vrijdag 23 augustus 2019 om 07:00

Vuelta 2019: Voorbeschouwing – Favorieten Algemeen Klassement

De Giro d’Italia en de Tour de France zijn achter de rug en hebben met Richard Carapaz en Egan Bernal twee Zuid-Amerikaanse winnaars opgeleverd. Ook in de Vuelta a España zijn de Zuid-Amerikanen alles behalve kansloos. De 74ste editie van de Ronde van Spanje begint zaterdag en belooft een vermakelijke strijd om de eindzege. WielerFlits blikt vooruit op de favorieten voor het algemeen klassement.

[unibet title=”Wie wint de Vuelta 2019?” link=”http://unibet.me/wielerflits”]

Primoz Roglic 2.75
Miguel Lopez 4.00
Richard Carapaz 4.25

[/unibet]

[toto link=”https://rebrand.ly/toto_vuelta” title=”Wie wint de Vuelta 2019?”]

Primoz Roglic 2.80
Miguel Lopez 4.00
Steven Kruijswijk 10.75

[/toto]

Historie

De historie van de Vuelta gaat terug tot 1935, toen de Spaanse journalist Juan Pujol van de krant Informaciones de ronde oprichtte. Na het succes dat l’Auto had met de Tour de France en La Gazzetta dello Sport met de Giro d’Italia, dacht Pujol waarschijnlijk: beter goed gejat dan slecht bedacht. De Tweede Wereldoorlog gooide de ontwikkeling van de koers in de war, maar vanaf 1955 prijkt de wedstrijd jaarlijks op de kalender.

Het was de Belg Gustaaf Deloor die de eerste twee edities van de Vuelta a España wist te winnen. In 1935 hield hij thuisrijder Mariano Cañardo van de overwinning af en een jaar later wist Gustaaf zijn oudere broer Alfons naar de tweede plaats te verwijzen. De eerste Spaanse winnaar volgde in 1941 (pas de derde uitgave door de tussenliggende Spaanse Burgeroorlog) toen Julián Berrendero La Vuelta wist te winnen. Het was ook de eerste keer dat het eindpodium volledig Spaans was. Naast Berrendero mochten Fermín Trueba en José Jabardo op het podium verschijnen.

Toch was de Ronde van Spanje niet altijd een feestje voor de thuisrijders. Jean Stablinski, Jacques Anquetil, Raymond Poulidor, Felice Gimondi, Eddy Merckx, Freddy Maertens, Bernard Hinault en Sean Kelly staan allemaal op de erelijst. Namen van de Spaanse helden Luis Ocaña, Marino Lejarreta en Pedro Delgado staan natuurlijk wel op de erelijst. Twee keer was er een Nederlandse eindwinnaar: in 1967 won Jan Janssen en in 1979 Joop Zoetemelk. Het jaar erna wonnen beide heren de Tour de France.

Alejandro Valverde won in 2009 de laatste gouden trui – foto: Cor Vos

De Vuelta was in de vroege jaren altijd een voorjaarskoers. Pas in 1995 werd de Spaanse ronde gedirigeerd naar het najaar. Tegenwoordig zijn augustus en september de maanden van de Vuelta. De recordhouder met de meeste eindoverwinningen in de Vuelta komt uit het post-1995-tijdperk. Roberto Heras wist tussen 2000 en 2005 vier keer te winnen, wat hem nog altijd de eenzame recordhouder maakt. Tony Rominger en Alberto Contador staan op drie eindzeges.

De trui die de leider in het algemeen klassement draagt, kleurt rood. Die beslissing werd eind 2009 genomen. Ter ere van de 75e verjaardag van de Vuelta werd in 2010 voor rood gekozen. Daarvoor was het een gouden trui. “Iedereen noemt hem gewoon de gele trui, net zoals die in de Ronde van Frankrijk. We willen onze eigen persoonlijkheid versterken door middel van een eigen kleur”, vertelde koersdirecteur Javier Guillén destijds. De puntentrui is dit jaar groen, de bergtrui wit met grote blauwe stippen en nieuw is de witte jongerentrui. Die laatste komt in plaats van de combinatietrui.

Laatste tien winnaars Vuelta a España
2018: Simon Yates
2017: Chris Froome
2016: Nairo Quintana
2015: Fabio Aru
2014: Alberto Contador
2013: Chris Horner
2012: Alberto Contador
2011: Chris Froome (na dopingschorsing Juan José Cobo)
2010: Vincenzo Nibali
2009: Alejandro Valverde

Vorig jaar

Vorig jaar zorgde Simon Yates voor de tweede Britse eindoverwinning op rij in de Vuelta a España. De klimmer van Mitchelton-Scott trad in de voetsporen van Chris Froome, die het jaar ervoor de rode trui wist te winnen.

De ronde werd geopend met een individuele tijdrit in Málaga, die gewonnen werd door Rohan Dennis. Zijn avontuur in het rood bleef beperkt tot één dag. Michał Kwiatkowski droeg daarna drie dagen de rode trui, die hij na de vijfde etappe moest afstaan aan Rudy Molard. De Fransman pakte de leiding na een ontsnapping. Hij hield vier dagen stand.

