Interview Deze vrijdag om 13.13 uur lees je in onze winterse rubriek ‘Vrijdag, de dertiende’ een interview met een crosser of veldrijdster die in een van de weken voordien als dertiende is geëindigd. Dat loopt uiteen van de junioren meisjes tot aan de elite mannen, van C2-cross tot WK. Wat is het verhaal? Deze week de nummer dertien van het EK veldrijden bij de junioren jongens: Mads Pé Teunissen van Manen.

Geen Nederlandse medailles bij de junioren jongens op het EK veldrijden in Pontevedra. Wel een zevende plaats voor Cas Timmermans, een negende voor Rick Versloot en een dertiende voor Mads Pé Teunissen van Manen. Ja, je leest het goed; Mads Pé Teunissen van Manen was de naam van de renner die als dertiende over de streep kwam op het snelle parcours in Spanje. Later meer over die naam.

“Op voorhand wist ik eigenlijk niet goed wat te verwachten van het EK”, vertelt de 16-jarige Teunissen van Manen in gesprek met WielerFlits. “Ik kende alleen de Nederlanders en Belgen, voor de rest wist ik niet hoe goed iedereen was. Daarnaast startte ik op de laatste rij, vanaf plekje 40 ofzo. Op zo’n snel parcours weet je dat het dan moeilijk wordt om op te schuiven. Maar in de eerste ronde haalde ik meteen al best wat jongens in. Zeker op techniek kon ik het verschil maken.”

Teunissen van Manen, die in 5 Havo zit, bleef 40 minuten lang opschuiven. Uiteindelijk kon hij sprinten voor een dertiende plek. “Heel wat jongens begonnen foutjes te maken naar het einde toe, daardoor maakte ik nog wat plekjes goed. Ik ben zeker blij met het resultaat, al is het ook wat dubbel. Als je van zo ver moet komen en nog dertiende kan eindigen, vraag je je ook wel af wat er gebeurd zou zijn als ik vooraan had gestart.”

Liefde voor de MTB
Het is niet dat de omloop in Pontevedra op zijn lijf geschreven was. Teunissen van Manen is namelijk een mountainbiker en houdt meer van de wat uitdagendere crossen. “Ik ben op mijn achtste begonnen met mountainbiken. Mijn broer deed dat en hij vroeg of ik ook niet mee wilde. Dat heb ik dan gedaan, samen met mijn broer en mijn vader als trainer. Op een gegeven moment begon mijn broer Rens het goed te doen, waardoor het wat serieuzer is geworden. Voor hem en voor mij.”

“Ik ben dan ook wat nationale wedstrijdjes beginnen rijden. Dat ging meteen goed, ik won veel. Na een tijdje begon ik ook grotere koersjes te winnen en kon ik zelf nationale titels winnen. Toen is het echt begonnen. Destijds fietste ik voor Bar End, een club in de buurt van Apeldoorn. Nu rijd ik bij RETO Arnhem. Dat is echt bij mij om de hoek. Verder word ik ondersteund door Roelofs, een fietsspeciaalzaak bij mij in de buurt. Zij geven mij mijn kleding en materiaal.”

Teunissen van Manen, die na zijn Havo-opleiding verder wil studeren ‘omdat hij zich snel verveelt’, wordt nog steeds begeleid door zijn vader, maar heeft nu wel een professionele trainer. Dat is geen onbekende naam, allesbehalve zelfs. Guido Vroemen is namelijk de trainer van de jonge mountainbiker en crosser. Vroemen is een autoriteit op het gebied van inspanningsfysiologie. Hij traint naast Teunissen van Manen onder meer mountainbikester Anne Terpstra en triatleet Youri Keulen.

