, is met name de Belgische selectie voor deze koers aangetast. Geen Jasper Philipsen, geen Stan Dewulf en geen Alfdan De Decker. Toch hebben onze zuiderburen meer in de melk te brokkelen dan Nederland. Cédric Beullens en Jordi Meeus zijn de laatste paar weken goed in orde, maar de finisher binnen de Belgische ploeg luistert naar de naam Gerben Thijssen. Tijdens Gent-Wevelgem/Kattekoers en de Ronde van Vlaanderen U23, cijferde hij zich weg voor zijn ploegmaats. Nu lijkt Thijssen het zelf te mogen proberen. Vorig seizoen bewees hij dat-ie zulke koersen goed aankan. Laat de snelle Belg – die in 2019 promoveert naar de proftak van Lotto Soudal – nu zien dat hij ze een jaar later ook kan winnen?

Het is een voldongen feit dat de Spaanse talentenfabriek de laatste jaren ietwat protesteert. Behoudens Enric Mas en Ivan García, is de situatie nu niet zo om over naar huis toe te schrijven. Desondanks hebben ze hier een degelijke selectie neergezet. Met Manuel Peñalver beschikt Spanje over een echte afmaker. De 19-jarige coureur kan daarmee in de voetsporen treden van illustere landgenoten als Miguel Poblet en Óscar Freire. Aan het begin van het seizoen toonde hij zich in massasprints tijdens de Vuelta a San Juan en Colombia Oro y Paz. De ZLM Tour 2018 is voor een renner zoals Peñalver een heel mooie mogelijkheid om de eerste stappen naar een rijke wielerloopbaan te zetten.

Manuel Peñalver – foto: Sirotti

En hoe zit het dan met Nederland, hoor ik menigeen hardop nadenken. De kansen op winst voor de KNWU-selectie zien er niet zo goed uit. Er ontbreekt een pure sprinter onder de vleugels van talentencoach Peter Zeijerveld. Er staan weliswaar zes hongerige leeuwen aan de start, maar David Dekker, Rens Tulner, Marten Kooistra, Justin Timmermans, thuisrijder Timo de Jong en Jordi van Loon behoren simpelweg niet tot de topfavorieten. Ook het team van district Zuid-West herbergt weinig hoop voor een volgende Nederlandse winnaar in Goes. Misschien kan de jonge Wesley Mol namens hen verrassen.

Net als de oranjehemden, is ook Slovenië een land zonder topsprinter. Zij brengen echter een heel sterke selectie naar Nederland. Zo hebben ze met Tadej Pogačar en Gent-Wevelgem/Kattekoers-winnaar Žiga Jerman twee ijzers in het vuur. Beiden moeten het niet aan laten komen op een massasprint, waardoor we dus waarschijnlijk in de finale een bedrijvig Slovenië gaan zien. Voor Zwitserland is het in die fase van de koers belangrijk om Martin Schäppi uit de wind te houden. De Amerikanen hopen tot slot op een sprintzege van Michael Hernandez.

Tadej Pogačar – foto: Ljubljana Gusto Xaurum

Favorieten volgens WielerFlits
**** Alan Banaszek
*** Matteo Moschetti, Max Kanter
** Robert Stannard, Gabriel Cullaigh, Pierre Barbier
* Rui Oliveira, Andreas Stokbro, Gerben Thijssen, Manuel Peñalver

Website organisatie
Deelnemerslijst

Weer en tv
Er staat het peloton aangenaam weer te wachten zaterdag. Het kwik stijgt tijdens de middaguren naar achttien graden Celsius. Het is bewolkt, met af en toe ruimte voor de zon. Er blaast een zwakke wind vanuit het zuidwesten, aan windkracht drie.

De wedstrijd is niet live op tv te zien. Omroep Zeeland komt na afloop wel met een uitgebreide samenvatting. Bespreek het verloop van de eendagskoers in een Volg Hier op WielerFlits.

[poll id=”773″]