Yates houdt de concurrentie in de gaten – foto: Cor Vos

In de daaropvolgende bergetappe naar La Covatilla sloeg Simon Yates al zijn slag. Jesús Herrada wist door een monsterontsnapping nog wel twee dagen de hegemonie van Yates te doorbreken, maar vanaf de veertiende etappe met finish op Les Praeres bleek de Brit niet van de troon te stoten.

Vooral de strijd om de twee andere podiumplaatsen was interessant: Alejandro Valverde bezweek in het slotweekend en zakte uiteindelijk naar de vijfde plaats. Ook Steven Kruijswijk deed mee om een plek op het podium, maar hij werd afgetroefd door jongelingen Enric Mas en Miguel Ángel López. Zij werden tweede en derde achter Yates.

Favorieten

Bij afwezigheid van Simon Yates krijgt de Vuelta a España hoe dan ook een nieuwe eindwinnaar. Ook de winnaar van 2017 is, in de persoon van Chris Froome, afwezig. De laureaat van 2016 is er wel bij.

Dan hebben we het over Nairo Quintana, één van de vooruitgeschoven pionnen bij Movistar. De Spaanse armada kiest zoals altijd voor meerdere kopmannen. Het is de vraag of de formatie van manager Eusebio Unzué geleerd heeft van het afgelopen optreden in de Tour, toen Movistar met drie kopmannen laag in de top-10 eindigde: zesde, achtste en negende. Dit keer krijgt Quintana bijval van wereldkampioen Alejandro Valverde en Giro-winnaar ~~Richard Carapaz~~.

Richard Carapaz – foto: Cor Vos

Tel uit je winst, zou je zeggen, met twee oud-winnaars van de Vuelta en de regerend winnaar van de roze trui. Vorig seizoen viel Valverde in het slotweekend van het podium en ook tijdens de afgelopen Tour bleek het ook net-niet voor de 39-jarige Murciaan. Richard Carapaz heeft daarentegen de toekomst aan zijn voeten liggen. In Italië bleek bergop niemand sterker. Sinds zijn Giro-zege reed hij alleen in de Vuelta a Burgos, waar hij derde werd. Dat was een veelbelovende rentree met het oog op mogelijk nieuw succes in de Vuelta a España.

Update: Richard Carapaz is de zondag voor de Vuelta hard gevallen in het criterium van Etten-Leur. Hij heeft daarbij zijn rechterschouder gekneusd en zal daarom niet starten. De Ecuadoraan wordt vervangen door José Joaquin Rojas.

Het blok van Movistar krijgt tegenstand van een ander blok en wel dat van Jumbo-Visma. Met Primož Roglič en Steven Kruijswijk staan de twee grote kopmannen aan het vertrek. Met George Bennett en Robert Gesink zijn er nog twee luxeknechten en ook de Amerikaanse tandem Sepp Kuss en Neilson Powless kan een rol spelen bergop. Met de aanwezige kwaliteit én Tony Martin in de ploeg lijkt Jumbo-Visma ook topfavoriet voor de openingsploegentijdrit. Een pluspunt voor de kopmannen van deze ploeg.

Primož Roglič – foto: Cor Vos

Roglič lijkt op het eerste oog de kopman die uitgespeeld gaat worden. De Sloveen heeft na een heel druk voorjaar zijn rust gepakt en vooral veel getraind. Na de Giro d’Italia, waarin hij derde werd en zijn eerste podium in een grote ronde behaalde, startte Roglič alleen in het Sloveens kampioenschap op de weg. In het voorjaar won Rogla de UAE Tour, Tirreno-Adriatico en de Ronde van Romandië. Kruijswijk kan terugkijken op een Tour waarin hij óók zijn eerste podiumplaats pakte in een grote ronde. Sindsdien reed hij enkel wat criteriums. De vraag is of hij nog kan groeien in de Vuelta, een ronde die vaak al vroeg ontbrandt.

Het blok-Movistar en het blok-Jumbo-Visma worden uitgedaagd door een wellicht nog sterker blok: Astana. Miguel Ángel López is sowieso één van de kopmannen. In aanloop naar de Vuelta werden ook de namen genoemd van Jakob Fuglsang en Ion Izagirre als mede-kopman. Fuglsang kende een ijzersterk voorjaar, maar moest in de afgelopen Tour vroegtijdig opgeven na valpartijen. Inmiddels is hij hersteld. Izagirre won al de rondes van Valencia en het Baskenland. Vorig jaar was hij negende in de Vuelta.

Miguel Ángel López – foto: Cor Vos

De 25-jarige Miguel Ángel López staat voor de zesde grote ronde in zijn nog jonge carrière. De eerste Vuelta reed hij niet uit, de andere vier eindigde hij in de top-8. Vorig seizoen werd López derde in zowel de Giro als de Vuelta. Dit voorjaar wist de Colombiaan zevende te worden in de Ronde van Italië. Hij kwam langzaam op gang, maar liet in de inmiddels fameuze laatste Astana-week zien uitstekend bergop te kunnen. Reken maar op tactisch uitgetekende aanvallen in bergritten. Mogelijk liggen de beklimmingen in de Vuelta hem nog beter dan die in Italië.

