Interview Iedere vrijdag om 13.13 uur lees je in onze winterse rubriek ‘Vrijdag, de dertiende’ een interview met een crosser of veldrijdster die in een van de weken voordien als dertiende is geëindigd. Dat loopt uiteen van de junioren meisjes tot aan de elite mannen, van C2-cross tot WK. Wat is het verhaal? Deze week de nummer dertien in Superprestige Niel en Wereldbeker Dendermonde: Maghalie Rochette. 

We spreken Rochette na haar dertiende plaats in Dendermonde. Ze vertelt over de lastige wedstrijd. “Het was moeilijk voor mij. Ik had niet veel energie of kracht. Ik was wat verkouden deze week en ben nog een beetje moe van de reis naar België. Ik ben pas de donderdag voor het weekend afgezakt naar België. Het doel was dan ook om in het eerste weekend eerst wat in het ritme te komen. Ik denk dat ik dat heb gedaan.”

Dat Rochette pas zo laat afzakt voor haar wedstrijden heeft een reden. “Als Canadese heb ik maar 90 dagen een visum. Ik wil zo veel mogelijk crossen rijden hier, dus heb ik simpelweg geteld. Ik ben begonnen bij het WK in Tábor en dan 90 dagen teruggegaan. Zo is mijn kalender samengesteld”, legt de goedlachse Rochette uit. “Ik kom altijd heel graag naar België en Nederland om te crossen. De sport leeft hier zo hard, ik geniet er echt van.”

‘Mijn man is de echte held’
“We verblijven in het Watersley Sports&Talentpark in Nederland. Dat is ideaal, want we kunnen daar een huis huren. Er is ook een fitnessruimte en er zijn zelfs massagetherapeuten. Ik kom alleen met mijn man en hond naar hier. Mijn man is ook de enige die meekomt naar de wedstrijden. Hij staat er dus alleen voor in de materiaalpost, wat echt niet makkelijk is. Hij is de echte held in het verhaal.”

Rochette in actie in Benidorm – foto: Cor Vos

De 30-jarige renster kan hier en daar ook gebruik maken van hulp van anderen. Dat ze geliefd is in de veldritwereld werd duidelijk net voor het interview. Rochette wil ons graag te woord staan, maar heeft het wel koud. Haar camper is heel ver weg, dus dat is geen optie. Het interview lijkt in het water te vallen, maar dan schiet Kim de Baat te hulp. De Baat, oud-Belgisch kampioene en vriendin van Sanne Cant, geeft prompt haar jas aan Rochette, ondanks dat ze meer dan bedekt is met modder.

Omarmd door veldritwereld
“Wat er net gebeurde, toont aan hoe aardig de mensen zijn voor ons. De eerste jaren was dat nog moeilijk, want we kenden niemand en niemand kende ons. Niemand praatte tegen mij. Het heeft wat tijd gekost, maar nu is dat helemaal veranderd. Nu zie je dat ik zomaar even een jas mag lenen. In Niel hielp de mecanicien van Aniek van Alphen mijn man David in de materiaalpost en kon ik voor de cross mijn jasje afgeven aan Ellen Van Loy. Hier in Dendermonde kon ik dat bij Lars Boom doen. Er is altijd wel iemand die wil helpen.”

Rochette zoals we haar kennen, met een heel grote glimlach – foto: Cor Vos

Als Canadese voor het veldrijden kiezen, dat is geen evidente keuze. Rochette is dan ook via via in het veld terechtgekomen. “Ik deed triatlon en mountainbiken, maar op een gegeven moment geraakte ik geblesseerd. Ik kon niet meer hardlopen. Een vriend nodigde me dan uit voor een regionale veldritwedstrijd en ik vond het meteen geweldig. Ik hield van de tactiek, de dynamiek en de intensiteit. Het was perfect voor mij. Sindsdien ben ik er steeds meer van gaan houden.”

En met succes, want Rochette heeft al mooie prestaties neergezet. Zo is ze driemalig Canadees kampioene en won ze tweemaal goud op het Pan-Amerikaans kampioenschap, maar ook in Europa toonde ze zich. Twee seizoenen geleden werd ze namelijk verrassend tweede in de Wereldbeker Besançon achter Lucinda Brand.

Niet lang daarna bevestigde ze die tweede plek door derde te worden in de sneeuw van Val di Sole. Alleen Fem van Empel en Marianne Vos moest ze toen voor zich dulden. Enkele weken later werd ze zevende op het WK. “Dat was echt een heel toffe periode. Ik ben trots op die prestaties.”

Op het podium in Val di Sole met Vos en Van Empel – foto: Cor Vos

Zegekoningin
Ook dit seizoen kende Rochette succes. Meer zelfs, ze won al liefst acht crossen in de Verenigde Staten. Het maakt van haar de huidige zegekoningin van dit veldritseizoen. “Echt? Dat wist ik zelf niet eens. Dat is wel cool. Weet je, het niveau is zeker niet hetzelfde als in België en Nederland. Maar winnen is winnen, dat is nooit makkelijk, ongeacht het niveau. Ik ben blij met al mijn overwinningen.”

“Vorig jaar moest ik het begin van het Noord-Amerikaanse seizoen missen door ziekte en dat was toch een aderlating. Dat ik het dit jaar goed kon doen daar was belangrijk voor mij. Op die manier hoop ik die wedstrijden ook wat meer in de kijker te zetten. Daarnaast is het ook gewoon goed voor mijn conditie en zelfvertrouwen. Ik geniet ervan. Hopelijk kan ik de komende weken en maanden ook hier goed presteren. Dat is in ieder geval mijn doel”, besloot Rochette.

Succes dit weekend, heren en vrouwen crossers. Dat de beste moge winnen. En bedenk: dertien is niet altijd een ongeluksgetal!

Profiel Maghalie Rochette

foto: Cor Vos

Naam: Maghalie Rochette
Land: Canada
Leeftijd: 30 jaar
Categorie: Elite vrouwen
Ploeg: Rapha Canyon
Favoriete cross: Ik voel me het beste in niet te diepe modder. Slipperig en/of snel, dat vind ik het leukste. Maar ik kan niet meteen een wedstrijd voor de geest halen.
Als ik geen crosser was, was ik: Singer-songwriter. Ik hou van de combinatie van presteren en creativiteit. Ik denk dat artiest zijn heel cool kan zijn. Beeld je in, je hebt een nummer geschreven en wat later zingen duizenden mensen dat nummer mee. Hoe cool is dat wel niet?!
Carrièredoel: Wereldkampioen worden, zonder twijfel. Dat zou fantastisch zijn voor mij, maar ook voor het veldrijden in Canada. Daar zit trouwens toekomst in, met de zusjes Holmgren. De wereldtitel van Isabella en de zilveren medaille van Ava in Hoogerheide waren ongelooflijk om te zien.
Bijgelovig: Nee, totaal niet. Het enige wat ik voor de wedstrijd steeds doe, is een aantal keer diep inademen en de eerste bochten van het rondje in mijn hoofd afspelen. Dat heb ik nodig. Daarna ben ik rustig en klaar voor de wedstrijd.