Na afloop van alweer een zilveren WK-race was Anna van der Breggen niet blij. Eerder deze week pakte ze zilver op de individuele tijdrit, gisteravond (Nederlandse tijd) kreeg ze opnieuw het zilver omgehangen in de wegwedstrijd. “Dinsdag met het zilver in de tijdrit had ik nog een dubbel gevoel. Nu baal ik gewoon”, zei ze tegen de NOS.

De wereldtitel ging naar Lizzie Armitstead, die in de laatste meters de Nederlandse voorbijsnelde. “Ik heb niks fout gedaan”, zegt ze. “Ook als team hebben we ons aan het plan gehouden. We hebben de koers vroeg hard gemaakt, maar er bleef toch een vrij grote groep over. Het parcours was ook niet zwaar genoeg om echt het verschil te maken.”

En dat resulteerde in een sprint in de straten van Richmond. “Ik kan goed aankomen na zo’n wedstrijd. Het was voor mijn doen ook een goede sprint, maar Lizzie kwam er nog overheen. Ik moet niet zeuren, heb een fantastisch jaar gehad. Maar ik kwam hier om te winnen.”

Ploeggenotes
Met Amy Pieters en Chantal Blaak liet de Nederlandse ploeg zich aanvallend gelden in de wedstrijd. “Ik ben ze allemaal dankbaar, zonder die meiden was ik niet zo ver gekomen”, aldus Van der Breggen. “Daarom hoopte ik ook zo dat ik het kon afmaken. En dan lukt het weer niet. Ik heb de juiste keuzes gemaakt, maar had iets harder moeten sprinten.”

foto: Sirotti

Lizzie Armitstead: “Dit is een droom”
Voor de nieuwe wereldkampioene was het een ander gevoel dat overheerste. Ze kon bij het passeren van de finishlijn het bijna niet geloven. “Dit is groots. Ik mag nu een heel jaar in de regenboogtrui rijden. Het is een droom die uitkomt”, vertelde de Britse na afloop. Het brons was voor thuisrijdster Megan Guarnier.