EF Education First rekent op de kunsten van Rigoberto Urán. De Colombiaan is niet de jongste meer, maar wil graag een podiumplaats in de Vuelta toevoegen aan zijn rijtje met een Tour- en een Giro-podium. De steun binnen de Amerikaanse ploeg is niet onaardig, met onder meer Daniel Felipe Martinez, Tejay van Garderen en Hugh Carthy. In de afgelopen Tour werd Urán nog zevende. De genoemde ploeggenoten kunnen zelf ook voor een mooie ereplaats strijden.

Rigoberto Urán – foto: Cor Vos

Mitchelton-Scott neemt uittredend winnaar Simon Yates niet mee en ook diens tweelingbroer Adam is afwezig. Wil de Australische ploeg de titel behouden, dan moet Esteban Chaves het doen. De Colombiaan is de aangewezen persoon om voor het klassement te gaan. Het seizoen van Chavito is nog niet bijzonder. In de Giro kwam hij er niet aan te pas, maar dat maakte hij goed met ritwinst in de slotweek. Zijn laatste koers voor de Vuelta was de Ronde van Slovenië in juni, daarin werd Chaves zesde. In de bergen heeft hij steun van onder anderen Mikel Nieve.

Rafal Majka voert een interessante selectie van BORA-hansgrohe aan. De Poolse rasklimmer werd begin dit jaar knap zesde in de Giro d’Italia, waarna een rustperiode volgde en een negende plek in ‘zijn’ Ronde van Polen. Het lijkt erop dat Majka na een mindere periode in zijn loopbaan de draad weer heeft opgepakt, al blijft hij wisselvallig. Met Davide Formolo, Felix Großschartner en Gregor Mühlberger kan de Duitse ploeg zich tonen in de bergen. Italiaans kampioen Formolo is een outsider voor de top-10.

Fabio Aru – foto: Cor Vos

Volgend seizoen is Formolo te bewonderen in de kleuren van UAE Emirates, waar hij ploegmaat wordt van landgenoot Fabio Aru. De Italiaan begon het seizoen met een tegenslag. Door een beknelde liesslagader kon Aru lange tijd zijn niveau niet halen. Een operatie was nodig, waardoor hij een groot deel van het seizoen miste. Waaronder ‘zijn’ Giro. Gelukkig voor de renner van Sardinië was hij vlak voor de Tour weer hersteld. Zijn ploeg stelde hem op en dat was niet zonder succes. Aru toonde verbetering en werd zelfs veertiende in het eindklassement. Zijn frisheid – hij reed nauwelijks een voorseizoen – kan hem in deze Vuelta een voordeel geven. Aru spreekt de ambitie uit om voor een goed klassement te gaan. Gaan de oude tijden, waarin hij de Vuelta won (2015) en podium reed in de Giro (2014 en 2015), herleven?

Bij UAE Emirates rijdt een pareltje rond met Tadej Pogačar. Een Sloveens toptalent van pas 20 jaar oud. Neoprof bovendien. Een renner voor de toekomst, maar na zijn prestaties van dit seizoen wil de ploeg hem ook zien in de Vuelta. Wat kan Pogačar al? Dertiende in de Tour Down Under, eindwinst in de Volta ao Algarve, zesde in de Ronde van het Baskenland, eindwinst in de Tour of California, Sloveens tijdritkampioen en vierde in de Ronde van Slovenië. Een gemiddelde klassementsrenner zou er voor tekenen. UAE Emirates wil zien wat hij kan, en dat kan zomaar eens heel veel zijn.

Wilco Kelderman – foto: Cor Vos

Bij Team Sunweb is Wilco Kelderman de kopman van dienst. De Nederlander kent andermaal een seizoen dat gekenmerkt wordt door pech, eigenlijk gelijk aan het jaar van zijn ploeg. Na een gebroken sleutelbeen en rugwervelbreuk startte Kelderman nog wel in de Tour, maar zonder succes stapte hij na twee weken af. Sindsdien reed de 28-jarige renner geen koers meer. Nicholas Roche, Robert Power en Michael Storer moeten Kelderman bijstaan. De laatste twee seizoenen eindigde Kelderman in de top-10 van de Vuelta: vierde in 2017 en tiende in 2018. De ronde ligt hem dus wel.

AG2R La Mondiale zal bij afwezigheid van Romain Bardet de aandacht leggen op Pierre Latour. De Fransman miste de Tour en mag nu zijn kans gaan in Spanje, voor het eerst zonder kopman om voor te werken. Datzelfde geldt voor Team Ineos, waar Tao Geoghegan Hart de kans krijgt om zich te laten zien in het klassement. De Giro reed de Brit niet uit, net op het moment dat hij vrijheid kreeg na het wegvallen van beoogd kopman Egan Bernal. De verrassing was groot toen ook de naam van Wout Poels op de startlijst verscheen van Ineos. Eist hij zijn plek op als kopman?

[unibet title=”Wie wint de Vuelta 2019?” link=”http://unibet.me/wielerflits”]