Dit bericht op Instagram bekijken

Een bericht gedeeld door Mads Pé Teunissen van Manen (@mads_tvm)

Geen voldoening uit wegkoersen 
Terug naar Teunissen van Manen nu. Hij is bezig aan zijn eerste seizoen bij de junioren jongens. Dit seizoen zal hij heel wat crossen afwerken. De manches van de Wereldbeker wil hij, indien hij geselecteerd wordt, ook afwerken. Het WK is dan weer eerder een vraagteken. “Ja, daar zijn we nog niet over uit. Eerst moet ik natuurlijk zorgen dat ik er mag rijden. Maar als dat zo is, komt mijn MTB-seizoen wel wat in het gevaar.”

“Ik ben namelijk van plan om al snel MTB-wedstrijden te gaan rijden volgend jaar. Ik wil op tijd punten verzamelen”, aldus Teunissen van Manen, die in het mountainbiken te kennen staat als een van de Nederlandse talenten. “Ik beschouw me ook wel nog meer een mountainbiker dan een veldrijder. Want dat mountainbiken doe ik gewoon al zo lang. Daar heb ik ook al de beste resultaten gehaald.”

Koersen op de weg is er nog niet bij voor Teunissen van Manen. “Buiten wat trainingskoersen voor de snelheid. Maar eigenlijk doe ik dat niet zo heel graag. Mijn passie ligt er alleszins niet. Je wordt er wel sterk van. Maar de manier van koersen daar, zo dat afwachten, dat ligt me niet. Ik heb liever gewoon een harde koers. Ik haal er ook weinig voldoening uit. En dan motiveert het me niet echt. En je hebt natuurlijk ook het risico van het vallen…”

Dé naam 
Er zijn al een aantal ploegen die interesse hebben getoond in de jonge renner, maar zelf houdt hij de boot nog wat af. “Ik zit voorlopig echt goed. Ik heb een fietsenwinkel die me materiaal en kleding geeft, ik heb een goede trainer en ik heb goed contact met Gerben de Knegt en de Nederlandse bond. Zo kan ik ook mee naar alle wedstrijden. Ik kan op dit moment dus niet zeggen dat er een andere ploeg is die dit kan overtreffen. Want wat zou er dan nog verbeterd worden? Met het groepje dat ik nu om me heen heb, kom ik goed uit de voeten.”

Tot slot hebben we het nog over de olifant in de kamer, de naam Mads Pé Teunissen van Manen. “Ik krijg heel veel vragen over mijn achternaam, ja”, lacht hij. “Ik weet eigenlijk niet waarom het zo lang is. Maar mijn voornaam is dus Mads Pé. Pé is mijn tweede naam en komt van mijn opa, die Peter heette. Teunissen van Manen is gewoon mijn achternaam, haha. Ik ben niet van adel ofzo.” Geen spectaculair verhaal dus, maar dat doet niets af aan zo’n grootse naam. En wie weet volgt er ook een grootse carrière.

Succes dit weekend, heren en vrouwen crossers. Dat de beste moge winnen. En bedenk: dertien is niet altijd een ongeluksgetal!

Profiel Mads Pé Teunissen van Manen

foto: Gary Hibbert

Naam: Mads Pé Teunissen van Manen
Land: Oosterbeek, Nederland
Leeftijd: 16 jaar
Categorie: Junioren jongens
Ploeg: RETO Arnhem
Favoriete cross: Hulst. Het is een wat gek parcours, dat vind ik wel mooi. Het ligt me ook. Daarnaast is Zonhoven ook gaaf.
Als ik geen crosser was, was ik: Sportfysio, coach of sportarts. Ik denk daar wel af en toe over na. Iets in de verzorging gelinkt met sport, dat interesseert me. Ook het revalideren na een tegenslag trekt me aan. Ik help graag mensen.
Carrièredoel: Als ik groot mag dromen, dan zeg ik wereldkampioen of olympisch kampioen mountainbike worden. En ergens toch ook de Tour de France rijden. Al is dat wel op de weg natuurlijk.
Bijgelovig: Nee, eigenlijk niet. Het enige wat ik doe, is altijd met witte sokken koersen. Maar dat heeft niets met bijgeloof te maken. Ik hou er gewoon van om gesoigneerd aan te start te komen.