Materiaalzone 
Fietstoerisme 
David van der Poel moet punten sprokkelen in buitenlandse crossen
De heren en dames veldrijders zijn deze week teruggekeerd uit de Verenigde Staten, waar ze drie Wereldbekers afwerkten in respectievelijk Waterloo, Fayetteville (waar in februari het WK plaatsvindt) en Iowa. Wie zocht naar de naam David van der Poel in die wedstrijden, is nog aan het zoeken. De 29-jarige Nederlander – donderdag tweede in de Kermiscross van Ardooie – besloot op het laatste moment niet af te reizen naar Amerika. Dat had alles te maken met UCI-punten, legt hij uit aan WielerFlits.
De voorbije twee weken reed de crosser van Alpecin-Fenix twee veldritten in Pontevedra, Spanje. Afgelopen zondag stond hij dan aan het vertrek van de nieuwe GP Destil in Oisterwijk. Hij werd twee keer tweede en een keer vierde. Goed voor in totaal 105 punten. “Ik heb redelijk last minute besloten om de Wereldbekers niet te doen”, vertelt Van der Poel. “In de eerste weekenden haalde ik niet het niveau dat ik beoogde te halen. Sterker nog: ik kwam er niet eens bij in de buurt. Daardoor zag ik het nut er niet echt van in om naar Amerika af te reizen, om daar maar te hopen om bij de eerste twintig te kunnen eindigen.”
Een twintigste plek in een Wereldbeker levert een crosser veertig UCI-punten op. Daarom koos de Nederlander – zoals wel vaker – ervoor om naar buitenlandse crossen te gaan. “Ik heb dat ook wel nodig om UCI-punten te proberen halen om toch tussen de mensen te blijven staan. Doe ik dat niet, dan had ik – met alleen mijn WK-punten – nu tussen plek honderd en 150 gestaan”, zegt hij over de UCI-ranking. “Ik was er eerlijk gezegd wel een beetje van verschoten dat er niet meer Belgen, Nederlanders of Fransen ook naar Spanje uitgetrokken waren. Ik zag dat er in Slowakije en Zweden wel best veel Nederlanders en Belgen aanwezig waren.”
Van der Poel werd donderdag tweede in Ardooie achter Sweeck – foto: Cor Vos
“Die verplaatsing was minder belastend, maar het voordeel van Spanje was dat er een C1-cross op zaterdag plaatsvond (waarin meer punten te verdienen zijn, red.)”, gaat hij verder. “Qua punten is dat bijna een extra wedstrijd. Wat deelnemers betreft wist ik dat Felipe Orts en Kevin Suárez – jongens die we hier ook kennen – de voornaamste tegenstanders zouden zijn. Dat zijn geen prutsers. Het is niet zo dat je daar aankomt en die cross even met twee vingers in de neus wint. Daarom was het voor mij een meerwaarde om ook echt te kunnen meestrijden voor de overwinning en om een finale te kunnen rijden. Het maakt je sterker.”
Van der Poel keerde met een goed gevoel naar huis. “Het is een beetje raar om te zeggen, maar na die zondag in Spanje was ik blij en opgelucht dat ik de beslissing genomen had om niet naar de Verenigde Staten af te reizen. Het was de juiste keuze. Zaterdags ging het nog redelijk oké, maar tijdens de cross van zondag was het echt niet goed. Na de wedstrijd heb ik ook meteen tegen mijn vader gezegd dat het goed was dat ik niet naar Amerika ben gegaan. Met het deelnemersveld daar en het gevoel van die zondag, was ik waarschijnlijk niet bij de eerste twintig of 25 renners geëindigd. Dan zit je daar in Amerika – oké, je krijgt misschien dertig of veertig punten voor die plek – en een goed gevoel houd je er zeker niet aan over.”
Wat aan Van der Poels slechte seizoensstart ten grondslag ligt, lees je zaterdag in een uitgebreid interview op WielerFlits.
Met dezelfde ' resultaten' als die van David van der Poel, zou geen enkele andere crosser een contract bij Alpecin hebben gekregen. En ook niet bij een andere sponsor
Vermoedelijk kon een contract met Mathieu alleen bekrachtigd worden als ze er David bij namen.
Van het gigantische bedrag dat overgeboekt wordt aan de twee broers rendeert een deel daarvan totaal niet. Je zult maar zo'n broer hebben!